qumarda sağmal inək kimi sağırlar. Ha-ha-ha... (B ir az dayanıb yenə də) Ha-ha-
ha... A kişilər, bu lotularm hər kələkləri qurtarmışdı, qalmışdı elə bu. İndi də
tutublar ki, Səfdərqulu ağa, səni cəmi bəylər tərəfindən dibdat seçəcəyik. Gedib
Fitilbörgdə dum deyirlər, nə deyirlər, orada vəzirlər yanm da danışasan. Ha-ha-ha...
Səfdərqulu bəy vəzirlər yanm da danışacaq? Vay o yazıqlarm halına. "Vot tebe
na"dan başqa bir şey başa düşə bilməyəcəklər. (Cəbi daxil olur.) Xoş gördük, a
Cəbi lələ. M ənə qulluq.
C ə b i. Gecə ağamm papiros qutusu burada qalıbdır. Ona gəlmişəm.
N ə b i (papiros qutusunu stolun üstündən götürüb verir.) Cəbi, sən öləsən bu
gecə, ağan M ehdi bəyi təmiz süngə çəkiblər. Yaxşı ki, hələ papağmı da yaddan
çıxartmayıb.
C ə b i. M ənim ağam kartm höcətinə gedəndir.
N ə b i. Odur ki, bu gecə on bir əl dalbadal onluğa vuruldu. Axırda hirsindən
kartı cırıb atdı.
C ə b i. M ən M ehdi bəyin yerinə olsaydım, onluğa vurulanda qaçardım
doqquzluğa. Ona da vurulanda səkkizliyi qoyardım. Getdikcə bir xal azaldardım.
N ə b i. Ha-ha-ha... afərin sənə, Cəbi lələ. Sən lap qart qumarbaz imişsən. Onda
mənlə bir əl qonçuna oynamaqda necəsən.
C ə b i. Çox yaxşı, oynaram. Bəs Səfdərqulu ağa evdə deyil?
N ə b i. Qorxma, elə yatıbdır ki, top da atsan xəbəri olmaz.
C ə b i. Bu gecə udubdur, yoxsa uduzubdur?
N ə b i. Heç görünməz iş!.. Udubdur! Cəbi, yaxşı yadım a saldm, ağa
tapşırmışdı ki, onu tezdən durquzam. Günorta olubdur, amma o hələ yatıb. Cəbi,
bu gecə bizdə böyük qonaqlıq var. Oxuyanlı, çalanlı, içgili.
C ə b i. Səfdərqulu ağanı vəkil seçəcəklər. Onun üçünmü?
N ə b i. Bəli. Bunu sən haradan bilirsən?
C ə b i. Bu bəylərin kələyidir. Onu elə salırlar. O günü bəylərin hamısı bizdə
idi. Gülməkdən qəşş edirlər. M ehdi bəy də deyirdi: Nə var, zəhməti m ən çəkim,
qonaqlığı Səfdərqulu bəyin boynuna mən qoyum, hamı kələyi m ən qurum, kefi siz
çəkin.
N ə b i. Bunun bəylərin kələyi olduğunu m ən də duymuşam. Ancaq nə işim var,
ağa mənə bir çuxa vədə edibdir. Təki o çatsm.
C ə b i. Gərək qabaqcan alasan. Sonra kələk açılanda verməz. Bəlkə yadm a
salanda səni də kötəkləyər.
N ə b i. Elə mən də onun fikrindəyəm. Gedim durquzum. Amma daş kimi bərk
yatandır. Bilmirəm heç durquza biləcəyəmmi? (Gedib yataq otağımn qapısından
çağırır.) Səfdərqulu ağa, Səfdərqulu ağa! İndi gəl bunu oyat. Paltarlı, taxta yıxılıb,
xoruldayır. (Səsini ucaldır.) Səfdərqulu ağa, Səfdərqulu ağa, Əstəğfürulla, əgər
vəcinə isə.
C ə b i. Ədə, gedib əlin ilə durquzsana.
N ə b i. Yaxşı buyurursan, Cəbi ağa. Sən öləsən durub atama od vurar. O günü
elə etmişdim. Diksinib atlandı və mənə elə sillə çəkdi ki, gözlərimdən od parladı.
Dedi ki, bundan sonra məni heç vaxt əlinlə durquzma. (Qışqırır.) Səfdərqulu ağa!
Səfdərqulu ağa! Allahü əkbər, mən nə edim? A Cəbi, sən də kömək elə, görək bu
dibdat bəyi oyada bilərikmi?
