Kitab-ibrahim-esas Layout 1
Yüklə 4,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- İsrail Məmmədov, ADPU, Fizika fakültəsi, “Elektrik və optika” kafedrası, Fizika üzrə fəlsəfə doktoru ÜRƏKLƏRƏ KÖÇƏN, YADDAŞLARDA
- Ağasən Bədəlzadə, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent AĞLIN ZİRVƏSİNDƏ SÖNƏN BİR ÇIRAQ
A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 63 İsrail Məmmədov, ADPU, Fizika fakültəsi, “Elektrik və optika” kafedrası, Fizika üzrə fəlsəfə doktoru ÜRƏKLƏRƏ KÖÇƏN, YADDAŞLARDA YAŞAYAN MÜQƏDDƏS İNSAN Unutmaz tarixin böyük günləri Dünyaya mərd gəlib, mərd gedənləri. Səməd Vurğun İ brahim bənzərsiz idi. Bu bənzərsizlik bütün səviyyələrdə özünü təzahür etdirirdi. O, öz elmi‑helmi, ürfanı, əqidəsi, əxlaqı, tərbiyəsi, ünsiyyət mədəniyyəti, iti analitik təfəkkürü, həssaslığı, qayğıkeşliyi, istiqanlılığı, səxavəti, ürəkgenişliyi ... ilə sözün tam və dürüst mənasında hamıdan fərqlənirdi. Hər dəfə xəyalımda onun müqəddəs obrazını canlandıranda məni heyrət bürüyür. Sağlığında bəlkə də əhəmiyyət vermədiyim cizgiləri məni ovsunlayır, kövrəldir, için‑için ağladır. Onun gözlərində inam dolu həsrət, cavabsız qalan və sükuta dönən suallar, yarımçıq sevinc cizgiləri, insanın iliyinə‑sümüyünə qədər işləyən, dünyanı tərpədə biləcək saflıq, səsində insan ru‑ hunun şeiriyyəti, müdriklik cazibəsi, ürəyində yalnız onun A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 64 özünəməxsus dəyişməz kolorit baxışlarında həmişə axtardığı‑ mız, möhtac olduğumuz, gec‑gec tapa bildiyimiz bir bəşəri doğmalıq var idi. Bütün bunlar İbrahimin insan portretini ta‑ mamlayan yüksək bəşəri cizgiləri idi. Ən gözəl insani sifətlərə malik olan İbrahimi xatırladıqca burnumun ucu göynəyir. “Ölüm haqdır”‑deyirlər, lakin İbrahim kimi əvəzedilməz bir varlığın yoxluğundan elə sarsılırsan ki, istər‑istəməz həyatın, dünyanın qanunları ilə barışmaq istəmirsən. Axı, İbrahimin özü maraqlı bir dünya idi. Romantika ilə reallığı, iztirabla se‑ vinci, inamla‑inamsızlığı, qalibiyyətlə məğlubiyyəti qəribə bir məntiqlə birləşdirməyi, sintez etməyi bacaran bir intellekt sa‑ hibi idi, cavan yaşında müdriklik səlahiyyəti qazanmış ulu şəx‑ siyyət idi. Onun naturasında təbii proporsiya pozulmazdı. İbrahimin davranışları, söhbətləri son dərəcə cazibədar, məzmunca o qədər zəngin idi ki, insan yorulmurdu. Onun söz‑ ləri və hərəkətləri həzz mənbəyi idi. Bu həzz tədricən estetik zövqə və qavrayışa çevrilirdi. O, qeyri‑təbii, süni, quru leksi‑ kadan uzaq idi. İbrahimin nitqində, danışığında sözün bütün ifadə imkanları cəmləşmişdi. Onun nitqində müdrik hazırca‑ vablıq, yumor, zarafat, sözün bütün prozaik və romantik ça‑ larları sintez halında idi. Onda sükutu canlı, dramatik sözə döndərmək sehri çox güclü idi. İbrahimə hər mənada etibar etmək olardı. O, canıyanan, is‑ tiqanlı idi. O, insanların bütün