ÀÇßÐÁÀÉÚÀÍÛÍ ÝÅÎÑÈÉÀÑßÒÈ
93
ölkənin geosiyasi kodunun, beynəlxalq və regional
təhlükəsizlik sahəsində müvafiq xarici siyasət konsep-
siyasının yaradılmasını və s. ehtiva edir.
§ 2.1. Azərbaycan Respublikasının milli inkişaf siyasətinin
formalaşması, əsas mərhələləri və xarakterik xüsusiyyətləri
Azərbaycanın müstəqillik yolu, milli inkişafı və dövlət qu-
ruculuğu prosesi bir sıra mühüm daxili və xarici amillərlə şərt-
lənir. Azərbaycan xalqı özünün siyasi, iqtisadi, mədəni-intel-
lektual potensialından və SSRİ-nin dağılması ilə əlaqədar ya-
ranan əlverişli tarixi şəraitdən istifadə edərək, 1991-ci ildə öz
milli iradəsini ortaya qoydu, yenidən istiqlal haqqına qovuşa-
raq, müstəqil dövlətini bərpa etdi və BMT üzvü olan müstəqil
dövlətlər sırasına qoşuldu. Bu hadisə Azərbaycan xalqının in-
diyə qədər malik olduğu ən böyük tarixi nailiyyət hesab olu-
nur. Müasir dünyada 5000-dən artıq xalq və millət mövcud
olsa da, BMT iqamətgahında bayrağı dalğalanan müstəqil döv-
lətlərin sayı 200-dən çox deyil.
Müstəqillik tarixinin araşdırılması ümummilli lider
Heydər Əliyevin belə bir əsaslı fikrini təsdiq edir ki, müstəqil-
liyin əldə olunması nə qədər çətindirsə, onun qorunub saxlanıl-
ması, yaşadılması, daimi və əbədi edilməsi bundan da çətindir.
O, 1993-cü ildəki müraciətlərindən birində qeyd edirdi ki,
“Azərbaycan xalqının əsrlər boyu qəlbində yaşatdığı, həsrətini
çəkdiyi günlər gəlib çatmışdır. Müstəqilliyi qazanmaq, döv-
lətin tam müstəqil olmasına nail olmaq üçün xalqımız çətin
yollardan keçmişdir. Ancaq müstəqilliyi qorumaq, əldə saxla-
maq, möhkəmləndirmək, dövlətin tam müstəqilliyinə nail ol-
maq, vətəndaşlara müstəqil dövlət şəraitində layiqli həyat şə-
raiti təmin etmək daha çətindir”.
23
23
Bax: Əliyev H.Ə. Müstəqilliyimiz əbədidir. Elektron külliyyat,
http://heydaraliyev.preslib.az
ßËÈ ÙßÑßÍÎÂ
94
Dünya təcrübəsi və Azərbaycanın dövlətçilik tarixinin qı-
sa təhlili göstərir ki, müstəqilliyə qovuşmaq, milli dövlət yarat-
maq və onu yaşatmaq üçün üç əsas şərtin olması vacibdir.
Bunlar:
- müstəqillik üçün mövcud daxili və xarici şəraitin ye-
tişməsi;
- müstəqillik qazanmaq, onu qorumaq və yaşatmaq üçün
xalqın milli iradəsinin ortaya qoyulması və vahid milli
məqsəd ətrafında birləşməsi;
- həmin dövr üçün millətin vahid milli ideyasının və ira-
dəsinin daşıyıcısı rolunu oynayan, insanları səfərbər
edərək öz arxasınca aparmaq gücünə və qabiliyyətinə
malik, cəmiyyətin əksər təbəqələrinin qəbul etdiyi milli
liderin olmasından ibarətdir.
Bəşər tarixində bu və ya digər xalqın və ölkənin müstə-
qilliyi üçün lazımi tarixi şəraitin yetişməsi ayrı-ayrı dövrlərdə
müxtəlif forma və məzmunda özünü büruzə vermiş və bəhs
olunan mövcud zaman və məkanın spesifik ölçüləri, əlverişli
daxili və xarici amilləri və s. ilə ölçülmüşdür.
