2.QƏDİİM MİSİR VƏ İKİÇAYARASI QƏDİM İRAN VƏ HİNDİSTAN.
BÖYUK HUN İMPERİYASI VƏ QƏDİM ÇİN. QƏDİM YUNANISTAN VƏ
ROMA.MƏDƏNİYYƏT
Tarixdə ibtidai icma quruluşu dağıldıqdan sonra qədim dövlətlər yarandı. İlk
dövlətlər Şərqdə yaranmışdır. Bu dövlətlərdən biri də qədim Misir dövlətidir. Misir
Afrikanın şimal-şərqində yerləşir. Misirin ərazisindən Aralıq dənizinə tökülən və
misirlilər tərəfindən Böyük çay adlanan Nil çayı axır. Nil vadisində əkinçi və
maldar tayfalar məskunlaşmışdı. Həmin tayfalar öz aralarında birləşərək ayrı-ayrı
təşkilatlar yaradırdılar. Bu təşkilatlar «nom» ( yunanca vilayət deməkdir) adlanırdı.
İlk vaxtlar nomların sayı çox idi. Hər bir nomun öz hökmdarı, özünəməxsus dini və
tanrıları var idi. Nomların mərkəzi müdafiə divarları ilə əhatə olunurdu. Nomların
mərkəzində hökmdara, əyanlara məxsus saraylar, baş tanrının məbədi yerləşirdi.
Nomlar arasında daim rəqabət gedirdi. Hər bir nomun hökmdarı istəyirdi ki, zəif
nomları özünə tabe etsin. Nomlar birləşdikcə onların sayı azaldı. Nəticədə e.ə. IV
minilliyin 2-ci yarısında iki müstəqil padşahlıq - Yuxarı Misir və Aşağı Misir
dövləti yarandı. Bu iki padşahlıq arasında uzun müddət vahid Misir dövləti
yaratmaq uğrunda mübarizə getmişdi. E.ə. IV minilliyin sonunda Yuxarı Misir ilə
Aşağı Misir padşahları arasında müharibə nəticəsində: İqtisadi cəhətdən güclü
olan Yuxarı Misir qalib gəldi. E.ə II minilliyin əvvəllərində firon I Tutmos
hakimiyyətə gəldiyi zamandan başlayaraq Misir işğalçılıq müharibələrini
genişləndirməyə başladı. I Tutmosun hakimiyyəti dövründə: Misir işğalçılıq
müharibələrini genişləndirdi. Şərqi Aralıq dənizi ölkələrinə uğurlu hərbi yürüşlər
təşkil edildi. I Tutmosun Şərqi Aralıq dənizi ölkələrinə uğurlu yürüşləri nəticəsində
Misirin ərazisi Fərat çayına qədər çatdı. I Tutmosun nəvəsi III Tutmosun (1504-
1450) hakimiyyəti dövründə Misirin siyasi hakimiyyəti altında olan Ön Asiya
ölkələri firona tabe olan canişinlər tərəfindən idarə edilirdi. Firon II Ramzes (1301-
1235) hakimiyyətə gələn zaman Misirin Ön Asiyada nüfuzu zəifləmiş, Fələstin,
Finikiya və Suriya Misirin itaətindən çıxmışdı. Lakin II Ramzesin hakimiyyəti
dövründə: Misirin yenidən geniş işğalçı yürüşləri başlandı. E.ə. XIII əsrin
əvvəllərində II Ramzes het tayfalarını məğlub edərək onlarla sülh bağladı.
Fələstin, Finikiya və Suriyanın cənubu yenidən Misirin hakimiyyəti altına düşdü.
