Åkcp{ig-fcghycß

 
110 
ş ə kildə   ş ahlara  və   böyüklə rə   ehtiram  qoyurdular)  Əli  (ə leyhissalam)-a  sarı  yüyürüb  onun  qabağ ına  qaçırdılar.  İ mam  Əli 
(ə leyhissalam) üzünü onlara tutub buyurdu: “Bu hə rə kə tlə rinizin mə nası nə dir?” 
Cavab verdilə r: “Bu bir adə tdir ki, biz onunla öz baş çılarımıza hörmə t bə slə yirik.” 
İ mam  buyurdu:  “And  olsun  Allaha,  baş çı-larınız  belə   iş lə rdə n  heç  bir  xeyir  görmürlə r.  Siz  isə   bu  iş inizlə   özünüzü  dünyada 
mə ş ə qqə t və  çə tinliyə  salır, axirə tdə  isə  bə dbə xtliyə  sarı sürüklə yirsiniz. Ardınca Allah cə zası olan mə ş ə qqə tin ziyanı 
böyükdür. 
İ nsanı İ lahi ə zablardan qoruyan sakitliyin sayə si isə  çox faydalıdır. 
Hə zrə t Siffeyn cə bhə sində n  qayıdıb Kufə yə  varid olduqda,  Ş ə bamiyyin qə bilə si yaş ayan küçə də n keçirdi ki, arvadların 
Siffeyn  müharibə sində   ölə nlə r  üçün  ağ lamasının  ş ahidi  oldu.  Bu  zaman  qə bilə nin  baş çıla-rından  Hə rb  ibni  Ş ə rə cil  adlı  bir 
nə fə r Hə zrə tin hüzuruna gə ldi. İ mam ona buyurdu: “Görə sə n bu qadınları sakitlə ş dirə  bilmə zsiniz?!” 
Bu vaxt İ mam yanınca hə rə kə t edə n Hə rbə  buyurdu: 
“Sə n qayıt, çünki, sə nin kimi bir ş ə xsin mə nim kimi adamın yanınca piayada gə lmə si hakim üçün qürur, mömin üçün isə  zillə tdir.” 
Bu tə rtiblə  İ mam Əli (ə leyhissalam) yaltaqlıq və  xarlıq niş anə si olan zillə ti onlardan uzaqlaş dıraraq bə ş ə riyyə tə  yüksə k 
tə biə tli olmağ ı, özünə  qiymə t vermə yi öyrə tdi. 
 
 
107-XƏSTƏNİ N BAŞ I ÜSTÜNDƏ 
Hə zrə tin  yaxın  silahdaş larından  biri  xə stə lə nmiş di.  İ mam  Əli  (ə leyhissalam)  onun  yanına  gedib  ə hvalını  soruş du  və   ona 
buyurdu: Allah bu xə stə liyi sə nin günahlarının yuyulması üçün sə bə b qə rar veribdir. Çünki, xə stə liyin heç bir mükafatı yoxdur. Lakin, 
(sə br edib ş ikayə t etmə dikdə ) keçmiş  günahları aradan apararaq onları ağ ac yarpağ ı kimi tökür. 
Bunu da bil ki, ə cr və  mükafat yaxş ı danış maq, elə cə  də  bə də n üzvlə rinin ə mə li ilə dir. Allah öz bə ndə lə rini pak niyyə t 
və  qə lblə rinə  görə  behiş tə  daxil edə cə kdir. 
Bu sözdə n belə  nə ticə  alırıq ki, xə stə lik keçmiş  günahların mə hvinə  bais olur. 
İ mam Baqir (ə leyhissalam) buyurur: 
Bir gün Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə m buyurdu: “Allah buyurur: Əgə r hə r kə s üç gün xə stə lə nə rsə  
və  bu üç gündə  ə yadə tinə   gə lə nlə rdə n heç kə sə  ş ikayə t etmə zsə  Allah onun bə də nində ki ə tdə n daha yaxş ı  ə t 
qanından daha yaxş ı qan bə də ninə  verə r, ə gə r ona ş ə fa versə m yaxş ı olub, ə gə r onun ruhunu bə də nində n çıxarsam bu halda 
onu öz rə hmə timə  doğ ru aparmış am.” 

