Microsoft Word yeddi g\366z?l nizami

Mahanın a lını ba ından aldı. R qs ed n ayaqlar mizrabmı vurur? Ev yıxan, qan  

salan  ll ri büllur. Yel vurdu, yaxadan  tir saçıldı. Turunc m m l rin üstü  

açıldı. Q ndmi, balmı saçır sevdalı gec ? Gör s nd ll  turunc qovu ur nec !  

Turunc m m l rd n oluban d li, Mahan üz gözün  sürtür s nd li. Türkül r,  

çal ılar - ülvi göz llik. Mahanın xilq ti l tif v  çevik. Dözmür, döz  bilmir,  

arayır çar  Ki, atsın özünü a acdan yer . Huri t bi tli qızlarla bugün Qiyam t  

görm d n c nn t  dü sün. Yad etdi qocanın dedikl rini, Ba ladı hissinin  

bil kl rini. S n ml r nec  d  oyna ırdılar,  b d  ba layır, qayna ırdılar.  

Xeyli  yl ndil r, süfr  açdılar, Yedil r, içdil r, a ırla dılar. Süfr y  l l il   

dürr tökmü dül r. Dürrün d  üstün  c vahir, gövh r. Od v  su görm mi  l ziz  

xör kl r B lk  mü k il  ud, gülabla  nb r. Q ndli, z f ranlı zir  a ı - ov, Zir   

a ından da dadlı narpilov. Bul ar quzuları -  iri m st ed n, Toyuq, t z  balıq  

t mizdi güld n. A , yum aq çör kl r - b r k t r mzi, A  kafur qokulu huri  

sin si. Q ndl  bi irilmi  suvan halvası, Bir a ız l zz ti, nem tl r xası  tirl ,  

gülabla, k r  ya ıyla Yo rulmu  külç l r batmı dır bala. El  ki, bel  bir süfr   

açdılar, Dünya g tirdil r, s fa saçdılar,  ah üz tutdu göz l bir naz nin : -  

T kliyim cüt tapar indi özün . S nd l a acından ud  tri g lir. S nd l buda ında  

uda göz yetir. Ud r ngli don geymi  ud  tirli yar, Bürünüb s nd l  a acdan  

baxar. Sarımtıl S nd l  qara ud gec  Yapmı  udumuzu s nd ld n nec ! H l   tri  

g lir dama ımıza, Söyl , can g tirsin varlı ımıza. A acın ba ında co ub  

ça layır, De b zm s ninl  ülf t ba layır. Dindir mehribanca, dü sün a a ı.  

Biziml   yl nsin bu ax am ça ı. G lm s , bildir ki, açılmı  süfr . El  b nd olub  

ki,  ah dilb r s n , Qonaq g lm yinc  i taha g lm z. Güln f s süfr y  yana a  

bilm z. Meyv  d r, qonaq ol ülf t ba ına, H l  açılmamı  süfr  ba lama. Getdi  

kö k  sarı sevda güzgüsü. A zı dar olsa da gen - boldu sözü. - Günaydın! -  

deyib n Mahanı gördü, A acdan gül kimi yer  dü ürdü. Qona ın da qu u qonmu du  

ora, Özü can atırdı o vurhavura. Bayaqdan araçı aradı ından Araçı ardınca  

yüyürdü  lan. Cavanlıq sevdası qaynar ba ında, Qocanın öyüdü dü m di yada. A ıb  

da an zaman g nclik xilq ti, Yada dü rmi heç pir n sih ti? E q ki, ism ti aldı  

aradan, Maha o  ux maha k sildi mehman. Mahanın üzünü gör n kimi mah, Taxtın  

g nc  ahını sandı qibl gah. Onu  yl dirdi öz busatında, Saçdılar üstün   k r,  

gülab da. Qonaqlıq tör ni açdı gülb d n, B rab r yedil r eyni süfr d n. Dilind   

m h bb t, s daq t virdi, L ziz tik sini ona verirdi. Süfr d n f ra t olandan  

sonra Canı tap ırdılar yaqut camlara.  rb t ki, içdil r, mey ki, daddılar,  

H yanı ortadan silib atdılar.  sm t p rd sini cırdı xumarlıq, Mahan mah e qin   

giri di artıq. Bahar qönç si t k bir löb t gördü, Naz nin nazında l taf t gördü.  

A u u süzm d n, d l m   n a , Q ndd n, südd n dadlı, ya dan da yum aq. Üzü q lb   

yatan bir alma t kin, Q nd il  gülabın içind  sakin. Ovcunda civ dir sanki a   

ndam, Sıçramaq ist yir barmaqlarından. Quca ı ba dakı t r güll r kimi, Çıraqda,  

amdakı  öl l r kimi. Üstün  çil nmi  Ayın ziyn ti. Mahanın bir  be  artdı  

r b ti. Q ndini di l yib  övq  dolurdu, Balını soranda arı olurdu. Aya  

sarma anda... ç kirdi haray H yadan ba ını yayındıran Ay. Oturtdu dizind  çinli  

t k gülü, Gümü b d n s rvi, yüzl ç k gülü. Sıxdı  qiqin  yaqut möhrünü, Meyin  

çe m sin  yanar könlünü. O, göz i ı ına, q nddan q ndin  Bir daha e q il   

baxark n yen  Gördü ifrit dir quca ındakı. Tanrı q z bind n yaranmı  sanki. O,  

bir qaban di li camı mı idi, Yoxsa bir  jdaha, meymun c s di?! Vaz keç  

---

jdahadan, o,  hrim ndi. Yerd n göy  q d r a zı m d ndi. Allah göst rm sin, o  

yri qozbel Oxu sınıq-sınıq yaydı el  bil. Beli qövs kimi, sif ti x rç ng.  yi,  

üfun ti ged r minf rs ng. Burnu bir t ndir ki, k rpic bi ir r. A zı boyaqçının  

küpün  b nz r. Qona ı ba rına b rk basan köp k Ayırmı  a zını timsah a zı t k.  

