Paleontoloji Palaeontology
Yüklə 207,31 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Değinilen Belgeler/References
NPIO and NP 11 nannofossil biozones are parallel unconformable with the upper Cretaceous carbonate sediments including CC26 nannofossil biozone. Lower Miocene clastic sediments having NN1, NN2 and NN3 biozones unconformably overlie the Upper Thanetian-Ypresian sediments. Foraminifera contents also support the ages of the sediments. The obtained data show that Upper Cretaceous and Upper Thanetian-Ypresian clastic to carbonate sediments were deposited within a shallow to open marine paleoenvironments. Lower Miocene clastic sediments were found to be deposited in shallow/open-shallow marine paleoenvironments. These discontinuous sediments from Late Maastrichtian to Early Miocene affected by tectonic controls are related to shallow / open sea sedimentation and it is mainly thought that they have unconformable relations with each other. The settlement age of ophiolitic melange in the region was assumed as pre-Late Thanetian. Observations of common ophiolite, radiolarite and chert clasts within the Tertiary sediments particularly support the age of tectonic control. It is also thought that there had been paleo- elevations such as Davras Dağı, Akdağ, Kapıkaya limiting the basin during the Eocene Period. This idea strengthens a normal fault mechanism formed in NW- SE direction. Besides, a "melange" type tectonostratigraphical unit and NW-SE tensional strengthens resulting NE-SW and N-S directed fracture systems and volcanic dyke settlements were also determined. 264
53. Türkiye Jeoloji Kurultayı Geological Congress of Turkey Harami formasyonunun (Elazığ batısı ve kuzeyi) paleontolojisi ve fasiyes özellikleri Meral KAYA 1 , Murat İNCEÖZ 1 , Sacit ÖZER 2
İnceleme alanı Elazığ ilinin yaklaşık 5 km kuzeyinde Harput bucağı çevresinde ve 65 km batısında Baskil-Kuşsarayı dolaylarında yer alır. Alanda, tabanda Senoniyen yaşlı Elazığ magmatitler, üzerinde Orta-Üst Maastrihtiyen yaşlı Harami formasyonu, Orta-Üst Eosen yaşlı Kırkgeçit formasyonu ve Alt Pliyosen yaşlı Karabakır formasyonu yüzeylemektedir. Bu çalışmada Harami formasyonunun paleontolojisinin ve fasiyes özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 3 adet ölçülmüş stratigrafi kesiti alınarak sistematik örnekler derlenmiştir. Bunlar ince kesit ve yıkama örnekleridir. Tepeköy Ölçülmüş Stratigrafi Kesiti: Tepeköy mevkiinde alınan ölçülmüş stratigrafi kesitinde Harami formasyonunun kalınlığı 68 m olarak belirlenmiştir. Kesitin doğrultusu K 110 B'dır. Formasyon burada biyosparit, sparit ve mikritik bileşimli kireçtaşlarıyla temsil edilir. Kireçtaşları içinde Orbitoides médius (d'Archiac) , Lepidorbitoides minor (Schlumberger) gibi bentik foraminiferler; Vaccinites ultimus Milovanovic, Vaccinites loftusi Woodward ve Pironaea cf. praeslavonica Milovanovic-Sladic gibi rudist türleri belirlenmiştir. Ayrıca mercan ve ostrakod fosil kapsamındadır. Yedigöz Ölçülmüş Stratigrafi Kesiti: Bu kesitte Harami formasyonunun kalınlığı 35 m'dir. Kesitin doğrultusu K 15 B'dır. Formasyonun alt-orta düzeyleri, biyosparit, üst düzeyleri biyomikrit ve biyosparit özellikteki kireçtaşlarından oluşmuştur. Harami formasyonuna ait kireçtaşları içinde Orbitoides
Lamarck, Hauerinidae gibi bentik foraminiferler ile Vaccinites loftusi Woodward, Hippurites cf. variabilis Meunier-Chalmas, Mitrocaprina cf. bulgarica Tzankov ve Sabinia rtanjika Pejovic gibi rudistler ve mercan saptanmıştır. Kuşsarayı Ölçülmüş Stratigrafi Kesiti: Kuşsarayı mevkiinde alınan ölçülmüş stratigrafi kesitinde Harami formasyonunun kalınlığı 480 m'dir. Kesitin doğrultusu K 70 D'dur. Birimin alt-orta düzeyleri dolomit, dolomitik' kireçtaşı, üst düzeyleri ise biyosparit, mikrit ve sparit bileşimli kireçtaşları ile kumtaşlarından oluşmaktadır. Kireçtaşlarında Orbitoides apiculatus Schlumberger, Orbitoides médius (d'Archiac), Sulcoperculina globosa de Cizancourt, Lepidorbitoides minor (Schlumberger), Omphalocyclus macroporus (Lamarck), mercan,rudist, ostrakod belirlenmiştir. 265
