nəzərə alınması məsləhətdirsə, onda onların təsnifat pilləsinin ən kiçik vahidlərinin
ayrılması üçün əsas hesab etmək lazımdır.
3.Növlərin fərqləndirilməsində bölünən qruplar bir-birindən ayrı olmaqla
təsnif edilən obyektin heç birini iki qrupa daxil etmək olmaz. Landşaftların
təsnifatında tətbiq edilən qanun çox dəqiq olmalı, iki mənalı anlayışdan imtina
edilməli, eyni landşaft növü kimi müxtəlif cinsə aid edilməməlidir.
4.Təsnifatlarda məntiqi cəhətcə xoşa gəlməyən, istənilməyən pillələrin
ayrılması məqsədəuyğun deyil. Məntiqi qanunauyğunluq pozularsa, təsnifat
özünün əhəmiyyətini, mahiyyətini itirə bilər. Məsələn, əgər təsnifatın dörd pilləli
olması qərara alınmışsa, onda həmin prinsipdən imtina etmək olmaz. Müəyyən
hallarda isə komplekslərin əhəmiyyətli olmasına baxmayaraq, onu dörd və ya üç
pilləli düzmək də məsləhət görülmür.
Təsnifatlar sırasında nəzəri və təcrübi cəhətdən ən əhəmiyyətlisi landşaftların
təsnifatıdır.
Bu
məsələyə
F.N.Milkov,
A.Q. saçenko,
V.A.Nikolayev,
N.A.Qvozdetski, N.A.Solnsev və başqalarının bir çox tədqiqatları həsr
olunmuşdur. ndiyədək tədqiqatçılar arasında landşaftşünaslığın mübahisəli
məsələlərindən biri olan təsnifat barədə müəyyən razılıq əldə edilmiş və əksər
landşaftşünaslar tərəfindən bu və ya digər dərəcədə bəyənilmiş əsas təsnifat
vahidləri qəbul olunmuşdur. Əksəriyyət tərəfindən az-çox qəbul edilən təsnifat
sisteminə şöbə, sinif, cins, növ daxil edilir.
Coğrafi təbəqənin strukturunu təşkil edən sferlərin təmas və qarşılıqlı təsir
tipinə görə fərqləndirilən ən böyük təsnifat kateqoriyası landşaft şöbəsidir. Həmin
ə
lamətə görə F.N.Milkov (1967) yer səthi, su-quru, su və b. landşaft şöbələri ayırır.
Ş
öbələr daxilində istilik rütubət balansının zonal fərqlənməsindən asılı olaraq
landşaft sistemləri – Arktika, subarktika, mülayim, subtropik, tropik və s. ayrılır.
qlimin şöbələr (sektorlar) üzrə dəyişmə xüsusiyyətlərini nəzərə almaqla landşaft
sistemləri yarımsistemlərə bölünür. Məsələn, boreal landşaft sistemi daxilində
mülayim kontinental, kəskin kontinental landşaft yarımsistemləri ayırmaq olar.
Landşaft sinfi relyefin əsas birinci dərəcəli hipsometrik səviyyələrinə
(morfostrukturularına) müvafiq gəlir. Əksər alimlər bu xüsusiyyətə görə iki əsas
Behruz Melikov
Behruz Melikov
landşaft sinfi düzənlik və dağlıq landşaftlarını fərqləndirməyi təklif edirlər. Dağ
landşaftlarını fərqləndirən əsas əlamətlər mərtəbəliliyin və hündürlük qurşaqlarının
olmasıdır. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, dağ landşaftlarının müxtəlifliyinə
komplekslərin strukturunun mürəkkəbliyinə bilavasitə dağlıq sahənin coğrafi
mövqeyi, enlik və uzunluq dairələri böyük təsir göstərir. Məsələn, Qafqaz və Orta
Asiya dağları, tundra və səhrada yerləşən dağlar, Uzaq şərq və Mərkəzi Asiya
dağları təbii şəraitinə və landşaftın yüksəklik qurşaqlarının strukturuna görə bir-
birindən ciddi fərqlənirlər.
Landşaft tipləri zonal əlamətlərdən – xüsusilə istilik və temperaturun
münasibətindən asılı olaraq yaranır. Bu amil yerüstü və yeraltı suların rejimini,
ə
sas təbii proseslərin xarakterini və inkişaf istiqamətini, fitosenozların və
zoosenozların tərkibini və strukturunu tənzimləyir. Landşaft tipləri adətən fiziki-
coğrafi zonalara müvafiq gəlməklə, tundra, meşə, meşə-çöl, səhra, yarımsəhra və s-
dən ibarət olur. A.Q. saçenko (1965) landşaft tiplərini ən böyük təsnifat vahidi
hesab edir və landşaft sinfinin tipə tabe olunduğunu göstərir.
