ХЫЫЫ – ХЫВ ясрляр ана дилли лирик шеиримизин инкишаф йолу
37
etməmişlər. Ümumiyyətlə, XVI əsrin türk təzkirəçiləri içərisində
Q.Lətifinin və
Alinin (“Künhül-əxbar”-1593) verdiyi bilgilər mü-
fəssəlliyi və orijinallığı ilə fərqlənir. Nəsimiyə böyük rəğbət gös-
tərən hər iki təzkirəçi onun etiqadı, mürşidi, qardaşı Şah Xəndan
və onun Nəsimi ilə məktublaşması, Şah Xəndanın 1426-cı ildə
Şamaxıda vəfat etməsi, Azərbaycan şairinin Türkiyədə olarkən
Şeyxi ilə görüşməsi, Hələbdə faciəli şəkildə qətlə yetirilməsi
barədə məlumat verirlər.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, “Məcalisül-üşşaq” müəllifi
Əmir Kəmaləddin Hüseynin fədakar şairin edam səbəbi ilə əla-
qəli verdiyi bilgi sələflərinə nisbətən daha genişdir. Adı çəkilən
təzkirədə də maraqlı və əhəmiyyətli avtobioqrafik məlumatlarla
qarşılaşırıq.
Sonrakı dövrün türk alim və tədqiqatçıları da Nəsimiyə xüsu-
si qayğı və sayğı ilə yanaşmışlar.
Bursalı Məhəmməd Tahir,
Faiq Rəşad, Fuad Köprülüzadə, Əbdülbaqi Kölpınarlı, İbr-
ahim Olğun, Hüseyn Ayan və b. sənətkarımızın həyatı, şəxsiy-
yəti və ədəbi irsinin öyrənilməsi yönündə diqqətəlayiq işlər gör-
müşlər.
Bir neçə elmi əsərində Nəsiminin həyat və yaradıcılığına
toxunan F.Köprülüzadə onun əsərlərinin ideya-məzmun, bədii-
fəlsəfi və dil-uslub xüsusiyyətləri barədə müəyyən təhlillər
aparmış,
mülahizələr söyləmiş, onu “bütün türk dünyasında hə-
yəcanla oxunan qüdrətli bir sənətkar”hesab etmişdir.
Nəsimini “qüvvətli bir iman sahibi” adlandıran A.Köprülüza-
də onun həyat və yaradıcılığının çeşidli məziyyətlərindən bəhs
açmış, farsca yazdığı bir neçə qəzəl və rübaini sətri tərcümə və
nəşr etdirmiş, XV əsrin türk şairi Rəfii və onun “Bəşarətn-
amə”sində Nəsimiyə bəslədiyi münasibətdən danışmışdır.
Türk alimi H.Ayan Nəsiminin həyatı, şəxsiyyəti, Azərbaycan
türkcəsində yazdığı divanın elmi-tənqidi mətni və ümumiyyətlə,
yaradıcılığı barədə doktorluq dissertasiyası yazmış, dissertasiya-
nın yığcam məzmunu isə “Seyyid Nəsimi haqqında çalışmamız”
adlı məqaləsində ümumiləşdirilmişdir.
Yaqub Babayev
38
“Seyyid Nəsimi üzərinə notlar” (1971) əsərinin müəllifi
İ.Olğun isə Azərbaycan şairinin yaradıcılığı barədə danışmaqla
onun həyatına, xüsusilə məhkəməsi və ölümünə dair bəzi faktların
üzə çıxarılmasında əvəzsiz xidmətlər göstərmişdir.
Yuxarıda haqqında söhbət açdığımız Əhməd ibn İbrahimin
“Künuz-uz zəhəb, tarixi-Hələb” əsərində verilən
məhkəmə və
edam qərarını ictimaiyyətə ilk dəfə çatdıran İ.Olğun olmuşdur.
Başqa bir məqaləsində isə türk alimi Nəsiminin türk dilli şeirə,
xüsusilə Rəfii, Xəlili, Füzuli, Hidayət, Gülşəni, Qul Nəsimi və s.
şairlərə təsirindən danışmışdır.
Avropa tədqiqatçılarından alman
Hammer-Purquştal, ingilis
Gibb, alman
Frans Babinger, italyan
Allesio Bombaci və s.