Faciès features and paleontology of Harami formation (west and north of Elazığ) The studied location are situated at the N (Harput, ~5 km N of Elazığ) and W of Elazığ (Kuşsarayı, ~65 km W of Elazığ). In this area, Middle-Upper Maastrichtian aged Harami formation unconformably overlies the Elazığ magmatites (Senonian). The sedimentological and paleontological investigations on the Harami formation indicate that conglomerates and sandstones at the base and sandy limestones at the top are carbonate buildups. Middle-Upper Eocene aged Kırkgeçit formation and Lower Pliocene aged Karabakir formation unconformably overlie the Harami formation. The aim of this study is to determine the paleontological and facial features of the Upper Cretaceous Harami formation. Three measured stratigraphical sections were prepared and thin section and washing samples were collected. Tepeköy Measured Stratigraphical Section It is located at S W facet of Tepeköy. Harami formation is represented approximately 68 m in thickness. The strike of the measured stratigraphical section is N 110 W. The formation includes biosparitic, sparitic and micritic limestones. The sequence is composed of fossilliferous limestones having abundant bentich foraminifera such as Orbitoides médius (d'Archiac), and rudist such as Lepidorbitoides minor (Schlumberger), Vaccinites ultimus Milovanovic, Vaccinites loftusi Woodward and Pironaea cf. praeslavonica Milovanovic- Sladic. Coralline, ostracoda fossills are observed in the limestones. Yedigöz Measured Stratigraphical Section At the section location, Harami formation is of 35 m of thickness. The strike of Yedigöz measured stratigraphical section is N 15 W. This unit includes biosparitic, biomicritic limestones. The formation is made up of fossilliferous limestones having abundant benthic foraminifera such as Orbitoides apiculatus Schlumberger, Orbitoides médius (d'Archiac),
Woodward, Hippurites cf. variabilis Meunier-Chalmas, Mitrocaprina cf. bulgarica Tzankov ve Sabinia rtanjika Pejovic. Kuşsarayı Measured Stratigraphical Section It is located at N of Kuşsarayı. Harami formation has a thickness of 480 m. The strike of Kuşsarayı measured stratigraphical section is N 70 E. The formation includes dolomite, dolomitic limestone at the lower and middle parts; biosparitic, sparitic and micritic limestones and sandstone at the upper parts. This unit has fossilliferous limestones with abundant Orbitoides apiculatus (Schlumberger), Orbitoides médius (d'Archiac),
266
In the study area, Harami formation is represented by various lithological features. Formation consists of red conglomerates and lenticular sandstones at the base and grades into yellow-beige cloured, richly fosiliferous massive sandy limestones and more upward of limestones. Limestones in the upper part of the formation are charecterized by biomicrite, biosparite, sparite and micrite. Benthic foraminifera such as Orbitoides apiculatus (ISchlumberger), Orbitoides médius (d'Archiac), Siderolites calcitrapoides (Lamarck), Sulcoperculina globosa de Cizancourt, Lepidorbitoides minor (Schlumberger), Omphalocyclus macroporus (Lamarck), Hauerinidae and rudist such as Vaccinites loftusi (Woodward), Hippurites cf. variabilis (Meunier-Chalmas), Mitrocaprina cf. bulgarica (Tzankov), Sabinia rtanjika (Pejovic), Vaccinites ultimus (Milovanovic) and Pironaea cf.
