“Qafqazda pravoslavlığı yayan cəmiy-yət” öz xidmətini göstərir, ölkə quberniyalarında
pravoslav kilsələri salınır. Xris-tian kilsələrinin sürətlə salınması, xüsusən Bakı
şə
hərində özünü daha qabarıq şəkildə göstərir. Burada xristian abidələrinin salınması
rus xristian əhalinin etiqadı üçün şəraitin yaranması məqsədini də güdürdü. Belə ki,
neft kapitalının sıçrayışlı inkişafı şəhərdə demoqrafik “partlayış”a səbəbə olur. Və
1913-cü il məlumatına görə, 214.672 nəfərlik Bakı əhalisi içərisində birinci yeri ruslar,
76.228 nə-fərlə, tutur. Bu ilin göstəricilərinə görə şəhərdə 17 pravoslav xristian kilsəsi
fəaliyyət göstərirdi. Beləliklə, Rusiya imperiyasının işğalı nəticəsində köhnə Bakının
Şə
rq mədəniyyəti ilə Avropa mədəniyyətinin çulğalaması prosesi mərhələsi
başlanmışdı.
Ruslaşdırma siyasəti.
Xristianlaşdırma siyasəti ilə paralel olaraq, mütləqiyyət Şimali Azərbay-cana
Rusiya imperiyasının mərkəzi quberniyalarından rus əhalisini də köçürürdü ki, məqsəd
ölkənin köklü əhalisini, azərbaycanlıları, assimilyasiyaya uğratmaq, bu müsəlman
torpaqlarını imperiya çərçivəsində “əritmək” idi. Ruslaşdırma siya-sətini XIX əsrin
birinci otuzilliyindən aparan mütləqiyyət, Rusiya dövlətçiliyi üçün təhlükə amili kimi
qəbul edən rus təriqətçilərini Şimali Azərbaycana köçürsə də, lakin XIX əsrin üçüncü
otuzilliyindən etibarən pravoslavlığın yayılmasında rus təriqətçilərinin deyil, rus
pravoslav əhalisinin önəmli rol oynadığını əsas götürüb, pravoslav rusların bölgəyə
köçürülməsinə üstünlük verir. Nəticədə, 1912-ci il üçün Bakı quberniyasında 60,
Yelizavetpol quberniyasında isə 29 rus pravoslav məskənləri salınır. Mütləqiyyətin
devrilməsi ərəfəsində Şimali Azərbaycanda rusların sayı 249.835 nəfərə çatırdı.
Demoqrafik dəyişikliklər.
Beləliklə, XIX əsrin birinci otuzilliyində Azərbaycan torpaqlarını işğal edən
Rusiya imperiyası, ölkədə siyasi hakimiyyətini bərqərar etmək üçün köçürmə siyasəti
apararaq, əhalinin etno-konfessional tərkibində ermənilərin sayını mexa-niki hərəkətlə
artırsa da, əhalinin tərkibinə yeni xristian elementləri – almanları və rusları gətirsə də,
Azərbaycan xalqının çəki yükü 54,9%, əhalinin etno-konfessional tərkibində dominant
olaraq qalmış, Azərbaycan xalqı özünün tarixi torpaqlarında yaşamaqda davam etmiş,
özünün mentalitetini, maddi-mənəvi mədəniyyətini, etnik özünüdərkini, konfessional
toleyrantlığını qoruyub saxla-yaraq, Şərq-Qərb mədəniyyətlərinin sintezi prosesində
özünəməxsus rol oyna-mış, multukulturalizm ənənələrini inkişaf etdirmişdir.
Azərbaycan xeyriyyəçiləri.
Ruslaşırma və xristinlaşırma siyasətini aparan Rusiya imperiyasının məqsədi
Azərbaycan xalqını assimilyasiyaya uğratmaq idi. nqilabaqədərki Rusiya
apologetləri ruslaşdırmanı Rusiyanın tərkib hissəsi olduğunu göstə-rərək,
bildirirdilər ki, bu siyasətin əsas məqsədi qeyri-rusların” ruslar kimi düşünməsi və
fikirləşməsidir”. Müstəmləkə siyasətinin bütün ağırlığının girdabı içində qalan
Azərbaycan öz tarixi özünüdərkini əsas tutur və XlX əsrin sonlarında kapitalizmin
inkişaf mərhələsinə qədəm qoyan ölkə milli özünüdərk oyanışını yaşayır. Milli
özünüdərk intibahının ilhamverici qüvvəsi Azərbaycan maarifpərvərləri və milli
burjuaziyanın nümayəndələri olur. Bu xeyriyyəçilərin əsas məqsədi Rusiya
imperiyasının müstəmləkə siyasətinin mahiyyətini göstərmək və xalqı oyatmaq idi.