C ə b i. A balam, m ən nə kömək edim? Belə ki, Səfdərqulu ağa yatıbdır, heç
"Koroğlu" da çalsan duran deyil.
N ə b i. Vay, sağ ol Cəbi, yaxşı yadım a saldm. (Çırtıq vura-vura o biri otaqdan
bir qaval və bir tar gətirir.) İndi durarsan. Sənə bir elə meymun havası çalım ki,
sıçrayıb dik atılasan. A1 qavalı, köhnə lotu. (Qavalı Cəbiyə verir və özü çalıb
oxuyur.)
M ən bu dərədən keçmərəm,
Çadramı yellətmərəm,
Ağ saqqala getmərəm,
Gəl, gəl ay evi yıxılmış,
Tez gəl, ay evi yıxılmış.
(Gedib qapıdan baxır.) Cəbi, sən öləsən, heç halma təfavüt etmir.
C ə b i. İndi sən bir sallama bayatı çal, gör m ən necə oyadıram.
N əb i çalır.
C ə b i.
Əzizim ulu dağlar,
Çeşməli, sulu dağlar.
Burda bir qərib ölmüş,
Göy kişnər, bulud ağlar.
N əb i ged ib qap ıd an baxır.
N ə b i. Xeyr a.
C ə b i. Adə, bəlkə, kişi ölüb?
N ə b i. Hardan ölübdür, xorultusunu eşitmirsən? Ay Cəbi, nə edək? ( Fikrə
gedir.) Hə tapdım, yaxşı tapdım.
C ə b i. De görüm, nə tapdm?
N ə b i. Qumarbazı qumar oyadar. Cəbi lələ, indi gəl bəylərin qumar
oynamaqlarmm təqlidini çıxardaq. Onda görərsən necə durar. Kürsünü çək otur.
(Otururlar.) Bax, m ən Vəli bəyəm, sən ağan M ehdi bəy. Ah, bir adam da olsaydı,
işimiz düzələrdi.
O v an es daxil olur.
O v a n e s. Nəbi, Saşa bəyin ağacı burada qalıb. Ona gəlmişəm.
N ə b i. Kirvə, yaxşı vaxtda gəlmisən, bir adamımız çatmırdı. (Durub onun
əlindən tutub stola tə rəf çəkir.) Hələ buyur otur.
O v a n e s. Yox, kirvə, mən qumar oynamıram.
N ə b i. A kişi, otur.
O v a n e s. M ən qumarı toba etmişəm.
N ə b i. Otur, pul ilə oynamırıq. Zarafat edirik.
O v a n e s. Kela, qabaqda da məni o cür öyrədib evimi yıxdılar.
N ə b i. Adə, qumar oynamırıq, oyun çıxardırıq. Sən otur, bu saat deyim.
(Ovanes oturur.) Bax, sən Saşa bəy...
O v a n e s. M ən Ovanesəm.
N ə b i. Adə, a qanmaz ayı, mən bilirəm ki, sən Ovanes kirvəsən. Biz ağalarm
qumar oynam alannm təqlidini çıxardırıq. Bax, Cəbi M ehdi bəydir, m ən Vəli bəy,
sən də ağan Saşa bəy... İndi başa düşdünmü?
O v a n e s. Kela, başa düşdüm, ancaq bu nə üçündür?
N ə b i. Sonra deyərəm.
C ə b i. Bax, Ovanes, Saşa bəy kimi oyna.
O v a n e s. Arxaym ol, kela, lap özü kimi oynayacağam.
C ə b i. Nə oynayaq?
N ə b i. Ştos (gedib Səfdərqulu bəyin otağınm qapısını açır, sonra gəlib bir
kalod kartı əlinə götürür. Vəli bəy rolunda). Bax, qospoda, bu yüz manat bankdır,
kart deyil.
C ə b i (M ehdi bəy rolunda). Xeyr, olmaz, gərək tuz vuraq, kimə çıxsa o, bang
qoysun.
O v a n e s ( Saşa bəy rolunda). M ehdi bəy düz deyir, gərək tuz vuraq.
N ə b i. Pəh, yenə M ehdi höcətə saldı. Yaxşı tuz vururam. (Kartı bir-bir ü çyerə
paylayır, tuzN əbiyə çıxır.) Gördünüz, tuz mənə çıxdı. Yamanlıq özünüzə qaldı.
C ə b i. Pravilo belədir, əzizim.
Dostları ilə paylaş: |