vadisinə qoşun yeridəndə Aza tayfası Araz çayının sol
sahilində yaşayırdı (Меликишвили 1960. 421; Ни-
кольский1896. 43, 47).
Urartu ilə Assuriya arasındakı ziddiyyətlərdən
istifadə edən Aza nəsli e. ö. VIII əsrin ortalarında
Mannada hakimiyyəti ələ aldı. Erməni tarixçilərinin
fikrincə, Aza Manna çarlarından birinin adıdır (Ка-
панцян 1947. 42-43). Əslində Aza çarın nəslinin adı-
dır. Urartu çarlarının basqını zamanı onların həm nəs-
li, həm də ölkəsi Aza adlanırdı (Никольский 1896.
43. 77).
Öncə qeyd olunduğu kimi, Azaf Aranın qardaşı
oğlu və İbrahim peyğəmbərin çağdaşıdır (Велльгау-
зен 1909. 33). Deməli, totem tanrısı Azav olan nəsil
hələ İbrahim dönəmində – e. ö. XIX əsrdə tək olan
Tanrıya tapınmış, sonralar təkallahlı İudeyanın hakim
nəsillərindən birinə çevrilmişdir. İberiyanın mağara
yazılarında xatırlanan Asaf həmin nəslin nümayən-
dəsidir.
İ.M.Dyakonov yazır ki, Azaq bəzi qədim Ön
Asiya etnoslarının inancında bitkilərin hamisi sayı-
lırdı. O, öz xüsusiyyətləri ilə şumerlərin yaradıcı tan-
rısı Nipurta bənzəyir (Дьяконов 1990. 218).
Azaq eyni zamanda etnosun adıdır. Həmin etnos
özünü tapındığı tanrının adı ilə Azak, bəzən də Azap
adlandırırdı. Həmin nəslin başçılarından biri e. ö. III
minilliyin ortalarında Şumerin Kuş şəhərini tutmuşdu.
Mixiyazılı kitabələrdə onun adı Azaq bay kimi göstə-
rilmişdir (Тураев 1913. 80).
Öz qonşularından fərqli olaraq şumerlər Azaqı
iblis kimi təsəvvür edirdilər (Крамер 1965. 109, 180).
Bu da ondan irəli gəlir ki, İki çay arasının yaradıcı
tanrısı Nipurt olan sami tayfaları ilə bitki tanrısı Azak
olan Turan etnosları arasında daimi mübarizə gedirdi.
Azak/Azap nəslinin adı mixiyazılı kitabələrin
bəzilərində Aza kimi göstərilir. Xett hökmdarı II
Azaq bay e. ö. III
minilliyin
ortalarında
Şumerin Kiş
şəhərini idarə
etmişdir.
El İudeyanın bəzi
qədim etnoslarının
dilində həm əl,
həm allah
deməkdir.
Murşil (e. ö. 1345-1320) Aza ölkəsinə basqın etmişdi
(Капанцян 1947. 28). Belə hesab edirik ki, Naxçıvan
Muxtar Respublikası ərazisindəki Yuxarı Aza və
Aşağı Aza kəndlərinin əhalisi qədim Azaf nəslinin son
qalıqlarıdır.
Azaf nəsli daha sonra Suriyanın bir hissəsini
idarə edirdi. Belə hesab edirik ki, çar Azail Azaf nəs-
linin başçılarından biridir.
Avraam Norov yazır ki, Suriyanın Azail adlı çarı
olmuşdur. O, e. ö. 335-ci ildə hakimiyyətə gəlmişdir
(Авраам Норов 1854. 127). Azail “totem tanrısı Azaf
olan” deməkdir. El İudeyanın bəzi qədim etnoslarının
dilində həm əl, həm allah mənasını bildirirdi.
E. ö. II minilliyə aid Likiya mixi yazılarında
Azalı nəslinin adı çəkilir. Ancaq qəbir daşı üzərindəki
Azalı sözünü bəzi tədqiqatçılar şəxs adı hesab edirlər
(Нойман 1980. 349). Bizim üçün maraqlıdır ki, ilti-
saqi dilli likiyalıların kitabələrində Aza adı -lı şəkilçisi
ilə işlənmişdir.
