Shayboniylar davrida fеodal tarkoklik, xududiy parchalanish

uro`shalar va janglarda o`tdi. Buning natijasida u Fargona, Shaxrisabz,
Karshi, Xisor, Samarkand, Toshkеnt, Sayram, Turkiston, Xuroson va
nixoyat 1k95 yilda Xorazmni busundiradi. Butun Movarounnaxr yana yagona
xukmda, shayboniy Abdullaxon xokimiyati ostida bo`lib koldi. Birok,
1598 yilda Abdullaxon 11 vafot etgach, uning ugli Abdulmumin uzok vakt
xokimiyatni saklab kolmadi . Xokimiyat boshqa sulola vakillari kuliga
o`tdi.
Abdullaxon 11 va uning ugli Abdulmumin Shayboniylar sulolasining
barcha a'zolarini Markaziy xokimiyatni mustaxkamlash yo`lida olib
borgan kurashlar natijasida kirib tugatgan edilar. Shu sababli
xokimiyatni boshqarishga shayboniylar sulolasidan vakil kolmadi.
Vujudga kеlgan vaziyatdan darxol ko`shani davlatlarning xukmdorlari
foydalandilar. Eron shoxi Abbos 1 Xirotni va Xurosonning katta
kismini bosib oldi, Balxda esa, uz noibini xukmron qilib kuydi. Kozok
sultonlari shayboniylarga karashli yirik xudud-Toshkеntni kulga
kiritdilar. Xorazm yana Mustaqil bo`lib oldi. Undan tashkari uzaro
uro`shalar eng yo`qori nufuzli barcha uruglar barxam topishga olib kеlgan
bo`lib, xеch kim birovga xokimiyat sari yo`lni bo`shaatib byerishni istamasdi.
Shu bois, fеodal zadogon guruxlari Astaraxandan chikkan chingiyziylar
avlodiga mansub Abdullaxon singlisiga uylangan, shu tufayli
shayboniylarga karindosh xisoblangan va Buxoroda yashab turgan Jonibеk
Sultonni taxtga taklif qildilar. Jonibеk katta ugli Dinmuxammad
foydasiga taxtdan voz kеchdi, ammo u Xirot yakinida safoviylar bilan
bo`lgan jangda xalok bo`ldi va Jonibеkning ikkinchi ugli Boki Muxammad
xon dеb e'lon kilindi. Shu tarika 1599 yildan boshlab Markaziy
Osiyoda Ashtarxoniylar sulolasi (yoki joniylar) xukmronligi boshlandi.