Fati MƏ fati MƏDİ R

 
53 
tə ə ssübkeş liyi  ə hə miyyə tsiz  saymaq  olmaz.  Ş ə rq  öz  tarixi, 
mə də niyyə ti, alimlə ri və  övliyaları ilə  qə rbdə n qat-qat yuxarıda 
dururdu.  
Qə rb  hiylə yə   ə l  atdı.  Üzbə üz  mübarizə nin  mümkün 
olmayacağ ını  anlayan  Avropa  ş ə rqi  daxildə n  zə iflə tmə yə  
baş ladı.  Axmaq  və   qürurlu  ş ə rqlilə r  tapıb  sə rmayə lə r  tökdü, 
onlardan  “ş ə xsiyyə tlə r”  düzə ltdi.  Artıq,  öz  içimizdə   özümüzə  
qə nim kə silmiş  avropapə rə stlə r yetiş dirilmiş dir.  
T
ƏCAVÜZLƏRDƏ QADININ ROLU 
Müsə lman ölkə lə rində  qadın olduqca tə `sirli bir nüfuza malik idi. 
Qadın öz zə if tə biə ti ilə  Avropanın “yenilik” provokasiyasına daha tez 
uydu.  
Afrikanın  istismarı  zamanı  avropalılara  bir  o  qə də r  də   xə rc 
çə kmə k  lazım  gə lmə di.  Onlar  saxta  bə r-bə zə k  ə ş yaları  ilə  
bə də vilə ri  qısa  bir  müddə tdə   ovsunladılar.  Tə sə vvür  edin  ki, 
bə də vilə r  bir  ovuc  rə ngli  ş üş ə nin  ə və zində   bir  sürü  qoyun 
verirdilə r. Bu müamilə lə rdə  bə də vi qadınlar aparıcı rol oynayırdılar.  
E`tiraf  edə k  ki,  ş ə rqdə   qadınlar  bir  çox  ictimai-siyasi  hüquqlardan 
mə hrum idilə r. İ slam dini qadını qul buxovundan azad etdiyi halda, eyni 
dinin hökmlə ri adı altında onların azadlıqları mə hdudlaş dırılırdı. İ slama 
qə də rki  ş ə rqdə   qadın  insani  ş ə xsiyyə tdə n  mə hrum  idi. 
İ slam  gə ldi  və   qadın  öz  varlığ ını  hiss  etdi.  Qadına  heç  zaman,  heç 
yerdə  görünmə miş  mülkiyyə t hüququ verildi.  
ZALIM V
Ə MƏZLUM 
Hə zrə t  Əli  (ə )  buyurur:  “Zülmün  yaranmasında  iki  ş ə xs 
mə s`uliyyə t daş ıyır: zalım və  bu zülmü qə bul edə n ş ə xs”. Bu iki 

---

 
54 
ş ə xsin hə mkarlığ ı sayə sində  zülm yaranır. Zalım havaya zülm edə  
bilmə z.  Zülm  çə kic  və   zindan  arasında  döyülə n  də mir  parçasıdır. 
Əgə r  zindan,  yə `ni  zülmü  qə bul  edə n  yoxdursa,  hansı  zülmdə n 
danış maq olar?! 
Tə kcə   zülm  yox,  bütün  çarə sizliklə r  hə mkarlıqdan  doğ ur 
(rüş və ti  verə n  yoxsa,  kim  alacaq?).  Cə miyyə ti  ş ikə st  edə n 
tə kcə  zalım hakim yox, elə cə  də  ə zilə n cə miyyə tdir. Demə yin 
ki, hicri VII ə srdə  Çingiz bizi mə ğ lub etdi. Tarixi yaxş ı nə zə rdə n 
keçirin.  Biz  hə lə   XI  ə srlə rdə n  bu  mə ğ lubiyyə tə   daxilə n 
hazırlaş ırdıq. Çingiz sanki içi boş  bir heykə li itə lə yib yıxdı.  
Qurd ağ acın daxilində  hə yat qurur, doğ ub-törə yir, ağ acı içində n 
mə hv  edir.  Deyirlə r  “Külə k  ağ acı  aş ırtdı”.  Xeyr,  ağ ac  çoxdan  bu 
süquta hazırlaş ırdı. Sadə cə , külə k onun son bağ larını qırdı.  
Əgə r  bu  günkü  qadın  özünü  fransız  oyuncağ ı  kimi  bə zə yib 
sə hnə yə  çıxırsa, qə rbdə n uzanan ə li və  içimizdə n bu ə li sıxan 
xə yanə tkarları görmə liyik. Qadın ə ldə n buraxılıb və  ovlanıb! 
Biz  onu  «ə r  üçün  kə niz»,  «evdar  qadın»  edib  lə qə blə r  qoyduq, 
insani ş ə xsiyyə tini alçaltdıq. Bə `zilə ri qadının savadlı olub yazı yaza 
bilmə sinə   qarş ı  çıxdı  ki,  birdə n  namə hrə mə   mə ktub  yazar. 
Qadını xə yanə t imkanından mə hrum edə n ağ alar asudə lə ş di.  
Qadının iffə t və  tə qvasını divarlar və  zə ncirlə rlə  qoruduq, onu 
düş ünə rə k  insan  olmaq  imkanından  mə hrum  etdik.  Qadın 
cə miyyə tdə n, mə ktə bdə n, kitabxanadan mə hrum edildi. Hansı ki, 
İ slam  belə   ş üar  vermiş di:  “Tə hsil  hə r  bir  müsə lman  kiş i  və  
qadına  vacibdir.”  Hə zrə t  Peyğ ə mbə r  (s)  daim  minbə rdə   bu 
barə də   danış ardı.  Amma  sanki  kiş ilə r  bu  sözlə ri  qulaqardına 
vururdular.  Yalnız  imkanlı  müsə lmanlar  evə   müə llim  də `və t  edib, 
xanımların savadlandıra bilirdilə r.  

