36
gəlmək mümkündür. Onların nəzərincə bütlər əcdadlarının hey-
kəllərində yerləşmişlər.
1-3. Cadu
İbtidai dinlərdə mövcud olan cadu anlamı ilə bizim təsəvvür
etdiyimiz cadu anlamı arasında fərq çoxdur. Həmin dinlərdə cadu
təbii qüvvələrdən kömək və yardım üçün həyata keçirilən xüsusi mə-
rasim mənasını daşıyırdı. Belə mərasimlərin həyata keçirilməsində
cadugərlər fəaliyyət göstərir və mərasimin keçirilməsini öz üzərinə
götürürdülər. İbtidai icmalarda elm və savad məsələsinin məna kəsb
etməməsi üçün bu şəxslərin də digərlərindən heç bir fərqi yox idi və
yalnız bu şəxslərdə olan qeyri-adi qüvvəyə hamının inanması onları
digər insanlardan fərqləndirirdi.
Cadugərlər xəstələri müalicə etmək üçün də öz qüvvələrindən is-
tifadə edirdilər. Belə cadugərləri çox vaxt şaman adlandırırdılar.
Cadugərlər özlərini çətin və dözülməz şəraitlərdə saxlamaqla özlərinə
əzab verirdilər, çox vaxt bədənlərində xüsusi nişanələr əmələ
gətirirdilər və bəzən də, özlərini axtalayırdılar.
1-4. Qurban kəsmək.
Dünyanın hər bir yerində yaşayan xalqlar arasında Tanrı və
yaxdu Tanrıların qəzəbini söndürmək üçün “Qurban etmək” mərasi-
mi mövcuddur. Həmin qurbanlar meyvə, tərəvəz və məhsul hədiyyə
etməkdən, heyvanların, uşaqların və böyüklərin başlarının kəsilmə-
sindən, uşaqların oda atılmasından və bunlara bənzər digər işlərdən
ibarətdir. Onlar çox vaxtlar öz ölkələrinin əhalisinin azalmamasına
görə digər ölkələrə hücum edirdilər. Bəzi xalqlar arasında bütlərə
hörmət əlaməti olaraq öz namus və iffətini qurban vermək (Hieroduo-
leia) kimi mərasimlər də mövcud idi. Hətta hal-hazırda da Hindistan
qadınları Vişnu məbədində saçlarını tam kəsdirməklə öz gözəlliklə-
rini həmin bütə qurban verirlər.
37
Torpağa şərab tökmək (Libation) həmişə şərab içənlərin adətlə-
rindən biri olmuşdur və Tövratdada (Xuruc 29:41 və....) bu məsələyə
işarə edilmişdir.
Sonralar insanların qurban edilməsi adəti aradan götürüldü və
yalnız heyvanların qurban kimi kəsilməsi adəti qaldı. Amma, yaxın
zamanlara qədər bəzi yerlərdə insanların qurban edilməsi adəti hələ
də qalmışdı. Artıq heç bir ölkənin qanunları belə vəhşiliklərin həyata
keçirilməsinə icazə vermir. Bəzən kütləvi informasiya vasitələrində
Hindistanın bəzi kəndlərində və digər yerlərdə bir bütpərəstin polisin
gözündən yayınaraq öz övladını büt üçün qurban kəsməsi, yaxud kəs-
mək istərkən başqalarının bu işə əngəl törətməsi xəbərləri gözə çar-
pır. Qeyd etmək lazımdır ki, hal-hazırda belə cinayət törədən şəxslər
ağır cəzalandırılırlar.
Ola bilsin İbrahim Xəlilullah (ə) Allah tərəfindən övladını qur-
ban etmək üçün sınaq xarakteri daşıyan bu əmri insanların öz Tanrı-
larına olan eşq və məhəbbətlərini nümayiş etdirmək üçün olmuşdur.
Dinlər haqqında elmi nöqteyi nəzərindən övladların qurban ve-
rilməsini iki şey əvəz etmişdir: Birincisi uşaqların sünnət edilməsi və
ikincisi isə heyvanların qurban kəsilməsi. Başlanğıcı İbrahimdən (ə)
başlayan dinlərdə olan bu iki adət birbaşa olaraq Həzrət İbrahimə (ə)
aid edilir.
1-5. Totemlər
İbtidai dinlərdə hər bir qəbilənin Totemi həmin qəbiləni qoruyan
nişan və yaxud əlamət mənasını daşıyırdı. Bu əlamət heyvan, bitgi və
daş növü də ola bilər. Bir çox xalqların arasında böyük hörmət və eh-
tirama layiq heyvan növləri mövcuddur və bir çox hallarda həmin hey-
vanların təsvirləri ölkələrin bayraqları üzərində öz əksini tapmışdır.
Müxtəlif xalqların tarixinə müraciət etdikcə Afrikada şirə, Hin-
distanda pələngə, Şimali Amerikada qartal, ayı və itə, Yunanıstanda
və Misirdə öküzə, Hindistan, Afrika və Skandinaviya yarımadasında
yerləşən ölkələrdə inəyə, Hindistanın cənub bölgələrində camışa,
Avstraliyada kenquruya sitayiş edildiyini müşahidə edə bilərik və hə-
38
min heyvanların adları çəkilən xalqların Totemi olmasını anlaya bilə-
rik. Hələ də bir çox xalqlar göyərçini və ilanı müqəddəs sanırlar.
Qeyd etmək lazımdır ki, “Totem” sözü Amerikanın yerli əhalisi olan
qırmızıdərililərin dilindən götürülmüşdür.
1-6. Tabu
Tabu hər bir qəbilənin evlilik və qidalanma sahələrində qoyduğu
qadağalardır. Hər hansı bir qəbilənin yalnız qəbilədaxili evliliyə icazə
verməsi və digər qəbilələrlə qohumluq əlaqələrinin yaranmasının ha-
ram bilinməsi və yaxud iddanın tam tərsinəsi mümkündür. İkinci hal-
da qəbilə üzvləri həyat yoldaşı tapmaq üçün başqa qəbilələrə müra-
ciət etmək məcburiyyətində qalır. Qidalanma sahəsindəki Tabu belə
məna daşıyır ki, hər bir kəs öz yeməyini özü əldə etməli və onu tək-
likdə yeməli idi. Tabu sözü Polineziya adalarında yaşayan ibtidai
xalqların dilindən götürülmüşdür.
1-7. Mana
İbtidai dinlərdə müxtəlif xalqların bəzi əşyaların xüsusi gücə
malik olması inancı mövcud idi və bu səbəbdən də, həmin əşyaya
qarşı xüsusi ehtiram olurdu. Hər hansı bir daşın, çubuğun, ağacın və
yaxud heyvanın xüsusi gücə malik olması qəbul edilirdi və ondan
təbərrük kimi istifadə olunurdu, insanlar ona tapınırdı. Bu əşyalar
Mana adlandırılırdılar. Belə təsəvvürlərin və əqidələrin qalıqlarına
inkişaf etmiş dinlərdə də rast gəlmək olar. Mana sözü də Polineziya
adalarında yaşayan ibtidai xalqların dillərindən götürülmüşdür.
2. Animizm
Bir çox xalqların antik din və məzhəbləri Animizm olmuşdur.
Bu əqidəyə əsasən təbiətdə olan bütün şeylərdə ruh və güc vardır. Bu
ruh və gücdən yararlanmaq üçün onlara sitayiş etmək lazımdır. Tor-
Dostları ilə paylaş: |