bağlılıq hissi yoxdur, çünki instinktiv səviyyədə gəlmə olduq
larını hiss edirlər. Buna görə də oranı asanlıqla tərk edirlər.
Bundan əlavə, onlar yaxşı başa düşürlər ki, Azərbaycan xalqı
öz torpaqlarını azad etmək məsələsində qətiyyətlidir, Azər
baycan öz ərazi bütövlüyünü bərpa etməyincə Ermənistanın
rahat gələcəyi olmayacaq və hərbi əməliyyatlar həmişə gün
dəmdə qalacaqdır.
Azərbaycanın beynəlxalq nüfuzunun, iqtisadi və hərbi
qüdrətinin artması fonunda Ermənistan hərbi blokun arxasında
gizlənməyə çalışır. Halbuki Ermənistandan başqa bu blokun
bütün üzvləri Azərbaycana dost ölkələrdir və onlar Ermənista
nın işğalçı mahiyyətini başa düşürlər. Azərbaycanın müdafiə
xarakterli cəmi iki kompleks ala biləcəyi barədə informasiya
Ermənistan rəhbərliyini görünməmiş vahiməyə salmışdır. On
lar buna «qələbə» deyirlər? Qaliblər özlərini bu cür aparmır
və başqa ölkələrdən xahiş etmirlər ki, onları məğlub olandan
qorusunlar!
Bəlkə də Serj Sarkisyan «qələbə» dedikdə o əməliyyatı
nəzərdə tutur ki, Ermənistanın yuxarı təbəqələrində, özləri
nin etiraf etdiyi kimi, onun barəsində «bərkdən danışmamağı
üstün tuturlar»4. Onunla birlikdə hərbi xidmət keçən yoldaşla
rının Xocalı qaçqınlarının güllələnməsində iştirak etməsini bir
neçə il bundan əvvəl britaniyalı jurnalistə etiraf etmiş, bu gün
isə Azərbaycana qara yaxan, burada «informasiya yalanından
və saxtakarlıqlardan» riyakarcasına «heyrətlənən» həmin Sar
kisyan Azərbaycanın həqiqəti dünya ictimaiyyətinə çatdırmaq
üçün artan səylərinə qarşı müvafiq xidmət yaradılması barədə
təxminən bir il bundan əvvəl tapşırıq vermişdi. Yeni struk
tur qısa müddətdə ilk nəticəsini vermişdir: Xocalı sakinlərinin
erməni hərbi qulluqçuları tərəfindən qırılması barədə Sarkis
yanın özünün təhqiramiz: «Xocalı hadisələrinə qədər azərbay
canlılar fikirləşirdilər ki, bizimlə zarafat etmək olar, onlar gü
man edirdilər ki, ermənilər mülki əhaliyə əl qaldıra bilməzlər.
24
Biz bu stereotipi sındırmağa nail olduq»5 etirafını inkar edən
bir mif yaradılmışdır. Gorusda isə elə həmin Sarkisyan jurna
listlərə demişdir: «Yalan və saxtakarlıq hesabına uzağa getmək
olmaz». Ermənistanın bugünkü rəhbərləri «həqiqət»i belə başa
düşürlər.
