69
İmam Əli (ə)-dan rəvayət olub ki, buyurur: Bilin ki,
Allah Rəsulunun adından ən çox yalan danışan şəxs Əbu
Hüreyrə Düsidir.
1
Aişə də onu dəfələrlə yalançı adlandırmış, Allah
Rəsulundan nəql etdiyi hədislərin çoxunu rədd etmişdir. Bir
dəfə onun işini pis adlandıraraq dedi: “Nə vaxt Peyğəmbərin
bu cür dediyini eşitmisən?” Ona dedi: “Sən Allah Rəsulun
dan hədis eşitmə əvəzinə güzgü, sürmə və həna ardınca idin.”
Aişə onun yalançı olmasına israr etdiyi zaman Mərvan ibni
Həkəm araya girib hədisin düzgün olub-olmamasını
araşdırmağa başladı. Bu vaxt Əbu Hüreyrə etiraf edib dedi:
Mən onu Peyğəmbərdən deyil, Fəzl ibni Abbasdan
eşitmişəm.
2
İbni Qüteybə bu rəvayət haqqında onu müttəhim edib
deyir: Əbu Hüreyrə Fəzl ibni Abbasın adını çəkir, halbuki o
dünyadan getmişdi. Hədisi ona nisbət verməklə xalqın
diqqət-nəzərini ona yönəltmək istəyirdi.
3
İbni Qüteybə özünün “Təvilu muxtələfil-hədis”
kitabında deyir: Əbu Hüreyrə deyirdi: “Peyğəmbər (s) belə
buyurmuşdur, ancaq mən onu başqasından eşitmişəm.”
Həmçinin Zəhəbi “Əlamul-nübəla” kitabında qeyd edir:
Yezid ibni İbrahim Şöbə ibni Həccacdan eşitdi ki, deyir: Əbu
Hüreyrə müdəllis olmuşdur. (Yəni hədisi eşitmədiyi adama
nisbət vermişdir.)
İbni Kəsirin “Əl-bidayətu vən-nihayə” kitabında deyilir
ki, Yezid ibni Harun Şöbədən eşitdi ki, onun haqqında da
onu deyir. Yəni tədlis edir. Kəbul-əhbardan və Peyğəmbər
(s)-dən aralarında fərq qoymayaraq hədis rəvayət edir.
Həmçinin Əbu Cəfər Əskafi deyir: Əbu Hüreyrə bizim
ustadların
nəzərinə
görə,
napak
və
hədislərində
xoşagəlməzdir.
4
1
“Nəhcül-bəlağənin şərhi”, İbni Əbil-hədid, 4-cü cild, səh. 68.
2
“Səhihi Buxari”, 2-ci cild, səh. 232, “oruc halında cünub olma”
babı.
3
“Müvəttəi Malik”, 1-ci cild, səh. 290, hədis: 11.
4
“Şərhi Nəhcül-bəlağə”, İbni Əbil-hədid, 4-cü cild, səh. 67.
70
Əbu Hüreyrə öz zəmanəsində səhabələr arasında
yalançı, tədlisçi, çoxlu yalan rəvayəti olan bir kəs kimi
tanımışdı. İş o yerə çatmışdı ki, bəziləri onu ələ salır, onlar
üçün ürəkləri istədikləri hədis düzəltməsini istəyirdilər.
Belə nəql olub ki, Qüreyş qəbiləsindən olan bir nəfər
özünə təzə geyim alıb geyinərək özünü göstərməyə başladı.
Bir gün Əbu Hüreyrənin yanından keçəndə ona dedi: Ey Əbu
Hüreyrə! Sən Allah Rəsulundan çoxlu hədis nəql edirsən,
Peyğəmbərdən mənim paltarım haqqında bir şey
eşitməmisən?
Əbu Hüreyrə dedi: Əbul-Qasimdən eşitdim ki, dedi:
Qabaqkılardan biri təzə paltarla özünü göstərirdi. Allah onu
yerin altına apardı. O, qiyamətə qədər yerin altına gedəcək.
Allaha and olsun, bilmirəm ki, sizin qəbilədən, ya ailədən
olmuşdur, ya yox!
Necə də camaat Əbu Hüreyrənin hədislərində şəkk
etməsin!? Dediyi və nəql etdiyi hədislər bir-birini nəqz edir
(rədd edir) və aralarında da heç bir uyğunluq yoxdur. O bir
hədis rəvayət edir, onunla müxalifət etdikdə, ya onun üçün
şahid gətirdikdə, onun xilafına olan başqa bir hədis nəql edir.