şərqşünaslar Avropa oxucularını Nəsimi ilə tanış etmək məna-
sında xeyli iş görmüşlər. Sənətkarın həyatı və şəxsiyyəti barədə
məlumatlarda onlar, əsasən, türk təzkirəçilərinə əsaslanmışlar.
Rus alimlərindən
V.Smirnov, A.Krımski, Y.E.Bertels,
I.Braginski və s. kimi şərqşünasların nəsimişünaslıqdakı əməyini
də qeyd etmək lazımdır. Istər Avropa, istərsə də rus alimləri Nəsi-
minin yaradıcılığını, əsərlərinin ideya-məfkurə qatlarını tam şəkil-
də şərh edə bilməsələr və müəyyən ziddiyyətli fikirlər söyləsələr
də, Azərbaycan şairinin həyatının və bədii irsinin araşdırılması,
Avropa və rus oxucularının məlumatlandırılması istiqamətində
onların xeyirxah təşəbbüs göstərdiklərini qeyd
etmək yerinə
düşər.
Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında Nəsiminin əsərləri ilə
oxucuları tanış etməyin ilk təşəbbüskarları
S.Ə.Şirvani, H.Ə.Qa-
yıbov və
F.Köçərli olmuşlar. Görünür, heç bir bilgi əldə edə bil-
mədiklərindən onlar Nəsimi barədə oxuculara heç bir məlumat
verməmiş, sadəcə olaraq sənətkarın yaradıcılığından 1-2 bədii
nümunə verməklə kifayətlənmişlər. S.Ə.Şirvaninin təzkirəsində,
H.Ə.Qayıbovun məcmuəsində, F.Köçərlinin isə “Azərbaycan
tatarlarının ədəbiyyatı” kitabında az da olsa, Nəsimi şeirlərinə də
yer verilmişdir.
Y.V.Çəmənzəminli isə ADR-in Türkiyədəki səfiri
olarkən Azərbaycan ədəbiyyatı ilə bağlı araşdırmalar əsasında
ХЫЫЫ – ХЫВ ясрляр ана дилли лирик шеиримизин инкишаф йолу
39
yazdığı kitabı (“Azərbaycan ədəbiyyatına bir nəzər”)
orada nəşr
etdirmiş (1919) və həmin kitabında yığcam şəkildə Nəsimi
yaradıcılığına toxunmuş, onu “ədəbi bir dövrün başlanğıcı”
kimi
dəyərləndirmişdir.
Azərbaycan şairinin həyatı, şəxsiyyəti, yaradıcılığının bəzi
cəhətləri barədə daha müfəssəl elmi fikir söyləyən ilk ədəbiyy-
atşünasımız isə
S.Mümtaz olmuşdur. “Azərbaycan şairlərindən
Nəsimi” (“Maarif və mədəniyyət”-jur., 1923, №1”) adlı, həqiqə-
tən dəyərli məqaləsində S.Mümtaz müəyyən faktlara istinad edə-
rək Nəsiminin Şamaxıda doğulduğunu söyləyir, türk təzkirəçilə-
rinə əsaslanaraq qardaşı Şah Xəndan barədə məlumat və onun
şeirlərindən bəzi nümunələr verir, yaradıcılığının müəyyən ideya-
məfkurəvi
cəhətlərinə toxunur, ədəbi təsiri barədə qısaca fikir
söyləyir. 20-ci illərdə Azərbaycana gələn və bir müddət Bakıda
çalışan türk alimi I.Hikmət “Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi” (I c,
Bakı, 1928) kitabında Nəsimiyə də ayrıca oçerk həsr edir. Şairin
əsərlərini və yaradıcılığının əsas ideya-məzmun və bədii siqlətini
ümumiləşdirilmiş şəkildə təhlilə təşəbbüs göstərir. Onu, əsasən,
təriqət şairi, eşq yolunun fədakarı, eşqi-ilahinin tərənnümçüsü
kimi təqdim edir.
