The Archeology of Azerbaijan a brief Discourse
Yüklə 5,15 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 5 Məktəbdə müəllim Qarabağ müharibəsinin onlara baĢa salanda torpaqların müvəqqəti ermənilərdə qaldığını deyir və bu torpaqların nə vaxtsa azad olacağını söyləyərdi . Yenə Əhməd qalxıb müəllimə sual verəndə ki, “müharibədə niyə atəĢkəs olub? Onda müharibə bizə ötürülüb” deyəndə müəllim otuz yeddinci il vahiməsi ilə “Otur yerində bilmədiyin Ģeyləri danıĢma!” deyə onu susdurardı. Meqapolis öz cazibəsi və sirrləri ilə gəncliyin kövrək addımlarını atan Əhmədin də ağlını oğurlamağa baĢlamıĢdı. Daha babasının revmatizmləri qarıĢıq ġuĢa inləmələri onu o qədər də narahat etmirdi. YaĢı irəlilədikcə bu yarıuçuq binada yaĢayan insanların rəngarəngliyi Əhmədin diqqətindən yayınmırdı. Bəzən kasıbçılıqdan onların ağzı qoxuyanda, qonĢuluqdakı AtaĢgilin manqalları daim tüstülənərdi. Kabab qoxusu göyəcən millənir, bir Əhmədgilin, bir də ac piĢiklərin vəziyyəti gərginləĢərdi.Atası “onlar kirli iĢlə məĢğul olurlar .Bunun geci-tezi var – deyə onların vəziyyətinə öngörücülük edərdi. Amma bu gec-tez heç gəlib çıxmaq bilmirdi. Köhnə maĢınlarının yeni çıxanlarla əvəzləyən qonĢuları zaman keçdikcə daha da parlaq həyata qədəm qoyurdular. Əhməd gəncliyin bitməz tamahı ilə tədricən bu parlaq həyatın əhatə dairəsinə düĢürdü. Atasının verdiyi qəpik-quruĢlar Əhmədin gözündə iyrənc bir təhqirə dönür və O, bunları tez xərcləyib qurtarmaqla sankli həyatdan , yaĢadığı zamanədən acığını çıxırdı. Atası daim onu “tin” uĢaqlarından ayırmağa cəhd etsə də buna nail ola bilmirdi. Evdəki dava-dalaĢlar adi bəhanələrdən döğsa da onların səbəb adlı kötüyü baĢqa idi. Əhməd bu yaruçuq binanın yerində durmayan daĢları tək laxlayırdı.Bu daĢın yerindən çıxması isə ani bir təkanla: bir telefon zəngi ilə oldu. QıĢ gecəsinin soyuq nəfəsi hərəni bir deĢiyə soxmuĢdu. Əhməd nazik yorğanına bürünüb, balaca elektrik plitəsinin istisini acgözlüklə mənimsəmək istəyirdi. Bacısı yenə qayınanası ilə tutaĢıb acıq edib gəlmiĢdi. Iki yaĢlı uĢağını sakitləĢdirməyə çalıĢan bacısının içini tez-tez çəkməyindən Əhməd onun ağladığını anladı. Yorğanını çiyninə ataraq qalxıb bacısının yanında yerə çökdü. Bacısı burnunu silə-silə uĢaqlıqda olduğu kimi onun qucağına siviĢdi. Səssiz bir neçə dəqiqə ağladı, sonra boğula-boğula: - Heç olmasa, bir göz otaq olsa cəhənnəm olub cıxarıq. BeĢ qardaĢ iki yataqxana otağında........ Ġki siçan dalaĢsa biri ocağa düĢər. Arvad da it kimi gedənə gələnə də hürür. O birisi gəlinlər bəxtəvər olmuĢlar arxalı, dayaqlıdırlar. Hərəsi bir yana çıxa bildi. Bəs mən?.... Mən neyləyim?!.. Üç gündən bir acıq edib gəlməkdən baĢqa çarəm yoxdur. Dalımca niyə gəlirlər? Ona görə ki, əl altında bir nökərə ehtiyacları var. –bacısı dayanmadan danıĢır, Əhməd isə cümlələri eĢitmədən belə bu iyrənc həyatı xəyalında qılınclayırdı. www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 6 Bacısı mızıldana –mızıldana onun dizinin üstündə yuxuya getdi. Əhməd onun baĢının altına yastıq qoyub, qayıdıb öz yerinə uzandı. Divarın nəmiĢlikdən köpüb çıxmıĢ suvağı min cür xəstəlik vədi ilə qabarmağında idi. Əhməd bunu görməmək üçün baĢını yastığın altına soxdu. “Sabahı bu gündən fərqlənməyən həyatda yaĢamağın mənası nədir ki?!......Milyoncunu da qarıĢqa yeyəcək, məni də....”