Sovet dövlətinin və Azərbaycandakı yerli hakimiyyətin kommunist baĢçıları (onların bir çoxu indi
də hakimiyyətdədir) Meydan hərəkatına olmazın ləkələr yaxdılar və onu xalqın gözündən
salmağa çalıĢdılar (bu ənənə indi də davam edir).
Meydana yığıĢmıĢ milyonların Azərbaycan tarixindəki ən möhtəĢəm azadlıq mücadiləsinin
boğulmasıyla 1989'un 26 Martında SSRĠ Ali Sovetinə seçkilərin “təhlükəsiz” keçirilməsinə Ģərait
yaradıldı. Bundan istifadə edən Ə.Vəzirov 98,5 faizli “qələbə”ylə özünün deputat korpusunu
formalaĢdırdı - 63 deputatdan 72,8%'i kommunist, 11%'i komsomolçu, 48%'i fəhlə, 16,9%'i
kolxozçuydu!
5 Yanvar 1989'da - inzibati qaydada verilmiĢ bir aylıq həbsdən buraxıldıqdan sonra Əbülfəz bəy
Azərbaycan Xalq Cəbhəsini yaratmaqla məĢğul oldu. AXC təĢəbbüs qrupuyla “Varlıq” cəmiyyəti
martın baĢlanğıcında birləĢərək AXC'nin Müvəqqəti TəĢəbbüs Mərkəzini yaratdılar. 13 Martda
TəĢəbbüs Mərkəzinə “Çənlibel”, “Bakı alimlər klubu” və b. təĢkilatlar da qoĢuldu. 9 Aprel 1989'da
Tiflisdə də qırğınlar baĢ verdikdə artıq qəti aydınlaĢdı ki, sovet rejimi özünün mövcudluğunu
qorumaqçün qandan çəkinməyəcək. Ona görə də Azərbaycan demokratları barıĢmaz
radikallıqdan uzaqlaĢmağı məqsədəuyğun bildilər.
19 Aprel 1989'da Əlyazmalar Ġnstitutundakı iĢdaĢlarıyla görüĢdə Bəy bildirdi ki, Vəzirovla bu ay
üç dəfə görüĢmüĢəm. Onun yanında Xalq Cəbhəsi yaratmaq ideyasını müdafiə etdik.
Sentyabr-Noyabrdaysa Cəbhənin qurultayını çağırmaq fikrindəyik.
6 May 1989'da SSRĠ Nazirlər Sovetinin qərarıyla DQMV'dəki idarə və müəssisələr Azərbaycan
SSR'in səlahiyyətindən çıxarıldı. Bu xəbər Azərbaycanda daxili sabitliyi ciddi Ģəkildə pozdu.
Meydan hərəkatı yatırılandan sonra ilk dəfə olaraq 28 May 1989'da - Azərbaycan
Cümhuriyyətinin yaranması günündə minlərcə adam küçələrə çıxaraq mitinq və nümayiĢ
keçirməyə baĢladı. Göstərək ki, bu xalq nümayiĢləri çox sistemsiz təĢkil olunmuĢdu. 4 Ġyun
1989'dasa “Spartak” stadionunda ilk mütəĢəkkil mitinq keçirildi. Burada iki dəfə çıxıĢ edən
Əbülfəz bəy Azərbaycan Cümhuriyyətindən danıĢdı və bildirdi ki, bu dövlət bütün ġərqdə ilk
demokratik respublika olub və biz indi də demokratiya uğrunda mübarizə aparırıq. Bəy
Azərbaycanda hərbi vəziyyətin və qadağan saatının götürülməsini hakimiyyətdən tələb etdi.
Azərbaycan Xalq CəbhəsĠnĠn beĢĠyĠ baĢInda
16 Ġyul 1989'da Azərbaycan xalqının tarixində heç zaman unudulmayacaq bir hadisə baĢ verdi -
Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin təsis konfransı keçirildi. AXC'nin 30 rayon Ģöbəsindən səsvermə
hüquqlu 196, məĢvərətçi səslə 240 nümayəndənin iĢtirak etdiyi konfrans Əbülfəz bəyi ruh
yüksəkliyiylə AXC sədri seçdi. Konfransın qəbul etdiyi 9 sənəd arasında “Azərbaycan SSR'in
dövlət suverenliyi” haqqında qətnamə də vardı.