Beləliklə, II Ramzes III Tutmos kimi işğalçı müharibələr apararaq Fələstini,
Finikiyanı və Suriyanı Misirə tabe etdi. Lakin II Ramzesin vəfatından sonra
Misirin mövqeyi Ön Asiyada zəiflədi. II Ramzes 66 il fironluq etdiyi dövrdə
Misirdə aşağıdakı quruculuq işləri həyata keçirdi: Yeni şəhərlər saldırdı, Misir və
Nubiyada böyük sərdabələr, saraylar və məbədlər tikdirdi. Nubiyadakı məbəddə
24 metrlik heykəli ucaldıldı. E.ə. IV minilliyin sonunda qədim Misirdə dövlətin
yaranması ilə eyni vaxtda yazı meydana gəlmişdir. Bu, şəkli yazı idi. Sonralar
Misirdə heroqliflər yaranmışdır. Heroqlif yazı növünə aiddir: ―Müqəddəs
işarələr‖ adlandırılırdı. Müxtəlif anlayışlardan ibarət şəkli yazı idi. İşlədilən
işarələrin sayı 700-750-yə çatırdı. Heroqlif daş, ağac, dəri və papirus üzərinə
yazılırdı. Yazı yazmaq üçün əsas material papirus idi. Misirdən başqa Mannada
və Çində də geniş istifadə olunmuşdu.
Qədimdə Dəclə və Fərat çayları arasındakı düzənlik Mesopotamiya
adlanırdı. Mesopotamiya yunan dilində «İkiçayarası» deməkdir. Bu ərazi münbit
və məhsuldar torpaqlara malik idi. Türkdilli xalq olan şumerlər e.ə. VII-VI
minilliklərdə Mərkəzi Asiya və Altay dağlarının ətəklərindən gələrək
Mesopotamiyada məskən salmışdılar. Mesopotamiyanın cənub hissəsi Şumer
ölkəsi adlanırdı. Erkən Şumer şəhər-dövlətləri e.ə. III minilliyin əvvəllərində
yaranmağa başladı. Bu dövrdə yaranan Şumer şəhər-dövlətləri Uruk, Kiş, Eredu,
Laqaş, Umma, Nippur, Ur (Ay allahının məbədi burada yerləşirdi) şəhər dövlətləri
idi. Erkən Şumer şəhər-dövlətlərini «en»si adlanan kahin idarə edirdi. «En»si
aşağıdakı sahələrə rəhbərlik edirdi: Şəhər-dövlətlərə və məbəd işlərinə. Ölkənin
təsərrüfat həyatına. Suvarma kanallarının çəkilməsinə. Hərbi işlərə. Tədricən
Şumer şəhər-dövlətlərində hökmdar meydana gəldi. Şumer şəhər-dövlətlərində
hökmdar «ensi», yaxud «luqal» adlanırdı. Mesopotamiyada istifadə olunan ən
qədim yazı şəkli yazı idi. Şumerlər e.ə. III minilliyin əvvəllərində mixi yazı
növünü yaratdılar. Şumerlərdən sonra akkadlar, babillər və aşşurlar da mixi yazını
mənimsədilər. Şumer memarları əzəmətli, gözəl məbəd və saraylar tikməyi
bacarırdılar. E.ə III minillikdə Şumer şəhər dövlətlərinin mərkəzlərində məbədlər
və saraylar itikilməyə başlanıldı. Qədim Mesopotamiya memarlığında zikkurat
formalı pilləli məbədlər geniş yayılmışdı.
Türk mənşəli olan hunlar Orxan və Selenqa çayları arasındakı ərazidə
yaşamış və burada tayfa ittifaqı yaratmışdılar. Hunların əsas məşğuliyyəti ovçuluq,
sonralar isə köçəri maldarlıq olmuşdur. Ona görə də geniş otlaq sahələrinə olan
ehtiyac hunları daim yeni ərazilər ələ keçirməyə sövq edirdi. Böyük Hun dövləti
Mərkəzi Asiyada yaranmış ilk türk dövləti olmuşdur. Vahid Hun dövləti e.ə. 220-
ci ildə 21 tayfanın birləşməsindən yaranmışdır. Bu tayfa ittifaqına Teoman tanhu
başçılıq edirdi. «Tanhu» sözü sonralar yabqu, kağan, xaqan şəklində işlənmişdir.
