təhlükəyə gəldikdə isə multikulturalizm müxtəlif
etnosların və mədəniyyətlərin bir-birindən ay
rıldıqda mövcudluğunu deyil, inteqrasiyasının
nəzərdə tutduğundan etnik mənsubiyyətindən
asılı olmayaraq o insanlar arasında yaxınlaşma
ya, qarşılıqlı anlaşmaya, tolerantlıq prinsiplərinin
bərqərar olmasına kömək edir. Buna görə də mul
tikulturalizm anlayışı tolerantlıq anlayışına çox
yaxındır, ancaq bu anlayışlar eyni deyildir.
Multikulturalizməsosialsubyektlərin,müxtəlif
mədəniyyətlərin bərabərhüquqlu inkişafına, ic
timai həyatın bütün sahələrində müxtəlif əhali
qruplarına münasibətdə ayrı-seçkiliyin aradan
qaldırılmasına yönəlmiş ideya və fəaliyyətlərin
kompleksi kimi də yanaşırlar. Multikulturalizmə
bu cür yanaşma Azərbaycan Respublikasının P re
zidenti İlham Əliyevin 2010-cu ilin oktyabrmda
Bakıda "XXI əsr: ümidlər və çağırışlar" devizi ilə
keçirilmiş Beynəlxalq Humanitar Forumdakı çıxı
şında öz əksini tapmışdır: "Multikulturalizmin
alternativi yoxdur. Multikulturalizmin alternati
vi özünü təcrid dir. Mən inanmıram ki, XXI əsrdə
qloballaşan dünyada hər hansı bir siyasi qüvvə
özünütəcrid siyasətini aparmağa cəhd etsin.
Multikulturalizmin dəyərləri, əsasları möhkəm
ləndirilməlidir. Multikulturalizm başqa xalqın
nümayəndəsinə hörmət, başqa dinlərə hörmətdir.
Öz dininə hörmət başqa dinə hörmətdən başla
yır. Multikulturalizm ayrı-seçkiliyə yol vermir,
əksinə, bütün xalqları birləşdirir. Mən əminəm
Sevda Ağamirza qızı Əhədova
мо
ki, bu anlayışların sintezi nəticəsində bu gün
müxtəlif dairələrdə multikulturalizmlə bağlı
səslənən bədbin fikirlər aradan götürüləcəkdir"
[8]. İlham Əliyevin "biz Azərbaycanda əsrlər
boyu multikulturalizm şəraitində yaşamışıq.
Həyatımız, xüsusilə, son 20 il ərzində müstəqil
ölkə kimi təcrübəmiz göstərir ki, multikulutraliz-
min gələcəyi vardır" fikirləri multikulturalizmin
məhz bu aspektini nəzərdə tutur.
Bir sıra müəlliflər Azərbaycan mədəniyyətinin
tarixən multimədəniyyət olduğunu, hazırda da
onun multikultural məzmun daşıdığım vurğu-
layırlar. Əgər multikulturalizmə biz müxtəlif
avtonom mədəniyyətlərin paralel mövcudluğu
faktı
kimi yanaşsaq, onda bu iddianın heç də real
vəziyyəti əks etdirmədiyi qənaətinə gələ bilərik.
Əlbəttə, Azərbaycan tarixən polietnik bir məkan
kimi formalaşmış, onun milli mədəniyyəti də öl
kəmizin etnik rəngarəngliyinin güzgüsü olmuş
dur. Hər bir mədəniyyət digər komponentlərlə
yanaşı demoqrafik və etnik komponentləri də
özündə əks etdirir. Mədəniyyətimizin inkişafında,
bugünkü inkişaf səviyyəsinə çatmasında Azərbay
canda yaşayan bütün etnosların, etnik qrupların
töhfəsi danılmazdır. Lakin Azərbaycanın milli
mədəniyyəti mahiyyəti etibarilə ayrı-ayrı avto
nom, etnik mədəniyyətlərin ekletik məcmusu de
yildir, bütöv, tam bir hadisədir.
