Nÿsèmè humanèzmè
ntik fÿlsÿfi-sosial fikrin tÿsiri altûnda islam alÿmindÿ
yöksÿk sÿviyyÿyÿ ÷atmûø humanist istiqamÿtli bÿdii-
fÿlsÿfi yaradûcûlûq Xll yözillikdÿ Azÿrbaycanda
Nizami irsi ilÿ þzönön zirvÿ nþqtÿsinÿ yetiødi. Nÿ
yazûq ki, Nizaminin þlömöndÿn cÿmi on-on beø il sonra insanlûüûn
hansû gönahûna gþrÿsÿ Tanrûnûn qÿzÿbli qûrmancû kimi Orta vÿ Yaxûn
Øÿrqdÿ od vÿ qûlûnc izlÿri salan monqol ordalarû bÿøÿr humanist fikrinin
inkiøafûnû yöz ilÿ yaxûn bir möddÿt ÿrzindÿ lÿngitmÿyÿ nail oldular.
Gþrönmÿmiø dÿhøÿtlÿr qarøûsûnda insan þzönÿ inamûnû mövÿqqÿti
dÿ olsa itirdi. Ancaq bÿøÿr tÿbiÿtindÿ hÿmiøÿ fÿzilÿt qÿbahÿtÿ östön
gÿldiyindÿn, tÿbii ki, bu zölmÿt sÿltÿnÿti dÿ uzun sörmÿdi vÿ iøûqlû
zÿka sahiblÿrinin fÿaliyyÿti nÿticÿsindÿ humanizm prinsiplÿri yenÿ
dÿ ictimai hÿyatda tÿbliü edilmÿyÿ baøladû. Þrnÿk ö÷ön elÿ monqol
hþkmdarlarûndan Hölakunun vÿziri olmuø bþyök Azÿrbaycan
filosofu, astronom-alimi vÿ ictimai-siyasi xadimi Nÿsirÿddin Tusinin
(1201-1274) ÿsÿrlÿrindÿki dÿrin humanist fikirlÿri gþstÿrmÿk olar.
Ènsan ÿxlaqûnûn kamillÿødirilmÿ yollarûnû a÷ûb gþstÿrÿn “ßxlaqi-
Nasiri” ÿsÿrindÿ bu bþyök filosof mÿhz insanû kainatûn mÿrkÿzinÿ
qoyur vÿ onu yaranmûølarûn ÿn øÿrafÿtlisi adlandûrûr.
Bu cör humanist ÿnÿnÿlÿrÿ sþykÿnÿn XlV yözillikdÿ ÿfsanÿvi
sÿmÿndÿr quøu kimi xarabalûqlarûn vÿ yanüûn köllÿrinin altûndan baø
qaldûran islam filosof vÿ øairlÿri insanlarûn sûnmûø ömidlÿrini þzlÿrinÿ
qaytarmaüa, onlarûn taleyin ÿlindÿ kþmÿksiz oyuncaq olmadûqlarûnû,
ÿksinÿ, þz talelÿrinin qödrÿtli hakimi olduqlarûnû tÿlqin etmÿyÿ vÿ
inandûrmaüa baøladûlar. Èslam Øÿrqinin hÿr ö÷ hakim dilindÿ - ÿrÿb,
fars vÿ törk dillÿrindÿ bu cör humanist ruhlu ÿsÿrlÿr qÿlÿmÿ alan
ÿn bþyök sÿnÿtkarlardan biri dÿ XlV yözilliyin sonu, XV yözilliyin
ÿvvÿllÿrindÿ yaøayûb yaratmûø bþyök Azÿrbaycan øairi vÿ filosofu
Èmadÿddin Nÿsimi oldu.
y
f
N
ki Ni
Nÿsimi humanizminin baølûca fÿrqlÿndirici cÿhÿtini möÿyyÿn
etmÿk lazûm gÿlsÿydi, yÿqin ki, bunun yöksÿk istedadlû, tÿbiÿtdÿki
harmoniyaya vÿ insan gþzÿlliyinÿ vurüun olan bþyök bir øairin
humanizmi olduüu fikri özÿrindÿ dayanûlardû.