Öpür üz-gözünü n l r deyirdi, Sözüyl , gözüyl  onu yeyirdi: "- Ey ba ı, aya ı  

ç ngim  keç n, Sin si di iml  yırtılmı  b d n! Atıb p nc sini m ni di l y n,  

Ç n mi, a zımı öpm k ist y n! Bax qılınc di im , niz  ç ngim . P nc  bel  olar,  

di  d  bax bel .  vv lki h v sin b s nec  oldu? At inmi söndü, gülünmü soldu?  

Öpü  al, doda ım h m n dodaqdır, Aydan üz dönd rm , h m n çıraqdır. Min bir  

fitn  il   rab g tir n Saqid n piyal  ist m zmis n? Dar ası ev yıxan o ruxanada  

Olma kiray çi, olma m bada! S n  bu yara ır, ey qotur qoyun, Açaram ba ına indi  

min oyun! S n  göst rm s m dibd n d  dibi, Qoy olum o bayaq gördüyün kimi".  

Mahanın üstün  ç kib h ml l r, Bel c  co urdu, da ırdı  nt r. Mahan yazıqla ıb  

büzü n zaman Gördü qar ısında Ay yox, bir qaban. Hanı gümü baldır, hanı o  

ceyran? Önünd   jdaha, quyruqlu heyvan!  jd rin qır r ngli zaha qarnından Çıxan  

çirkabdımı, ya z rdablı qan? Ödü partlamı  t k çı ırırdı o, Do an qadın kimi  

ba ırırdı o. Söyüdü yandıran od öpü l ri Qara qabanındı, ya a  divindi? G ldi  

xoruz s si, açıldı sabah, Axır ki, r dd oldu div, aman allah! Zülm tin p rd si  

dünyadan qalxdı, O pis x yallar da aradan qalxdı.  sli saxsı olan saxta l ll rin  

Heç biri qalmadı, qaçdılar y qin. Q srin qar ısında yıxıldı Mahan, Yatdı,  

oyanmadı gün qalxanacan. Gün  övc  qalxıb parlayan zaman Yen  hu a g ldi o  

hü yar cavan. Göz açıb n  gördü? D h tli al m, C nn tin yerind  qaynar  

c h nn m. Hanı ney nal si? Ah - nal  qalmı , X yal göyl rini toz-torpaq almı .  

S n dem  x yalmı  m rm r q sr d , Ba  da, saçaq-saçaq f vvar l r d . Hanı t r  

gülüstan? Bax, min-min tikan! Hanı ya ıl eyvan? Buxardı qalxan.  üm ad da, s rv  

d  quru x z lmi . Meyv l r altında  qr b g z rmi . Hanı toyuq dö ü, dana  

budları? Murdar c md k imi , d rk el  barı. O ç ng , rübaba geni  bax, geni :  

Cüyürün, ceyranın sümükl riymi . Gövh rl  b z nmi  ip k p rd l r Qaba bir gön  

imi , d rk ets n  g r. O, bir üfun tli, zülm t quyudur. S n el  bilmis n bulaq  

suyudur. Yediyi xör kl r, içdiyi sular, Saqinin verdiyi bad l r ki, var - Hamsı  

ba dan-ba a irinmi , qanmı  Ömrümüz b lk  d  acı aldanı .  tirl r, ç tirl r,  

saraylar süsü - Fel n ayaqyolu törtöküntüsü. Mahan öz i in  mat qalıbdır, ah.  

Deyinir yen  d : " st fürullah"! N  orda qalma a üzü var daha, N  aya ı g lir  

varsın sabaha. "Bu nec  naxı dır, bu nec  p rgar? Altında qı  yatır, üstünd   

bahar. Dün n heyran qaldım t r gülüstana, Bu gün ya  tökür m möhn tstana. Ey  

f l k, gör n y  imkan verirs n Gülü göst rirs n, tikan verirs n. Niqabın dalında  

Ay üzlü dilb r, Qaldırsan niqabı ilan görün r. Qaldırma p rd ni, bilin r zı ı,-  

bl hin  bl hl  e qbazlı ı. Bu Rum s n ml ri, Çin göz ll ri  nt rmi   slind ,  

z nci  nt ri. Sakın! O g daya l n t, min l n t: Üstü  tirlidir, içi üfun t,  

Sakın! Bu hamamın açılsa üstü, Görün r altında külxan v  tüstü. Möhr  axtarıblar  

b z n arifl r, Möhr  yox, s b td  ilan görübl r. Qafil el  bilir yırtıq heyb si  

Ya mü g naf sidir, ya ud kis si. B dxahlar  lind n qurtuldu Mahan, M n d  xilas  

oldum h m n na ıldan. O xeyir i l rin ardınca getdi, N zir-niyaz etdi, tövb l r  

etdi. Sı ınıb Tanrıya t miz q lb il  Tökürdü gözünd n qan gil -gil . N hay t,  

dupduru bir arxa çatdı, Su içdi, dizini torpa a atdı. - S n ey kims sizl r  

kims si! - dey , Süründü torpaqda, dü dü s cd y . - Aç bu mü güll ri, ey mü gül  

---