56
xodim jonidan to’yib, bir kun ishdan bo’shab ketishi mumkin, ammo dunyo har narsaga
ko’naveradi.
Bugungi subatni qo’rquvlardan boshlab, shubhalar bilan yakunlaganim bejiz
emas. Har qanday shubha – qo’rquvning bolasi. Hayotimizni chigallashtiradigan
shubhalar ijtimoiy qo’rquvlarimizdan kelib chiqadi. O’z qo’rquvlaringizni bartaraf
etishdek ezgu amalni esa men siz aziz sirdoshim ixtiyoriga qoldiraman. Axir, siz endi
shunday qila olishingizga ishonmaysiz – siz buni bilasiz.
57
JUMA
Rishtalar
Tobelik munosabatlari
Ik k i va undan ortiq sodda gaplarning biri
boshqasiga ma’no va grammatik jihatdan tobe
bo’lib kelishidan hosil bo’lgan gap tobe gapli
qo’shma gap deyiladi.
(Ona tili darsligidan)
Inson – ijtimoiy mavjudot. Jamiyat a’zosi bo’lish – uning tabiatiga xos. Biz
o’zimiz ko’nikkan guruh, muhit yoki jamoadan tashqarida doim ko’nglimizda xavotir
bilan yashaymiz. Tabiatimizning aynan shu jihati tufayli bizda mehr tuyg’usi bor.
Ijtimoiy mavjudot har doim muloqotga intiladi. Muloqot ehtiyoji – odamning eng
katta muhtojliklaridan biri. Jamiyat taraqqiy etib, rang-baranglashib borgani sari,
odamlarning atrof dunyo va boshqa odamlar bilan muloqot qilish usullari –
munosabatlarimiz murakkablashib borgan. Zamonaviy odam kundalik hayotida minglab
turdagi munosabatlar chig’irig’idan o’tib yashaydi: oila, do’st-yorlar, qarindosh-urug’,
hamkasblar, mahalla-ko’y va hokazo.
Agar munosabatlar insonning muloqot ehtiyojiga xizmat qilishini hisobga olsak,
ular atrofida shuncha ko’p muammolar kelib chiqishi ajablanarli hol emas.
Ko’nglimizni xotirjamlikdan mahrum qiladigan va aqlimizni to’liq egallab oladigan
dard-tashvishlarning hammasi bo’lmasa ham, aksari munosabatlardagi noxushliklar
sababli kelib chiqadi. Bu javobsiz sevgi qiynoqlari-yu, o’z yaqinidan yengil arazlash
bo’lishi mumkin.
Ammo nega odamlar o’zaro munosabatlarda buncha ko’p qiyinchiliklarga duch
kelishadi? Turli odam bu savolga turlicha javob beradi: “Chunki har xil odam har xil
fikrlaydi”,
“Chunki odamlar bir-birlarini tushuna olmaydilar yoki tushunishni
istamaydilar”, “Chunki hammaning ko’nglini tengdaniga olib bo’lmaydi”, “Chunki biz
mukammal emasmiz”, “Chunki…”, “Chunki…”
Bu savolga ba’zi odamlardan olgan javoblarim orasida meni tamoman hayron
qoldirganlari ham bo’lgan. Ammo chuqurroq o’ylab ko’rilsa, ular hammasi bir xil narsa
haqida gapiradi – faqat, buni bir oz og’ishlar bilan qiladi xolos.
Hamma bir xil emasligi rost – har bir odam o’ziga xos alohida bir olam. Ammo
har kim bir xil fikrlamaydi degan gap bir oz xato – biz aynan bir xil fikr yuritganimiz
uchun ham o’zaro munosabatlarimiz qovushmaydi. Hammaning aqli bir xil ishlaydi –
aqlning yagona va hamma uchun universal bir qoidasi bor. Bu – manfaat. Ya’ni
manfaatsiz ish bo’lmaydi. Siz hatto eng manfaatsiz qilgan ishingiz ortida ham aql sizga,
bildirmay bo’lsa-da, kichik bir maqsadni yashirin tutadi. Biz hatto hayriya ishlarini ham
“shunday qilish kerakligi” yoki “shunday qilsak, qilgan savob ishimizdan o’zimizga
bo’lgan boshqalar yoki o’zimizning hurmatimiz oshishi” uchun qilamiz. U yoki bu
xatti-harakatga bizni ko’ngil istagi emas – g’urur, manfaat, achinish yoki aybdorlik
hissi, burchiyat undaydi.
