1909-
cu ildə İrana getməyə məcbur olmuş M.Ə.Rəsulzadə
xalqımızın milli qəhrəmanlan Səltarxanla, Bağırxanla tanış olmuş və
Təbrizin inqilabi hərəkatında iştirak etmişdi. Çar hökumətinin tələbindən
sonra buradan İstanbula gedən M.Ə.Rəsulzadə orada Əhməd bəy
Ağayev, Əli bəy Hüseynzadə, Yusif bəy Akçuraoğlu və türk dünyasının
mütəfəkkirlərindən biri olan Ziya Göyalpla birgə işləməli oldu.
M.Ə.Rəsulzadə vətənə qayıtdıqdan sonra «Müsavat» partiyasının ideya
istiqaməti və qayəsi tamamilə yeniləşdi. O, Əli bəy Hüseynzadənin hələ
1904-cü ildə irəli sürdüyü «türkləşmək, islamlaşmaq və müasirləş- məb>
haqqındakı məşhur şüarını başlıca istiqamət kimi irəli sürdü.
Azərbaycandan başqa Qafqazın və müsəlmanlar yaşayan digər
bölgələrin iri şəhərlərində «Müsavat» partiyasının şöbələri yaradıldı.
Belə şöbələr azərbaycanlıların təhsil aldığı mərkəzi şəhərlərin ali təhsil
ocaqlannda da təşkil edilirdi. Sonralar partiyanın Kiyev universitetində
Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin rəhbərliyi ilə yaradılmış şöbəsinin işində
Şəfi bəy Rüstəmbəyov və başqaları fəal iştirak edirdilər.
Balkan müharibələri dövründə partiyanın yaydığı bəyanat Qafqazda
böyük əks-səda doğurdu. Bəyannamədə türk xalqlarına müraciət edərək
onları Türkiyəyə yardım etməyə çağırırdı. Orada deyilirdi: «Dindaşlar!
Bilin və agah olun ki, yeganə ümidimiz və nicat çarəmiz Türkiyənin
istiqlal və tərəqqisindədir». Çağınş çar hökumətini çox narahat etmişdi.
1913-cü ildə Romanovlar sülaləsinin 300 illiyi ilə əlaqədar verilmiş
əfvi-ümumidən sonra Vətənə qayıtmış M.Ə.Rəsulzadə «Müsavat»ın
daimi liderinə çevrildi.
1915-
ci ilin sentyabrında böyük knyaz Nikolay Nikolayeviç
Qafqaz canişini təyin edildi. Azərbaycandan keçərək Tiflisə gedən
canişin Bi- ləcəridə Bakı şəhəri başçılarına və qabaqcıl ziyalılara vəd etdi
ki, xalqa lazımi azadlıqlar veriləcəkdir. Mətbuat sahəsində verilmiş
güzəştlərlə yanaşı, canişin «Açıq söz» qəzetinin nəşrinə şəxsən özü icazə
vermişdi. «Gündəlik türk qozeti»ndə oktyabr ayından Mirzə Bala
Məmmədzadə və başqaları əməkdaşlığa başladılar. Qəzet səhifələrində
M.Ə.Rəsulzadə və onun əqidə dostlannın Azərbaycanın ictimai həyatının
müxtəlif məsələlərinə dair məqalələri çap olunurdu.
75
III
F Ə S İ L
CƏNUBİ AZƏRBAYCAN 1905-1911-ci ÖLLƏR
İRAN İNQİLABINDA
§ 1. Cənubi Azərbaycan inqilab ərəfəsində
və başlanğıcında
İnqüab ərəfəsində XX əsrin başlanğıcında Cənubi Azərbaycanda
sosial-siyasi gərgin sosial-siyasi vəziyyət yaranmışdı: kəndlər- vəzıyj'ət
feodal istisman şiddətlənmiş, o cümlədən döv
lət vergilərinin həcmi çoxalmış, İranın Rusiya və İngiltərə kimi
dövlətlərdən asılı olması və onların yanmmüstəmləkəsi halına düşməsilə
əlaqədar sosial tarazlığı pozulmuş, rüşvətxorluq və ədalətsizlik artmış,
möhtəkirlik bütün ölkəni bürümüş, maliyyə sistemi acınacaqlı vəziyyətə
düşmüşdü. Bu durum inqilab ərəfəsində İranda, o cümlədən Cənubi
Azərbaycanda hakim dairələrin daxili və xarici siyasətindən narazı
qüvvələrin sayı və əhatə dairəsini xeyli genişləndirmişdi. İnqilab
ərəfəsində Cənubi Azərbaycandan, başlıca olaraq kəndlərdən qazanc
dalınca təkcə Rusiyaya getməyə məcbur olan 300 minlik kəsbkar bu
narazı qüvvələrin kiçik bir dəstəsi idi.