qayğılarına müqəddəs ayin kimi baxırdı və bununla bağlı heç vaxt ağızucu danışmazdı, nə deyirdisə, nə edirdisə ürəkdən deyir, ürəkdən edirdi. Onun ölümü mənalı və məğrur bir həyatın vaxtsız qürubu kimi xatirələrdə qalır. Vaxtsız ölüm yalnız onun canını ala bildi. Ruhunu, nüfuzunu, şöhrətini apara bilmədi. Çünki İbra‑ himin az müddətdə həyatda qazandıqları ağır yük idi, ölüm onu çəkib apara bilməzdi və apara da bilmədi. Onun parlaq A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 65 şəxsiyyətindən bənzərsiz atributlar bizə yadigar qalıb. İbrahimin haqq dünyaya vaxtsız qovuşması onun çoxsaylı əhatəsinə, dost‑tanışlarının hər birinə ən yaxın, ən doğma, ən munis bir insan itkisinin dəhşətini yaşatdı. Onun bu fani dün‑ yadan əbədi aramgaha qəflətən, bir göz qırpımında getməsi hamımızı dərindən sarsıtdı. Ancaq nə etməli? Taleyin hökmü belə imiş. O, misilsiz bir insan nümunəsi kimi, dost‑qardaş kimi bizim qəlbimizdə abidələşdi, onu intəhasız məhəbbətlə sevən ürəyimizdə özünün sədaqət, etibar, səmimiyyət, mənəvi ucalıq heykəlini ucaltdı. İbrahim adı, İbrahim şəxsiyyəti onu yaxından tanıyanların, onunla az da olsa təmasda olanların şüurunda simvollaşdı, yüksək bəşəri dəyərləri, xeyirxah əməl‑ ləri, mənəviyyatının ucalığı ilə fövqəlbəşərilik rəmzinə çev‑ rildi. İbrahim ölmədi. O, dünyasını dəyişdi. Allah rəhmət eləsin. Qəbri nurla dolsun! A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 66 Ağasən Bədəlzadə, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent AĞLIN ZİRVƏSİNDƏ SÖNƏN BİR ÇIRAQ Qardaşım Buludxanın İbrahim dərdinə qoşuluram! Ürəyi məhəbbət, mehr sərgisi, İnsanlıq ən böyük istedadıydı, İşıqlı zəkası Allah vergisi, İnsanlıq qəlbinin öz icadıydı. Kölgələr sürünür, işıq sürünməz, Bu işıq haqqa da çatırmış demə. Deyirlər mələklər gözə görünməz, Belə ürəklərdə yatırmış demə! İşıq yaradırdı o, arzularda, O, ömründən kəsib, ömr uzadardı. Xıdır İlyas idi çətində, darda, İnsanın dadına necə çatardı! A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 67 Səhraların qumu dönüb dağ olmur, Dağın da qum olmaq qorxusu varmış. Bir zərif ürəkdə, inanmaq olmur Bəlkə bir kainat qərar tutarmış! Bu ölüm bir haqqın məhviydi bəlkə, Heçdən ümid verən özü heç oldu. Çaşqın taleyinin səhviydi bəlkə, Qayıda bilmədi, daha gec oldu. Dərdi bir gizli dərd yürüşü idi, Yaxşılıq eşqiyçün doğulmuş demə. Görüşü bir bahar görüşü idi, Gülüşü günəşdən yoğrulmuş demə. İnsana sevgisi ömürlük oldu, Ona min bir ümid gözünü dikdi. İnsanlığı elə artıb yük oldu, Ürəyə sığmadı, ürəyi çökdü. Ölüm qısqanmırdı onu havayı, Bu, bir görünməmiş rəqabət idi. Payı, səxavəti Hatəmi‑Tai, İnsanlığı ayrı səxavət idi. Ömür baharına düşdü bir xəzan, Ölmə də can verib, yaşatsın deyə. Ömrü gödək olan nurlu bir insan Öldü, öz ömrünü uzatsın deyə. Yüklə 4,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|