Şahlar boynunu büküb çarəsiz halda qəhərdən
boğulurdu. Ağlamırdı ki, qardaşının son ümidi
üzülməsin!.. Başınızı çox ağrıtdım, yatın, dincəlin,
Allah qoysa, sabahdan Şahlar özü sizin xidmətinizdə
duracaq, əziyyətinizi, gərəyincə çəkəcək!
Qadın, gərgin söhbətdən sonra, əhvalımı xoş etmək
üçün gülümsədi, mənə ayrılmış otağı göstərdi. Birdən
də dönüb dilləndi:
-Sizi televizorda ilk dəfə görəndə uşaq kimi
sevinirdik. Elə bil, öz doğmamızı görürdük!.. Amma
son vaxtlar niyəsə televizorda az-az görünürsünüz!..
Hə, bir də o mahnını çox gözəl oxumusunuz -
“Sarıtel”i deyirəm. Burda hamının telefonunda var.
Ürəyim gedir o mahnıya qulaq asanda. Allah özünüzü
də, səsinizi də var eləsin, çox gözəl oxumusunuz!..
Sabah həmin mahnını oxuyarsınız, Allah qoysa!..
Gecəniz xeyrə qalsın!
Ev sahivəsi otaqdan çıxmaq istəyəndə suyuşirin,
bəstəboy, dolğun yanaqlı cavan bir oğlan gülə-gülə
qapıdan girdi. Çoxdan tanışıqmış kimi, birbaşa üstümə
gəldi, salam verib boynuma sarıldı:
-Xoş gəlmisiniz bizim bu diyara, - dedi. -
Sorağınızı çoxdan almışdım. İnanın, sizin gəlişinizi ən
çox intizarla gözləyən mən idim.
-Düz deyir, bütün günü məni sorğu-suala tutur, nə
vaxt gələcəyinizlə maraqlanırdı, - Dilarə bacı həvəslə
bildirdi, tez də həmin adama işarə ilə dedi. - Böyük
qardaşım Əşrəfdi. İnanın Allaha, sizi o qədər çox
istəyir ki! Elə bir gün olmaz ki, maşınında, cib telefo-
nunda sizin mahnılarınıza qulaq asmasın.
-Bu gün gələcəyinizi bilirdim. Tərslikdən işim o
qədər çox oldu ki, zorla başa çatdırıb özümü sizə ye-
tirdim... Bacılı, qonağımız yemək-zad yeyib? - Əşrəf
Milena
89
bacısına tərəf döndü.
-Narahat olmayın, yemək yemişəm, - dedim.
Dilarə xanım da, mənə və qardaşına baxıb
gülümsədi.
-Bəlkə sizi gecə gəzintisinə aparım! - Əşrəf
dilləndi.
Bir anlıq sussam da təklif ürəyimcə oldu. Çünki
haçandan bəri otaqda olduğumdan darıxmışdım.
Dilarə bacının da kədərli söhbətləri məni lap sıxmışdı.
-Nə deyirsiniz, gedək? – Əşrəf bir də soruşdu.
-Məsləhət sizinkidi, - etiraz etmədim.
***
Bayırda hava soyuq idi. Yerdə nazik qar örtüyü olsa
da yollar buz bağlamamışdı. Əşrəf qoluma girib məni
həyətdə dayanmış qara rəngli, təzə xarici maşına
doğru apardı:
-Bu, məndə dördüncü “Audi”di, - dedi. - Bundan
başqa maşın sürə bilmirəm.
Maşına əyləşdik. Çox keçmədən rəngbərəng
işıqları alışıb yanan bir kafenin qarşısında dayandı.
Kafenin həyətində bir neçə gənc oğlan-qız baş-başa
verib söhbətləşir, hərdən şaqqanaq çəkib gülür, hərdən
də dodaq-dodağa verib kimsəni pəsinmədən şirin-
şirin, dərin-dərin öpüşürdülər.
İçəri girib dördnəfərlik masanın arxasında əyləşdik.
Kafenin yuxarı başında, yerdən təxminən yarım metr
hündür olan səhnə ilk baxışdan diqqəti çəkirdi.
Səhnənin ortasını dəlib keçən nazik dəmirdən tutub,
fırlanan, enib-qalxan, aşağı ətraflarını erotik tərzdə
həmin dəmirə sürtüb, normal kişini ehtirasa gətirən
gənc, gözəl, demək olar, tam çılpaq olan qızın ağappaq
bədəni, tez-tez yanıb sönən rəngli işıqlar altında
olduqca gözəl və sehrli görünürdü.