Daha sonrakı sovet dönəmində H.Araslı, Z.Quluzadə,
C.Qəhrəmanov, Ə.Səidzadə, H.Məmmədzadə, Ə.Cəfər, M.Qu-
luzadə, Ə.Səfərli, X.Yusifov, Y.Seyidov, S.Xavəri və s. kimi
alimlərin nəsimişünaslığın inkişafında müəyyən xidmətləri
olmuşdur. M.Quluzadə ayrıca monoqrafiya yazmış, H.Araslının
şairin həyat və yaradıcılığı ilə əlaqədar kitabçası iki dəfə (1942,
1972) çap olunmuşdur. Z.Quluzadə sənətkarın hürufilik görüşlə-
rini izləmiş, C.Qəhrəmanov “Nəsimi divanının leksikası” (1970)
adlı fundamental tədqiqat meydana gətirmiş, Ə.Cəfər onun əsərlə-
rinin vəzni barədə dəyərli tədqiqat aparmışdır.
1973-cü ildə Nəsiminin anadan olmasının 600 illik yubileyi
ərəfəsində onunla bağlı tədqiqatlar intensivləşdi. Müxtəlif
mətbuat orqanlarında sənətkarın həyatı və əsərləri, yaradıcılığının
müxtəlif problemləri ilə əlaqəli
çoxlu sayda məqalələr çap
Yaqub Babayev
40
olundu. “Imadəddin Nəsimi” adlı məqalələr məcmuəsi meydana
çıxdı.
Son dövr nəsimişünaslığında tədqiqatçı S.Şıxıyeva daha int-
ensiv fəaliyyət göstərir. Onun müxtəlif qəzet, jurnal və elmi əsər-
lərdə sənətkarın həm həyat və şəxsiyyəti, həm də yaradıcılığının
fərqli problemləri ilə bağlı xeyli məqaləsi dərc olunmuşdur. Şairin
avtobioqrafiyasına aid bəzi məsələlərə, o cümlədən onun
doğulduğu il, yer, adı, təxəllüsü və s. tərcümeyi-hal faktlarına
aydınlıq gətirilməsində tədqiqatçının faydalı mülahizələri
olduğunu qeyd etmək lazımdır.
Nəsimi əsərlərinin nəşri istiqamətində ilk təşəbbüs
türk alim-
lərinə mənsubdur. Şairin türkcə “Divan”ı ilk dəfə 1844-cü, daha
sonra isə 1881-ci ildə İstanbulda çap edilmişdir. XX əsr boyunca
da bir neçə dəfə Türkiyədə həmin divanın daha təkmil nəşrləri
meydana çıxmışdır. 60-cı illərin sonunda sənətkara aid uğurlu
araşdırmaların müəllifi H.Ayan onun türkcə divanının elmi-tən-
qidi mətnini hazırlamışdı. Buraya şairin ana dilimizdə olan şeirlə-
rinin əsas qismi daxil edilmişdir.
Lakin Türkiyə nəşrlərində bəzi natamam və kəsirli cəhətlərlə
yanaşı bir qüsuru da nəzərə çatdırmaq lazım gəlir. O da Azərb-
aycan sənətkarının dilinin xeyli dərəcədə Türkiyə türkcəsinə
uyğunlaşdırılması, yəni bəzi söz və ifadələrin
öz əslindən bir qə-
dər uzaqlaşdırılıb osmanlı ləhcəsinə uyar bir şəklə salınmasıdır.
Azərbaycanda Nəsiminin əsərləri toplu halında ilk dəfə 1926-
cı ildə nəşr edilmişdir. Həmin il mətnşünas alim S.Mümtazın tər-
tibatı ilə şairin Azərbaycan türkcəsində “Divan”ı Bakıda işıq üzü
görmüşdür. Doğrudur, bu nəşr müəyyən nöqsanlara malikdir.
Bununla belə, etiraf etmək lazımdır ki, bu, Nəsimi əsərlərinin o
zamana qədərki ən mötəbər nəşri sayıla bilər. 60-cı illərdə (1962)
M.Quluzadə sənətkarın azərbaycanca şeirlərinin bir qismini
ayrıca kitab şəklində çap etdirir.
Nəsimi əsərlərinin nəşri istiqamətində daha uğurlu işlər isə
şairin anadan olmasının 600 illik yubileyinə hazırlıq ərəfəsində,
yəni XX əsrin 70-ci illərinin əvvəllərində görülmüşdür. Bu illərdə