~ 439 ~
“şeirində də o, oxucu marağını,oxucu diqqətini özünə cəlb
etməyi bacarıb:
Deyirlər ki, çaylar tərsinə axmaz,
Əzrayıl qocaya, cavana baxmaz.
Ölümü heç nəylə saxlamaq olmaz,
Vaxt çatanda əcəl aparar səni,
Bu fani dünyadan qoparar səni.
Poladdan dirəyi əlinlə əysən,
Qızıldan bahalı libas da geysən,
Nə qədər təbii yemək də yesən,
Vaxt çatanda əcəl aparar səni,
Bu fani dünyadan qoparar səni.
Doymayıb dünyadan gözün, a Zakir,
Var hələ deyəsi sözün, a Zakir.
Təzə mizrab istər sazın, a Zakir,
Vaxt çatanda əcəl aparar səni,
Bu fani dünyadan qoparar səni.
Ümidvaram ki, Zakir Bayramlının Şabran pedaqoji
işçilərinin həyat və əmək salnaməsindən bəhs edən bu əsəri
axırıncı olmayacaq, axarıncı olacaq.
Qocaman təhsil işçisi olan müəllif Şabranın təhsil
tarixinə aıd yeni-yeni müjdələrilə öz oxucularını daha da
ürəkdən sevindirəcəkdir. Bəri başdan ona möhkəm cansağlığı,
yaradıcılığında yeni-yeni uğurlar arzu edirəm.
Xankərəm Orucov,
Şabran şəhər M.Nəzirov adına 4 saylı tam orta məktəbin
dil-ədəbiyyat müəllimi
~ 440 ~
SON SÖZ ƏVƏZİ VƏ YA “ÖMÜR DEYİR
QOCALMIŞAM, ÜRƏK DEYİR: - YAŞA HƏLƏ”!
Ulu Tanrının köməyi ilə mən 84 min sözdən çox olan
“Dünyaya açılan pəncərə “adlı yeddinci kitabımı böyük
əziyyət və çətinliklər bahasına yazıb tamamladım. Bu dövrdə
iki dəfə bərk xəstələndim. Bir dəfə də iyul ayının isti
günlərində istirahət etmədən fasiləsiz işlədiyimə görə
kompüterdə səhvə yol verdim. Təxminən 150 vərəq cıvarında
bu kitabın ilk variantında yazılarım bir-birinə qarışdı.
Şabranda və qonşu rayonlarda bu dolaşığın sirrini aça bilən
usta tapılmadı. Az qaldım dəlilik gətirim. Ağlamaq istədim ki,
ürəyimi bir qədər boşaldım. Lakin bacarmadım. Birdən oz-
özümə dedim ki, bəlkə Allah-Taala məni ciddi sınağa çəkir.
Qoy mən bu işdə bir qədər səbirli olum. Özümdən çıxmayım.
Özümə nəzarət kimi vacib bir əməli itirməyim. Çünki arxiv
materiallarının hamısı durur. Gəl özünü nahaq yerə həlak
eləmə, bu işə ikinci dəfə təzədən başla. Axı atalarımız min
illərdir ki, belə bir ifadə işlədib: “Özü yıxılan ağlamaz “.
Nəsə psixoloji cəhətdən bu vəziyyətə güclə tab gətirə
bildim. Başqa seçimim yox idi. Kitab mütləq yazılmalı idi. Elə
bu əsnada yeni bir atalar sözü qulağımda səsləndi: “Qəzanın
beş barmağı var, işini işləyəndə ikisini adamın gözünə soxur,
ikisini qulaqlarına, birisini ağzına, adam nə görür, nə eşidir, nə
danışa bilir ”. Bir də o yadıma düşdü ki, keçmişin səhvlərindən
həmişə müsbət nəticə çıxarmaq vacibdir.
Bu yerdə tanınmış Azərbaycan yazıçısı, dramaturqu,
ssenaristi və kinorejissoru Həsən Seyidbəylinin ( 1920-1980 )
bədii yaradıcılıq haqqında bir kəlamı yadıma düşdü. O yazırdı:
“Yaradıcılıq, hər şeydən əvvəl, zəhmətdir. Dərin, maraqlı
müşahidələr, yuxusuz gecələr, tez-tez təəssüflənmək, azca
sevinmək deməkdir... Sonra yenə axtarışlar, gərgin, əzablı
axtarışlardır əsl yaradıcılıq “.
~ 441 ~
Avqust ayının birindən mən ikinci dəfə bu kitabı ılk
cümləsindən yazmağa başladım. Yenə iki dəfə arada fikirdən
və dərdi- sərdən xəstələndim. Çox keçmədi ki, sağalıb ayağa
durdum. Xəstələndiyim vaxtlarda ürəyimin sakitlik tapması
üçün “Təsəlli “adlı bu şeri qələmə aldım:
Ağrılarım çoxalsa da kürəkdə,
Hələ eşqin odu qalıb ürəkdə.
Çox şükür ki, gəzdirmirlər xərəkdə,
Ayaqdayam,bədən həmin bədəndir.
Gəl soruşma bu həyəcan nədəndir.
Elə bilmə itirmişəm yerişi,
Axtarıram çıxış ilə girişi.
Hələ özüm həll edirəm hər işi,
Tanrı daim bizə kömək edəndir.
Gəl soruşma bu həyəcan nədəndir.
Yaş ötsə də hələ həddi aşmayıb,
Könlüm ən son nəğmələrin qoşmayıb.
Ömrüm qopub məhvərindən daşmayıb,
Ümidlərim harayıma yetəndir.
Gəl soruşma bu həyəcan nədəndir.
Zakir dünya geniş, açıq pəncərə,
Çox baxsan da sanma yolun döndərə.
Vermə nahaq günlərini kədərə,
Bu dünyaya gələn, bir gün gedəndir.
Gəl soruşma bu həyəcan nədəndir.
Allahın köməyilə sizə söylədiyim və söyləmədiyim
çətinliklər indi hamısı arxada qalıb. Kitab tam hazırdır.
Şükürlər olsun ki, mənim çoxsaylı yaradıcılıq arzularımdan
~ 442 ~
biri də bu gün çin oldu.
Bilmirəm nədəndir, mən hər hansı arzunu ürəyimdə
tutsam, o mütləq Tanrının məsləhəti ilə yerinə yetirilmək şansı
qazanır. Bəlkə də bu ürəyimin təmizliyindəndir. Deyirlər ki,
qəlbi saf, ruhu işıq kimi parlaq olan insanların arzu və diləyini
xeyirxah qüvvələr tez eşidir. Çeşmənin gözündən süzülüb
gələn su kimi şəffaf və təmizsənsə həyatda hər arzu və
niyyətin çətinliklə də olsa müstəcəb olacaq:
MƏN SAF SU RƏMZİYƏM...
1.
Mən bir su rəmziyəm dum-duru, büllur,
Sular bulanlıq da, çirkli də olur.
Uzağam qarışıq sular soyundan,
Fərqim var okean, dəniz suyundan.
Ömrüm yaşa doldu qəmsiz, ələmsiz
Bulağın gözündən süzüldü təmiz.
Bir yerdə durmadım dolaşmamağa,
Natəmiz yerlərdə bulaşmamağa.
Hamıya bəllidir mənim amalım,
Çoxunu heyrətə salıb bu halım.
Haqqın,ədalətin sorağındayam,
Paklığın, düzlüyün marağındayam.
2.
Mən saf su rəmziyəm, ayna bir göləm,
Günəşdə bərq vurub gərəkdir güləm.
Dostları ilə paylaş: |