58
Odamlar bir-birlarini yaxshi tushuna olmasliklariga ham yaqqol sabab – o’zaro
munosabatlarda aqlning ustivorligi. Ikki qalb bir-birini so’zsiz ham tushunaveradi –
ammo aql bu iqtidordan mahrum. Mutlaqo boshqa-boshqa muhitda yashaydigan, turli
tilda so’zlaydigan ikki odam bir-birini juda yaxshi tushunishi mumkin – chunki ular
qalban munosabatga kirishadilar. Bir muhitda yashovchi, bir-birini juda yaxshi biluvchi
ikki odam esa sira chiqisholmasligi mumkin.
Munosabatlardagi ziddiyatlar sababini anglash uchun biz avval yangi tushuncha
bilan tanishib olishimiz lozim. To’g’rirog’i, shartsiz va shartli munosabatlar o’rtasidagi
farqni ko’ra bilishimiz kerak.
Shartsiz munosabat o’z nomi bilan shartsiz – ular o’zaro kelishuvlar, manfaatlar
va shartlar asosida qurilmaydi. Ular munosabatga kirayotgan tomonlarga hech bir burch
yoki mas’uliyat yukini yuklamaydi – ularda bir tomonning boshqasiga hech bir jihatdan
tobeligi
kuzatilmaydi.
Bunday
munosabatlar
nuqsonlardan
holi,
keskinliklarga
bormaydigan sog’lom aloqadir.
Shartli (yoki tobelik) munosabatlar – yuqoridagining ziddi. Bunda bir tomon
boshqasining yoki ikkala tomon bir-birining shartlari, talablari va qoidalarini inobatga
olsagina munosabatlar o’rnatiladi va tutib turiladi. Juda ko’p hollarda bunday
munosabatlarda bir tomon boshqasiga tobe bo’ladi. Tobelik munosabatlari ma’naviy
asosga ega bo’lmaydi – ular faqat moddiy manfaat uchungina xizmat qiladi. Shuning
uchun ham ular odatda juda zaif, qisqa muddatli va ishonchsiz bo’ladi.
Ham shartsiz, ham tobelik munosabatlari hayotimizda kerak, albatta. Ammo
bizning eng katta xatomiz – shartsiz munosabatlarni ham tobelik munosabatlariga
aylantirishga intilishimizda. Sababi, tobelik munosabatlarini idrokan boshqarish, o’z
izmimizga solish juda oson. Aynan shu tabiiydan sun’iyga aylantirilgan rishtalar bizga
muammolar tug’diradi va ko’nglimizni buzadi.
Tobelik munosabatini shartsiz munosabatdan farqlash juda oson.
“Men seni sevaman” – shartsiz munosabat.
“Men seni sevaman, chunki sen ham meni sevasan”, “Men seni faqatgina meni
sevsanggina sevaman”, “Men seni sevaman va seni hech kimga bermayman”, “Men
seni sevganim uchun rashk qilaman” va hokazolar – tobelik munosabatlari.
Tobelik munosabatlarida ilojsiz shartlar, cheklanishlar, talablar, qoidalar va
o’lchovlar bo’ladi. Bu cheklovlar munosabatlarni qiyinlashitiradi va ularni bulg’aydi.
Agar kishi aslida shartsiz bo’lishi nazarda tutilgan rishtalariga shartlar yuklasa – bundan
o’zi ham, u bilan munosabatga kirishgan odam ham jabr ko’radi.
Aslida shartsiz bo’lishi nazarda tutilgan munosabatlar deb nimani aytayotganimni
anglab
turibsiz,
menimcha.
Bu,
albatta,
eng
yaqin
odamlar
bilan
aloqalar.
Munosabatlarda hech bir qiyinchilikka duch kelmaslikning siri oddiygina: oila a’zolari,
sevgan kishisi, do’st-yorlar va kishi ma’naviy bog’liq bo’lgan boshqa odamlar
bilan munosabatlar – shartsiz bo’lishi kerak.
Oila davrasida
Munosabatlar girdobining o’zagi – bu, albatta, oila. Oila nafaqat bizning birlamchi
yashash muhitimiz, balki bizga, umuman, dunyo va boshqa odamlar bilan qanday