Åkcp{ig-fcghycß

 
116 
“Yə qin və  imanla hə mrah olan  yuxu ş ə kkli namazdan yaxş ıdır.” Ehtimal verilir ki, bu söz hə min Nə hrə van müharibə sində  
öldürülə n Quran qariə sinə  aiddir. 
113-ƏLİ  (ƏLEYHİ SSALAM)-IN SADƏ YAŞ AYIŞ I 
İ mam  Əli  (ə leyhissalam)-ın  xilafə t  və   rə hbə rliyi  vaxtında  müsə lmanlar  bir  çox  qə lə bə lə r  qazanmış   və   bunun  da 
nə ticə sində  yaxş ı imkanlar sahibinə  çevrilmiş dilə r. Belə  ki, saysız-hesabsız qə nimə tlə r hə r tə rə fdə n Kufə yə  doğ ru axır, 
camaat isə  istə nilə n gözə l iqtisadi və ziyyə tdə  yaş ayırdı. Elə  bu zamanda idi ki, bir ş ə xs İ mam Əli (ə leyhissalam)ın köhnə  və  
yamaqlı paltar geydiyini görüb tə ə ccüblə ndi və  bu barə də  İ mam (ə leyhissalam)-la danış dı. 
İ mam cavabında buyurdu:  
“Bu köhnə  paltarı geymə k xaş e qə lbi və  ə mmarə  nə fsi xar edir ki, möminlə r ondan ibrə t alırlar.” 
Burada aş ağ ıdakı dastana diqqə t etmə yimiz yerinə  düş ə r: Rə vayə tlə rdə  gə lib, bir gün Əli (ə leyhissalam) öz ş ə mş irini 
bazara gə tirib dedi: “Kim bu ş ə mş iri mə ndə n alar?!” Bir ş ə xs qabağ a gə ldi və  Hə zrə tlə  ş ə mş iri satmaq barə də  söhbə t 
etdi. İ mam (ə leyhissalam) buyurdu: “And olsun Allaha, ə gə r bir köynə k almağ a çatası pulum olsaydı ş ə mş irimi heç vaxt satmazdım!” 
O ş ə xs dedi: “Mə n hazıram ki, sə nə  nisyə  göynə k satam və  sə n də  vaxtı çatanda köynə yin pulunu mə nə  ödə yə sə n.” 
İ mam (ə leyhissalam) bu tə klifi qə bul etdi və  köynə yi ondan nisyə  aldı. Bir müddə tdə n sonra öz maaş ını aldıqda köynə yin pulunu 
satıcıya ödə di. 
Baxmayaraq ki, beytül-maldan minlə rlə  dirhə m və  baş qa ə mlak İ mam (ə leyhissalam)-ın ixtiyarında idi, bununla belə  Hə zrə t 
beytül-malın sə rf olunmasından o də rə cə də  ehtiyat edirdi ki, bir gecə  Əmr As o Hə zrə tin hüzuruna gə ldikdə  İ mam (ə leyhissalam) 
beytül-maldan olan çırağ ı söndürdü və  ayın iş ığ ından istifadə  etdi. 
 
114-XAİ F–GECƏNİ  YUXUSUZ KEÇİ RƏN 
Nuf ibni Füzzalə  Bekali Himə yrə  qə bilə sində n olub Bekal-Yə mə n kə ndinə  mə nsub idi. Əli (ə leyhissalam)-la oturub-durmaq 
ona nə sib olmuş du və  Əli (ə leyhissalam)-ma çox yaxın bir ş ə sx idi. O deyir: “Bir gecə  yarısı Əli (ə leyhissalam)-ı gördüm ki, yuxu 
yatağ ından  qalxıb  göyün  ulduzlarına  baxır.  Daha  sonra  mə nə   buyurdu:  “Ey  Nuf,  yuxudasan,  yoxsa  oyaq?!”  Dedim:  “Oyağ am,  ulduzlara 
baxıram.” 
Buyurdu:
 
“Ey Nuf!
 
Xoş
 
zahidlə rin
 
sə adə tinə –dünyada yetginlə rin və  axirə t dünyasına müş taq olanların halına. Onlar ki, yeri özlə ri 
üçün dincə lmə k, mə kanı, onun torpağ ını özlə ri üçün yataq, və  suyu ə tir yerinə  qə bul etmiş lə r. Elə cə  də  Quranı özlə rinin Alt 
paltarı, və  duanı üst paltarı, dünyanı isə  mə sih (ə leyhissalam) nümunə si seçmiş lə r.” 