Cəmiyyətin narazı sosial təbəqələri içərisində yaranmaqda olan yeni
təbəqə ~ burjuaziya da xüsusi seçilirdi. Ticarət sahəsində, sənaye ocaqlan
yaradılmasında fəaliyyət göstərən burjuaziya həmin fəaliyyətin
qorunması üçün ölkədə qanun-qayda yaradılmasına, ilk növbədə xüsusi
mülkiyyətin toxunulmazlığının hüquqi cəhətdən təmin olunmasına, vahid
daxili bazar yaranmasına çalışırdı. Burjuaziya, eyni zamanda onun
fəaliyyətinə, xüsusilə sənaye müəssisələri yaratmasına qəti surətdə mane
olan xarici kapitala, hər şeydən əvvəl, İrandakı ingilis şahənşah bankı və
rus kredit borc bankı kimi alətlərinə qarşı mübarizə aparırdı.
Xaricdən sənaye mallanmn axım nəticəsində müflisləşərək
dözülməz əmək şəraitində qismən fəhlə kimi çalışmağa məcbur olan, qis
76
mən isə şəhər yoxsulları cərgəsinə keçən sənətkarlar və xırda tacirlər
şəhər əhalisinin ən çox narazı olan hissəsini təşkil edirdilər.
Bütün bunlar əyalətlərdə də mübariz ab-hava doğurur, geniş kütlə
içərisində inqilabçı buıjua meyillərinin artmasına şərait yaradırdı. İranda
ayn-ayn millətlərin, ilk növbədə farslarla yanaşı, Azərbaycan türklərinin
bir millət kimi təşəkkül tapmağa başlaması prosesi də inqilabçı burjua
əhvalının yayılmasına səbəb olurdu, qonşu Rusiya vasitəsilə Avropanın
demokratik ideyalannın daha çox təsir etdiyi Cənubi Azərbaycanda -
iqtisadi cəhətdən İranın digər yerlərinə nisbətən daha çox inkişaf etmiş bu
əyalətdə burjua milliyyətçiliyi ideyalan da yaranır və formalaşırdı.
ölkədə yaranmaqda olan bir sıra maarifçi və gizli siyasi təşkilatlar
həmin yeni burjua məfkurəsinə istinad edirdi. Bu təşkilatlar ölkədə
müstəbid şah idarəçiliyinin məhdud monarxiya ilə əvəz olunması,
qanunverici orqan, ədalətli idarə üsulunun yaranması və digər tələblər
irəli sürürdülər. Bu kimi maarifçi və gizli siyasi qruplar Təbrizdə də
fəaliyyət göstərirdi. Bunlardan bəziləri öz məqsədlərini kütlələr arasında
gizli vərəqlər vasitəsilə yayırdı.
XX əsrin ilk illərində şah sarayının xarici dövlətlərdən (başlıca
olaraq Rusiyadan) aldığı borclar, bu borcların ölkəyə və xalqa heç bir
xeyir vermədən şah və saray xadimləri tərəfindən xərclənməsi, xaricilərlə
ölkə üçün sərfəli olmayan müqavilələrin bağlanması və gömrük tarifi
sisteminin xaricilərin ixtiyarına verilməsi Azərbaycanda da şiddətli etiraz
və həyəcanlara səbəb oldu. Cənubi Azərbaycanın Təbriz, Zəncan, Ərdəbil
şəhərləri narazılıq mərkəzinə çevrildi. Artıq 1905-ci ildə həyəcanlar az
qala bütün İranı bürümüşdü. Təbrizdə və bir sıra başqa şəhərlərdə çıxışlar
baş verirdi.
Tehran çıxışlarının
İranda bütün bu həyəcan və etirazların siyasi
Cənub!
Azərbaycan-
partlayışa çevrilməsi bir qığılcıma bənd idi. 1905-ci
da
əks-sədası
dekabrın 12-də Tehranda baş vermiş hadisə - baş nazir
Eynüddövlənin qəndin qiymətinin bahalanmasmı bəhanə edərək
paytaxtda 17 taciri həbs etdirərək döydürməsi bu qığılcım rolunu oynadı.
Bu təhqiramiz hərəkətə cavab olaraq şəhərdə bütün bazar bağlandı. Tacir
və sənətkarların, milli burjuaziya nümayəndələrinin, demokratik ruhlu
ruhanilərin, görkəmli din xadimlərinin evlərində, müqəddəs yerlərdə
bəstə oturması ilə İranda inqilab başlandı.
Tehranla yanaşı, Təbrizdə, Ərdəbildə, Xoyda, Zəncanda və Cənubi
Azərbaycanın digər şəhərlərində də bazar və dükanlar bağlandı, etiraz
nümayişləri, çıxışlar başlandı.
77
Dostları ilə paylaş: |