content Harami formation is dated as Middle-Upper Maastrichtian. The investigations on the Harami formation indicate that conglomerates and sandstones at the base are fan delta deposits and sandy limestones and limestones at the top are shallow water deposits. 267
53. Türkiye Jeoloji Kurultayı Geological Congress of Turkey Antalya Napları'nın Resiyen-Hettanjiyen radyolarya faunası, Dikmetaş köyü, Antalya, Türkiye Uğur Kağan TEKİN 1 , İlhan SÖNMEZ 1 'Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etüdleri Dairesi,06520 Balgat, Ankara Bu çalışmada, Resiyen-Hettanjiyen radyolarya faunası, Antalya Napları'ndan Çataltepe Napı'na ait olan Dikmetaş Köyü civarında ölçülen Dikmetaş ölçülü kesitinde incelenmiştir. Kesitin tabanında resifal kireçtaşı blok ve merceklerini içeren kumtaşı-şeyl ardalanmasıyla temsil edilen Kasımlar Formasyonu bulunur. Bunları Kayabükü Formasyonu'nun pelajik kireçtaşı ve çört ardalanması üzerler. Kayabükü Formasyonu'nun çört tabakalarından ortalama korunmuş, yaygın Resiyen-erken Liyas radyolaryaları elde edilmiştir. Bu çalışma kapsamında, 48 tür ve 15 açık isimlendirmeye bağlı takson çalışılmıştır. Bu taksonlâr 32 cinse aittir. Çalışılan taksonlarm geniş bir listesi sunulmuştur. Kesitteki Kayabükü Formasyonunda Resiyen'in tabanındaki radyolarya faunası Carter (1993) tarafından teklif edilen 2b ve 2c topluluklarına karşılık gelirken, Resiyen'in üst kısmının faunası Carter (1993) tarafından teklif edilen 3 topluluğuna karşılık gelir. Ayrıca bu fauna ile birlikte bulunan konodont faunası da bu kısım için Resiyen yaşını gösterir. Bu kesitteki Kayabükü Formasyonu'nun erken Jura radyolarya topluluğu, bu zaman aralığı için karekteristik olan Parahsuum simplum YAO ve "beraberindeki fauna ile temsil edilir. Bu veriler Antalya Napı'nın Çataltepe Napı'nda pelajik. sedimantasyonun ilk defa Resiyen'de başladığını ve en azından erken Liyas boyunca devam ettiğini gösterir. The Rhaetian-Hettangian radiolarian fauna from Antalya nappes, Dikmetaş village, Antalya, Turkey In this study, radiolarian fauna of Rhaetian-Hettangian are investigated in the Dikmetaş measured section that belongs to the Çataltepe Nappe of the Antalya Nappes, around Dikmetaş Village. The base of the section is made up of an alternations of sandstones and shales with reefal limestone lenses and blocks of Kasımlar Formation which is overlain by an alternation of pelagic limestones and cherts of Kayabükü Formation. Moderately preserved and abundant Rhaetian - early Liassic Radiolarians were obtained from the chert levels of the Kayabükü Formation. In this study, 48 species and 15 taxa belonging to open nomenclature were investigated. These taxa belong to 32 genera. A comprehensive list of determined taxa is submitted. In this section, the radiolarian fauna from the basal part of the Rhaetian of the Kayabükü Formation correspond to 2b and 2c Assemblages proposed by Carter (1993) while the fauna of the upper part of Rhaetian could correspond to Assemblage 3 proposed by Carter (1993). Associated conodont fauna also indicates Rhaetian age for this part. The radiolarian assemblages of the early Jurassic part of the Kayabükü Formation in this section are represented by Parahsuum simplum YAO and associated fauna which are very characteristic for this time interval. These data clearly indicate that pelagic sedimentation started in the Rhaetian within Çataltepe Nappe of the Antalya Nappes and continued at least during the early Liassic time. 268