---

 
117 
Ey Nuf! Davud (Peyğ ə mbə r) (ə leyhissalam) gecə nin belə  bir saatında ə lini Allah də rgahına duaya götürdü və  dedi: “Doğ rusu bu 
hə mə n saatdır ki, heç bə ndə  onda dua etmir, mə gə r ki, duası müstə cab olasun.” Mə gə r o adamın duası ki, zalım dövlə t baş çısı üçün 
vergi yığ mağ a, ya mə xfi casus ya intizami mə mur (zülm də stgahı üçün) ya də nbə kçi ya (baş çılar üçün haramsaz və  avazda) tə bilçisi ola 
ki, belə  adamların duası müstə cab olmaz. 
 
115-HAL-ƏHVAL SORUŞ MAĞIN CAVABI 
Bir ş ə xs İ mam Əli (ə leyhissalam)-ın hüzuruna gə lib dedi: “Sizin halınız necə dir?!” 
İ mam cavabında buyurdu:  
“Necə  olacaq bir kə sin halı ki, bu dünyada yaş amaqla fani olur, öz sağ lamlığ ı ilə  xə stə  olur və  ə min-amanlıq pə nahgahında isə  
ölüm onu haqlayır.” 
 
 
116-DƏFN ZAMANI GÜLÜŞ  
Bir nə fə r müsə lman dünyadan getmiş di. Müsə lmanlar yığ ılıb onun də fnində  iş tirak etdilə r. İ mam Əli (ə leyhissalam) da o 
də fn mə rasimində  iş tirak edirdi. Də fn zamanı hə zrə t birdə n iş tirak edə nlə rdə n birinin  güldüyünü gördükdə  narahat oldu və  
üzünü ona tutub buyurdu:  
“Sanki ölüm bizlə rdə n baş qası üçün müqə ddə r, haqq isə  baş qaları üçün vacib olmuş dur. Sanki gördüyümüz bu ölülə r sə fə rə  
gedirlə r tez də  qayıdacaq. Onları qə brin çökə kliyinə  qoyur və  onların miras qalmış  mallarını yeyirik. Belə  xə yal edirik ki, onlardan sonra 
biz daim bu dünyada qalacağ ıq (sə nin gülüş ün və  ş adlığ ın bunu göstə rir). Sanki biz nə shə ti və  nə sihə t verə ni yaddan çıxarmış ıq. 
Hansı ki, hə r hansı bir hadisə  və  bə lanın hə də fiyik.” 
Belə liklə ,  Əli  (ə leyhissalam)  camaatı  cə nazə nin  arxasınca  gülmə kdə n  çə kindirdi  və   bizə   öyrə tdi  ki,  bu  halda  axirə t 
sə fə rinin fikrində  olub öz qürurlarımızı sındırmaqla bu yol üçün töhfə  və  hə diyyə  hazırlayaq. 
 