- bu düĢüncələr Əhmədin baĢını necə ağrıtdısa yorğanı üstündən atıb, daim qıĢ ehtiyatları yığılmıĢ arxa balkona çıxdı. Onu ispan çəkməsi tək sıxan həyatın fikri burnuna dəyən kanalzasiya və çürüntü qoxusu ilə beynində daha da bulanıq Ģəkil aldı. Ürəyinin bulandığını hiss edən kimi istədi yerinə qayıtsın lakin bu an həyətdən gələn səslər diqqətinin cəlb etdi. Ġki kölgə surətlə qaçırdı. Qaçanın birini yeriĢindən qonĢu AtaĢa bənzətdi. Bənzətməsində yanılmamıĢdı. Bu doğurdan da AtaĢ idi. O, Əhmədin balkondan onu gördüyünü sezən kimi cəld ona tərəf telefon iĢarəsi verdi. Əhməd nəyinsə baĢ verdiyini anlasa da, heç vaxt ona salam belə verməyə cəhd etməyən bu adamın ona telefon iĢarəsi verməsini anlamadı. Əyilib o biri balkonlara: yan və birnci mərtəbələrə baxdı və heç kəsin olmadığına əmin olduqdan sonra iĢarənin məhz ona verilməsindən arxayın oldu. Bunu anlayan kimi cəld içəri keçib, telefonunu qapdı. Tanımadığı bir nömrədən zəng gəlirdi. Telefonu açan kimi lovğa AtaĢın səsinə bənzəməyən zəif bir səs: - Nə olar, qapını aç. Əhməd onun qapını niyə döymədiyini anlaya bilmədi. YavaĢca dəhlizdən keçib, taxta qapını açdı. Qapının ağzında heç kəs yox idi. Əhməd “Lənət Ģeytana gecənin bir aləmi mənimlə məzələnməkləri tutub. Dayanın köpəkuĢağı, mən sizə sabah gününüzü göstərərəm”-deyə hirsli- hirsli qapını çırpmaq istəyirdi ki, AtaĢ tazı qovlamıĢ dovĢan kimi özünü tövĢüyə -tövĢüyə çatdırdı. Yarımqaranlıq bloku nəzərdən keçirə -keçirə əlindəki çantanı Əhmədə uzatdı və Ģəhadət barmağını dodaqlarının üzərinə qoyaraq susmaq iĢarəsini verdi. Əhməd əl iĢarəsi ilə ondan bunun nə olduğunu soruĢdu. AtaĢ: - Bunu iki gün saxla. Yalnız iki gün.-dedi və gəldiyi kimi də qaçaraq uzaqlaĢdı. Əhməd bir əlindəki çantaya bir də AtaĢı udmuĢ qaranlığa bir neçə dəqiqə baxaraq, baĢını qaĢıdı və cırıltı olmasın deyə qapını ehtiyatla örtərək otağa qayıtdı. DöĢəyinin üstündə bardaĢqurma oturub,çantanı qarĢısına qoydu. Əvvəl açmağa cəsarət etmədi. Sonra ehtiyatla əlini uzadaraq, çantanı açdı.Ġçndə qəribə bükülülər olan bu çanta elə həmin an Əhmədə AtaĢgilin nə iĢlə məĢğul olduğunu açıqladı.”Deməli belə bu boyda vur-çatdasının dalında duran bu murdar bükülülər imiĢ”-deyə ildırım sürəti ilə beynindən keçirdi.”bəs bu qədər malı niyə mənə etibar etdi?...” Çanta qarĢısında elə fikrə getmiĢdi ki, bacısının oyanmağından xəbəri olmadı. -Əhməd, o nə çantadı elə?- bacısı yarıyuxulu səsləndi. Yüklə 5,15 Kb. Dostları ilə paylaş:
|