109
Lətifələr
İstəyirsən ağla, istəyirsən gül
Kəndimizdə Səadət adlı bir arvad vardı. Hamı onu avam,
fağır hesab edirdi. Amma ondan ağıllı cavablar eşidəndə ha
mıya qəribə gəlirdi. Ona Səadət yox, Sədət xala deyərdilər. Bir
gün ondan soruşurlar:
– Ay Sədət, necəsən?
Səadət deyir:
– Necə olacağam? İstəyirsən otur axşamacan hü-hü ağla,
istəyirsən hü-hü gül. Gündür keçir.
Matışka şəkli
Bakıdan kəndə gəlmiş bir qız Səadətdən soruşur:
–
Sədət xala, sən klubda nə işləyirsən?
– Xidmətçi, – deyə cavab verir.
– Bəs o gəlin nə işləyir? – deyə bədii rəhbər işləyən gəlin
haqqında soruşur.
– Neynəyəcək, sənin kimi matışkaların şəkillərini jurnallar
dan kəsib yapışdırır divarlara.
Mən sürərəm dalınca
Səadətin qonşusu Nurbaba payızda oğlu üçün toy eləməyi
qərara alır. Qış qurtarmağa az qalanda Nurbaba Səadətə de
yir:
– Sədət bacı, mən istəyirəm uşaq üçün toy eləyim. Gəl razı
laşaq, sən erkək dananı mənə sat.
Səadət başa düşür ki, dana indi arıqdır. Yaza çıxacaq, payı
zacan böyüyəcək və kökələcək. Bütün qışı əziyyətini çəkib, indi
çöldən otlayası vaxtda satmaq sərfəli deyil. Odur ki, deyir:
– A Nurbaba qardaş, qoy indi qalsın, payızda razılaşarıq,
apararsan.
– Bilirsən, payızda gücüm çatmaz.
– Niyə gücün çatmır, sən ipindən tutarsan, mən də sürərəm
dalınca.