---

 
118 
117-CƏBHƏDƏN QƏMGİ N QAYITMAQ VƏ Dİ Rİ  ÜRƏKLƏRLƏ OLAN SÖHBƏT 
Nə hayə t Hə kə meyn macə rası və  Əbu Musa Əş ”ə rinin aldanması sona yetdi. Arada isə  rüsvayçı bir müqavilə  bağ landı. Bununla 
belə  İ raq ordusu Siffeyn cə bhə sində  idilə r və  gə rə k döyüş çülə rin ə hval-ruhiyyə sini yüksə k sə viyyə də  saxlamaq lazım idi 
ki, hə m fikirlə ri dağ ılmasın hə m də  zalımlarla müharibə də  süst və  qüdrə tsiz olmasınlar. 
Ancaq,  birdə n  gözə l  bir  ş üar-amma  zə hə rli  hə də flə   ürə yi  ölülə rin  boğ azından  çıxdı  və   Hə kə meyn  saziş inə   etiraz 
ə
lamə ti olaraq Siffeyn müharibə si cə bhə sində  bu ş üarı ə lə m etdilə r ki: “Hökm Allahdan baş qa heç kimə  rə va deyil.  
Hə r lə hzə  keçdikcə  bu ş üar orduya daha çox tə sir edirdi və   o qə də r tə hlükə li nə zə rə   çarpırdı ki, Əli (ə leyhissalam) 
buyurmuş du:  “Hə r  kə s  bu  ş üarı  desə   onu  öldürün.  Hə rçə nd  mə nim  ə mmamə min  altına  pə nah  gə tirmiş   olsa  da.  Çünki,  bu 
“azdırıcı” İ raq ordusunun arasında tə friqə yə  sə bə b oldu.” Əş ”ə s ibni Qeys kimi adamlar bu ş üarı daha da qızış dırdılar. Sanki ş üarı 
vermə k üçün Müaviyə də n kalan rüş və t almış dılar. 
Yavaş  yavaş  bu ş üar Əli (ə leyhissalam)-ın ordusu baş çılarından bə zilə rini müharibə ni davam etdirmə yə  qarş ı soyuq və  laqeyd 
etdi. Get-gedə  İ raq ə sgə rlə ri arasında tə ş viş  və  iztirab meydana çıxdı. 
Baxmayaraq ki, müharibə nin taleyi onların ə lində , idi, və li ordularının nizam-intizamı hə min yanmış  fikirlə r nə ticə sində  pozul-
muş du və  dağ ılmaq tə hlükə si qarş ısında idi. 
İ ş  o yerə  çatdı ki, İ raq ordusunun Siffeyn qə rargahında qalması tamamilə  mə nasız və  nə ticə siz nə zə rə  çarpdı. İ mam Əli 
(ə leyhis-salam) Kufə yə  qayıtmaq ə mrini verdi. Əsgə rlə r soyuqqanlıqla döyüş  və saillə rini yığ ıb Kufə yə  yola düş dülə r. Əli 
(ə leyhissalam) qə mə  qə rq olmuş du. Elə  bir qə m ki, kor qə lbli və  və fasız arxadaş ların qə filliyində n düş mə nlə  müharibə  
ə
və zinə  tə friqə  yolu və  xə takarlığ ı özü üçün mə qsə d seçmiş di. 
Budur,  ordu  Kufə yə   qayıdır,  çox  adamlar  isə   ş ə hid  olublar.  Bunlardan  daha  pisi  bu  idi  ki,  birdə n  tə friqə çilə r  öz-özlə rinə  
dedilə r:  “Biz,  ş üarı  verdiyimizdə n  Əli  (ə leyhissalam)-ın  tə rə fdarları  ilə   Kufə yə   daxil  omağ ımız  düzgün  deyil.  Bə s,  ordaca  öz 
yollarının istiqamə tini də yiş dilə r və  Sə rə vra mə hə llinin kə narında yığ ış dılar. Tə qribə n on min nə fə r Əli (ə leyhissalam)-ın 
dünə nki, arxadaş la-rından və  bu gün o Hə zrə tin kinli düş mə nlə -rində n olan adamlar Nə hrə vana getdilə r və  Əli (ə leyhissalam)-
la  müharibə   elan  etdilə r.  Əli  (ə leyhissalam)  elə cə   sakit  idi.  Çünki  ə ksülə mə l  göstə rmə si  sə lah  deyildi.  Ona  görə   ki,  Siffeyn 
hadisə sinin yorucu olub nə ticə siz qalması İ raq ordusunun iki qrupunun müharibə si Kufə  camaatının gözündə  çox də rd gə tirici idi. O 
Hə zrə t müxaliflə rin küframiz, aldadıcı və  pozucu ş üarlarına etina etmə di ta ki, öz ordusunu Kufə  darvazasına çatdırdı. 
Bu vaxt Kufə  qə biristanlığ ı Əli (ə leyhis-salam)-ın nə zə rini özünə  cə lb etdi. Bu halda fürsə ti münasib gördü diri ürə kli ölülə rlə  
söhbə t  etsin,  bə lkə   bu  iş   dirilə rə   ibrə t  və   xə bə rdarlıq  olsun  və   onlarda  sonu  fikirlə ş -mə klə   hə və slə rdə n  və  
tə mə lə rdə n azad olub haqq bayrağ ı altında iztirabsız baqi qalsınlar. 
Bə zilə ri yazırlar: Kufə  camaatı  öz ölülə rini evlə rinin qabağ ında də fn edirdilə r. Xə bbab ibni Ərrə t, Peyğ ə mbə r və  Əli 
(ə leyhis-salam)-ın pak və  hə qiqi arxadaş ı xə stə lik yatağ ına düş müş dü. Və siyyə t etdi ki, mə ni Kufə də n xaricdə  də fn edin. O, 

---