Değinilen Belgeler/References Carter, E. S., 1993, Biochronology and palaeontology of Uppermost Triassic (Rhaetian) Radiolarians, Queen Charlotte Islands, British Columbia, Canada, These de Doctorate, Universite de Lausenne Faculté des Sciences, Memories de Geologie (Lausenne), No. 11, 177 p. 269
S3. Türkiye Jeoloji Kurultayı Geological Congress of Turkey Batı Anadolu erken Eosen nummulitid ve atveolinleri Nuray ÖNOĞLU
Başlamış Formasyonu, İzmir-Ankara Zonuna ait temel kayaları üzerinde, uyumsuz dokanakla bulunur. Formasyon, altta, başlıca tabandan türeme çakıllardan yapılı ve normal derecelenmeli kalın bir çakıltaşı ile başlar ve üste doğru fosil içermeyen çakıllı çamurtaşı, kumtaşı ve çamurtaşı ardalanmasıyla devam eder. Üstte, fosil içeren karbonatlı çamurkayası, çamur şeyli, kumtaşı ardalanması ve bunlarla arakatmanlı çakıltaşı düzeyleri ve mercek veya yerdeğiştirmiş katman niteliğindeki kireçtaşı ve killi kireçtaşlarından yapılıdır. İstifin üst bölümlerinde karadan türeme kırıntıların oranı azalır ve biyolojik kırıntıların oranı artar. İstifin içerdiği ilk bentik foraminiferler Orbitolites, Coskinolina, Alveolina ve miliolidlerdir. Bu topluluk düşük enerjili, çok sığ-sığ resif gerisi bir ortamı yansıtır. İstifin daha üst düzeylerinde, özellikle yassı ve iri Nummulites, Assilina, Operculina ve Discocyclina fosilleri egemenleşir. Bu fosiller, yüksek enerjili, sığ, resîfal bir ortamı yansıtır. Ancak, bu fauna, çoğu kez resif gerisini simgeleyen faunayla karışmış olarak bulunur. Yanal süreksiz Nummulitik kokinitlerin içerdiği kavkıların boylanmış ve yönlenmiş olması, binik dizilim göstermesi, kavkıların havza içinde taşınmış olduğuna ilişkin diğer verilerdir. İstifin üst bölümlerinde küçük, merceksi Nummulites, Alveolina, Lockhartia, Orbitolites, Coskinolina ve benzeri fosiller bollaşır Bu özellikler, formasyonun oluşumu süresince ortam derinliğinin değiştiğine işaret eder. İstifin gözlenebilen en üst bölümünde bol Orbitolites içeren karbonatlı çamurtaşı ve silttaşı bulunur. Üste doğru, alveolinin ve orbitolitidlerin çarpıcı bir biçimde egemen olması, ortamın sığlaştığını yansıtır. Başlamış Formasyonu bentik foram in iferlerin yanısıra lamellibranş, gastropod, mercan alg ve brakiyopodları içeren zengin bir fosil topluluğu içerir. Bu çalışmada Nummulites,
ve bir yeni Alveolina alt türü kurulmuştur. Formasyonun fosil içeriği aşağıdaki gibidir. N. burdigalensis de la Harpe, N. pernotus Schaub, N. campesinus Schaub, N. kapellosi Schaub, N. lehnen Schaub', N. gallensis Heim, N. partschi de la Harpe, N. pomeli Ficheur, N. atacicus Leymerie, N. leupoldi Schaub, N. rotularius Deshayes, N. globulus Leymerie, N. planulatus (de Lamarck), N. polygratus Deshayes, N. archiaci Schaub,. Ass. plana Schaub, Ass. laxispira de la Harpe, Ass. äff. spira (de Roissy,1805), Ass. placentula (Deshayes), Ass. cuvillieri Schaub, Ass. exponens (Sowerby), Ass. reicheli Schaub.
A. canavarii Checchia-Rispoli, A. aff. canavarii, A. aff. bayburtensis Sirel, A. rectiangula Drobne, A. histrica hîstrica Drobne, A. aff. rakoveci Drobne, A. karavankensis Drobne, A. carantana Drobne, A. stercusmuris Mayer-Eymar, A. decastroi Di Scotto, A. multicanalifera, Drobne, A. boscii (Defrance), A. frumentiformis Schwager, A. colatiensis 270
Drobne, A. cuspidata Drobne, A. rugosa Hottinger, A. cylindiriformis Drobne, A. cremae Checchia-Rispoli, A. levantina Hottinger, A. aff. hottingeri Drobne, A. schxageri Checchia- Rispoli, A. distefanoi Checchia -Rispoli, A. lehnen Hottinger, A. pinguis Hottinger, A.