Bu məqsədlə xeyriyyəçilər mə-dəniyyətin, ədəbiyyatın, elmin, mətbuatın, maarifin
inkişafına ciddi fikir ve-rirdilər. Və cəmiyyətin bu aspektlərini inkişaf etdirən
Azərbaycan xeyriyyə-çiləri ölkəni multikultural istiqamətə yönəldirdilər.
Həsən bəy Zərdabi.
Görkəmli maarifçi-demokrat, pedaqoq və ilk Azərbaycan xeyriy-
yəçilərindən olan Həsən bəy Zərdabi xalqın milli şüurunun oyanmasında dünyəvi
məktəblərin açılmasının zəruriliyini göstərir və bu ideyanın təbliği üçün vasitə
olaraq, milli mətbuatın əsasını qoyur. Onun 1875-ci ildə təsis et-diyi "Əkinçi"
qəzeti demokratik və maarifpərvər ideyaların təbliğat alətinə çevrilir. Bu qəzetin
mənəvi varisləri "Ziya", "Ziyayi Qafqaziyyə" və "Kəşkül" qəzetləri olur.
Hacı Zeynalabdin Tağıyev.
Azərbaycan milli burjuaziyanın görkəmli nümayəndəsi, 1873-cü ildə Bakı
nefti ilə milyonlara sahib olan Hacı Zeynalabdin Tağıyev öz xeyriy--yəçiliyi ilə də
seçilmişdir. Onun adı qızlar məktəbi ilə də bağlıdır. Xalqının gələcək inkişafını
maarifdə, tərəqqidə görən uzaqgörən xeyriyyəçi qızların təhsilinə xüsusi diqqət
yetirmişdir. O, Bakıda ilk qızlar məktəbini açır. Və bu məktəbin xərcini ödəmək
üçün banka 150.000 man. pul qoyur. Bina 1898-ci ildən tikilməyə başlayır və
1900-cü ildə hazır olur. Bu məktəb 184.000 man. başa çatır. Bu binanın memarı
polyak Qoslavski idi. Məktəb Nikolayevski( indiki stiqlal, hazırda AMEA-nın
Ə
lyazmalar fondunun binası) küçəsində yerləşirdi.
Qaraguruhçu ruhanilərin ciddi müqaviməti ilə üzləşən Tağıyev Quran
ayələri əsasında göstərir ki, islam dini müslimələrin də biliklərə yiyələnmələrinin
vacibliyini göstərir. Hacının səyləri öz nəticəsini verir. Qız-lar məktəbində ilk
dərslər 1901-ci ilin sentyabrın 7-də başlanır. 58 şagird-dən 35-i kasıb ailədən
olduğu üçün böyük xeyriyyəçi onları öz hesabına oxutdurmuşdu.
*** *** *** ***
Azərbaycan xeyriyyəçiləri qəzalarda da fəaliyyət göstərir, Rusiya im-
periyasının Azərbaycan torpaqlarında apardığı xristianlaşdırma siyasətinə qarşı
mübarizəni, islam dəyərlərinin xalqın mənəviyyatında dominant rol oynaması
üçün, yeni məscidlər salmaqda görürdülər. Bunların sırasında 1870-ci ildə Şamaxı
şə
hərində memar Kazım-bəy Hacıbabayevin layihəsi əsasında salınmış
Təzəməscidi göstərmək olar ki, bu məscidin salınması-na xeyriyyəçi tacir Hacı
Məmməd Rza vəsait ayırmış, 100 min rubl pul qoymuşdu. B illərdə əyalət
xeyriyyəçiləri başqa qəzalarda da məscidlər tik-dirirdilər. 1854-cü ildə Quba
qəzasında Səkinə xanım məscid tikdirir. 1877-1878-ci illərdə srafil bəy
Yadıgərzadə Gəncədə məşhur orta əsr " mam-zadə” kompleksini bərpa etdirir.
1899-cu ildə srafil ağa Qazax qəzasında məscid saldırır. 1886-cı ildə, Gəncədə,
Cənubi Azərbaycan şahzadəsi Bəh-mən Mirzənin qızı Səbiyyə xanım məscid
Dostları ilə paylaş: |