12
ortasında, nə də okeanın dərinliklərində elə bir
yer yoxdur ki, qocalıq, xəstəlik və ölüm sizi gəlib
tapmasın. Bu səbəbdən də var qüvvənizlə xilası
axtarın.” Hələlik isə...Nə isə eləmək lazım idi.
Müdhiş bir situasiyadır. Qos-qoca dünyada ən
üzdə olan faktların və onların gətirdiyi əzabların
səbəbini heç kəs bilmirdi. Həyatı zəhərlənmişdi
gənc Siddharthanın.
Yəni heç kəs bilmirdi? Buddaya qədər də Hin-
distanda müqəddəs Vedalar oxunur, brahmalar
Veda biliklərinin daşıyıcıları kimi hər məclisdə
yuxarı başda oturar və dinlə bağlı bütün sual-
ları çoxbilmişcəsinə cavablandırardılar. Lakin
onlar kəpənək biliklərinə sahiblənmiş qurdlar
idilər. Kəpənəklərin sözləri onların ağızlarında
tam mənasız səslənirdilər. Həqiqət sözləri yalan
qoxurdu. Bir dəfə... Buddanın tələbələrindən biri
qonşu kənddə kəndlilərə Buddanın təlimi barədə
danışmasından, cahil insanlara həqiqət yolunu
təbliğ etməsindən söz edir. Müəllimindən eşit-
diyi sözləri olduğu kimi əzbərlədiyindən əmin
olduğu üçün onları Buddanın hüzurunda bir
daha təkrarlayaraq: “Müəllim, mən düzmü de-
dim?”- deyə tərif gözləntisi ilə soruşur. Budda:
“Sözlər düz idi. Amma sənin ağzında onlar yalan
səslənirdilər”.
13
İnsanlar tez-tez belə edirlər. Gözəl sözlərin
təsiri altında özlərini təmizləmək əvəzinə gözəl
sözləri özləri ilə çirkləndirirlər.
Siddhartha inqilabi bir qərara gəlir: saraydan
qaçmaq! Hamının saraylara can atdığı, saray qa-
pılarında süründüyü dünyada hərdən belə şeylər
də olur. Saraydan qaçaraq həqiqət axtarışlarına
düzəlmək. Çox bahalı qurban verdi Siddhartha
elm öyrənmək naminə. Oğlu və gənc arvadını da
sarayda qoyub getdi. Onlar yuxuda ikən. Simvo-
lik idi. Oyanan qaçıb başına çarə axtarmalı idi.
Daha bir bilməyən ər, ata və şahın sayını artır-
mağa dəyməzdi. Dünya belələrini onsuz da çox
görmüşdü. Böyük qurbanlar cavabsız qalmır.
İyirmi ilə yaxın meşədə müxtəlif müəllim-
lərdən dərs aldı. Asketizmlə məşğul oldu. Qapı-
nı israrla döyürdü. Həqiqət isə hələ də yox idi.
Onun böyük qətiyyətini meşədəki digər asketlər
görərək ona hörmət etməyə bilmirdilər. Artıq
tələbələri də var idi. Amma həqiqət isə hələ də
yox idi.
Bir gün uzunmüddətli orucdan üzülən Sidd-
hartha çayda üzən bir qayıqda qoca musiqiçinin
şagirdinə: “Oğlum, simləri nə boş, nə də çox ta-
rım bağla. Birinci halda onlar səslənməyəcək,
ikinci halda isə qırılacaqlar.”- deyə məsləhət
14
ver diyini eşidir. Bunun kainatın cavabı olduğu-
nu başa düşür. O, böyük elmin açarını axtarırdı.
Lakin tamailə başqa yerdə. Eşitdiklərimizə, gör-
düklərimizə qarşı diqqətlə davranmaq, onu var-
lığın cavabları kimi oxumaq lazım idi. Bunun-
çün yemək yeməli və ağlını sağlam bir durumda
tutmalı idi. Hər şey fikirlərdən asılı idi. Ağlını
təmizləmək, onu doğruluqla möhkəmlətmək la-
zım idi. İnsan ağlından dəyişməyə başlayır. Man-
tralar, askezalar, rituallar dəyişdirmir insanı.
İnsanı idraki bahadırlıq dəyişidirir. “Dərin fikir-
lərlə dolu olan nurlanmışlara hətta göy əhli belə
həsəd aparır, azadlığın sakitliyindən həzz alanla-
ra, zikrə qapılanlara, müdriklərə” (181).