eoman Tanhunun hakimiyyəti (e.ə. 220 - e.ə. 209) dövründə: Qüvvətli ordu
yaradıldı. Hunlar Çinə hücum edərək Çin torpaqlarını tutdular. Çin imperatoru ilə
qohumluq əlaqələri yaradıldı. Çinlilər hunlara qarşı Böyük Çin səddini inşa etməyə
başladılar. Çinlilərin inşasına e.ə. 214-cü.ildə başlamış Böyük Çin səddini inşa
etdirməkdə məqsədi hunların hücumlarının qarşısını almaq idi. Hunların Çin
imperatoru ilə qohumluq əlaqələri yaratmasından istifadə edən çinlilər Hun
ordusunun döyüş üsullarını öyrəndilər. Teoman tanhudan sonra hakimiyyətə oğlu
Mete xan gəldi. Metenin hakimiyyəti (e.ə 209-e.ə 174) dövründə: İntizamlı, güclü
süvari (atlı) qoşun yaradıldı. Hunlar Çin üzərinə hücumlarını davam etdirdilər.
Çin ərazisində sinifli cəmiyyət və ilk dövlət e.ə II minillikdə Xuanxe çayı
vadisində yaranmışdır. İlk Çin dövlətini e.ə XIV əsrdə Şan qəbilələri yaratmışdılar.
Buna görə də həmin dövlət Şan dövləti adlanırdı. E.ə. IV-III əsrlərdə Çində bir
neçə müstəqil quldar dövlət mövcud idi. Bu dövlətlər arasında tez-tez uzun sürən
müharibələr baş verirdi. Ona görə də Çin tarixində e.ə IV-III əsrlər “vuruşan
padşahlıqlar dövrü” adlanır. Çin sözü Sin sülaləsinin adı ilə bağlıdır. E.ə III əsrdə
Sin sülaləsi Çin dövlətləri arasında gedən mübarizədə qələbə çalaraq hakimiyyətə
gəldi. E.ə. 221-ci ildə Sin dövlətinin padşahı imperator titulunu qəbul etdi. O
özünü Sin Şixuandi (Çinin birinci imperatoru) adlandırdı. Sin sülaləsi e.ə 206 - e.ə
206- cı illərdə hakimiyyətdə oldu. İlk Sin hökmdarı Sin Şixuandi hakimiyyəti
dövründə: Bütün Çin ilk dəfə olaraq vahid dövlətdə birləşdirildi. Çinin Şimalında
yaşayan türk tayfaları ilə (hunlarla) mübarizəsi başladı. Hunların qarşısını almaq
üçün Böyük Çin səddinin inşasına başlanıldı. Çində kəndlilərin vəziyyəti çox ağır
idi. Dözülməz vəziyyət eramızın I və II əsrlərində Çində kəndli və qulların
üsyanına səbəb oldu. Bu üsyanlardan biri eramızın I əsrinin əvvəllərində baş verən
«Qırmızıqaşlılar» üsyanıdır. Üsyançılar döyüşdə seçilmək məqsədi ilə qaşlarına
qırmızı rəng çəkdikləri üçün üsyançılar ―Qırmızıqaşlılar‖ adlandırılırdı. 184-cü
ildə Çində daha böyük «Sarısarıqlılar» üsyanı baş verdi. «Sarısarıqlılar» üsyanına
aiddir: Kəndlilər və qullar tərəfindən qaldırılmışdı. Üsyana Çjan qardaşları
başçılıq edirdi. Üsyançılar tanınmaq üçün başlarına sarı sarıq bağlayırdılar. Üsyan
20 il davam etsə də çətinliklə yatırıldı. Sarısarıqlılar üsyanı nəticəsində: Çin
dövləti xeyli zəiflədi, Çin padşahı öldürüldü. Çində Xan sülaləsinin hakimiyyəti
devrildi. Çin dövləti yenidən bir-neçə dövlətlərə parçalandı. Çində quldarlıq
quruluşu feodalizmlə əvəz olundu.
