2- Aksioma.
Har qanday o‘lchash - taqqoslash (solishtirish) demakdir.
Endi ikkinchi aksiomaning izohiga o‘tamiz.
O‘lchash degani, sodda qilib aytganda olingan obyektda tekshirilayotgan kattalik qanchalik ko‘p yoki kam tadbiq etganligini aniqlash hisoblanadi. Masalan, ko‘z oldimizda turgan ixtiyoriy bir narsani, aytaylik stolni olaylik. Uning tomonlarini uzunligini aniqlash kerak bo‘lsa, bizning ko‘z oldimizga bir metrga teng bo‘lgan uzunlik keladi va unga nisbatan qiyos qilib taxminiy tarzda eni va bo‘yi to‘g‘risidagi ma’lumotlarni olishimiz mumkin. Lekin bu shunday tez va g‘ayri oddiy bir tarzda yuz beradiki, biz bu haqda o‘ylashga ulgurmaymiz ham, ko‘z oldimizga keltira olmaymiz ham. Boshqa bir kattalik, masalan, tanavvul qilayotgan ovqatning mazasini ko‘raylik.
Bu kattalik hozircha o‘lchab bo‘lmaydigan kattaliklardan. Uni odatda faqat baholanadi. Baholash esa, individual tarzda bo‘lib muayyan mezon asosida amalga oshiriladi. Bunda mezonlarning soni birdan tortib, bir nechtagacha bo‘lishi mumkin. Masalan, "yaxshi" va "yomon" (2 mezon); "yaxshi", "yomon" va "o‘rtacha" (3 mezon); "yaxshi", "yomon", "o‘rtacha", "juda yaxshi" va "juda yomon" (5 ta mezon) va hokazolar. Agar ovqatning faqat mazasi yoki soddaroq bo‘lishi uchun tuzning yaxshi-yomonligini ko‘rib chiqaylik. Bunda biz xuddi shu kattalikiing (ya’ni tuz mikdorining) yaxshi bo‘lgan qiymatini olamiz va shu qiymatga nisbatan yuqorida yoki pastda bo‘lgan holatga shahodat keltiramiz.
3- Aksioma.
Dostları ilə paylaş: |
