38
Rusiyaya meylli idi. O, tənəzzül prosesi keçirən Səfəvilər
dövlətinin təsirindən qurtulmağa can atan siyasi qüvvələrin
Qarabağ
ərazisindəki
çıxışlarına
istiqamət
vermiş din
xadimlərindən olmuşdur. Alban müəllifinin bu əsəri də erməni
saxtakarlığının təsirinə məruz qalmışdır. Əsasən dövrün dini,
siyasi səciyyəli hadisələrinə fikir vermiş Yesayi Həsən-
Cəlalyanın mülahizələrində diqqəti cəlb edən mühüm cəhət
tarixi gerçəkliklərə xristian baxışıdır. «Alban ölkəsinin qısa
tarixi» tariximizin XVIII əsrlə bağlı olan dövrünün öyrənilməsi
üçün dəyərli mənbələrdən biridir.
Əslən Tiflisdən olan, uşaq ikən xarici dilləri öyrənmək
məqsədilə Fransaya getmiş (aparılmış), müəyyən müddətdən
sonra İrana yollanmış, Fransa səfiri de Gardanın tərcüməçisi
olmuş, 8 il İranda yaşamış Jozef Tiflisinin «Vaqiati-Mir Veys və
Şah Hüseyn» əsəri Azərbaycan tarixinin, Səfəvilər dövlətinin
tənəzzülü və süqutu dövrünün öyrənilməsi üçün mühüm
mənbələrdəndir.
91
Bu əsərin «ən yüksək məziyyəti onun
Səfəvilər dövlətinin süqutu ərəfəsində baş verən Əfqanıstan-İran
siyasi münasibətlərinin, bu iki ölkə ilə bağlı olan ictimai-
iqtisadi məsələlərin, həmçinin ayrı-ayrı şəhərlər və müxtəlif
xalqlar barədə qiymətli məlumatlar baxımından ilkin mənbə
olmasındadır. Müəllif əsasən, gördüyü hadisələri qələmə almış,
müşahidə etdiyi məsələləri əks etdirmişdir».
92
Polyak səyyahı Yan Tadeuş Kruşinskinin (1675-1756)
«Xristian səyyahın tarixi» əsəri XVIII əsrin I yarısında İranda və
Azərbaycanda baş vermiş bir sıra tarixi hadisələri əks etdirir.
93
Əsər müəllifi 1708-1726-cı illərdə Səfəvilər dövlətinin paytaxtı
İsfahanda yaşamış, fəaliyyət göstərmişdir. Güman olunur ki,
«Tarixi-səyyahi Məsihi» («Xristian səyyahın tarixi») əsərin əsl
adı deyildir və şərti olaraq bu cür adlandırılmışdır.
94
Bu əsər fars
dilinə «Bəsirətnamə» və «İbrətnamə» adları ilə tərcümə
olunmuşdur.
95
«Bu tarixi əsərin az vaxt ərzində dünyada belə
sürətlə yayılmasının səbəbini mənbədəki hadisələrin bilavasitə
onları müşahidə edən şəxs tərəfindən təsvir olunmasında,
müəllifin tarixi həqiqətləri obyektiv şəkildə əks etdirməsində
görmək lazımdır».
96
Müəllif həmin əsəri 1726-cı ildən sonra
39
qələmə almışdır. «Tarixi səyyahi-Məsihi» əsəri həcmcə kiçikdir,
lakin orada əks olunan tarixi hadisələrin dəyəri olduqca
böyükdür».
97
Əsərdə Təbriz, Şəki, Şamaxı, Niyazabad, Gəncə və
başqa Azərbaycan şəhərləri haqqında məlumatlar vardır. Müəllif
müşahidələrinin nəticəsi olan bu əsərdə Səfəvilər dövlətinin
süqutu, İsfahanın əfqanlar tərəfindən işğal olunması və bölgə
ərazisində müəyyən müddət ərzində əfqan intizamının bərqərar
olunması müfəssəl şəkildə təsvir olunur. «Tarixi-səyyahi-
Məsihi» əsərinin misilsiz dəyəri vardır».
98
Təqribən XVIII əsrin II yarısından etibarən Azərbaycanın
siyasi pərakəndəlik dövrünü yaşaması dövrün tarix elmində
(salnaməçiliyində) də bölgəçilik prinsipinin qərarlaşmasını
şərtləndirmişdi. Həmin dövrün salnaməçiləri, tarixçiləri baş
verən müxtəlif səciyyəli hadisələrə, mədəni mühit məsələlərinə
məhdud bölgə nöqteyi-nəzərindən yanaşırdılar. Bu dövrdə
salnaməçilik, tarixçilik ənənələri Qarabağ və Şəki xanlıqları
hüdudlarında daha çox inkişaf etmişdir.