Hindistan yarımadası Asiya qitəsinin cənubunda yerləşir. Yarımadanın
şimalında Himalay dağları ucalır. E.ə. II minillikdə köçəri ari tayfaları Hindistana
gələrək burada məskunlaşdılar. Ari tayfalarının Hindistana yürüşü nəticəsində:
Hind xalqı yarandı. Əhali oturaq həyata keçdi. Hindistanda ilk dövlətlər e.ə. I
minillikdə meydana gəlmişdir. E.ə. 317-ci ildə Hindistanda Mauriya sülaləsindən
olan padşah Çandraqupta Mauriya dövlətinin əsasını (e.ə 317 – e.ə 180) qoydu.
E.ə. III əsrin ikinci yarısında padşah Aşokanın hakimiyyəti dövründə: Bütün
Hindistan ilk dəfə vahid dövlətdə birləşdirildi. Vahid Hind dövləti yaradıldı.
Aşokanın ölümündən sonra Mauriya dövləti tədricən dağıldı.
Qədim Yunanıstan Avropanın cənubunda, Balkan yarımadasında yerləşirdi.
E.ə VIII-V əsrlərdə Yunanıstanda və onun koloniyalarında aşağıdakı ilk şəhər
dövlətlər meydana gəldi: Orta Yunanıstanda - Afina şəhər dövləti. Cənubi
Yunanıstanda – Korinf və Sparta şəhər dövləti. Egey dənizi sahillərində - Milet,
Efes və Rodos şəhər dövləti. Yunan şəhər-dövlətlərindən nisbətən güclüsü Afina
və Sparta şəhər dövlətləri idi. E.ə. II minillikdə Orta Yunanıstanın cənub-
şərqindəyerləşən Attika yarımadasında Afina şəhəri salınmışdır. Şəhərin ən hündür
təpəsinin zirvəsində ətrafına hasar çəkilmiş Akropol adlanan qala yerləşirdi.
Akropolun yanında aqora (bazar meydanı) yerləşirdi. E.ə. VIII əsrdə Akropolda
yaşayan adlı-sanlı adamlar Attikanın bütün əhalisini özlərinə tabe etdilər. Afina
(Attika) əhalisi iki yerə bölünmüşdür. 1. Aristokratlar - qədim Afinada adlı-sanlı
yunanlar idilər. Onlar öz idarə üsullarını «aristokratiya» (yaxşıların hakimiyyəti)
adlandırırdılar. 2. Demos - qədim Afinada Attikanın aristokratlardan başqa bütün
azad əhalisi (sənətkarlar, günəmuzdçular, dənizçilər) idilər. Afina əhalisi əkinçilik
və maldarlıqla məşğul olur, sənətkarları şərab və zeytun yağını saxlamaq və
daşımaq üçün amfora adlanan gil küplər düzəldirdilər. E.ə. VII əsrdə Qədim
Afinada demosla aristokratlar arasında mübarizə kəskinləşdi. demosun üsyana
hazırlaşmasından qorxan aristokratlar demosa güzəştə getməyə məcbur oldu. E.ə.
594-cü ildə aristokrat, siyasətçi Solon islahatlar keçirdi. Solon islahatının
keçirilməsində əsas məqsəd aristokratiya ilə demosu barışdırmaq idi. Solon
islahatına əsasən: Kəndlilərin borcları ləğv edildi. Borca görə qul edilən afinalılar
azad edildilər. Afinalıların gələcəkdə borca görə qul edilməsi qadağan edildi.
Attikanın yerli əhalisi olan bütün kişilər vətəndaşlıq hüququ aldılar. Solon islahatı
nəticəsində aristokratlarla demos arasındakı gərginlik aradan qaldırıldı, Attikanın
yerli əhalisi olan bütün kişilər Afina vətəndaşı hüququ aldılar. E.ə. VI əsrin
sonlarından başlayaraq Afina xalq yığıncağı ordu və donanmaya başçılıq edən
strateqlər seçməyə başladı.