---

 
111 
 
 
108-CƏSUR QƏHRƏMANIN XATİ RƏSİ  
Xə bbab ibni Ərrə t İ slamın qabaqcıl hə qiqi mücahidlə rində n idi. O, islamı qə bul edə n altıncı adam idi. Bununla belə  müş riklə rin 
ş iddə tli iş kə ncə lə rinə  mə ruz qalmış  və  onlara qarş ı ə yilmə z kimi mübarizə  aparmış dı. Heç vaxt İ slamdan xaric olmamış dı. 
Bir  neçə   də fə   onun  baş ını  qızmış   də mirlə   dağ lamış dılar  lakin  bütün  bunlara  baxmayararaq  o,  öz  yolunu  davam  etdirirdi.  O, 
Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə min müharibə lə rində  fə al iş tirak etmiş di. Hə miş ə  İ slamı nə yin bahasına 
olursa-olsun müdafiə  edirdi. 
Xə bbab Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi və  sə llə mdə n sonra daim Əli (ə leyhissalam)-la idi. Nə hayə t 37-ci hicri 
ilində  72 yaş ında ikə n dünyasını də yiş di. Öz və siyyə tinə  ə sasə n Kufə  xaricində  torpağ a tapş ırıldı. 
İ mam Əli (ə leyhissalam) bir danış dığ ında buyurdu: İ slam qabaqcılları beş  nə fə rdir.  
1-Mə n özüm ə rə b qabaqcıllarındanam. 
2-Salman Farsi, 
3-Suhə yb Rumi 
4-Xə bbab Nə tb (Fə lə stin) 
5-Bilal isə  Hə bə ş ə  qabaqcıllarındandır. 
İ mam Əli (ə leyhissalam) öz və falı silahdaş ını belə  xatırladı. 
“Allah Xə bbaba bu beş  üstün cə hə ti olduğ una görə  rə hmə t elə sin.” 
1-Öz istə k və  meyli üzündə n İ slamı qə bul etdi. 
2-Allaha itaə tinə  görə  hicrə t etdi. 
3-Sadə  yaş ayış la kifayə tlə ndi. 
4-Allahdan razı idi. 
5-Bütün hə yatı boyu mücahid və  yorulmaz bir mübariz idi. 
Qə ribə   burasıdır  ki,  Xə bbabın  oğ lu  Abdullah  o  qə də r  Əli  (ə leyhissalam)-ın  xə ttində   möhkə m  durmuş du  ki,  kor  ürə kli 
Xə varic onun özünü, elə cə  də  hamilə  hə yat yoldaş ını ş ə hadə tə  yetirmiş dilə r. 
 