Bundan sonra o, uzun müddətli meditasi-
yaya daxil olur. Və əfsanəyə görə banyan ağacı-
nın altında nirvanaya - ruhani bəxtiyarlığa çatır.
“Bilməyənin zikri olmur; zikr etməyənin biliyi
olmur. Kimin ki, həm zikri, həm biliyi var, o,
həqiqətən, Nirvanaya yaxındır” (372).
Obıvatel şüurunda “Budda”, “Buddizm” –
“büt” və “bütpərəstlik” anlamları ilə qarışdırılır.
Təxminən eyni səbəbdən Azərbaycan dilində bö-
yük alman şairi Götenin (almanca, Johann Wolf-
gang von Goethe ) adı dəyişdirələrək Höte deyə
çağırılır, yazılır. Assosiasiyalar...
15
Həqiqətə çatdıqdan sonra Siddhartha, “Bud-
da” çağırılmağa başlayır. “Budda” – sanskrit di-
lindən tərcümədə “nurlanmış adam” deməkdir.
Ziyalı, işıqlı adam.
Nirvananı daddıqdan sonra Budda Benaresə
gələrək ilk mühazirəsini söyləyir. Hindistanda
qədimdən elm adamına ilgi böyük olardı. Dün-
yanın bu tərəfində Sokrat, Mani, İsa, Nəsimi kimi
nurluların daha çox müxtəlif üsullarla öldürül-
düyünü bildiyimdən hindlilərə, budda kimilərə
hörmətlə yanaşdıqlarına görə simpatiya ilə ya-
naşmışam həmişə.
Deyirlər Buddanın ilk mühazirəsində o qə-
dər insan toplaşmışdı ki, onlardan on min nəfərin
mühazirənin gedişində ürəyi partlayır. Buddanın
sözləri onların ayaqlarının altından torpağı çıxar-
mışdı. Necə mərifətli dinləyicilər imiş...
Budda 45 il ölkələri gəzərək təlimi ilə paylaş-
dı. Asan olsun deyə, çıxışlarında dörd həqiqətdən
danışar, dinləyiciləri bu dörd həqiqət üzərində
düşünərək həyatlarını dəyişdirməyə səsləyərdi.
Nə idi bu həqiqətlər?
1) Mövcudluq əzabdır. Bu doğuluşlar və ölüm-
lər insanlara yalançı ümidlərdən və acı məyus-
luqdan başqa bir şey gətirmir. Həyat, əlbəttə ki,
həm də böyük bir sevincdir. Lakin bu sevinci
16
yalnız nurlanmışlar yaşaya bilər. “Qalx! Yelbeyin
olma! Xeyirli dhammaya riayət elə. Dhammaya
riayət edən bu dünyada xoşbəxt yaşayır, hətta o
birində də” (169).
2) Əzabları və qorxuları yaradan arzulardır.
Budda özünüdərki arzularımıza baxmaqdan baş-
lamağa çağırırdı. İnsan, ona məyusluqdan başqa
bir şey gətirməyən arzularla doludur. İnsanın
cahilliyini bu arzular möhkəmlədir. Uzun ömür
arzusu, varlanmaq arzusu, böyük adam arzusu...
əslində, insanları əsl əbədiyyətdən, xəzinələrdən,
böyüklükdən eləyən.
3) Əzablardan qurtulmaq mümkündür. Bud-
dizmin inam məqamı! Əgər bu təlimə inanma-
san, qurtula bilməzsən, deyir Budda. Həkimə
inanmayan xəstənin sağalmaq şansının olmadığı
kimi. Həkimə inanmayan onun məsləhətlərinə
barmaqarası yanaşacaq, prosedurları əhəmiyyətli
saymayaraq onları yarımçıq yerinə yetirəcəkdir.
Sağalmaz beləsi.
4) Səkkizli yol. Bu yol cəhalətdən azadlığa çı-
xaran yolun metodunu açıqlayır. Necə? Budda
burada düzgün sözündən açar kimi istifadə edir.
1) düzgün inam; 2) düzgün qətiyyət; 3) düzgün
nitq; 4) düzgün əməl; 5) düzgün həyat tərzi; 6)
düzgün fikir; 7) düzgün niyyət; 8) düzgün seyr.
Dostları ilə paylaş: |