İber dualarından birində peyğəmbər Moiseydən
sonra Baruk adı çəkilir (Джанашвили 1908. 293).
Baruk Kənan zadəganlarındana biri olub, Moiseylə
birlikdə Misirdən qovulmuşdu. Ancaq bu, o demək
deyil ki, Baruk sami etnosudur. Kənan tayfa ittifa-
qında şimal köçəriləri var idi ki, baruklar da onlardan
biridir.
Duada adı çəkilən Baruk real tarixi şəxsiyyət
olub, eradan qabaq VII əsrdə yaşamışdır. O, peyğəm-
bər İeremiyin sadiq davamçılarından biri idi (Грець 2.
1907. 265, 298). Əslində Baruk İeremiyin şagirdinin
adı deyil, nəslinin adıdır. Baruk nəslinin patriarxları
Baruk soyadı daşıyırdılar.
Ptolomeyin (II əsr) “Coğrafiya”sında göstərilir
ki, Baruka Albaniyanın bir vilayətidir (Гейбуллаев
1986. 8). Baruka-barukların ölkəsi deməkdir. -a, -ia
sami mənşəli qədim yazılarda totem adlarından etno-
E. ö. II minilliyə
aid Likiya qəbir
daşında Azalı adı
var.
Baruk nəslinin
başçılarından biri
real tarixi
şəxsiyyət olub,
eradan qabaq VII
əsrdə yaşamışdır.
O, peyğəmbər
İeremiyin
davamçılarından
biri idi.
nimlər yaradır (Марр 1922. 58; Марр 1927. 86;
Блейхштейнер 1936. 195; Мещанинов 3166. 45).
Barukların əsas hissəsi Albaniyaya köçməzdən
qabaq Araz çayının sağ sahilində yaşayırdı. Onların
adı erməni tarixçilərinin əsərlərində Parox formasında
yazıya alınmışdır. Qaradağ mahalındakı Paruk kəndi-
nin (Sanan Azer 1942. 13) əhalisi onların son qalıq-
larıdır.
Musa Xorenli yazır ki, h’ayların çarı Armenak
Araz çayını keçib düşərgə saldı. Saldığı yurdlardan
birini oğlu Paroxun adı ilə Paroxot – Paroxun evi
adlandırdı (Хоренский 1893. 21; Никольский 1896.
82).
Əslində Parox H’Ay nəslindən deyildi. Xristian
və yəhudi salnamələrində bir qayda olaraq vassal nə-
sillərin başçıları hakim nəslin başçısının oğlu kimi
təqdim edilir. Baruk da yeni tayfa ittifaqının tərkibin-
də Suriyadan yuxarı Araz boyuna köçən etnoslardan
biri idi.
Paroxot kəndinin adı baruk totem adından və
türk dillərindəki ot-otaq sözünün kökündən ibarətdir.
Musa Xorenli əsərin başqa bir yerində yazır ki,
Parox Geqamın (Шопен 1866. 44), yəni göylər qızı-
nın oğludur. Bu da təbiidir. O zaman yuxarı Araz bo-
yunun etnosları göyə, yerə, suya sitayiş edirdilər
(Мещанинов 1927. 3, 4, 7, 8).
Baruk, As Parux, Ar Paruk türk totem adlarıdır.
Baruk o zaman totem sayılan qurdun, Barak itin adı-
dır. Erməni dualarında daha çox Barakın, gürcü dua-
larında Barukun adı xatırlanır. M.Q.Canaşvili belə
hesab edir ki, erməni dualarındakı Varax elə Baruxdur
(Шопен 1866. 298; Джанашвили 1908. 293).
Bizim fikrimizcə, Baruk və Barak eyni yox
qohum etnosların adlarıdır. Erməni salnamələrində hə-
min etnonim parax və varax formalarında yazıya
alınmışdır. Tədqiq etdiyimiz mənbələrdən görünür ki,
Paroxot
Barukun otağı,
yəni kəndi
deməkdir.
Baruk Geqamın
- Göylər qızının
oğludur.
Dostları ilə paylaş: |