Roma dövləti Avropanın cənubunda, yunanların İtaliya adlandırdığı Balkan
yarımadasının qərbində Apennin yarımadasında yaranmışdır. ədqiqatçılar qədim
Roma tarixini üç dövrə bölürlər: 1. Padşahlıq dövrü - e.ə 753 – e.ə 509-cu illəri
əhatə edir. 2. Respublika dövrü - e.ə. 510 - e.ə. 30-cu illəri əhatə edir. 3. İmperiya
dövrü - e.ə. 30 – e. 476-cı illəri əhatə edir. Parşahlıq dövründə Romanın azad
əhalisi iki yerə bölünürdü: 1. Patrisilər (latınca «pater» ata deməkdir). 2. Plebeylər
(azad əhalinin yoxsul təbəqəsi idi). Respublika quruluşu bərqərar olduqdan sonra
da plebeylər hüquqsuz qaldılar. Belə ki, Patrisilər onlara icma torpaqlarından
istifadə etməyə və dövlətin idarə işində iştirak etməyə icazə vermirdilər. Bu səbəbə
görə də qədim Romada e.ə V əsrdən - e.ə III əsrədək patrisilərlə plebeylər arasında
iki yüz ildən çox müddətdə mübarizə getmişdi. Plebeylər belə olduqda orduda
xidmət etməkdən imtina edərək, Romanı tərk edib başqa yerlərdə şəhər salacaqları
ilə patrisiləri hədələdilər. Patrisilər plebeylərsiz ordunun zəif olacağından ehtiyyat
edərək onlara güzəştə getdilər. E.ə V əsrədə plebeylər xalq tribunu (öz
müdafiəçilərini) seçmək hüququ qazandılar. Xalq tribununu öldürmək Romada ən
ağır cinayət sayılırdı. Xalq tribunu: Romada plebeylərin mənafeyini müdafiə etmək
üçün seçilirdi. Xalqa arxalanaraq onların xeyirlərinə qanunlar qəbul edirdilər.
Konsul və senatın plebeylərə aid hər bir sərəncamına veto qoymaq (ləğv etmək)
hüququna malik idi. Plebey istədiyi zaman tribundan kömək istəyə bilərdi.
Beləliklə, iki yüz ildən çox (e.ə 509-265) davam edən patrisilərlə plebeylərin
mübarizəsi nəticəsində plebeylər qalib gələrək aşağıdakı hüquqları qazandılar:
Romanın tamhüquqlu vətəndaşına çevrildilər. Xalq tribunu seçmək və konsul
vəzifəsini tutmaq hüququ aldılar. İcma torpaqlarından torpaq payı almaq hüququ
qazandılar. Patrisilər plebeyləri daha borca görə qul edə bilməzdilər. Hər bir Roma
vətəndaşı istənilən vəzifə tutmaq hüququ qazandı. Plebeylərin xalq tribunu seçmək
hüququ almasından iki əsr sonra Romanın tamhüquqlu vətəndaşına çevrilərək
istənilən vəzifə tutmaq hüququ qazanmışdılar.Lakin vəzifəyə görə əməkhaqqı
verilmədiyi üçün yoxsullar vəzifə tutmaq istəmirdilər. Romada kəndlilərin çoxu
torpaqsız idi. E.ə. 133-cü ildə xalq yığıncağında xalq tribunu seçilən Tiberi Qrakx
kəndlilər üçün yeni torpaq qanunu təklif etdi. Tiberi Qrakxın torpaq qanunu
quldarların mənafeyinə zidd idi. Buna görə də varlı quldarlardan ibarət olan Senat
bu təklifi rədd etdi və qanunu qəbul etmədi. Buna baxmayaraq, Tiberinin çağırdığı
xalq yığıncağı torpaq qanununu qəbul etdi. Tiberi Qrakxın torpaq qanununa əsasən
torpaqlar quldarlardan alınıb yoxsullara paylanmağa başlanıldı. Senat xalqdan
qorxub Xalq yığıncağının qanununa qarşı çıxmadı. Tiberinin düşmənləri ona
böhtan ataraq padşah olmaq istəməkdə günahlandırdılar. Bundan istifadə edən
senat xalqı “respublikanı xilas etməyə” çağırdı. Onlar isə Tiberini və onun 300
tərəfdarını öldürdülər. Ölənlərin meyitini cinayətkar kimi Tibr çayına atdılar.
