Elxan Elatlı PƏNCƏRƏDƏ GÖRÜNƏn köLGƏ detektiv roman
Yüklə 4,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
downloaded from KitabYurdu.org 142 Əmirəliyev dəstəyi yerinə qoydu. Heç özü də bilmirdi ki, bu xəbərə sevinmək lazımdır, yoxsa kədərlənmək... Mehdixan kişinin həyətində bu gün bir qədər başqa əhval- ruhiyyə var idi. Bu gecə qonaqların kənddə keçirdikləri axırıncı gecə olacaqdı. Sabah, günortadan sonra Qasımlı, Mahir və Nemət Bakıya qayıtmalı idilər. Odur ki, şam yeməyi əvvəlkilərdən dəbdəbəli olmuş, evdəki qadınlar da gəlib süfrə arxasında oturmuşdular. Yemək süfrəsi yığışdırılmış, süfrəyə mürəbbə ilə çay gəlmişdi. Stola və onun ətrafına evin qabağından asılmış elektrik lampasından gur işıq düşürdü. Bu işıqda Qasımlının sifətinə diqqətlə baxan olsaydı, onun söhbətlərə qulaq asmağına və hərdən gülümsədiyinə baxmayaraq, fikirli olduğunu görə bilərdi. Görəsən, məşhur xəfiyyə nə fikirləşirdi? Belə gözəl bir ailədən tezliklə ayrılacağına kədərlənirdi, yoxsa onu narahat edən başqa bir məsələ var idi? Bunu onun özündən başqa heç kəs bilmirdi. - Sizi evimizdə həmişə qonaq görməyə şad olacağıq, - ev sahibi səmimiyyətlə bildirdi. - Nə vaxt könlünüzə istirahət etmək düşdü, mütləq gəlin! Qasımlı təbəssümlə ona minnətdarlığını bildirdi: - Sağ olun, biz də sizdən çox razıyıq. Bir həftədən çox əziyyətimizi çəkdiniz. downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 143 - O nə sözdür? Borcumuzdur! - Mehdixan kişi əlini sinəsinə qoydu: - Sizin kimi böyük insana qulluq etmək özü şərəfdir. - Ancaq mən çox istəyərdim ki, biz buraya ov etməyə gələk! - Mahir dedi. Bu arzu Elməddinin lap ürəyindən oldu: - Payızın axınnda, ya qışda mən sizin qulluğunuzda hazır! Meşə, heyvanlar qanşıq qurbandır sizə! - Deyəsən, vəzifəndən sui-istifadə edirsən əzizim, bu düz deyil! Mahirin bu atmacasına hamı güldü. Polkovnik üzr istəyib ayağa qalxdı və stoldan aralanıb qaranlıq həyətə keçdi. Gündüzdən gövdəsində istirahət etdikləri heyva ağacının altında dayanıb bir siqaret yandırdı və çəkməyə başladı. Beynində dolaşan fikirləri sonuncu dəfə götür-qoy etmək üçün ona təklik və sakitlik lazım idi. Bu vaxt Elməddinin iti qaranlıqda asta-asta ona yaxınlaşdı. Bir qədər yanında dayanıb təəccüblə üzünə baxandan sonra, gəldiyi kimi sakitcə uzaqlaşıb tövləyə tərəf getdi. Qasımlı itə fikir vermədi. Kim bilir, kənddəki bir həftəlik istirahətini başa vurduğu bir vaxtda nə düşünürdü o?.. İstirahətə gəlməyinə baxmayaraq, peşəsini burada da unutmamış, narkotik bitki yetişdirən iki adamı ifşa etmişdi. Bəlkə qonağı olduğu bu kənddə kimlərəsə pislik etdiyi üçün peşman idi polis downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 144 polkovniki? Yox, o, peşman olan adama oxşamırdı. Nadir hallarda öz peşəsinin insanlara nə dərəcədə xeyir və ziyan gətirdiyi barədə düşüncələrə dalsa da, öz əqidəsində qəti idi. Qoy cinayətkar özünü haqlı bilsin, bu onun öz işidir. Ancaq Qanbay Qasımlı adlı bir nəfər də var ki, o, baş vermiş cinayəti açmaq qərarına gələ bilər. Bu qərara gəlmək üçün ona pul da təklif edə bilərlər, xahiş də edə bilərlər. Fərqi az idi bunun. Əsas o idi ki, polkovnik Qasımlı bu işi boynuna götürsün. Əgər götürdümü, vay o cinayətkarın halına. Qoy bütün gücünü, biliyini, hiyləgərliyini işə salıb Qasımlının diqqətindən yayınmağa, onu azdırmağa çalışsın. Təki, axırda ifşa olunanda polkovniki qınamasın. Deməsin ki, bu işə niyə başını soxub? Qanbay Qasımlmm peşəsi bu idi və başqalarının nə düşünməyindən asılı olmayaraq, öz peşəsini dəyişmək fikrində deyildi. Bu baxımdan, polkovnik bir çoxları üçün qorxulu düşmən olmuşdu və qorxulu düşmən olaraq qalırdı. O, bir cinayət işini boynuna götürəndə cinayəti törədən naməlum adam istər- istəməz onun rəqibinə çevrilirdi. Rəqibi ilə döyüşün son və həlledici anında Qasımlı öz ovunu görmüş pələngi xatırladırdı. Həmin anlarda onun sifətində bir az sonra edəcəyi qəti sıçrayışın nişanələri görünürdü. Elə indinin özündə, zülmət qaranlıqda, heyva ağacının altında dayanıb siqaret çəkərkən, ona yaxından baxan olsaydı, siqareti downloaded from KitabYurdu.org downloaded from KitabYurdu.org 145 sümürüb közərtdiyi anlarda üzünə düşən zəif işıqda o nişanələri sezə bilərdi. Bəlkə bir həftə əvvəl kənddə baş vermiş qanlı cinayətin motivləri düşündürürdü onu? Bunu demək çox çətin idi. Çünki polkovnik həmin cinayət prosesi ilə demək olar ki, heç maraqlanmamışdı. Qaşqabaqlı xəfiyyə nə barədəsə hey düşünür, düşünürdü. Nəhayət, deyəsən, bir qərara gəlib, evə tərəf çevrildi və siqaretin kötüyünü yerə atıb tapdadı. Yatmaq vaxtı keçirdi. Evin qarşısındakı stolun ətrafında təkcə ev sahibi və Nemət qalmışdı. Onlar nə barədəsə ikilikdə söhbət edirdilər. Polis kapitanı Mahir Talıbov isə heyva ağacına tərəf gəlirdi... ... Bir azdan Nemət onları səslədi: - Yatmaq istəmirsiniz? Qasımlı ilə Mahir yuxarı qalxaraq, evin qarşısındakı əlüzyuyanda yuyunub, dişlərini təmizlədilər və yatmaq üçün evə çıxdılar. Artıq saat 12-ni keçmişdi. Onların kənddə keçirdikləri axınncı gün başlanırdı. Gecədən xeyli keçmişdi. Ayın kəndin üzərinə səpələdiyi işığı kəndə sirli və çox qəmli bir görkəm verirdi. Bomboş küçələrdə bir ölüm sakitliyi hökm sürürdü. Bu ölüm sükutunu, haradasa, kəndin yuxan hissələrindən gələn it səsi pozdu. Başqa bir it onun səsinə səs verdi. Sonra sakitlik yenidən kəndi öz qoynuna aldı. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|