«Azərbaycan özü müharibəyə başlamış, özü də uduzmuş
dur» deyən Serj Sarkisyanın məsuliyyətsiz bəyanatının həya
sızlığına mat qalırsan. Ermənistanın təcavüzünü öz üzərində
hiss edən və ona qarşı heç vaxt ərazi iddiaları irəli sürməmiş
(bunun üçün artıqlaması ilə tarixi əsaslar olduğuna baxmaya
raq) Azərbaycan bu gün təcavüzkar dövlətin, işğalçı dövlətin,
beynəlxalq konvensiyaları pozan dövlətin başçısının dilindən
həyasızcasına ittiham eşidir. Bu yerdə istər-istəməz Göbbelsin
sözləri yada düşür: «Yalan nə qədər həyasız olsa, bir o qə
dər sürətlə yayılır». Polşanın Almaniyaya, Küveytin isə İraqa
«hücumları» da yada düşür. Azərbaycan heç vaxt Ermənistan
ərazisinin beşdəbir hissəsini işğal etmək, erməniləri oradan
qovmaq və orada oyuncaq rejim yaratmaq niyyətində olma
mışdır. Bu cür riyakar bəyanatların müəllifi başqa bir məsə
lə üzərində düşünsəydi, pis olmazdı: əgər onun dediyi kimi,
məğlubiyyətin nəticələri heç vaxt xoşagələn olmursa, onda er
mənilər Birinci dünya müharibəsi illərində Osmanlı imperiya
sında erməni qiyamının nəticələri barədə nə üçün onilliklər
boyu şivən qaldırırlar? Onlar özləri öz dövlətinə xain çıxmış,
ona arxadan zərbə vurmuş, düşmən tərəfə keçmiş, ölkənin
şərqində müsəlman əhalini qırmağa başlamışlar və bunun nə
ticələrinə görə elə özləri də məsuliyyət daşıyırlar! Guya bu
cür əməllərin nəticələri xoşagələn də ola bilərmiş. Ermənilər
hansı «soyqırımı»dan danışa bilərlər ki, o vaxt bu söz yox
idi?! Hələ üstəlik, onlar XX əsrdə soyqırımının «ilk qurbanları»
olmaq istəyirlər, guya bundan əvvəl bütün müsəlman əhalini
qılıncdan keçirən ermənilər özləri deyilmiş və 1904-1907-ci
illərdə Namibiyada gerrero və hottentot xalqlarının qırğını ol
mamışdır.
---------
25
---------
4
Başqasının torpağını zəbt etmək və işğal faktına əsasən onu
öz torpağı elan etməyin mümkün olduğu vaxtlar keçmişdir.
Artıq dünya bir neçə əsr bundan əvvəlki dünya deyildir. Buna
görə də Ermənistanın ekspansionist başbilənləri qonşularına
ərazi iddialarını əsaslandırmaq üçün əvvəlcə tarixi arqumentə
müraciət etməyi qərara almışlar: «Bu torpaqlar vaxtilə bizim
olmuşdur, biz yerli xalqıq, siz gəlmə, deməli, haqqımız var».
Bu məqsədlə faktlarla heç bir əlaqəsi olmayan saxtalaşdırılmış
tarix versiyası uydurulmuşdur. İnsanlar başa düşəndə ki, müa
sir dünyada ərazi mübahisələri orta əsrlərə xas olan məhdud
təfəkkür çərçivəsində və tarix müstəvisində deyil, beynəlxalq
hüquq müstəvisində həll edilir, Ermənistanda öz ərazi iddi
alarını beynəlxalq hüquqda mövcud olan millətlərin təyini-
müqəddərat prinsipi ilə əsaslandırmağı qərara almışlar. Erməni
tərəfin arqument bazası hər iki halda zəif olmuşdur və yenə
zəifdir, çünki o, tarixi baxımdan uydurmalara, saxtalaşdırmala-
ra və qeyri-elmi mühakimələrə, hüquqi baxımdan beynəlxalq
hüquq müddəalarının özbaşına interpretasiyasına əsaslanır, bu
isə yolverilməz və səmərəsizdir. Buna görə də ermənilərin
iddiaları dünyada dəstəklənmir.
Ermənistanı tarixin saxtalaşdırılması məsələləri üzrə dəyiş
məz dünya çempionu adlandırmaq olar. Bu baxımdan onun
tayı-bərabəri yoxdur. Öz tarixlərini «qədimləşdirməyə» və hər
vasitə ilə öz xalqını qonşuların ermənilərin xoşuna gələn əra
zilərinə «bağlamağa» çalışan erməni müəlliflər bəzən özləri
də bilmədən gülünc nəticələr çıxarır, siyasi liderlər də dərhal
bu nəticələrdən yapışır və yüksək tribunalardan çıxış edərkən
utanıb-qızarmadan həmin nəticələri elmdə hamılıqla qəbul
edilmiş «aksiomlar» kimi qələmə verirlər. Məsələn, Serj Sarkis
yan təkəbbürünü gizlətmədən və heç bir əsas-dəlil göstərmə
dən azərbaycanlıları xristianlığın qəbul edilməsində dünyada
birincilik iddiasında olmaqda günahlandırmışdır. Azərbaycan
tarixşünaslığıncJa heç vaxt deyilməmişdir ki, Qafqaz albanları
---------
26
---------
Dostları ilə paylaş: |