.
İNTELLEKTUAL SİSTEMLƏR VƏ TEXNOLOGİYALAR
---------------------------------28------------------------------------
intensivliyini kəskin şəkildə artırır. Belə ki, hər addımda
yeni keyfiyyət dəyişikliyinin meydana çıxması üçün daha
az vaxt tələb olunur. Bu isə o deməkdir ki, düşünən alət,
başqa sözlə, sökülüb-yığılan şüur daha intensiv
dəyişikliklər törədib, insanın əbədi-əzəli arzularını
görünməmiş böyük sürətlə reallaşdıracaqdır.
Bugün tam məsuliyyətlə təsdiq etmək olar ki,
düşünən alət, sökülüb-yığılan şüur üçün lazımi şərait və
minimal mövcudluq mühiti yaranmaqdadır (Компьютер
становится
полноценным
живым
существом.
«Техника-молодежи», октябрь, 1999 г. c.15). Lakin
həm şərait, həm də minimal mövcudluq mühiti dinamik
xarakterlidir. Odur ki, sökülüb-yığılan şüur bugün-sabahın
yarada biləcəyi şəkildə yaranmaya da bilər. Lakin yeni
şəraitə uyğunlaşmaq imkanları tükənmədikcə, qlobal süni
intellekt tez-gec mümkün olan şəkildə və münasib
biçimdə meydana çıxacaqdır.
Bundan əlavə, enerji mühiti olan sahədən düşünən
alətə, sökülüb-yığılan şüura qədərki məntiqi mülahizələr
heç də o demək deyildir ki, bu proses biristiqamətli,
birbaşa, sadədən mürəkkəbə, ibtidaidən aliyə keçid
prosesidir. Xeyr! Yuxarıda təsvir etdiyimiz prosesin hər
mərhələsində geriyə qayıdış baş verir. Belə ki, enerji
sıxlığı intensivliyi artaraq müəyyən həddi keçib plazma
yaratdığı andan plazmanın sönməsi prosesi də başlanır.
Bu prosesin qanuni nəticəsi kimi meydana çıxan qaz
yarandığı məqamdan öz yekcinsliyini və maddəsini
itirməyə başlayır, nəticədə qazın biri digərində yanıb suya
çevrilir. Su da yaranan andan həm reduksiyaya məruz
qalır, yenidən hidrogen və oksigenə parçalanır, həm də
.
İNTELLEKTUAL SİSTEMLƏR VƏ TEXNOLOGİYALAR
---------------------------------29------------------------------------
torpağın meydana gəlməsində iştirak edərək, sərf olunur
və s. Odur ki, bütövlükdə varlıq ümumi kütləsi dəyişməz
olan enerjinin müxtəlif sıxlıqlarla və daimi dəyişmələrdə
mövcud olmaq xassəsinin təzahürü kimi meydana çıxır.
Lakin fəlsəfə tarixində heç də həmişə İnsanın
mahiyyətinə bioloji, sosial və mənəvi-psixoloji amillərin
vəhdəti kimi baxılmamışdır. Antik fəlsəfə insanı “mikro-
kosm” adlandıraraq ona kainatın bir hissəciyi kimi
baxmışdır. İslam, xristian və digər dini fəlsəfədə insana
ruh və bədənin vəhdəti kimi münasibət bəsləmişlər.
İdealist fəlsəfə bütünlükdə insana ideal, ruhi, mənəvi
tamlıq kimi baxmışdır. Materialist fəlsəfə isə insana
biopsixo-sosial varlıq kimi baxır, onu bəşər cəmiyyətinin
yaratdığı ən qiymətli sərvət hesab edir [71, s.167].
Gördüyümüz kimi, insanın gah bu, gah da digər
cəhəti qabardılır, ön plana çəkilir. Buna görə də insan bir
bütöv olaraq olduğu kimi təsvir edilmir. Odur ki, İnsan
problemi öz bitkin həllini gözləməkdədir.
İnsan kimdir? Dünyada onun yeri və məqsədi,
cəmiyyətdə borcu və vəzifələri nədən ibarətdir? Dünyanın
ən böyük müdrikləri insanı gah ağıllı varlıq (“homo
sapiens”), gah yaradıcı varlıq (“homo faber”), gah şüurlu
fəaliyyət göstərən varlıq (“homo agens”), gah emosiyalı,
təbəssümlü varlıq (“homo ludens”), gah da əxlaqlı varlıq
(“homo moralis”) və s. adlandırmışlar. Yunan sofisti
Protaqorun fikrincə, ”bütün şeylərin meyarı insandır”.
Sokrata görə insan “xeyri dərk edən və yaradandır”.
Demokrit hesab edir ki, “İnsana lazım olan nə varsa
hamısını insan təbiətdə və özündə tapmalıdır”. Platona
görə insan ruhla bədənin vəhdətidir, lakin bunlar bir-
.
İNTELLEKTUAL SİSTEMLƏR VƏ TEXNOLOGİYALAR
---------------------------------30------------------------------------
birinə ziddir: ruh insanidir, yüksəkdir, bədən isə yalnız
aşağı və ruha düşmən olan materiyadır. Aristotelin
təsəvvüründə insan bu dünyaya təbiətlə vəhdətdə, onunla
daxilən bağlı olan vücud kimi gəlir və vahid üzvi təbiətin
inkişafı prosesində cismani-mənəvi təkamül yolu ilə
irəliləyir. Aristotelə görə insanı ruhu, təfəkkürü, yaddaşı,
dərk edilmiş iradəsi və incəsənətə meyli fərqləndirir.
Aristotel insanı ictimai heyvan sayır. İnsan özünə
cəmiyyət və dövlət yaradıb, orada yaşayır. Lamerti: “insan
maşındır”- fikrindədir. Hobbs insanı “zəkaya malik
heyvan” hesab edir. C.Lokkun fikrincə, insan “mənəvi və
ictimai heyvandır”. Holbaxa (1723-1789) görə, “insan
özünü mühafizəyə və səadətə səy edəndir”. Fransız
materialistlərinin fikrincə, “insan yalnız
duyğu
məcmusudur”. Helvetsi (1715-1771) göstərir ki, “fiziki
həssaslıq insanın özüdür, insan nədirsə, onun hamısının
mənbəyidir”. Hegelə görə insan cəmiyyəti, bəşəriyyət əsil
”ruh səltənətidir”. Feyerbax (1804-1872) inanır ki, insanın
həqiqi varlığı onun məhəbbətidir, qarşılıqlı münasibətidir,
işidir, əməlidir. Fransız materialistləri insanın həqiqi
varlığını əsasını hissi həzz təşkil edən zövqdə görürdülər
[71, s.175].
Bizim fikrimizcə, İnsan təbiətin alt sistemi olmaqla,
təbii resursları maddi və mənəvi sərvətlərə çevirən böyük,
mürəkkəb, dinamik, idarəediləbilən, təbiət tərəfindən
müəyyən bir məqsədə doğru yönəldilən fiziki, bioloji,
sosial, ehtimallı, dövri (dönərli), qeyri-xətti, mükəmməl,
etibarlı, açıq, özü-özünü tənzimləyən, öyrədən, təşkil
edən, təkmilləşdirən inteqrasiya edilmiş fəal bir sistemdir
[89, s.22-23].
Dostları ilə paylaş: |