1.2. Xarici ticarət beynəlxalq iqtisadi münasibətlər
sistemində
Xarici ticarət beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin ənə-
nəvi və ən çox inkişaf etmiş formasıdır. Təxmini hesablamalara
görə, beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin 80%-i xarici ticarətin
payına düşür. Xarici ticarət beynəlxalq əməkdaşlığın əksər
növlərini əlaqələndirir.
Hər bir ölkə üçün xarici ticarətin rolu əvəzedilməzdir.
C.Saksın fikrincə, «dünyanın istənilən ölkəsinin iqtisadi mü-
vəffəqiyyəti xarici ticarətdən asılıdır. Heç bir ölkə dünya iqtisa-
di sistemindən təcrid olunmuş şəkildə sağlam iqtisadiyyat
yarada bilməz».
Xarici ticarət müxtəlif ölkələrin əmtəə istehsalçıları
arasında beynəlxalq əmək bölgüsü əsasında yaranan əlaqə for-
13
masıdır. Müasir beynəlxalq münasibətlər dünya ticarətinin fəal
inkişaf tempi ilə xarakterizə olunur, milli iqtisadiyyatın inkişa-
fında isə yeni, spesifik əlamətlər baş verir.
Elmi-texniki tərəqqinin təsiri altında müxtəlif ölkələrin
iqtisadiyyatında struktur dəyişiklikləri baş verir, istehsalın ixti-
saslaşması və kooperasiyası milli iqtisadiyyatların qarşılıqlı
asılılığını gücləndirir. Bununla da beynəlxalq ticarət əlaqələri
fəallaşır. Hər il dünyada istehsal olunan məhsulların 25%-i
beynəlxalq ticarət sisteminə daxil olur. Beynəlxalq ticarət
istehsala nisbətən daha sürətlə artır. Ümumdünya ticarət təşki-
latının tədqiqatına görə, dünyada hər il istehsalın 10% artımına
qarşı, dünya ticarəti 16% artır. Ona görə də, onun inkişafı üçün
daha əlverişli şərait yaranır. Xarici ticarət iqtisadi artım üçün
güclü amilə çevrilir. Eyni zamanda ölkələrin beynəlxalq əmtəə
mübadiləsindən asılılığını əhəmiyyətli dərəcədə artırır.
«Xarici ticarət» dedikdə, ölkənin hər hansı digər ölkə
ilə ödənilən idxal və ixrac əməliyyatlarından ibarət ticarəti başa
düşülür. Çoxtərəfli xarici ticarət fəaliyyəti əmtəə ixtisaslaş-
masına görə, hazır məhsul, maşın və avadanlıqlar, xammal,
xidmət və texnologiya ticarətinə bölünür. Son onilliklərdə
maliyyə resursları ilə ticarət (istiqraz və səhmlər) sürətlə artır.
Beynəlxalq ticarət bütün dünya ölkələri ticarətinin məc-
musunu əhatə edir. Lakin «beynəlxalq ticarət» anlayışı daha
dar mənada da başa düşülə bilər. Belə ki, o, inkişaf etmiş,
inkişaf etməkdə olan ölkələrin, hər hansı qitənin, bölgənin
(məs. Şərqi Avropa, Şimali Amerika və s.) xarici ticarətinin
məcmusunu da əhatə edir.
Xarici ticarət üç əsas göstərici ilə xarakterizə olunur:
əmtəə dövriyyəsi, əmtəə strukturu və coğrafi struktur.
Xarici ticarət dövriyyəsi - beynəlxalq əmtəə mübadilə-
sində iştirak edən ölkələrin idxal və ixracının dəyərinin məb-
ləğini birləşdirir. Xarici ticarətin dəyər və fiziki həcmini fərq-
ləndirirlər. Dəyər həcmi müəyyən zaman kəsiyində cari (də-
14
yişən) qiymətlərlə istifadə edilən valyuta məzənnələri ilə he-
sablanır. Xarici ticarətin fiziki həcmi daimi qiymətlərlə hesab-
lanır. Onun əsasında müqayisəli qiymətlərlə xarici ticarətin real
dinamikası müəyyən olunur.
Orta əsrlərdən başlayaraq əksər ölkələrin iqtisadçıları
xarici ticarətin əmələ gəlməsini, onların rolunu aydınlaşdır-
mağa çalışmış, hələ o dövrdə feodalizmin dağılması və kapita-
lizmin yaranması zamanı (XV - XVIII əsrlər) ticarət burjuazi-
yasının maraqlarını müdafiə edən merkantilistlər, millətin var-
lanması üçün xarici ticarətin rolunu yüksək qiymətləndirirdilər.
