20
“İyirMi iL MəcBuri KöçKünMü oLAr?”
ümumiyyətlə, Bakıda yaşayan məcburi köçkünlərin rəsmi və qeyri-rəsmi əmək bazalarına
çıxış imkanları baxımından kəndlərdə yaşayan məcburi köçkünlərə nisbətən daha yaxşı
şəraitdə olduqları hiss olunur. Belə ki, Bakı və Gəncə şəhərlərində sorğuya cəlb olu-
nan məcburi köçkün olan kişilərin əksəriyyəti qeyri-rəsmi əmək bazarında çalışdıqlarını
qeyd etmişlər. onların çoxu kiçik ticarətlə məşğul olur və ya avtomobili olanlar
lisenziyalaşdırılmamış taksi xidməti göstərir. digərləri isə xalq arasında “qul bazarı” kimi
tanınan qeyri-rəsmi əmək bazarlarında aşağı ödənişlə fəhlə kimi çalışırlar. sorğuya cəlb
olunan məcburi köçkün olan qadınlar isə, kişilərdən fərqli olaraq, qadınların əksəriyyətinin
işləmədiyini və vaxtlarının çoxunu evdə keçirdiyini bildirmişlər. Az sayda məcburi köçkün
qadınlar dövlət sektorunda, əsasən müəllimə və tibb bacısı kimi və ya bəzən həkim kimi
çalışırlar, digərləri isə qeyri-rəsmi (əmək müqaviləsi bağlamadan) xadimə, çörək bişirən
kimi fəaliyyət göstərir və ya bazarlarda ticarətlə məşğul olurlar. çörəkbişirmə sexində
yarım-ştat işçi kimi çalışan bir nəfər məcburi köçkün qadın öz işini aşağıdakı kimi təsvir
edir:
“Mən çörək sexinə gecə saat üçdə gedirəm və növbəti gün günorta saat dördə
işdən çıxıram. Hər günə 5 AZN [6.30 ABŞ dolları] qazanıram. Bu işi mən iki nəfər
başqa qonşularımla bölüşürəm [digər bir məcburi köçkün qadınla]. Hətta bu [aşağı
ödənişli] işi də bizə
çox görü
rlər [və biz bunu öz aramızda bölüşməliyik].”
41
Məcburi köçkünlərin bu çətinliklərinə baxmayaraq, yoxsulluq və işsizlikdən eyni səviyyədə
əziyyət çəkən bəzi yerli sakinlər narazılıqlarını ifadə edirlər və hesab edirlər ki, məcburi
köçkünlər onlara verilmiş xüsusi statusdan sui-istifadə edirlər və yerli sakinlərin çalışa
biləcəkləri iş yerlərini onların əlindən alırlar:
“Onlar [məcburi köçkünlər] daha yaxşı yaşayırlar [yerli sakinlərdən]. Onlar heç
nədən utanmırlar. [Öz statuslarından istifadə edərək] onlar kommunal xidmət
sahələrində, xəstəxanalarda iş tələb edir və əldə edirlər. Hər bir işdə onlar çalışırlar.
Ancaq biz [yerli sakinlər] utancağıq və onlar kimi tələbkar deyilik.” – Bakı şəhərində
yaşayan yerli xanım.
eyni zamanda, yerli sakinlər belə hesab edirlər ki, uzun illər yaşadıqları ağır həyat tərzi
məcburi köçkünlərə yerli əhali ilə müqayisədə daha fəal və işgüzar olmağı öyrətmişdir və bu
da onlara qeyri-rəsmi əmək bazarında mövcud olan imkanlardan daha çox faydalanmağa
kömək edir:
“Qaçqınlar çox çalışqandırlar. “Qul bazarında” onları yaxşı tanıyırlar. Nə iş olsa
orda işləyirlər. Onlar daha yaxşı qazanırlar və çalışqan olduqlarına görə yerli
işçilərlə müqayisədə onlara üstünlük verirlər” – Gəncə şəhərində yaşayan yerli
sakin qadın.
Kənd yerlərində məcburi köçkün düşdükləri zaman torpaq sahələrini zəbt etmiş məcburi
41
Fokus qrup müsahibəsi, Bakı şəhərindəki yataqxanada yaşayan məcburi köçkünlər, oktyabr, 2011.