Zəka Vilayətoğlu
90
Əşrəf striptiz oynayan yarıçılpaq qızı göstərib
soruşdu:
-Necədi, xoşunuza gəlir?
-Gözəldi, - dedim.
-Hələ bu nədi ki!.. – Əşrəf əlini əlinə sürtdü. - Allah
qoysa, sizi yaxşı-yaxşı gəzdirəcəm, bundan da gözəl
əyləncələrə qonaq edəcəm. Yaxşı, nə içəcəksiniz-araq,
konyak, çaxır?
-Bir az konyak içərəm, - dedim.
Bir azdan ofisiant qadın yarımlitrlik bardaqda
konyak və şokalad gətirdi. Ordan-burdan söhbət edir,
konyakdan içir, səhnədə yüz oyundan çıxan qıza
tamaşa edirdik. Hər şey ürəyimcə idi. Qəfildən bir rus
qadınıyla içəri girib ətrafına döyükə-döyükə bir
küncdə əyləşən, sir-sifətindən bizim tərəflərin
adamına oxşayan qadın olmasaydı, istirahətimiz uzun
sürəcəkdi. Həmin qadını görən kimi, Əşrəfin əhvalı
dəyişdi, tutqunlaşdı, gözləri qadına zillənmiş halda
ayağa durdu:
-Qalxın, gedək!
Sorğu-sualsız ayağa durdum, heç nə başa
düşmədən, gah həmin qadınlara, gah da Əşrəfə baxa-
baxa qapıdan çıxdım. Yol boyu Əşrəfdən nə baş
verdiyini, o qadınların kim olduğu haqda heç nə
soruşmadım. Bir müddət Əşrəf də susdu. Handan-
hana məsələdən agah oldum. Əşrəf siqaret yandırıb,
bir neçə udum tüstüylə ciyərlərini doldurub
boşaldandan sonra hüznlə dilləndi:
-Siz Allah, məni bağışlayın!.. Ürəyimizcə istirahət
edə bilmədik... Allah mərdüməzara lənət eləsin!..
Yaxınlıqda yaxşı bir restoran var, gedək ora. Orda,
bilirsiniz, necə gözəl canlar vaaar?.. Getdik, ee.
-Yox. Evə qayıtsaq yaxşıdı. O restorana başqa vaxt
Milena
91
gedərik, - deyib boyun qaçırdım.
Əşrəf sözümü çevirmədi, amma sifəti təzədən
tutqunlaşdı. Bir qədər susandan sonra dedi:
-O qaraşın qadın mənim birinci arvadım idi...
Kəsiləsi deyil, kəsəsən. Öldürəcəksən, ömrün-günün
türmələrdə çürüyəcək. Kimdən, nədən ötrü?!. Yaxşısı,
papağını, pencəyini götürüb evdən çıxmaq idi, onu da
elədim. Üçotaqlı, super təmirli mənzili də ona verib
ayrıldım. Amma hələ də məni qarabaqara izləyir.
Subay vaxtı çox istəyirdim, buralardan bir rus qızı
alıb, ömrümü adam balası kimi yaşayam, amma imkan
vermədilər. O qədər baş-beynimi apardılar ki, bəs,
hürküt öz elinin axsağından yapış, mən də hürküdüb
yapışdım. Axırı da bu. Evləndiyim gündən hiss elədim
ki, bu qız, üzr istəyirəm, altımda at kimi büdrəyir. At
da ki, kişinin altında büdrədi, vəssalam, hər şey bitdi.
Elə buna görə də tüpürdüm hər şeyə.
Əşrəfdən heç nə soruşmadım. Çünki bu haqda
danışdıqca onun sındığını, xəcalət çəkdiyini hiss
edirdim. Bu xoşagəlməz ailə dramının davamını isə
mənə bir neçə gün sonra Şahlar özü danışdı...
***
Oğlunun doğum günü mərasimindən sonra Şahlar
israrla məni daha üç gün buraxmayacağını bildirdi.
Onun xahişini nəzərə alıb daha üç gün qalmalı oldum.
O üç gün ərzində xoşagəlməz hadisələrin şahidi
oldum.
Xeyir işin səhərisi gün, axşamçağı Şahların evinin
qapısının zəngi çalındı. Əhvalı məlum hadisələr
səbəbindən ala buludda olan Şahlar qalxıb qapını açdı,
az sonra üzü tüklü, əzgin, yorğun, məzlum görkəmli,
canından, dünyadan bezmiş təsiri bağışlayan arıq bir
Zəka Vilayətoğlu
92
Dostları ilə paylaş: |