Lakin pul yeganə sərvət, əmtəələrin pula dəyişdirilməsi
isə sərvətlərin artması üçün yeganə üsuldur. Bu baxımdan
merkantilistlərin fikrincə əmtəələrin idxalı sərvətlərin azaldıl-
masına bərabərdir. Merkantilistlər təklif edirdilər ki, ixracı
stimullaşdırmaq və dövlətin işə qarışması ilə idxalı məhdudlaş-
dırmaq lazımdır.
Merkantilistlərin ən məşhur nümayəndələri ingilis iqti-
sadçısı U.Staffor (1564-1612), T.Man (1571-1641), fransız
iqtisadçısı A. de Mokretyen (1575-1621) ilk dəfə olaraq «siyasi
iqtisad» terminini işlətmişlər. Rus iqtisadçısı N.T.Posoşkov
(1652-1726) da merkantilizm tərəfdarı idi.
İdxala məhdudiyyətlər qoyulması beynəlxalq ticarəti
çətinləşdirdi, kapitalist istehsalının inkişafı məntiqi ilə ziddiy-
yət təşkil etdi. Merkantilizmin proteksionist doktrinası əvəzinə
azad ticarət (fritederçilik) ideyası meydana gəldi. Bu nəzəriy-
yənin tərəfdarları xarici ticarətin rolunu beynəlxalq iqtisadi
münasibətlər nöqteyi-nəzərdən qiymətləndirirdilər.
Azad ticarət siyasətinin seçilməsi və ya proteksionizm
XIX əsr üçün xarakterik idi. Hal-hazırda bu iki yanaşma
qarşılıqlı surətdə bir-birilə əlaqədardır. Lakin bu əlaqələr çərçi-
vəsində ziddiyyətli birlikdə azad ticarət prinsipi qabaqcıl rol
oynamaqla dominantlıq təşkil edir.
15
Fritrederçilik siyasəti ilk dəfə A.Smit tərəfindən beynəl-
xalq ticarət nəzəriyyəsini əsaslandırarkən müəyyən olunmuş-
dur. Bu nəzəriyyə gömrük məhdudiyyətlərini zəiflətmək yolu
ilə xarici malların idxal şərtlərinin liberallaşdırılmasının vacib-
liyini sübut etdi. A.Smit xarici ticarətin vacibliyini və əhəmiy-
yətini sübut etdi və göstərdi ki, «mübadilə hər bir ölkə üçün
vacibdir, hər bir ölkə bu əməliyyatda mütləq üstünlük qazanır».
A.Smitin təhlili azad ticarətin bütün növləri üçün klassik
nəzəriyyələrin tərəfdaşıdır.
Bundan sonra D.Rikardo A.Smitin ideyalarını zəngin-
ləşdirdi və inkişaf etdirdi. O, millətlərin nə üçün ticarət etmələ-
rini, iki ölkə arasında mübadilənin hansı şərtlər daxilində apa-
rılmasının daha da səmərəliliyini göstərərək, beynəlxalq ixti-
saslaşma meyarını müəyyən etdi. D.Rikardo belə hesab edirdi
ki, ölkənin mənafeyi naminə, hər bir ölkə onun üçün üstünlüyü
olan məhsul istehsalında ixtisaslaşmalıdır.
Rikardonun müddəaları öz əksini nisbi üstünlük nəzə-
riyyəsində tapdı. D.Rikardo sübut etdi ki, beynəlxalq mübadilə
bütün ölkələrin mənafeyi naminə mümkündür və arzuolu-
nandır. O, hər bir dövlət üçün əlverişli mübadiləyə lazım olan
qiymət zonasını müəyyən etdi.
C.S.Mill özünün «Siyasi iqtisadın prinsipləri» (1848)
əsərində «beynəlxalq əmtəə mübadiləsi hansı qiymətlərlə həya-
ta keçirilir?» sualına cavab verdi. Millə görə, tələb və təklif
qanununa əsasən mübadilənin qiyməti elə səviyyədə müəyyən
edilir ki, hər bir ölkənin bütöv ixracı bütöv idxalı qabaqlayır.
Beynəlxalq dəyərin formalaşması qanunu və ya «beynəlxalq
dəyər nəzəriyyəsi» C.S.Millin xidmətidir. Beynəlxalq dəyər
nəzəriyyəsi göstərir ki, ölkələr arasında mübadiləni optimallaş-
dıran qiymət fəaliyyət göstərir.
Nisbi üstünlük nəzəriyyəsi ölkələr arasında istehsal
xərcləri arasında fərq olduğunu göstərir. Lakin nə üçün ölkələr
arasında fərq olduğunu göstərmir. İqtisadçıların fikrincə, ölkə-
16
lər arasında istehsal xərclərindəki fərq ilk növbədə, məhsul
istehsalında olan müxtəlif amillər və nisbətlərdir.
Dostları ilə paylaş: |