21
AzərBAycAndA MəcBuri KöçKünLər və yerLi əhALinin
köçkünlərlə yanaşı əyalətdəki şəhər və kəndlərdə yaşayan torpaq sahəsinə malik olmayan
və buna görə də daha çox sosial müdafiəyə ehtiyacı olan məcburi köçkünlər də vardır.
Kənd yerlərində yaşayan və torpaq sahəsi olmayan məcburi köçkünlərin əksəriyyəti yerli
fermerlərin sahələrində işləyirlər. qısa məhsul yığımı dövründə onların gündəlik qazancı
yalnız 3-5 Azn (4-6 ABŞ dolları) təşkil edir.
Bakının kənarında yerləşən kiçik pirşağı qəsəbəsində köhnə sanatoriyada məskunlaşmış
məcburi köçkünlər iyirmi ildən artıq köçkünlük həyatı yaşamalarına baxmayaraq onların
əvvəlki qonşularından fərqli olaraq onlara torpaq sahəsi verilmədiyindən şikayət edirdilər.
eyni sanatoriyada yaşamış ermənistandan olan azərbaycanlı qaçqınlar yeni evlərə
köçürülmüş və onlara torpaq sahələri verilmişdir.
42
Məcburi köçkünlər qeyd edirlər ki, əgər
onlara natural təsərrüfatla məşğul olmaq üçün kiçik torpaq sahələri verilərsə bu onların
həyat şəraitini xeyli yaxşılaşdıra bilər.
Ağdam rayonunda son illərdə salınmış təzəkənd qəsəbəsində yaşayan məcburi köçkünlər
qeyd edirlər ki, bu qəsəbə onların bundan əvvəl qoyunları otarmaq üçün istifadə etdikləri
ərazidə inşa edilmişdir. nəticədə onların mənzil şəraitinin yaxşılaşdırılması dolanışıq üçün
istifadə etdikləri torpaq sahəsini itirmələri hesabına baş tutmuşdur.
Bir çox hallarda məcburi köçkünlər özləri hərəkətə keçmiş və boş torpaq sahəsini zəbt
etmişlər. Gəncə şəhərinin kənarında yerləşən inzibati binanı zəbt etmiş iyirmi ailə bina-
ya yaxın olan 3.5 hektar ərazini təmizləmiş və buranı xırda torpaq sahələrinə bölmüşlər.
hazırda onlar burada özləri üçün kənd təsərrüfatı məhsulları becərir və ev quşları saxlayırlar
ki, bu da onlara əlavə gəlir əldə etməyə kömək edir.
tərtər və Ağdam rayonlarında səfər edilən kəndlərdə suvarma və içməli su təchizatı
məcburi köçkün və yerli əhalinin əsas problemlərindən biri kimi qeyd edilmişdir. tərtər
rayonunda sakinlər şikayət edirlər ki, ermənistan tərəfi tərtərçay çayından gələn suyun
qarşısını alır və çaydan axan az miqdarda su yerli dövlət rəsmiləri ilə yaxın əlaqəsi olan bir
neçə yerli imkanlı fermerlər tərəfindən istifadə edilir.
suvarma üçün çay suyunun olmaması səbəbindən məcburi köçkün əhali əsasən artezian
quyularından istifadə edir ki, bunlar da icmaların suya olan tələbatını ödəmir və tez is-
tismardan çıxır. Bütövlükdə kənd yerlərində hökumət artezian quyularının istifadə etdiyi
elektrik enerjisi xərcinin 90 faizini ödəyir və yerdə qalan 10 faizi kəndlilər ödəyirlər. La-
kin resurslardan sui-istifadə olunmasının və dövlətin verdiyi subsidiyanın həddindən çox
xərclənməsinin qarşısını almaq üçün hökumət bu artezian quyularında istifadə olunan ele-
ktrik enerjisinə məhdudiyyətlər tətbiq etmişdir. çox istifadə olunduğuna görə su quyularının
elektrik enerjisindən istifadə həddi suvarma mövsümünün başa çatmasından əvvəl yayın
ortasında hökumətin təyin etdiyi limitə çatır və bu da torpaqda işləyən insanların su
təchizatında problemlər yaradır.
42
Bakının yaxınlığındakı pirşağı qəsəbəsində yaşayan məcburi köçkün qadınlarla fokus qrup müsahibəsi, senty-
abr, 2011.