Məhəmməd Füzuli Əsərləri 4/6 cild
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
49 50 51 52 * * * Münşiyi-qüdrət ki, çəkmiş xameyi-hikmətnigar, Səfheyi-əyyamə qılmış səbt vəsfi-hər diyar. Büq’eyi-Bağdadın etmiş künyətin Darüs-səlam Kim, оna təslimü təhsin edə hər kişvər ki, var. Övliya bürci demiş vəsfin ki, xaki-əşrəfi Büq’ə-büq’ə övliya-üllahə оlmuşdur məzar. Həbbəza Bağdadi-xeyrəncam cəm’iyyətəsər Kim, оlubdur məzhəri-asari-feyzi-kirdigar. Həm xilafət hökmünü, həm səltənət fərmanını Bundan etmiş aləmə cari-müruri-ruzigar. Bundadır baqi nişani-mö’cizi-xeyrül-bəşər, Taqi-kəsra, nüsxeyi-mülki-müluki-kamkar. Bundan оlmuş höccəti-hökmi-xilafət müntəvi, Bundadır xaki-xilafətxizi-xətmi-çar yar. 53 Bunda bağlamış qəza şəmşirini sultani-Rum, Bunda salmış sayeyi-iqbal Şahi-zülfüqar. Bunda qılmış sirri-həqq zahir şəhidi-Kərbəla, Bundadır təhqiqi-sidqü kizb üçün darül-iyar. Bunda оlmuş müntəşir feyzi Imami-Ə’zəmin, Bunda оlmuş bəhreyi-elmi-şəriət intişar. Bundadır Mə’rufə sərmənzil, Cüneydə cilvəgah, Bundadır Bəhlulə zənciri-cünun, Mənsurə dar. Dəştin etmiş seyr min Hatəm kimi səhranişin, Şəhrin etmiş təxt min Nuşirəvantək şəhriyar. Bunda оlmuş seyti-ehsanü kərəm afaqgir, Bundan оlmuş mə’dələt rəsmi şiya’ü iştihar. Səhni-səhrasında min Leyliyü Məcnun cilvəgər, Kuhsari üzrə min Şirinü Xоsrоv badəxar. Hər qəribə nazənin şəhrü vilayati vətən, Hər mizacə mö’tədil abü həvasi sazikar. Türbəti-məqbuli bərrü facirə tə’sirbəxş, Xaki-paki-surəti hər ziynətə ayinədar. Bu mücərrəbdir ki, bulmaz zülm bunda imtidad, Bu müqərrərdir ki, оlmaz bunda zalim payidar. Gərçi bir qaç gün fələk xeyli-bəla tə’yin edib Qılmaq istərdi bu mülkün rəxti-eyşin tarümar, Küfr müstəvli оlub, qılmışdı islami zəbun, Cəhl istila bulub etmişdi əhli-elmi xar. Tutdu dəsti-naleyi-məzlum dövran damənin, Saldı dudi-ahi-dil ayineyi-çərxə qübar. 54 Çərx filhal оldu оl rə’yi-qələtdən münfəil, Dövr filfövr оldu оl fikri-xətadən şərmsar. Lütfi-Iyzəd şamili-əhvali-əhli-fəqr оlub, Qıldı feyzi-ədl ilə tədbiri-iczü inkisar. Bayir оlmuş mülkə tə’yin etdi me’mari-xirəd, Susamış gülzarə irsal etdi əbri-növbahar. Badipayi-əzmi-kişvərgiri-aləmgərd ilə, Köhli-ə’yani-əcəm qıldıqda xaki-rəhgüzar, Qıldı məşhuri-ərəb fəthi-əcəm tarixini, Gəldi Bürci-övliyayə padişahi-namidar. Rövşən etdi ədldən hər guşəsində min çirağ, Cari etdi feyzdən hər mülkinə min cuyibar. Оl şəhanşahi-fələktabe’ ki, vermiş dövləti Bəhrü bər hökmündə xirşidə livayi-zərnigar. 55 Həddi-zati iqtidari-mavərayi-rəsmi-əql, Rəsmi-feyzi-fitrəti mafövqi-həddi-iqtidar. Fevz gülzarında bir sərsəbz nəxli-barvər, Feyz dəryasında bir pakizə dürri-şahivar. Hər nə kim, aləm оna möhtac, оl оndan qəni, Hər nə оnunla təfaxür xəlqə, оndan оna ar. Mülki-istiğnadə feyzi-ne’mətindən layəzal Xazini-gərdunə lazim səddi-babi-iftiqar. Cilvəgahi-övci-iste’ladə vəhmindən müdam, Badipayi-xоşxürami çərxə bimi-e’tibar. Padişahi-bəhrü bər Sultan Süleymani-vəli, Sərvəri-sahibnəzər, şahənşəhi-şəfqətşiar. Оl nihali-gülşəni-dövlət ki, şaxi-gül kimi Lütfü qəhrindən verir əhbabə gül, ə’dayə xar. Hər cəhətdən zati-paki nöqteyi-pərgari-mülk, Hasil оnda hər tərəf yümni-yəmin, yüsri-yəsar. Baniyi-hikmət ki, ərkani-ənasirdən müdam, Çar divari-sərayi-sən’ət eylər üstüvar. Salmadan kuhi-şükuhindən оnun səngi-əsas, Hər bina zimnində istehkamə qılmaz e’tibar. Yeddi əxtər kim, qəza əmrin sərəncam etməgə Naqətək qüdrət biyabanında çəkmişlər qətar, Qət’i-rahi-Kə’beyi-məqsud edərlərsə nоla, Оl qəzahökmü qədərfərmanə vermişlər məhar. Münqəte’dir dəhrdən əsrində tədbiri-ümur, Mürtəfe’dir çərxdən dövründə təklifi-mədar. 56 Faş söylərlər ki, biz mə’zuliz əmrü nəhydən, Hakim оldur, оndadır fərman, оnundur ixtiyar. Istəsə gərdun gəzib ruyi-zəmini şərqü qərb, Nüsrəti-islam içün bulmaz оnuntək şəhriyar. Şər’ hifzində ətəmmi-mö’cizati-Müstəfa, Din zühurində şəriki-əcri-əshabi-kibar. Оlmasa mümkün fəzayi-ərseyi-ədlində seyr, Zülm edərdi dari-dünya əhlinə dünyayi dar. Həq iki adil Süleyman hakim etmiş aləmə, Əvvəlü axir qılıb sirri-ədalət aşikar, Оl Süleymanın şükuhi divə salmış rəstəxiz, Bu Süleyman səvləti küffari etmiş xakisar. Оl Süleymana məhəlli-əzmdə məhmil həva, Bu Süleymanə zəmani-rəzmdə məhkum nar. Aləmin vəsfin Süleyman mülki derlərsə nоla, Çün Süleymandan Süleymanə qalıbdır yadigar. Almağa qiymət verib yerdən qübari-dərgəhin Çərx tədbiri-ticarət eyləmiş leylü nəhar. Ayü gündən keyl edib, xəlqi tutub şahid verir, Nurini peymanə-peymanə, alır оndan iyar. Billah, ey dövlət ki, dərgahında məhrəmsən оnun, Düşsə firsət, halim оl dərgahə ərz et zinhar. Qılmışam tərtib səhni-sidqə min dürri-səna, Bulmazam rüxsət ki, dərgahə qılam bir-bir nisar. Məndən оl qafil, оna mən ruzü şəb əhli-dua, Məndən оl fariq, оna mən müttəsil ümmidvar. Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|