Milli iradə ortaya qoymaq və milli məqsəd uğrunda
birləşmək bütün məkan və zamanlarda, bir qayda olaraq, ölkə
əhalisinin tam əksəriyyətinin “birlik, vahidlik və qətiyyətlilik”
əmsalı hesab olunmuşdur.
O ki, qaldı tarixdə, millətlərin və dövlətlərin həyatında
vahid, birləşdirici liderin, şəxsiyyətin oynadığı rola, bununla
bağlı dünya siyasətşünaslığında fərqli yanaşmalar mövcuddur.
Bu məsələdə ən inandırıcı siyasi yanaşma metodunu geosiyasi
ədəbiyyatda “Biheviorist metod” tərəfdarları irəli sürür və
əsaslandırırlar.
24
24
Bu metoddan geosiyasətdə ilk dəfə ABŞ siyasətçisi, sonralar isə prezident
seçilmiş Vudro Vilson 1880-ci ildə istifadə etmişdir. Həmin geosiyasi metoda
görə, bu və ya digər hadisəni qiymətləndirərkən “tam aydın, dəqiq və
birmənalı bilik və təcrübəyə əsaslanaraq qərar vermək lazımdır”. V.Vilson
ÀÇßÐÁÀÉÚÀÍÛÍ ÝÅÎÑÈÉÀÑßÒÈ
95
Şiyasətşünaslar şəxsiyyətin (liderin) xalqların və toplum-
ların milli “özünü müəyyənetməsi” və ya milli kimliyi, milli
dövlət quruculuğu və milli inkişafındakı tarixi rolunun ölçü
meyarlarını onun mövcud zaman və məkan çərçivəsindəki
milli ideya və milli iradə daşıyıcısı kimi çıxış etməsi, bu mis-
siyanı icra etmək gücünə və keyfiyyətinə, geniş və hərtərəfli
qlobal dünyagörüşə malik olması, yerli, regional və beynəlxalq
geosiyasi mühitdən yetərincə baş çıxarması və nəhayət, cə-
miyyətin ictimai dəstəyini qazanması ilə müəyyənləşdirirlər.
Müstəqilliyə qovuşmaqla Azərbaycanın milli inkişaf və
təhlükəsizlik siyasəti birdən-birə yaranmamış və bir neçə mər-
hələdən keçərək, tədricən formalaşmışdır. Siyasi ədəbiyyatda
bəzi xarakterik xüsusiyyətlərinə görə, Azərbaycanın müstəqil
dövlət quruculuğu və milli inkişafını bir neçə mərhələyə
bölürlər.
Birinci mərhələyə Azərbaycanın 18 oktyabr 1991-ci ildə
müstəqillik haqqında Konstitusiya Aktını qəbul etməsindən
başlayaraq 1993-cü ilə - Heydər Əliyevin hakimiyyətə gəlmə-
sinə qədərki dövrü aid edirlər.
1980-ci illərin sonu, 1990-cı illərin əvvəlində SSRİ-nin
süqutunun qarşısıalınmaz prosesə çevrilməsi, beynəlxalq aləm-
də yaranan əlverişli tarixi şərait, bölgədə cərəyan edən mərkəz-
dənqaçma meyillərinin vüsət alması, Ermənistan-Azərbaycan
münaqişəsi və Dağlıq Qarabağ probleminin həllində o zamankı
sovet rəhbərliyinin ermənipərəst mövqeyi, ermənilərin yaran-
mış boşluqdan bəhrələnərək Azərbaycan torpaqlarını bir-biri-
nin ardınca işğal etməsi və s. hadisələr Azərbaycanda əvvəlcə
hesab edirdi ki, həm daxili siyasətdə, həm də geosiyasətdə bütün hadisələrin
əsasında lider (şəxsiyyət) dayanır və əsas rolu da məhz o oynayır. V.Vilson
konkret zaman və məkan çərçivəsində xalqların, millətlərin və digər insan
birliklərinin əsas maraq və mənafe dairəsinin, fəaliyyət və istəklərinin ifadə və
təmin olunması yolları və vasitələrinin tapılmasını da məhz onların “lider-
lərinin dünyagörüşü və qabiliyyəti” ilə əlaqələndirirdi.
Dostları ilə paylaş: |