irodaviy zo`r berishlar tashqi xalaqit beruvchi qo`zg`atuvchilar
kuchi va
imkoniyatini kamaytirishga qaratilgan bo`ladi.
Pedagogik psixologik nuqtai nazardan ushbu jarayonga yondashilganda
to`laqonli va ziyatgina optimal deyiladi.
Mavzu yuzasidan savollar
1.Motiv va motivatsiya.
2.Insonning motivatsion faoliyati tuzilishi va asosiy o`lchamlari.
3.O’z-o`zini baholashning motivatsion omillari.
4. Shaxsning shakllarnishida motivatsiyaning roli.
Tayanch iboralar
Impulьsiv, affekt, afferentatsiya, interiorizatsiya, eksteriorizatsiya,
regulyatsiya, ustanovka,
motivatsiya, anglanilmagan, faollik, kognitiv.
MAVZU 5. MULOQOT VA SHAXSLARARO MUNOSABATLAR
Reja:
1. Muloqot va shaxslararo munosabatlar ijtimoiy
psixologiyaning mavzuidir.
2. Shaxslararo muomalaning shaxs taraqqiyotidagi o`rni.
3. Muloqot shakllari va bosqichlari.
4. Muloqotning psixologik tizimi va vazifalari.
Muloqot odamlar amalga oshiradigan faoliyatlar ichida yetakchi o`rinni
egallab, u insondagi eng muhim ehtiyojni — jamiyatda yashash va o`zini shaxs deb
hisoblash bilan bog`liq ehtiyojini qondiradi. Shuning uchun ham uning har bir
inson uchun ahamiyati kattadir.
Muloqot
- odamlarning birgalikdagi faoliyatlari ehtiyojlaridan kelib
chiqadigan turli faolliklari mobaynida bir-birlari bilan o`zaro munosabatlarga
kirishish jarayonidir. Ya’ni, har bir shaxsning jamiyatda bajaradigan faoliyatlari
(mehnat, o`qish, o`yin, ijod qilish va boshqalar) o`zaro munosabat va o`zaro ta’sir
shakllarini o`z ichiga oladi. Chunki har qanday ish odamlarning
bir-birlari bilan til
topishishni, bir-birlariga turli xil ma’lumotlarni uzatishni, fikrlar almashinuvi kabi
murakkab hamkorlikni talab qiladi. Shuning uchun ham har bir shaxsning
jamiyatda tutgan o`rni, ishlarining muvaffaqiyati, obro`si uning muloqotga kirisha
olish qobiliyati bilan bevosita bog`liqdir.
Bir qarashda osongina tuyulgan shaxslararo muloqot aslida juda murakkab
jarayon bo`lib, unga odam hayoti mobaynida o`rganib boradi. Muloqotning
psixologik jihatdan murakkab ekanligi haqida B.F. Parigin shunday yozadi:
«Muloqot shunchalik ko`p
qirrali jarayonki, unga bir vaqtning o`zida quyidagilar
45
kiradi:
a) individlarning o`zaro ta’sir jarayoni;
b) individlar o`rtasidagi axborot almashinuvi jarayoni;
v) bir shaxsning boshqa shaxsga munosabati jarayoni;
g) bir kishining boshqalarga ta’sir ko`rsatish jarayoni;
d) bir-birlariga hamdardlik bildirish imkoniyati;
ye) shaxslarning bir-birlarini tushunishi jarayoni».
Aslida har bir insonning ijtimoiy tajribasi, uning
insoniy qiyofasi, fazilatlari,
xattoki, nuqsonlari ham muloqot jarayonlarining mahsulidir. Jamiyatdan ajralgan,
muloqotda bo`lish imkoniyatidan mahrum bo`lgan odam o`zida individ sifatlarini
saqlab qolishi mumkin, lekin u shaxs bo`lolmaydi. Shuning uchun muloqotning
shaxs taraqqiyotidagi ahamiyatini tasavvur qilish uchun uning funkqiyalarini tahlil
qilamiz.
Har qanday muloqotning eng elementar funktsiyasi - suhbatdoshlarning
o`zaro
bir - birini tushunishlarini ta’minlashdir. Bu o`zbeklarda samimiy salom -
alik, ochiq yuz bilan kutib olishdan boshlanadi. O’zbek xalqining eng nodir va
buyuk hislatlaridan biri ham shuki, uyiga birov kirib kelsa, albatta ochiq yuz bilan
kutib oladi, ko`rishadi, so`rashadi, xol - ahvol so`raydi. Shunisi xarakterliki,
ta’ziyaga borgan chog`da ham ana shunday samimiyatli qabulni his qilamiz.
Uning
ikkinchi muhim funktsiyasi ijtimoiy tajribaga asos solishdir. Odam
bolasi faqat odamlar davrasida ijtimoiylashadi, o`ziga
zarur insoniy xususiyatlarni
shakllantiradi. Odam bolasining yirtqich hayvonlar tomonidan o`g`rilanib ketilishi,
so`ng ma’lum muddatdan keyin yana odamlar orasida paydo bo`lishi faktlari shuni
ko`rsatganki, «mauglilar» biologik mavjudot sifatida rivojlanaveradi, lekin
ijtimoiylashuvda ortda qolib ketadi. Bundan tashqari, bunday xolat boladagi bilish
qobiliyatlarini ham cheklashi ko`plab psixologik eksperimentlarda o`z isbotini
topdi.
Muloqotning yana bir muhim vazifasi - u odamni u yoki bu faoliyatga
hozirlaydi, ruhlantiradi. Odamlar guruhidan uzoqlashgan,
ular nazaridan qolgan
odamning qo`li ishga ham bormaydi, borsa ham jamiyatga emas, balki faqat
o`zigagina manfaat keltiradigan ishlarni qilishi mumkin. Masalan, ko`plab
tadqiqotlarda izolyatsiya, ya’ni odamni yolg`izlatib qo`yishning uning ruhiyatiga
ta’siri o`rganilgan. Masalan, uzoq vaqt termokamerada bo`lgan odamda idrok,
tafakkur, xotira, hissiy xolatlarning buzilishi qayd etilgan. Lekin ataylab emas,
taqdir taqozosi bilan yolg`izlikka mahkum etilgan
odamlarning maqsadli
faoliyatlar bilan o`zlarini band etishlari u qadar katta salbiy o`zgarishlarga olib
kelmasligini ham olimlar o`rganishgan. Lekin baribir har qanday yolg`izlik va
muloqotning yetishmasligi odamda muvozanatsizlik, hissiyotga beriluvchanlik,
xadiksirash, xavotirlanish, o`ziga ishonchsizlik, qayg`u, tashvish hislarini keltirib
chiqaradi. Shunisi qiziqki, yolg`izlikka mahkum bo`lganlar ma’lum vaqt o`tgach
ovoz chiqarib, gapira boshlasharkan. Bu avval biror ko`rgan
yoki his qilayotgan
narsasi xususidagi gaplar bo`lsa, keyinchalik nimagadir qarab gapiraverish
ehtiyoji paydo bo`lar ekan. Shaxsning muloqotga bo`lgan ehtiyojining to`la
qondirilishi uning ish faoliyatiga ham ta’sir ko`rsatadi. Odamlar, ularning borligi,
shu muhitda o`zaro gaplashish imkoniyatining mavjudligi fakti ko`pincha odamni
46