---

 
112 
109-ƏLİ  (ƏLEYHİ SSALAM) AŞ İ Qİ  VƏ DÜŞ MƏNİ  
Əflə h  Əli  (ə leyhissalam)-ın  müxlis  silahdaş larından  biri  idi.  Özü  də   zə nci  idi.  Onun  yaxş ı  müsə lman  olmasına  baxmayaraq  öz 
hə yatında bir də fə  etdiyi oğ urluq onu giriftar etdi. Oğ urluq etdikdə n sonra vicdan danlağ ı və  Allah qorxusu onu bə rk narahat etmiş di. 
Buna görə  də  tövbə  edib öz-özünə  dedi. Əli (ə leyhissalam)-ın hüzuruna gedə rə m, tə ki oğ urluq cə zasını mə nə  çə kdirmə klə  
mə ni günahımdan tə mizlə sin.  
O Əli (ə leyhissalam)-ın hüzuruna gə lə rə k üç də fə  oğ urluğ una etiraf edib onu dilə  gə tirdi. İ mam Əli (ə leyhissalam) da cə za 
olaraq onun ə linin dörd barmağ ını kə sdi. 
O bə rk zə rbə  yalmasına baxmayaraq imanla dolu bir qə lblə  Əli (ə leyhissalam)-ın mə hzə rində n çıxıb evinə  tə rə f yollandı. 
Bu  arada  fürsə t  axtaranlardan  və   Əli  (ə leyhissalam)-ın  kinli  düş mə nlə rində n  olan  İ bni  Kə vva  adlı  biri  (Nə hrə van 
Xə varicində n idi) öz-özünə  dedi: “Yaxş ı oldu, indi bu ş ə xsi Əli (ə leyhissalam)-ın ə leyhinə  qaldıraram.  
Öz hiylə si ilə  onun yanına gə lib dedi: Ah, ah, ə zizim! Kim sə nin nazə nin ə lini kə sdi? Doğ rusu nə  qə də r rə hmsizlik? Nə  
qə də r qan içə nlik?! 
Əflə h nurani qə lbə  və  möhkə m imana malik idi. İ bni Kə vvanın xam xə yalının xilafına olaraq Əli (ə leyhissalam)-a qarş ı elə  
gözə l sözlə r söylə di bazar və  camaatın get-gə li çox olan bir yerdə  fə sih dil ilə  Əli (ə leyhissalam)-ı tə rif etmə yə  baş ladı. O belə  
deyirdi: 
Sağ   ə limi  o,  yeganə   Allaha  sitayiş   edə n  kə sdi.  O,  Bə dr  və  Ühüd  döyüş ündə   yalnız  atlı  idi.  Elə   bir  ş ə xs  ki,  Mə kkə , 
Mə dinə  və  Əbtə h diyarı onu öz ə zə mə ti ilə  xatırlayır. Əlimi pə rhizkarlar rə hbə ri Peyğ ə mbə r sə llə llahu ə leyhi və  alihi 
və  sə llə min ürə yinin meyvə si, insan rə hmə tinin qayə si, düş mə ni ə zib ona düz yol göstə rə n, iş ıqlı çıraq olan Hə zrə t Əli 
(ə leyhissalam) kə sdi. Ey camaat! Cə miyyə t hə r tə rə fdə n onu ə hatə  etmiş di sanki xoş  bə yanlı zirə k bir natiq camaata xütbə  
oxuyurdu. 
Bu xə bə r İ mam Əli (ə leyhissalam)-a çatdı. İ mam onu öz yanına çağ ırtdırdı ona mə hə bbə t göstə ribetdi və  ona dua et. O, dedi: 
“Ey Əmirə l-möminin! Əgə r bə də nimi tikə -tikə  etsə lə r belə  sə nin eş qin qə lbimdə n çıxmaz.” 
Digə r tə rə fdə nsə  İ mam baş a düş dü ki, kor qə lbli, imansız olan İ bni Kə vva onu bu cür ş ə rrə  qaldırmış dır. İ bni Kə vva 
ya buyurdu: “Ey Kə vvanın oğ lu, bizim dostlarımız vardır ki, ə gə r onları tikə -tikə  etsə k dostluqları nə inki azalmaz, artar və  ə ksinə  
bizim düş mə nlə rimiz var ki, ə gə r bal ş ə hdini onların boğ azına töksə k nə inki onlar dost olmaz, ə ksinə  düş mə nçiliklə rini daha 
da artırmış  olarlar. O adam ki, hə qiqə tdə  bizi sevir qiyamə t günündə  mütlə q bizim ş ə faə -timiz ona ş amil olacaq.” 
Ruzigarın  hadisə lə rində n  biri  budur  ki,  hə min  ş ə xs  Nə hrə van  müharibə sində   Əli  (ə leyhissalam)  ordusunda  ş ə hadə tə  
yetiş di və  canını mövlası Əli (ə leyhissalam)-a tə slim etdi İ bni Kə vva da hə min müharibə də  nə hrə -vanların ordusunda hə lakə tə  
yetiş di və  cə hə nnə mə  vasil oldu. 

---