Tiberi Qrakxın torpaq qanunu isə tam həyata keçmədi. E.ə. 123-cü ildə Tiberinin
qardaşı Qay Qrakx xalq tribunu seçildi. Qay Qrakx tribun seçildikdən sonra
kəndlilərə torpaq paylanmasını davam etdirdi. Lakin qardaşı kimi, o da öldürüldü
və islahat yarımçıq qaldı.
E.ə. VIII əsrdə Yunanıstanda kor şair Homer «İliada» və «Odisseya»
dastanlarını yaratdı. E.ə. VI əsrdə «İliada» və «Odisseya» dastanları yazıya alındı.
Afinada yaxşı məktəblər açılmışdı. Azad yunanların uşaqları 7 yaşından məktəbə
gedirdilər. Onlar bir ucu iti olan stil adlanan metal çubuqla mum üzərində hərfləri
cızır, küt olan o biri ucu ilə isə yazını pozurdular. Milet və İoniya şəhərləri
Yunanıstanın elm mərkəzlərinə çevrilmişdi. Yunan alimləri elmə böyük töhfələr
vermişdilər. Onlardan bəziləri aşağıdakılardır: Demokrit. Bütün dünyanın ən xırda
zərrəciklərdən - atomlardan ibarət olduğunu söyləyirdi. Hippokrat. Həkim idi.
Onun düzgün qidalanma, dərmanlar və cərrahiyyə əməliyyatları haqqında əsərləri
tibbin inkişafına böyük töhfə olmuşdur. Heredot. Onun “Tarix” əsəri ilə e.ə V
əsrdə tarix elminin əsası qoyulmuşdur. Buna görə də Heredotu bu gün tarixin atası
adlandırırlar. Herdeotun Yunan-İran müharibələrinə həsr edilmiş ―Tarix‖ əsəri
Yunanıstan, Ön Asiya, Misir, eləcə də Azərbaycanın qədim tarixini öyrənmək üçün
qiymətli mənbə hesab olunur. Aristotel. Qeyri-adi biliyə malik şəxs olan Aristotel
ilk dəfə bütün elmi bilikləri ayrıayrı sahələr üzrə bölmüş və onlara botanika
(yunanca bitki), fizika (təbiət), politika və s. adlar vermişd.
Roma qüdrətli dövlətə çevrildikdən sonra onun paytaxtı Roma şəhəri
Aralıq dənizi hövzəsində ən böyük şəhər oldu. O dövrdə Roma “Əbədi qızıl şəhər”
adlanırdı. İmperatorlar şəhərin forum adlanan mərkəzi meydanında və onun
ətrafında abidələr ucaldır, möhtəşəm məbədlər və başqa ictimai binalar
tikdirirdilər. Qədim Romada aşağıdakı memarlıq abidələri inşa edilmişdir:
Panteon məbədi – “Bütün allahların məbədi” sayılırdı. Kolizey amfiteatrı –
Burada qladiator döyüşləri keçirilir, tamaşalar göstərilirdi. Yupiter məbədi – Tanrı
Yupiterin şərəfinə Kapitoli təpəsində ucaldılmışdır. Trayan sütunu - İmperator
Trayanın Dunay çayı ətrafındakı iqələbələrinin şərəfinə ucaldılmışdı.
Zəfər
tağları ( triumf ) – Qədim Romada imperatorların qələbələrini şöhrətləndirmək
üçün tikilirdi. Müasir dövrə qədər Parfenon məbədi və Kolizey amfiteatrı
qalmaqda
olan
qədim
memarlıq abidələridir. Romada ac-yalavacların
həyacanlarına yol verməmək üçün onlara imperatorların adından çörək və xırda pul
paylanılır, termlər – hamamlar tikilirdi. Termlərdə istirahət zalları və kitabxanalar
olurdu.
|