Fasiya landşaftlar daxilində canlı orqanizmlərdə olan hüceyrələr kimi, enerji
və geokimyəvi proseslərin yarandığı ilkin özəkdir. Bəzi tədqiqatçılar
(A.Q. saçenko) landşaftlar daxilində baş verən maddələr mübadiləsinin, enerji və
maddələrin çevrilməsi proseslərinin öyrənilməsini fasiyadan başlamağı təklif
edirlər. Lakin fasiyaya maddə və enerjinin dövranını yaradan müstəqil qapalı
sistem kimi baxmaq olmaz. Fasiyalar bir-birilə sıx qarşılıqlı əlaqə şəraitində
yerləşirlər. Adətən, fasiyalarda profil boyunca qanunauyğun olaraq relyef dəyişir
və fasiya cərgələri yaranır. Relyefin müsbət və mənfi formalarını əhatə edən
fasiyaların tam cərgəsi bir və bir neçə qonşu mərzlər arasında əlaqə yaradır. Tipik
fasiya cərgələrinin öyrənilməsi landşaftın dinamikasını izah etməkdə tədqiqatçılara
yaxından kömək edir. Fasiyaların təsnifatı da fasiya cərgələrinin təhlilinə əsaslanır.
Landşaftın təbii inkişaf prosesi, insanların təsərrüfat fəaliyyətinin təsiri
altında, onun tam dəyişməsi ilk növbədə bitki örtüyünün xarakterindən görünür.
Elə ona görə də N.A.Solnsev əsas, yeni təbii və törəmə fasiyaları fərqləndirməyi
təklif edir.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Mühazirə
9
brahimov T.
Landş
aftin dinamikasi və
tə
kamülü
Dinamika və inkişaf prosesləri, onların daima fəaliyyət göstərən
xüsusiyyətləri komplekslərin strukturları ilə eyni vaxtda öyrənilməlidir. Vahid
struktur daxilində baş verən və onu keyfiyyətcə dəyişdirməyə sövq etməyən
landşaft dəyişgənliklərinə landşaftın dinamikası deyilir. Keyfiyyətcə yeni əlaqə
formalarını və funksiyalarını yaradan, nəticədə landşaftın strukturunu yenidən
quran dəyişkənliklərə landşaftın inkişafı (təkamülü) deyilir. Hələ son vaxtlaradək
landşaftın dinamikası adı altında komplekslərin xassələrində gedən bütün
ə
yişikliklər başa düşülürdü (landşaftın fəaliyyəti və onun təkamülü).
Son illərdə təbiətin mühafizəsi və ondan səmərəli istifadə yollarının meydana
gəlməsilə əlaqədar olan məsələlərin həlli prosesində landşaftın dinamikası və
inkişafı (təkamülü) anlayışlarının ayrılması məsələsinin vacibliyi ortaya çıxdı.
Dinamika landşaftın dəyişməsində müşahidə edilən hadisələri səciyyələndirən
anlayışlardan biridir. O, bu qəbildən olan anlayışlar cərgəsində təxminən orta
mövqe tutmaqla, müxtəlif tipli dəyişkənlikləri əks etdirir («işləmə» - «dinamika» -
«təkəmül»). Dinamiki dəyişikliklər, hadisələrin dövrilik və ilkin vəziyyətinə
qayıda bilmək qabiliyyətilə, tədrici inkişaf, yeni təkamül isə müəyyən məqsdə
(istiqamətə) doğru yönəldilməsi və ilkin vəziyyətinə qayıda bilməməsilə
səciyyələnir. Əlbəttə landşaftlar daxilində baş verən dəyişikliklərin belə bölgüsü
şə
rti xarakter daşıyır. Çünki təbiətdə dönməyən, ilkin vəziyyətinə qayıda bilməyən
dəyişkənliklər olmur. Hər bir ritmik dəyişkənlikdən sonra əvvəlki vəziyyətə
qayadarkən, az və ya çox dərəcədə əyintilər müşahidə edilir. Bu «əyintilər»
yığılaraq ən nəhayət landşaftın strukturunu və inkişafını dəyişdirir. Buradan
görünür ki, landşaftlar daxilindəki hərəkətlər ritmik və mütərəqqi xarakterə
malikdir. Komplekslərdə inkişaf ayrı-ayrı ritmlər üzrə gedir və onu spiralın
həlqəsilə müqayisə etmək olar. Spiralın hər yeni həlqəsi təbii ərazi komplekslərini
mütərəqqi hərəkətə doğru aparır.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Ritmika kompleks hadisələrin zaman etibarilə təkrarlanmasına deyilir.
Təkrarlanma zamanı hər hansı dəyişkənliyin bir istiqaməti inkişaf edir. ki ritm
forması fərqləndirilir, dövrü və siklik.
Dövrü ritmika dedikdə, eyni vaxtda baş verən ritmlər başa düşülür. Məsələn,
yerin öz oxu ətrafında fırlanma müddəti, onun günəş ətrafında hərəkət vaxtı.
Dəyişən ritm müddətləri sikl adlanır. Siklin müddəti həmişə orta rəqəmlərlə
səciyyələnir. Məsələn, Günəş ləkələrinin orta təkrarlanması hər 11 ildə bir əfə baş
verir.
Ritmilik Yerin landşaft təbəqəsinin ayrılmaz əlamətidir. Hər hansı landşaft
kompleksi digərindən yalnız relyefin, bitki örtüyünün, torpağın və başqa
komponentlərin əlaqə xüsusiyyətinə görə deyil, ritmliyin xarakterinə görə də
fərqlənir. Dövrü ritmliyə landşaftın struktur əlamətlərindən biri kimi baxmaq
lazımdır. Ritmlik min illər boyu yaranmış landşaftın biogen komponentləri üçün
xüsusi əhəmiyyətə malikdir. Bu ritmlər müasir dövrdə orqanizmlərin normal
mövcudluq şəraiti üçün vacibdir.
Təkamül dəyişkənliklərinə və sabitləşdirici dinamikaya aid olan proseslərə
aşağıdakılar daxildir. Dinamiki dəyişikliklər inkişaf edərək tədricən keyfiyyət
dəyişiklərinə keçir və təbii komplekslərin təkamülünü şərtləndirir.
Landşaftlarda dinamiki dəyişikliklər onun daxili davamlılığı hesabına
proseslərin məcmuuna görəbaş verir. Landşaftın davamllığı xarici təsirlərin (təbii
və antropogen) təzyiqi altında strukturun və fəaliyyət xarakterinin saxlanma
xüsusiyyətidir. Davamlılıq landşaftın nisbətən sakitlik dövrü olub, onun
strukturunda ilkin vəziyyətinə qayıda bilməz, yəni dönən proseslərin üstünlüe
təşkil etdiyi və zaman etibarilə dəyişmənin müşahidə olunması ilə səciyyələnən
mərhələdir. Elə bu da landşafta öz-özünü tənzimləyən sistem kimi baxmağa imkan
verir. Öz-özünü tənzimləmə fəaliyyəti landşaftlar üçün tipik olan vəziyyəti, rejimi
və komponentlər arasındakı əlaqəni saxlamaqdır. Öz-özünü tənzimləmə
mexanizmi daxili əlaqələrin intensivliyi və yeni əlamətlərin əmələ gəlmə
xarakterinə xidmət edir.
Behruz Melikov
Behruz Melikov