Belirlenen bu türler SBZ (Shallow Benthic Zonation-Sığ Bentik Zonlama) 11 ve SBZ 12' ye ve Orta-Geç Küviziyen yaşma karşılık gelir. Early Eocene nummulitides and alveolines of Western Anatolia The Başlamış Formation rests unconformably on the basement rocks belonging to the İzmir- Ankara Zone. The sequence commences with a thick normally graded conglomerates with pebbles, derived from the basement rocks. It continues with pebbly mudstone, sansdstone and mudstone alternation with no fossil. Upward, it consists of fossil-bearing carbonaceous mudstones, mudshales and sandstones with conglomerate interlayers and lenses of coquinits and displaced layers of limestones and clayey lmestones. Upward in the sequence, the proportion of terrigenous elastics diminishes in favour of biogenous ones. The first benthic foraminiferal assemblage, recorded in the lower parts of the sequence, includes Orbitolites, Coskinolina, Alveolina and miliolidae and represents a low-energy, shallow, back-reef environment. Upward, in the sequence, flattened large Nummulites, Assilina, Operculina and Discocyclina become dominant and represent a high-energy, shallow water, reef environment. The latter assemblage is frequently found mixed with the back-reef assemblage as a result of the intrabasinal transportation. The tests forming nummulites coquinits are sorted, oriented and imbricated which also indicate displacement within the basin. In the upper parts of the sequence, small lenticular Nummulites, Alveolina,
of the sequence, Orbitolites becomes dominant representing a very shallow environment. The mentioned features of the different levels of the sequence indicate the changes in the depth of the environment. The owerwhelming dominance of alveolinids and orbitolitids in the upper parts of the sequence indicates a shallowing upward environment. The formation is very rich in fossils including lamellbranchiata, gastopoda, coral, algea and brachiopoda besides the benthic foraminifera. In the present study, the species of
of Alveolina are established in the fpllowing'assemblage: N. burdigalensis de la Harpe, İV. pernotus Schaub, İV. campesinus Schaub, İV. kapellosi Schaub, İV. lehneri Schaub, İV. gallensis Heim, İV. partschi de la Harpe, İV. pomeli Ficheur, N. atacicus Leymerie, İV. leupoldi Schaub, İV. rotularius Deshayes, N. globulus Leymerie, İV. planulatus (de Lamarck), İV. polygratus Deshayes, İV. archiaci Schaub,. Ass. plana Schaub, Ass. laxispira de la Harpe, Ass. aff. spira (de Roissy,1805), Ass. placentula (Deshayes), Ass. cuvillieri Schaub, Ass. exponens (Sowerby), Ass. reicheli . Schaub. 271
A. canavarii Checchia-Rispoli, A. aff. canavarii, A. aff. bayburtensis Sirel, A. rectiangula Drobne, A. histrica histrica Drobne, A. aff. rakoveci Drobne, A. karavankensis Drobne, A. carantana Drobne, A. stercusmuris Mayer-Eymar, A. decastroi Di Scotto, A. multicanalifera, Drobne, A. boscii (Defrance), A. frumentiformis Schwager, A. colatiensis Drobne, A. cuspidata Drobne, A. rugosa Hottinger, A. cylindiriformis Drobne, A. cremae Checchia-Rispoli, A. levantina Hottinger, A. aff. hottingeri Drobne, A. schxageri Checchia- Rispoli, A. distefanoi Checchia -Rispoli, A. lehnen Hottinger, A. pinguis Hottinger, A. ruetimeyeri Hottinger, A. aff. axiampla Drobne, A. cf. violae Checchia-Rispoli. This fauna corresponds to SBZ (Shallow Benthic Zonation) 11 and SBZ 12 and indicate a Middle-Late Cuisian age. 272 Yüklə 207,31 Kb. Dostları ilə paylaş:
|