S. Imanov-Hedefdeki insan indd

96
Nazir divanda oturaraq zarafatla dedi:
-Mənim  başqasının  yerində  gözüm  yoxdur.  Dörd  ay 
bundan  əvvəl  döşünə  döydüyün  yadındadı?  İndi  de  gö-
rüm, bu dörd ayda nə iş görmüsən.
Samir keçib yerində əyləşərək soruşdu:
-Nə içəcəksiniz?
-Heç nə. Mən bura yalnız sənin yazdığın şeri öz dilin-
dən eşitmək üçün gəlmişəm.
-Bu  dörd  ayda  çox  iş  görmüşük.  Respublikanın  on 
bölgəsində  əngəlli  insanlar  üçün  xüsusi  avtobuslarla 
təhciz  olunmuş  peşə  məktəbləri  açılıb.  Dövlət  televizi-
yasında  həftəlik  on  dörd  saatlıq  efir  vaxtımız  var.  Dün-
yanın on iki ölkəsində mərkəzin filialları yaradılıb və bu 
proses davam edir. Bir həftə sonra əlil rəssamların sərgisi 
açılacaq, bir ay sonra isə əlillərin I Beynəlxalq “ Stolüstü 
oyunlar” turniri keçiriləcək. Distant təhsil verən istitutun 
yaradılması  üzərində  son  tamamlama  işləri  gedir. Ayaq-
dan və gözdən əlil olan insanların səkilərdə, pilləkənlərdə, 
ümumiyyətlə  ictimai  yerlərdə  rahat  hərəkətlərini  təmin 
etmək üçün bütün tədbirlər görülərək, lazımi yerlərdə bü-
tün zəruri avadanlıqlar quraşdırılıb. Bundan başqa əlillərin 
ictimai nəqliyyatdan rahat istifadə edə bilmələri üçün də 
dayanacaqlarda  xüsusi  avadanlıqlar  quaşdırılıb.  Yüzlərlə 
əlil  mərkəzin  tibb  şöbəsində  pulsuz  müalicə  alır.  Hazır-
da mərkəzdə 60-dan çox əngəlli insan çalışır. Hətta yalnız 
əngəlli insanların rol alacağı bir film də çəkməyi planlaş-
dırırıq. Və daha nələr-nələr. Hələ saytın xidmətlərini say-
mıram.
-Afərin. O vaxt mənə irad tutdular ki, niyə bu mərkəzin 
rəhbərliyini savadlı və təcrübəli bir adama yox, ayaqdan 
əlil birinə tapşırıram. Amma mən inanırdım ki, yalnız və 
yalnız bu layihəni quran insan onu həyata keçirə biləcək. 

---

97
Öz hisslərini kağıza tökən şair kimi. Çox sağ ol ki, məni 
başıaşağı etmədin.
-Məni də çox tənqid etdilər ki, guya işə mane oluram. 
Mənim  yerimə  sağlam  insan  olsaydı,  daha  çox  iş  görə 
bilərdi. Mən bütün işləri ağlımla görürəm ki, ağıl da başda 
olur. Ayaqların bura nə dəxli var, bilmirəm.
-Sən  onlara  fikir  vermə.  Tənqidçilər  hər  zaman  olub 
və olacaq. Dünyanın bir çox yerində, öz dövründə tənqidə 
məruz  qalan  yaradıcı  insanların  heykəlinə  rast  gəlmək 
olar. Amma dünyanın heç bir yerində heç bir tənqidçinin 
heykəlinə rast gəlməzsən.
-Başımız bayaqdan söhbətə qarışıb deyə soruşmaq ya-
dımdan çıxıb. Ürəyiniz necədir? Yenə sizi incidir?
-Dünən həkimə getmişdim. Mənə dedi ki, çox işləyir-
sən. Məsləhət gördü, işdən çıxım.
-Bəs sizin fikriniz nədi?
-Mən də elə düşünürəm. Yaş öz sözünü deyir. Bu il 65 
olacaq, artıq dincəlmək vaxtıdır. Gələn həftə işdən çıxmaq 
haqqında ərizəmi yazacağam.
-Birisigün  İspaniyadan  gələn  əlil  insanlarla  buradakı 
əlil insanlar arasında keçiriləcək forumdan sonra, Qurban 
bayramı ilə əlaqədar tədbir keçirəcəyik. Sizi də o tədbirdə 
gömək mənim üçün xoş olar.
-Mütləq gələcəyəm. Əngəlli insanların yanında olmaq 
təkcə vəzifə borcu deyil, həm də insanlıq borcudur.
-Müəllim, mənim sizdən bir xahişim də var.
-Buyur.
Samirin xahişini dinləyib ona əməl edəcəyini bildirən 
Mahmudov ayağa qalxdı. Samir onu yola salandan sonra 
Muradı yanına çağırdı:
-İspaniyadan  gələn  heyəti  hansı  oteldə  yerləşdirmi-
siniz?