Bu yanaşmanın mövcudluğunun səbəblərin
dən biri də xalq, etnos, millət kimi kateqoriya-
Müasir dünyada mədəniyyatlərarası münasibətlər
m
larm
məzmununun
müəyyənləşdirilməsində
konkretliliyin çatışmaması, onlar arasında dəqiq
sərhədlərin olmamasıdır. Biz bu kateqoriyalarm
elmi-fəlsəfi mahiyyətinə varmadan yalnız onu
deyə bilərik ki, insanların etnik birliyinin mənbəyi
genetik xüsusiyyətlərin və təbii-məişət şəraitinin
ümumiliyi ilə fərqlənən ilkin qrupdur. Millət isə et
nik inkişafın daha sonrakı və yüksək mərhələsidir.
Etnoslar tarixin bütün dövrlərdə mövcud olmuş
larsa, millətlər bəşəriyyətin nisbətən son inkişaf
mərhələsinin, yeni və müasir dövrün məhsulu
hesab edilir. Qərb etnologiyasında millət sosial-
siyasi birlik, dövlətin vətəndaşlarının məcmusu,
dövlət yaradan xalq anlamında işlədilir. "Milli
dövlət", "milli maraqlar", "milli təhlükəsizlik"
anlayışlarını da məhz bu mənada qəbul etmək
lazımdır. Birləşmiş Millətlər Təşkilatı millətlərin
deyil, dövlətlərin birliyi kimi başa düşülür. Çox
zaman "siyasi millət" termini də işlədilir.
Millət bir, bir neçə, hətta çoxlu sayda etnik
qrupların məcmuyundan da formalaşa bildi
yindən [17, 62] milli mədəniyyət də həm mono,
həm də polietnik əsasda yaranaraq inkişaf edir.
Milli mədəniyyətin formalaşmasının mühüm
amillərindən biri də milləti təşkil edən etnoslar
arasında dil, din, əqidə, adət-ənənə birliyinin,
mədəni ümumiliyin olmasıdır. Eyni zaman
da müştərək tarix, ümumi tale və yaddaş da
cəmiyyət daxilində ünsiyyət və inteqrasiyanın
sürətlənməsinə, vahid mədəni dəyərlər sistemi-
Мг
Sevda Ağamirza qızı Əhədova
nin yaranmasına şərait yaradır.
R.Aslanova mədəniyyətin üç müstəvidə —
et
nik, milli və ümumbəşəri müstəvilərdə inkişaf
etdiyini göstərməklə etnik və milli müstəvilərin
mahiyyətcə çox yaxm olsa da, milli müstəvinin
daha mürəkkəb, səviyyəcə daha sonrakı pillə ol
duğunu qeyd edir.
Milli mədəniyyət dedikdə əsasən millətin
formalaşması ilə bağlı olaraq müəyyənləşən
mədəniyyət başa düşülməlidir. Millət birdən-birə
formalaşdığı kimi milli mədəniyyət də birdən-
birə müəyyənləşmir.
Əlbəttə, ədəbiyyatda indi də "etnik mədə
niyyət" anlayışına rast gəlinir, bu isə daha
çox mədəniyyətin etnik köklərini araşdırmaq
zərurəti ilə bağlıdır. Bəzən kiçik etnik qrupla
rın mədəniyyətini xalq (folklor) mədəniyyəti
də adlandırırlar. Onun əsas elementləri olan
adət-ənənələr, ayinlər, bayramlar, mif və folk
lor həmin xalqın yaddaşında, şifahi nitqində
qorunub saxlanılır. Bu elementlər xüsusi ha
zırlıq və texniki vasitələr tələb etmir. Belə
mədəniyyətin sonrakı nəsillərə ötürülməsi üçün
yazıya ehtiyac olmadığından onu yazıyaqədərki
mədəniyyət də adlandırırlar. Mənşə birliyi (qan
qohumluğu) ilə müəyyənləşən etnik tipə məxsus
mədəniyyətlərdən fərqli olaraq milli mədəniyyət
daha geniş məkanda yaşayan, birbaşa və ya dola
yısı ilə belə qohumluq əlaqələrinə
malik olmayan
insanları birləşdirir.
m
Müasir dünyada mədaniyyətlararası münasibətlər