---

 
55 
Qadın  heç  bir  dini,  fə lsə fi  də rslə rdə   iş tirak  edə   bilmə zdi. 
Yalnız rövzə  mə clislə ri istisna tə ş kil edirdi. Bu mə clislə rdə  də  
qadının  danış maq  sə lahiyyə ti  yox  idi.  O,  yalnız  xə tibin  sözlə rinin 
tə `siri altında ağ layırdı.  
Bə li, evdə  övlad «istehsal» etmə li olan qadın, çöldə  yalnız göz yaş ı 
«istehsal»  edə   bilə rdi.  Mə gə r  müsə lman  qadınının  idealı  Fatimə  
(ə )  belə   idi?  Mə gə r  öz  dövrünün  diktatoruna  amansız  tə nqidlə r 
yağ dıran Zeynə b (ə ) belə  idi? Bütün ə zizlə rini, o cümlə də n iki 
oğ lunu  ş ə hid  vermiş   Zeynə bin  (ə )  qatilə   üz  tutaraq  dediyi 
sözlə rə   baxın:  “Hə md  olsun  o  Allaha  ki,  bizim  ailə mizə   belə   bir 
iftixar  nə sib  olub!”.  Zeynə b  (ə )  sınmır,  tipik  müsə lman  qadını  tə k 
üzülmür. O, öz ş ə hidlə ri ilə  fə xr edə rə k, Kə rbə la sə hnə sini 
gözə llik adlandırır.  
Bə li,  Fatimə   (ə )  və   Zeynə b  (ə )  kimi  idealları  olan  qadınlar 
müt`ilə ş dirildi,  yaxş ı  nə   vardısa,  hamısından  mə hrum  edildi.  İ ndi 
isə  “qadın avropalaş ır” -deyə  haray çə kirlə r. Əslində  isə , qadın 
qə fə sdə n qaçır və  İ slamın yox, biz xurafatçı kiş ilə rin toxuduğ u 
qə fə sdə n!  Ən  də hş ə tlisi  qadın  üçün  hörülmüş   hörümçə k  toru 
İ slamın  adına  yazılır.  O,  İ slamın  ki,  bə ş ə r  tarixində   ilk  də fə  
qadın üçün Fatimə , Zeynə b mə qamı müə yyə nlə ş dirdi.  
Deyirlə r,  qadın  evdə   oturub  uş aq  tə rbiyə   etmə lidir.  Maraqlıdır, 
elm  və   mə `rifə tdə n  xə bə rsiz  bir  insan  övlad  tə rbiyə   edə  
bilə rmi?!  Bir  millə tin  gə lə cə yi  olan  nə sli  savadsız  qadına  e`tibar 
etmə k olarmı?! Axı o uş aq ə mdirmə kdə n, ə ski yumaqdan baş qa 
bir  ş ey  bacarmır!  O,  uş ağ ı  necə   tə rbiyə   edə   bilə r,  körpə nin 
ş ıltaqlığ ının  qarş ısını  necə   ala  bilə r?  Tə bii  ki,  ə vvə lcə  
körpə nin baş ına çımxıracaq, sonra kötə klə yə cə k, daha sonra atasını 

---