Nÿsimi humanizminin baølûca fÿrqlÿndirici þzÿlliyi onun insana
bþyök mÿhÿbbÿt duyüularû ilÿ yoürulmasûdûr. Mÿhz bu cÿhÿtinÿ gþrÿ
Nÿsimi þzöndÿn ÿvvÿlki Azÿrbaycan poeziyasûnûn birbaøa varisi
kimi ÷ûxûø edÿrÿk ona qÿdÿr irÿli sörölmöø bÿdii-obrazlû döøöncÿlÿri,
ÿldÿ edilmiø poetik nailiyyÿtlÿri daha da inkiøaf etdirir.
Nÿsimi humanizmindÿn danûøarkÿn ilk nþvbÿdÿ bunu nÿzÿrÿ
almaq lazûmdûr ki, bþyök øairin insan sevgisi ÷oxyþnlö vÿ
÷oxtutumludur. Orta ÿsrlÿrin Øÿrq vÿ Avropa humanistlÿri kimi,
Nÿsimi yaradûcûlûüûnda da kainatûn antroposentrist strukturu baølûca
yer tutur. Baøqa sþzlÿ, nÿhÿng kainatûn mÿrkÿzindÿ, o dþvrön elm
adamlarûnûn geosentrik nÿzÿriyyÿyÿ gþrÿ tÿsÿvvör etdiyi kimi, cansûz
daø-torpaqdan vÿ yanar qazlardan ibarÿt olan Yer körÿsi, ya da
Gönÿø ulduzu deyil, mÿhz yaranmûølarûn ÿn øÿrÿflisi olan ÈNSAN
dayanûr.
Ancaq bu da var ki, Nÿsimi humanizmindÿ insana mÿhÿbbÿt
ucdantutma deyil; burada se÷im var: Nÿsiminin sevdiyi vÿ hþrmÿt
bÿslÿdiyi insan – kamil insandûr, insanlûq adûna layiq olan fiziolo i-
ictimai varlûqdûr. Yoxsa zahirÿn insana bÿnzÿyÿn hÿr varlûüû insan
adlandûrmaq olmaz.
Bu cör ali mÿrtÿbÿyÿ ÷atmûø kamil insan øairin gþzöndÿ Tanrûnûn
Yer özÿrindÿki bir nömayÿndÿsi kimi cilvÿlÿnir vÿ bþyök mötÿfÿkkir
fÿxrlÿ deyir ki, onu yalnûz qorxduqlarûna gþrÿ, Tanrûya øÿrik
÷ûxarmamaq ö÷ön Haqq (Allah) adlandûrmûrlar. Ancaq kamil insan
olmaq da adamdan þl÷öyÿgÿlmÿz dÿrÿcÿdÿ zÿhmÿt, ÿzab-ÿziyyÿt,
örÿk geniøliyi, þz hÿmcinslÿrinÿ vÿ bötön yaradûlmûølara sÿmimi
mÿhÿbbÿt tÿlÿb edir.
Yer özÿrindÿki bötön insanlarûn bÿrabÿrhöquqlu olduüu fikrini
irÿli sörÿn, insanlarûn gþrönöøcÿ möxtÿlifliyini coürafi vÿ sosial øÿraitlÿ
izah edÿn Nizami, Èbn Xÿldun vÿ baøqa proqressiv döøöncÿli øair vÿ
filosof sÿlÿflÿrinin ardûnca Nÿsimi dÿ humanist fikirlÿrinÿ sþykÿnÿrÿk
bötön insanlarûn Tanrû dÿrgahûnda bÿrabÿr olmasû, dini-ideolo i
baxûølarûna vÿ ÿqidÿsinÿ gþrÿ kimsÿnin kimsÿdÿn östön olmamasû
ideyasûnû irÿli sörör.