99
Mirzə Adıgözəl bəy
Haqverdi bəy oğlu (1770-1848) dövrün tanınmış Azərbaycan
tarixçisi olmuşdur. Onun «Qarabağnamə» əsərində (1845-ci ildə
yazıya alınmışdır) Qarabağ xanlığının siyasi tarixi 1736-cı ildən
1828-ci ilədək izlənilmişdir. Əsərdə Bayat və Şuşa qalalarının,
digər memarlıq obyektlərinin inşa olunması, Pənahəli xanın
şəhərsalma tədbirləri haqqında məlumatlar əvəzsizdir.
100
Mirzə
Camal Cavanşir Qarabağinin (1773-1853) «Qarabağ tarixi» əsəri
(1847-ci ildə fars dilində yazılmışdır) də nəzərdən keçirilən
dövrün hadisələrini də özündə əks etdirir və həmin mühitin
mədəni həyatından müəyyən materiallara malikdir.
101
Əsər
müəllifi 1797-1822-ci illər ərzində Qarabağ xanlığının vəziri
vəzifəsini icra etmişdir. Əhməd bəy Cavanşirin «Qarabağ
xanlığının 1747-1805-ci illərdə siyasi vəziyyətinə dair» əsərində
də XVIII əsrin II yarısında Qarabağın mədəni həyatının
epizodları öz əksini tapmışdır.
102
Qeyd etmək lazımdır ki,
Qarabağın XVIII əsr tarixi, həmin dövrün mədəni həyatı XIX-
XX əsrlərin bir çox müəlliflərini də məşğul etmiş, onlar bu
bölgənin tarixini, mədəni mühitini öz əsərlərində əks
etdirmişlər.
103
Kərim bəy Şəkixanov Fateh (1858-ci ildə vəfat
40
etmişdir) «Şəki xanlarının müxtəsər tarixi» əsərinin (1829-cu
ildə Azərbaycan türkcəsində yazılmışdır) müəllifidir. Şəki
bölgəsinin tanınmış şairi, tarixçisi olmuş bu müəllif XVIII əsrin
II yarısının tarixi hadisələrini öz əsərində əks etdirməklə bu
dövrün mədəniyyətinin inkişaf zəmini haqqında müəyyən
təsəvvür yaratmışdır.
104
Azərbaycana zaman-zaman müxtəlif ölkələrdən, müxtəlif
məqsədlərlə «səyyahlar» gəlmiş, özlərinin qısamüddətli,
uzunmüddətli, könüllü və ya könülsüz «səyahətlərindən»
doğmuş təəssüratlarını tərtib etdikləri gündəliklərdə, yol
qeydlərində, əsərlərində əks etdirmişlər. Azərbaycan XVI-XVIII
əsrlərdə müxtəlif dövlətlərin, bu dövlətlərin mənafelərini güdən
«səyyahların» diqqət obyekti olmuşdur. Azərbaycanın SSRİ
tərkibində olduğu dövrdə müxtəlif məqsədlərlə ölkəyə gəlmiş
(göndərilmiş-red.) şəxslər (xüsusilə Rusiyadan), «səyyahlar»,
«biliklərə can atan elm fədailəri» kimi təqdim olunurdular. XVI
–XVIII əsrlərin Avropa dövlətlərinin, Moskva knyazlığının
(sonralar Rusiyanın) Yaxın və Orta Şərqə diplomatik, iqtisadi,
siyasi müdaxilə etməsi cəhdləri bu dövrün əlamətdar
hadisələrindən olmuşdur. «Səyyahlar» məhz bu müdaxilə
cəhdlərinin aparıcıları olmuşlar. Lakin qeyd etmək lazımdır ki,
həmin «səyyahların» əsərlərində araşdırılan tarixi dövrün
Azərbaycan mədəniyyəti faktları diqqəti cəlb edir və tariximizin
tədqiqi üçün bu məlumatların əhəmiyyətinə şübhə etmək olmaz.
Vinçentso Alessandri, Orucbəy Bayat (əslən azərbaycanlıdır,
sonralar xristianlığın katolik məzhəbini qəbul etmişdir), Antoni
Jenkinson, Ceffri Dekket, Ricard Conson, Tomas Olkok,
Kristofer Berrou, Adam Oleari, Yan Streys, İbrahim Əfəndi
Peçevi, Övliya Çələbi, Artemiy Volınski Venesiya, İspaniya,
İngiltərə, Hollandiya, Saksoniya, Prussiya, Osmanlı Türkiyəsi,
Rusiya kimi orta əsr dövlətlərinin nümayəndələri sifətilə
Azərbaycanda olmuş, yol qeydləri yazmışlar.
XVII
əsrin
Azərbaycan
mədəniyyət
faktlarının
öyrənilməsi üçün Adam Olearinin, Övliya Çələbinin və Yan
Streysin qeydləri daha əhəmiyyətlidir. Adam Oleari alman alimi
və səyahətçisi olmuşdur. O, Holştayn-Qottorp hersoqu III
Dostları ilə paylaş: |