www.vivo-book.com
145
tuta bilsəydim, bu qoca vaxtımda da öhdələrindən
gələrdim”.
İndi o, öz balığına baxmaq belə istəmirdi. Yaxşı bilirdi
ki, balığın yarısı yoxa çıxıbdır. Qocanın başı yırtıcılarla
vuruşa elə qarışmışdı ki, heç günəşin nə vaxt batdığını da
görməmişdi.
– Havanın qaralmağına bir şey qalmayıb, bir azdan
yəqin ki, Havananın çıraqları yanacaq.
Əgər gündoğana
tərəf çox meyllənmiş olsam, təzə kurortlardan birinin işığını
görərəm.
“Elə bilirəm ki, yolu düz gəlmişəm, – o düşündü, –
mən sahildən çox aralıda ola bilmərəm. Yəqin,
qəsəbə
camaatı da məndən nigaran deyil. Olsa-olsa, bircə oğlan
narahat qalacaq. Amma o məndən tam arxayındır! Bir də
yaşlı balıqçılar təşvişə düşə bilərlər.
Elə cavanlar da,
başqaları da. Şəhərimiz yaxşıdır, elə camaatımız da pis
deyil”.
Qoca daha öz balığı ilə söhbət edə bilmirdi, çünki
ziyankarlar onu didişdirib eybəcər hala salmışdı.
Birdən
ağlına təzə bir fikir gəldi.