Bundan 13 gün sonra - 29 Ġyulda Bakıda keçirilən mitinq DQMV'dəki Xüsusi Ġdarəetmə
Komitəsinin götürülərək burada Azərbaycan hakimiyyətinin bərpa olunmasını, AXC'nin təsdiq
edilməsini, Azərbaycan Cümhuriyyətinin bayraq, gerb və himninin milli dövlət rəmzlərimiz kimi
qəbul edilməsini və b. istədi. 5 Avqustdakı mitinqdəsə milli azadlıq hərəkatının lideri olan
Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin sədri öz çıxıĢında
“Gələcəkdə olsa da mən əminəm ki, xalqımız bir
gün bu meydanda Cənubi Azərbaycanla birləĢmək üçün yığıĢacaq”
inamını bildirəndən sonra
göstərdi ki,
“Azərbaycan torpağını Azərbaycan xalqının özü idarə etməlidir”
. Bu mitinqdəcə ilk
dəfə yüksək tribunadan məhz Bəy bəyan etdi:
“Bizim ən böyük vəzifəmiz Azərbaycanın iqtisadi,
siyasi suverenliyinə nail olmaqdır. Ancaq əgər bizə yenə etina edilməsə, yenə tapdansaq
SSRĠ'dən çıxmaq tələbini irəli sürəcəyik”.
AXC'nin elə bu təzyiqləri sayəsində SSRĠ hökumətinin
DQMV'ni Ermənistana vermək cəhdlərinin qarĢısı alındı.
Bu dövrdə Azərbaycanda əslində ikihakimiyyətlilik yaranmıĢdı - rəsmi güc Moskvanın qoruduğu
KP'də olsa da faktik güc, arxasında bütün xalqın dayandığı Azərbaycan Xalq Cəbhəsindəydi. AXC
isə olduqca müxtəlif maraqlara malik sosial təbəqələri birləĢdirdiyinə görə onu idarə etmək də
xüsusi bacarıq istəyirdi. Əbülfəz bəy daim kollektiv idarəçiliyə üstünlük verir, qərarların məhz
onun yox, AXC'nin rəhbər qurumu olan Ġdarə Heyətinin ümumi rəyini əks etdirməsinə çalıĢırdı.
Bu mərhələdə Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin qarĢısında duran baĢlıca vəzifə fövqəladə vəziyyətin
və qadağan saatının götürülməsi, DQMV'dəki XĠK'nin ləğviydi. MK, onun I katibi Ə.Vəzirovsa
buna Ģiddətli müqavimət göstərirdilər. Bu Moskva marionetkasını “yumĢaltmaq”çün AXC
ikigünlük xəbərdarlıq tətilindən (21-22 Avqust) sonra olduqca güclü birhəftəlik (4-11 Sentyabr
1989) ümummilli tətilə baĢladı. Məhz bu təzyiqin nəticəsində 13 Sentyabrda Azərbərbaycan KP
MK ilə AXC ĠH arasında razılıq protokolu imzalandı. Sənəddə Azərbaycan Ali Sovetinin
növbədənkənar sessiyasının çağırılması və burada Dağlıq Qarabağ problemiylə bağlı vacib
məsələlərin müzakirəsiylə yanaĢı, Azərbaycan SSR'in dövlət suverenliyi və vətəndaĢlığı haqqında
qanunların qəbul edilməsi də razılaĢdırıldı (vətəndaĢlıq haqqında qanunun layihəsi bir qədər gec
hazırlandı, ancaq müzakirəyə çıxarılmadı).
15 Sentyabr 1989 sessiyası Azərbaycan xalqının tarixində olduqca əlamətdardır. Vəzirovun
ikiüzlülüyünə dözməyən AXC nümayəndələrinin sessiyanı tərk etməsiylə (bunu xalq televiziyayla
birbaĢa izləyirdi) Ali Sovetin qarĢısında təsəvvüredilməz gərginlik, dəhĢətli partlayıĢ qorxusu
yaranmıĢdı və məhz Əbülfəz bəyin təmkini, hədsiz vaxt darmacallığında düzgün çıxıĢ yolu tapa
bilməsi sayəsində saat 21:49'da sessiya yenidən bərpa olundu və Qarabağın Azərbaycandan
alınmasının qızğın tərəfdarlarından olan və bundan ötrü əlindən gələni etmiĢ Arkadi Volskinin
baĢçılığı altındakı Xüsusi Ġdarəetmə Komitəsi ləğv edildi. Həmin sessiyada, bir növ, öyüdverici