---

98
-“Qüsursuz xidmət” otelində.
-Bu otelin adını birinci dəfədir eşidirəm. Nə isə. Ora-
nın telefon nömrəsini və Devidin qaldığı otağın nömrəsini 
mənə ver.
Murad  nömrəni  Samirə  verib  gedəndən  sonra  Samir 
otelə  zəng  vuraraq  onu  Devidlə  calaşdırmalarını  istədi. 
Devid dəstəyi götürən kimi əsəbi-əsəbi dedi:
-Alo, eşidirəm.
-Salam amigo.
Samirin səsini eşidən Devid səsini yumşaltdı:
-Ooooo. Necəsən amigo?
-Mən əlayam. Sənə nə olub? Deyəsən əsəbləşmisən?
-Əsəbləşməyim nə edim? Dünən Valensiya öz meyda-
nında Deportivoya uduzub. 
-Ola  bilməz. Axı  2:0  udurdu?  Mən  də  2:0-dan  sonra 
getdim yatmağa ki, artıq qələbə bizimdir.
-2:3 olub. İndi idman xəbərlərində verirdilər.
-  Eybi  yox.  Gələn  tur  səfərdə Atletiko  Madridi  udar, 
əvəz-əvəz olar. Başımız söhbətə qarışdı deyə, əsas məsələ 
yadımdan çıxdı. «Ümid» mərkəzinə, yanıma gələ bilərsən?
-Biz  ki,  “Valensiya”-lıyıq.  Əlbəttə  gələrəm.  Mənə  bir 
saat vaxt ver.
-Artıq 59 dəqiqə, 55 saniyən qaldı.
45 dəqiqədən sonra Samirin kabinetinə girən 35 yaşlı, 
ortaboylu, qalın və pırtlaşıq saçlı, əslən iqtisadiyyatçı olan 
və zarafatı çox sevən Devid tanış olduqları bu dörd ayda 
Samirlə  bərk  dostlaşmışdı.  İşdən  əlavə,  ən  çox  danışdıq-
ları mövzular isə “Valensiya” futbol klubu, öz ölkələrinin 
məzəli  lətifələri  və  birgə  yaratmaq  istədikləri  basketbol 
klubu haqqında idi. 
Devid Samirdən soruşdu: 
-Mərkəzin  həyətində  çoxlu  qoç  var.  Bunlar  nə  üçün-
dür? Mərkəzin yeməkxanası üçün?

---

99
-Mən də səni buna görə çağırmışam. Birisigün bizdə 
bayramdır, bu qoçlar da həmin bayram üçün alınıb.
-Dövlət bayramıdır?
-Yox, “Qurban bayramı” adlı dini bayramdır. Bu bayra-
mı təkcə azərbaycanlılar deyil, bütün dünya müsəlmanları 
qeyd  edirlər.  İmkanı  olan  şəxslər  bu  bayramda  dəvə, 
öküz  və  yaxud  qoç  kəsərək  ətini  kasıblara,  kimsəsizlərə, 
xəstələrə,  bir  sözlə,  bu  ətə  ehtiyacı  olan  insanlara  payla-
yırlar.  Bununla,  həm  onlara  sevinc  bəxş  edirik,  həm  də 
müəyyən qədər qida ehtiyaclarını ödəyirik.
Heyranlıqla Samirə qulaq asan Devid soruşdu:
-Hansını kəsmək daha xeyirlidir?
-  Fərqi  yoxdur.  İmkanın  hansına  çatsa,  onu  da  alıb 
kəsərək ətini paylaya bilərsən.
-Necə  də  gözəl  hərəkətdir.  Ac  insanları  doyurmaq 
həqiqətən də qürurverici addımdır.
-Bu  hələ  harasıdır  ki...  İslamda  “Ramazan”  ayı  adla-
nan Orucluq ayı var ki, bu ayda fiziki imkanları oruc tut-
maq üçün əlverişli olan bütün müsəlmanlar günçıxandan 
günbatanadək oruc tutmalıdırlar. Bu ayda insanlar düz bir 
ay kasıb və kimsəsiz insanları yedizdirlər.
-Bir ay boyunca? Neçə nəfəri yedirtmək tələb olunur?
-Baxır sənin maddi vəziyyətinə. İstəyirsən bir gün “İf-
tar” süfrəsi aç, istəyirsən 30 günün hamısını. İstəyirsən bir 
nəfər  üçün  “İftar”  süfrəsi  aç,  istəyirsən  1000  nəfər  üçün. 
Oruc tutmaqda və iftar süfrəsi verməkdə əsas məqsəd İs-
lam dininin şərtlərinə əməl etmək və savab qazanmaqdır.
-Bəs oruc tuta bilməyənlər nə etsin? Onlar üçün savab 
yoxdur?
- Xəstələrə, qocalara, səfərdə olanlara və hamilə qadın-
lara oruc tutmaq vacib buyrulmayıb. Oruc tuta bilməyənlər, 
bunun əvəzində kasıb insanlara nəzir verməlidirlər. Vacib 

---