Türk dillərinin əksəriyyətində sözönü
b
samiti saxlanır:
*baş,
türk,
baş,
azərb.
baş,
türkm.
baş,
uyğ.
baş,
tat.
b a ° ş ,
başq.
ba°ş,
qazax,
bas,
noq.
bas,
q.-qalp.
bas,
yakut.
bas,
qar.tr.
baş,
q.-balk.
baş, *balık 'b a lıq ',
tat.
b a ° lık,
tuv.
balık,
azərb.
balıq,
türk,
balık:,
q.-balk.
balık,
qum.
balık,
türkm.
balık,
alt.
balık;
* b a :y
'
v a r lı',
tat.
b a °y,
başq.
ba° у ,
q.-qalp.
bay,
qazax,
bay,
özb.
b ö y ,
noq.
bay,
qum.
bay,
qırğ.
bay,
q.-balk.
bay,
qar.
bay,
yakut.
ba:y 'b a h a d ır
' .
Tuva və Azərbaycan dillərində & samiti yarıcingiltilidir.
b> p.
Xakas, çuvaş və şor dillərində yəqin ki, substrat
dillərin və daxili qanunauyğunluğun tə’siri altında başlanğıc
b
samiti karlaşmaya meyllənmişdir, müq.
*baş
və çuv.
p u s ’,
xak.
paş,
şor.
paş; *balık 'b a lıq '
və çuv.
p u lb ,
xak.
palıx,
şor.
pahk;
*ba:y 'v a r lı'
və çuv.
p u y -
’
va rla n m a q ',
xak.
p a y 'v a r lı';
*bö:l- 'b ö lm ə k '
və xak.
p ö l-,
çuv.
p u l-; *bil- 'b ilm ə k 'v ə
xak.
pıil-,
çuv.
p il-.
Türk dillərinin kök morfemlərində intervokal mövqedə
partlayan
b
samitinə tez-tez rast gəlinir:
*taba 'ta v a ', 'q ı z ı l ',
tat.
t°aba,
qazax,
taba,
noq.
taba,
qırğ.
taba,
q.-qalp.
taba,
türkm.
taba;
*tabış
's ə s ',
alt.
tabış,
xak.
tabıs;
* y a b ız 'p is ', 'b ə r b a d ', ah. d ’abıs ' q ə z ə b li'.
Bu mövqedə
b > w
keçidi mümkündür:
*taba 'ta v a ',
uyğ.
tawa,
özb.
töw a; *tabış 's ə s ',
tat.
ta °w b ş,
başq.
ta °w b ş,
qum.
tawuş,
türkm.
ta m ış,
noq.
taw bs; *yabız 'p is '
və tat.
y a ° w b z ,
q.-qalp.
ja w b z,
qar.qal.
y o w u z,
özb.
yo w u z.
Ola bilsin ki, belə
keçid ciddi fonetik qanun xasiyyəti daşımır. Türkmən dilində
intervokal
b
samiti fonetik olaraq
w
kimi səslənir, müq.
aba
dan
türkm.
a w a 'a ta ', 'd a y ı', qa:bak<\an
q a w a k ' (göz)
qapağı’ .
b> m .
Ayrı-ayn türk dillərində intervokal
b
samiti
hərdən
m
samitinə keçə bilib, müq. qırğ.
k o b ız 'q o b u z '.
tat.
k o b b z
və yakut.
xo m u s,
şor.
ko m u s;
şor.
k ə b ə 'q a y ıq '
və tat.
kim ə,
qazax,
kem a 'q a y ıq ',
türk,
g e m i 'g ə m i'; eym and. k o b u t
54
'x a m ıt'
və
k a °m b t,
çuv.
х ь т ы ,
türkm.
xam ıt;
özb.
k i b i 'k i m i '
və azərb.
kim i;
alt.diai.
te b ir 'd ə m ir '
və türk.
dem ir,
tat.
tim ir;
alt.diai.
tabak 'b o ğ a z'
və tat.
ta ° т ак;
alt.diai.
tnben 'a ş a ğ ı'
və noq.
töm en;
tat.
tibin
’
m ilç ə k '
və qırğ.
çım tn.
Bu hadisə o vaxt ola bilər ki, birinci söz saitlə bitsin,
ikinci
b
samiti ilə başlasın, məsələn,
y a k şı b u z -ya kşı m uz-a
çevrilə bilərdi. Görünür, daha sonralar daha gec bə'zi dillərdə
m
samiti ilə başlanan sözlər təcrid olunmuşdur, müq. özb.
m u z
'b u z '
və tat.
Ьъг,
tat.
Ь ы щ а к 'n o x u d '
və şor.
m ırçak.
Lakin bu proses ardıcıl fonetik qanun xüsusiyyəti
daşımayıb.
Qətiyyətlə güman etmək olar ki, ulu türkcədə sözün
mütləq sonunda
b
samiti olmayıb.
Doğrudur, qədim türk yazılı abidələrində sözsonu
b
samiti ilə sözlərə rast gəlinir, məsələn,
ab 'o v ', e b 'e v '
və s.
Lakin müasir dillərdə sözsonu
b
samiti
v,
və ya
у
kimi əks
olunur: türkm.
a : w 'o v ',
azərb.
ov,
qum.
ow ;
türk.
ev.
özb.
öy,
tat. və başq.
iiy.
Lakin
eb 'e v '
şorca
uğ
və tofalarca
öğ
sözlərinə uyğun gəlir. Sözsonu
b
samitinin
v, w, у
samitlərinə
çevrilməsinin dəqiq qanunauyğunluğunu izləmək çətindir.
B
samiti affıkslərdə nadir hallarda işlənir, məsələn,
birinci şəxsin cəmini göstərən şəxs şəkilçisində
b iz;
tat.
b a °rabbz 'b iz g e d ir ik ',
qum.
a la b ız 'b iz g ö tü rü rü k '
və s.;
yaxud inkarlıq affıksi
-ba-;
alt.
m en
bar-ba-zım 'm ə ıı
g e tm ə rə m ' ;
şor.
al-ba 'g ö tü n n o ',
’
a lm a '.
Affıksin əvvəlində
b
samitinin işlənməsi ancaq o zaman
mümkündür ki, söz kökü ya saitlə, ya cingiltili samitlə bitsin.
İntervokal vəziyyətdə affiksin başlanğıc
b
samiti bə'zən
/77 samitinə çevrilə bilərdi, müq. tat
a la -b b z 'b iz alırıq,
g ö tü rü rü k'
və qazax,
alam bz.
Yəqin ki, həmin şəraitlərdə
-ba
inkar affıksi də
-ma
affıksinə çevrilə bilərdi.
Tuva dilində bu mövqedə
b
samiti к samitinə keçir:
aldı-
bız<
lan
aldı vıs ' b iz a ld ıq ' .
55
Dostları ilə paylaş: |