Ya da Həbəşi dilində – anlaşılmaz ləhcədə danışır.
1
Özünün etiraf etdiyi kimi ki, “kisəsindən hədis çıxarıb
Peyğəmbər (s)-ə nisbət verir.”
Buxari öz “Səhih”ində yazmışdır ki, Əbu Hüreyrə dedi:
“Peyğəmbər buyurur:
“Ən yaxşı sədəqə odur ki, özündən sonra sərvət qoyasan
və üstə olan əl, altda olan əldən yaxşıdır. Gərək öz nəzərin
altında olan adamlardan başlayasan. Qadın deyir: Ya mənə
çörək ver, ya da təlaq. Nökər deyir: Mənə çörək ver və işlət.
Övlad deyir: Mənə yemək ver, məni kimin öhdəsinə
qoyursan?” Dedilər: Ey Əbu Hüreyrə! Bunu Peyğəmbərdən
eşitmisən?! Dedi: Yox, bu Əbu Hüreyrənin kisəsindəndir.
2
Diqqət edin: Hədisi “Peyğəmbər buyurmuşdur” kəlməsi
ilə başlayır, amma ona etiraz edəndə, “Peyğəmbərdən
1
“Səhihi Buxari”, 7-ci cild, səh. 31, “imamət” babı.
2
“Səihi Buxari”, 6-cı cild, səh. 190.
71
eşitmisənmi?” deyiləndə, etiraf edib hədisin düzəldilmə
olmasını deyir: “Xeyr, Əbu Hüreyrənin kisəsindəndir.”
Xoş olsun Əbu Hüreyrənin halına ki, belə bir kisəsi
vardır. Yalan və əfsanə ilə dolu olan bu kisə onun qazancına
Müaviyə və Bəni Üməyyənin yanında rövnəq verir. Bu yolla
abır, qüdrət, sərvət və saraylara yetişir.
Müaviyə onu Mədinənin hakimi təyin etdi. Onun üçün
qiymətli saray tikdirdi. Əvvəllər Əbu Hüreyrənin sahibi olan
varlı bir qadınla onu evləndirdi.
Əgər Əbu Hüreyrəni Müaviyənin vəziri və yaxını
görsəniz, bilin ki, bu onun elm, şərəf və ucalığına görə
olmamışdır. Müaviyə onda bəzi hədislərin olmasını görüb
rəvac vermək istədi. Əgər bəzi səhabələr Əli (ə)-a lənət
deməkdə şəkk içərisində idilərsə, Əbu Hüreyrə bu işi şiələrin
qaşısında görürdü!
İbni Əbil-Hədid rəvayət etmişdir ki, Əbu Hüreyrə
“camaat ilində” Müaviyə ilə məscidə gəldi. Çoxlu adam
pişvaza gəlmişdi. Bunu görcək iki dizi üstə əyləşdi və əli ilə
alnına vurub dedi: Ey İraqn xalqı! Siz elə bilirsiniz ki, mən
Peyğəmbər (s)-in adından yalan danışaraq özümü cəhənnəmə
atıb yandırıram. Allaha and olsun! Eşitdim ki, Allah
Peyğəmbəri buyururdu: Hər peyğəmbərin hərəmi vardır,
mənim hərəmim isə Mədinədə “Eyr Tasur”dur. Orada hadisə
törədən hər kəsə Allahın, bütün mələklərin və insanların
lənəti olsun. Mən şəhadət verirəm ki, Əli orada hadisə
törətmişdir.
Bu xəbər Müaviyəyə çatdıqda ona çoxlu hörmət edib
hakim təyin etdi.
1
Onun Mədinəyə hakim olması bizim üçün kifayətdir.
Sözsüz, azad düşüncə sahibləri Allahın düşməni ilə dost,
Allah və Allah Rəsulunun dostu ilə düşmən olanlarda şəkk
edirlər.
Şəksiz, Əbu Hüreyrənin bu böyük məqama, yəni İslam
paytaxtı Mədinəyə hakim olması Müaviyə və Bəni
Üməyyəyə etdiyi xidmət nəticəsində olmuşdur.
1
“Nəhcül-bəlağənin şərhi”, İbni Əbil-hədid.
Dostları ilə paylaş: |