Nÿsimi humanizmi, insana mÿhÿbbÿti tÿkcÿ onun ÿsÿrlÿrinin mÿna
vÿ mahiyyÿtindÿ, mÿzmununda deyil, forma xösusiyyÿtlÿrindÿ, daha
doürusu ritmikasûnda, oynaqlûüûnda, ahÿngindÿ, alliterasiyasûnda
da þzönö gþstÿrir. Nÿsimi qÿzÿllÿrinin dÿ bir ÷oxunda ritmika sanki
oxucunun örÿyini oynadûr, ona hÿyat eøqi, sevinc aøûlayûr, insana
daxili, mÿnÿvi rahatlûq gÿtirir. Bunun kþköndÿ isÿ øöbhÿsiz ki, øairin
þzönön bþyök insan sevgisi dayanmaqdadûr.
Qÿzÿl
Aøiq qatûnda
1
köfr ilÿ islam birdir,
Hÿr qanda
2
mÿskÿn eylÿsÿ aøiq ÿmirdir.
Mÿøuqÿnin nÿziri
3
bulunmaz cahanda ÷ön
4
,
Tanû anû
5
bu vÿchilÿ
6
kim, binÿzirdir
7
.
Bötxanÿ ilÿ Kÿbÿyi surÿtdÿ fÿrq edÿn,
Mÿnidÿ baliü
8
olmamûø ol, gÿr÷i pirdir
9
.
Ey qanûma tÿfail
10
ö÷ön qörÿyi
11
salan,
Dþndÿrmÿ falûnû ki, möbarÿk zÿmirdir
12
.
Eøqin yolunda özönö xak
13
eylÿyÿn fÿqir
14
,
Adû cahanda xosrovi-sahibsÿrirdir.
15
Dönyada mölkÿ, malÿ sÿn aldanma, ey mÿlik
16
Kim, dönyanûn mÿtai
17
bÿüayÿt
18
hÿqirdir
19
.
Tozlu cÿhanÿ silkin
20
ÿtÿk kim, nÿiminÿ
21
Hÿr bibÿsÿr
22
kim, oldu möqÿyyÿd
23
ÿsirdir.
Ey Kÿbÿnin cÿmalûna aøiq, niyaz
24
ilÿ
Meydani-eøqÿ gÿl ki, möüilan
25
hÿrirdir
26
.
Möøtaqÿ
27
dilpÿzirdir
28
anûn
29
cÿfalarû,
Mÿøuqÿdÿn hÿmiøÿ cÿfa dilpÿzirdir.
Hÿr kimsÿnin ki, özönÿ a÷ûldû gþzlÿri,
Sahibbÿsirÿt
30
olduvö
31
adû bÿsirdir
32
.
Afaqÿ
33
döødö üölüölÿ
34
hösnöndÿn, ey qÿmÿr,
Afaqÿ baxö
35
gþr ki, nÿ ahö nÿfirdir
36
.
Tÿrh eylÿdi
37
Nÿsimi yolunda vöcudini,
Gþr anû kim, nÿ mþhtÿøÿm olmuø fÿqirdir.
____________________
1.Yanında.
2.Harada olsa.
3.Bənzəri.
4.Çünki.
5.Onu.
6.Görünüşlə.
7.Bənzərsiz.
8.Yetkin.
9.Qoca.
10.Falabaxma.
11.Fala baxmaq üçün zər.
12.Sirr.
13.Torpaq.
14.Miskin.
15.Taxt-tac sahibi.
16.Mülkədar.
17.Malı.
18.Son dərəcə.
19.Alçaq.
20.Səpələ.
21.Nemətlərinə.
22.Kor.
23.Bağlı.
24.Ehtiyac.
25.Dəvətikanı.
26.İpək.
27.Arzulayan.
28.Xoşagələn.
29.Onun.
30.Görən.
31.Oldu və.
32.Görən.
33.Üfüqlər.
34.Haray.
35.Bax və.
36.Xəbərdarlıq.
37.Qurban etdi.