Aim.uz
Dog` soldi, zahar soldi yurt oshiga.
Qo`rqaman hassasi yo`q ko`r singari,
Elim unar buzuqlar aldashiga.
Gadoy sho`rlik yuradi poda boqib,
O`tini yo`q isinsa olov yoqib.
Xotin urchuq yigirar, yung savalab,
Chakman to`qir sovuqda yelka qoqib.
Soyaday ham o`rni yo`q
boy uyida,
Sarqiga ham ilinmas shu kuyida.
Lekin uzoq keta olmas, chorasi yo`q,
Yo rabbiy, har kim kulsin o`z to`yida.
To`g`ri so`zlik o`lanim, o`zing ko`rkam!
Mayli, tatimasa ham so`yla bardam.
Bu yurt so`z oshig`imas, mol oshig`i,
Roziman, mindan biri tushunsa ham.
Ammo aql chaqirilmagan mehmon emish,
Aqli borga bunday umr zindon emish.
Kechiring, nodonlarga tegib o`tsam,
Bu elda to`g`ri aytgan yomon emish.
Abay «Nasihatlar» ning o`ttiz birinchi so`zida shunday yozadi: «Kishi
eshitgan
narsasini unutmaslik uchun to`rtta shart bor: avvalo, zehnli bo`lmoq kerak; ikkinchidan,
bir narsani ko`rganda yo eshitgan-unga chin yurakdan ixlos qo`yib, fahm-farosat bilan
uqib olmoqlik lozim;
uchinchidan, eshitganlarini ichida bir necha marta takrorlab
ko`ngliga jo qilmoq kerak; to`rtinchidan, ko`ngliga boshqa narsalarni mutlaqo keltirmaslik
kerak».
Dostları ilə paylaş: