11
dövrdən sonra həmin investisiya fəallığı iqtisadi inkişafın «ağır yükünə» çevriləcək
və onu yeni iqtisadi böhrana doğru istiqamətləndirəcəkdir. Beləliklə, struktur
investisiya siyasətinin perspektiv istiqaməti, son nəticədə geniş təkrar istehsalın
resurslara hərtərəfli qənaət tipinə keçidlə müşahidə olunmalı və ən başlıcası isə
mövcud resurslar balansı şəraitində cəmiyyətin tələbatlarını mühüm qədər yaxşı
ödənilməsinə yönəldilməlidir.
Bu gün müstəqillik əldə etmiş respublikalarda struktur investisiya siyasəti
daha çox cari ictimai iqtisadi və siyasi problemlərin təsiri altında formalaşır. Bütün
bunlarla yanaşı, yaxın gələcəkdə investisiya struktur siyasətinin başlıca istiqaməti
respublikada resursların emalı mərhələsini dərinləşdirməyə imkan verən sahələrin
inkişafı ilə bağlıdır. Bu investisiya siyasətinin qeyd olunan perspektiv istiqamətləri
ilə yanaşı, yaxın gələcəkdə struktur irəliləyişlərinin daha çox əhalinin zəruri ərzaq
və istehlak mallarına olan tələbatının ödənilməsinin təsiri altında formаlaşacaqdır.
Respublikada həyata keçiriləcək struktur irəliləyişləri bu sosial-iqtisadi
problemlərin həlli ilə yanaşı ətraf mühitin sağlamlaşdırılması məsələlərini də
nəzərdən qаçırmаmalıdır. Burada söhbət, Azərbaycanda sənaye sahələrinin ətraf
mühiti daha çox çirkləndirən sahələrin inkişafının mümkün qədər
məhdudlaşdırılmasındаn və həmin istehsal sahələrinin texniki-texnoloji səviyyəsini
yüksəltməklə, onların ətraf mühitə neqativ təsirini zərərsizləşdirməkdən gedir. Bu
gün ərzaq probleminin mövcudluğu şəraitirində aktual olmasa da, görünür
perspektivdə kənd təsərrüfatı və ərzaq məhsullarının artımının kimyəvi proseslərin
təsiri аltındа intensivləşdirilməsi meyli də xeyli zəifləyəcəkdir. Bunlаrın hаmısı
sоn nəticədə, respublikada həyata keçiriləcək struktur-investisiya siyasəti
Azərbaycanın dünya bazarına çıxış imkanlarının genişləndirilməsinə xidmət
etməlidir.
Bü ümumi prinsiplər baxımından struktur irəliləyişlərinin səmərəliliyini
qiymətləndirmək üçün, onun tarixən formalaşmış sahə quruluşunun mövcud
səviyyəsinin, resurs təminatı və bu sahədə respublikanın yerli potensial
imkanlarından istifadənin mümkünlüyü əsas götürülməlidir. Həm də struktur
problemlərinin istiqamətləri müəyyənləşdirilərkən, ona hər bir sahənin inkişafının
12
sahəvi problemlərini həll etmək baxımından deyil, həmin meyllərin iqtisadiyyatın
sabitləşməsinə, bazar iqtisadiyyatına keçməsinə nə dərəcədə şərait və imkan
yaratması nöqteyi-nəzərindən yanaşmaq lazımdır. Bu baxımdan, hal-hazırda
Azərbaycanda struktur irəliləyişlərinin o istiqamətlərinə üstünlük verilməlidir ki,
birincisi, qeyd olunan problemləri nisbətən qısa müddətdə, az xərclə, eyni zamanda
səmərəli reallaşdırmağa imkan versin və bununla da respublikada sağlam milli
iqtisadiyyatın yaranmasına və onun valyuta ehtiyatlarının formalaşmasına xidmət
etsin. Məlumdur ki, uzun illər boyu Azərbaycаn iqtisadiyyatı əsasən, xammal
ixracı istiqamətində formalaşmışdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, ilkin mərhələdə respublikada yaranmış iqtisadi
strukturun iflic vəziyyətini xarakterizə edən cəhətlərdən biri də ilkin resursların
təklifinin sahə məhdudiyyətləri ilə bağlıdır. Bu isə, öz növbəsində resurslara qənaət
texnologiyasının, səmərəli alternativ resursların tətbiqini və nəhayət, resursların
bir-biri ilə əvəz olunması imkanlаrını məhdudlaşdırır. Bülün bunlarla yanaşı elmi-
texniki tərəqqinin təsiri altında ilkin resursların bir-birilə əvəz olunması
imkanlarını, digər tərəfdən isə müvafiq struktur irəliləyişlərinin olmaması ilə də
ləngidilə bilər.
Yeni yaranan müstəqil dövlətlər ilkin mərhələdə böhrandan çıxmaq və bazar
iqtisadiyyatına keçmək məqsədilə mümkün qədər səmərəli struktur siyasətini
həyata keçirə bilmək üçün mövcud potensialdan çıxış edərək seçmə üsulu
prinsipini əsas götürürlər. Belə bir inkişaf yolu ilə, hər şeydən əvvəl, yuxarıda qeyd
etdiyimiz kimi, resursların əvəz olunması sahəsindəki yarаnmış məhdudluqların
aradan qaldırılmasını nəzərdə tutur.
Ikinci istiqamət, təsərrüfat subyektləri tərəfindən əmtəə və xidmətlərin
təklifinin genişləndirilməsini stimullaşdırmaqdan ibarətdir. Bu gün Azərbaycanın
xalq təsərrüfatında formalaşmış quruluş siyasətinin hər iki istiqaməti «təklif
iqtisadiyyatı»nın məlum tələbləri çərçivəsinə sığışmır. Çünki bu problemləri həll
etmək üçün, birincisi, özü öz inkişafını təmin edən bazarı formalaşdırmаq, ikincisi,
elmi-texniki tərəqqi əsasında resurslаra qənaət texnologiyasının təkrar istehsalın
bütün həlqələrində geniş tətbiqinə nail olmaq lazımdır.
13
Son nəticədə təklif bazarının stimullaşdırılması siyasətinin səmərəliliyi öz
növbəsində iqtisadiyyatın müəyyən mənada quruluşunun sabitliyini tələb edir. Bu
məqsədlə, xalq təsərrüfatının quruluşu bütün mərhələlərdə yenidən qurulmalıdır.
Quruluş irəliləmələri və onunla bağlı tədbirləri aşağıdakı kimi sistemləşdirmək
olar: makro struktur; sahələrarası; regionlararası, mikrostruktur; idarəetmənin
köhnə, yararsız təşkili qurumları aradan qaldırılmalı və bazаr münasibətlərinin
tələblərinə uyğun yenidən yaradılmalıdır. Məlumdur ki, xalq təsərrüfatının
quruluşunun yenidən qurulması külli miqdarda maddi maliyyə və əmək
resurslarının bu məqsədə yönəldilməsini tələb edir. Öz növbəsində nəzərdə tutulan
tədbirlərin həyata keçirilməsinin səmərəliliyi uzun illər boyu ölkəmizdə məsrəfli
təsərrüfatçılığа yönəldilmiş sistemin sosial-iqtisadi, siyasi əsaslarının necə və hansı
sürətlə aradan qaldırılmasından çox asılı olacаqdır. Struktur siyasətinin tələb və
təklifin mütənasibliyinə şərait yaratması üçün müasir dövrdə istehlak şeyləri
istehsal edən sahələrə investisiya qoyuluşunu artırmaq lazımdır. Xalq təsərrüfatının
quruluşunun yenidən qeyd olunan istiqamətləri, ancaq o halda lazımi səmərəni
verər ki, həmin proseslər qarşılıqlı əlaqə və asılılıqda həyata keçirilsin. Ən
başlıcası isə, məhsul vahidinə sərf olunan resursların azalması ilə müşahidə
olunsun.
Çünki xalq təsərrüfatının formalaşmış quruluşunu və onun dəyişmə meylini
ə
lraflı təhlil etmədən, hər hansı bir dövrdə iqtisadi artımın xarakterini və
bütünlükdə səmərəliliyin real səviyyəsini qiymətləndirmək əslində mümkün
deyildir. Bunsuz isə respublikada iqtisadiyyatı sabitləşdirməyin və bazar
iqtisadiyyatına keçməyin səmərəli yollarını seçmək çox çətindir.
Yuxarıda qeyd olunan ümumi prinsiplər əsasında sosial-iqtisadi inkişafın
perspektiv strategiyasına uyğun tələb və təklifin mümkün tarazlığı, resursların
balansı və onlardan istifadə dərəcəsini nəzərə alan, ən başlıcası isə bаzar
iqtisadiyyatına səmərəli və mülayim keçməyə imkan verən optimal quruluş siyasəti
yeritmək lazımdır.
Keçmiş postsovet respublikalarının təcrübəsi göstərir ki, keçid mərhələsində
iqtisadiyyatın strukturunun səmərəliliyini xarakterizə edən göstəricilərin
Dostları ilə paylaş: |