Landşaft cinslərinin yaranmasında və təsnifat sisteminin bir pilləsi kimi
ayrılmasında V.A.Nikolayev (1978) relyefin genetik tiplərini, Q. .Yurenkov (1982)
isə landşaft tiplərinin əyalətlilik xüsusiyyətlərini (qarışıq meşələrin şərqi avropa
landşaftları, qarışıq meşələrin uzaq şərq landşaftları və s.) əsas təyinedici ölçü
hesab edirlər.
Landşaftın tipoloji təsnifatının ən kiçik vahidini landşaft növlərini bəzi alimlər
(A.Q. saçenko, Q. .Yurenkov) ərazinin genetik xüsusiyyətlərinə görə, bəziləri isə
(V.A.Nikolayev) dominant və ya fon yaradan mərzlərin strukturuna görə ayırmağı
məsləhət görürlər. Landşaft növü mənşəyinə, strukturuna və morfologiyasına görə
daha yaxın landşaftları birləşdirir. Bir landşaft növünün ən vacib əlaməti eyni tipli
relyef və ana süxurların üstünlük təşkil etməsidir. Azərbaycan landşafşünasları
landşaft növlərini mezorelyefin maillik və parçalanma dərəcəsinə, torpaq-bitki
örtüyünün növ müxtəlifliyinə görə ayırırlar.
Landşaftların göstərilən əsas təsnifat vahidlərindən əlavə keçid mövqe tutan
vahidləri də (yarım sinif, yarımtip, yarımcins, yarımnöv və s.) mövcuddur.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Məsələn, düzənlik sinfi daxilində yüksək düzənliklərin və ovalıqların landşaft
yarımsinifləri, dağlarda alçaq, orta və yüksək dağ yarımsinifləri fərqləndirilir.
Azərbaycan bütövlükdə dağlıq sinfinə daxil olmaqla birinci dərəcəli
morfostrukturaya görə ayrılır. Onun daxilində Kür-Araz ovalığı, Ceyrançöl-
Acınohur-Qobustan arid denudasion alçaq dağlığı, Alazan-Əyriçay dərəsi və s.
ikinci dərəcəli morfostruktur əlamətlərə görə yarımsinif kimi təsnifat bölgüsünə
daxil olur. Mülayim qurşağın meşə landşaft tipi daxilində şimali tayqa, orta tayqa
və cənubi tayqa, meşə-çöl tipində-şimali, mərkəzi və cənubi meşə çöl landşaft
yarımtipləri ayrılır. Təsnifat sistemi vahidlərinin belə ayrılması faktik materialların
toplanması və təhlili, onların dəqiqlik və etibarlılıq dərəcəsinin tamlığı, landşaft
xəritələşməsinin miqyasından asılıdır. Təcrübə göstərir ki, xəritənin miqyası nə
qədər böyük olarsa, faktik materiallar da o qədər çox və dəqiqlik artıq olacaqdır.
Bu tərtib olunan xəritənin yüksək tələbata cavab verməsi üçün vacibdir. Əsas
vahidlər kimi, keçid vahidlər taksonomik sistemdə dəqiq və möhkəm yer tutur və
bütünlükdə təsnifat qaydasına tabe olur.
Azərbaycanın ilk landşaft xəritəsi tərtib edilərkən (müəllifləri Müseyibov
M.A., Kərəmov N.K., Kərimov Ş.B., Süleymanov M.Ə. miqyası 1:600 000, elmi
redaktorları N.A.Qvozdetski və N.Ş.Şirinov), yüksək təsnifat vahidi kimi landşaft
sinfi qəbul edilmişdir. Həmin təsnifata görə Azərbaycan ərazisi bütövlükdə iki –
dağlıq və düzənlik landşaft siniflərinə bölünmüşdür. Lakin son 20-25 ildə bütün
respublika ərazisində apardığımız iri, orta miqyaslı landşaft tədqiqatları və landşaft
xəritələşmə işlərinin təhlili göstərir ki, dağarası, dağətəyi və dağ daxili düzənliklər,
onların landşaft komplekslərinin əmələ gəlməsi genetik cəhətcə həmin
düzənliklərlə təmasda olan və onları əhatə edən dağ sistemləri, onlardan daşınıb
gətirilən denudasiya materiallarının toplanması ilə sıx əlaqədədır. Daha doğrusu
N.A.Qvozdestkinin təbrincə desək, dağarası çökəkliklər landşaftının yaranması və
differensiasiyası, onları əhatə edən dağlarla funksional qarşılıqlı əlaqə
sistemindədir. F.N.Milkovun sözü ilə desək paragenetik əlaqəyə malikdir. Elə ona
görə də, dağarası və dağdaxili çökəkliklərin landşaftını müstəqil düzənlik landşaft
sinfi kimi ayırmaq məqsədə uyğun deyil. Onları dağlıq sinifi üzərində yarımsinif
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Dostları ilə paylaş: |