xalqı, türk qanunu itirmiş xalqı əcdadlarımın qanunu əsasmda
təşkil etmiş, öyrətmiş».
Tefjri təg teQridə bolmış türk bilgə ka-
ğatt bu ödkə olurtım (КТ c 1) «Tanrı tək tanrıda olmuş (göy
lərdə doğulmuş) türk müdrük xaqanı bu vaxt (taxta) oturdum».
Tetjri təg, tenri yaratmış türk bilgə kağan sabun (BK ş 1) «Tanrı
tək, tanrı yaratmış türk müdrük xaqanı sözüm (budur)».
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
-mış, -miş şəkilçili
feli sifətlərin təbii vəzifəsi adlardan əvvəl işlənib onları
müxtəlif baxımdan
təyin
etməkdir.
Yuxanda verilmiş
cümlələrdə
-mış şəkilçili feli sifət tərkibləri məhz təyin rolunda
çıxış edir. Lakin müasir türk dillərində olduğu kimi, qədim türk
yazısı abidələrinin dilində də
-mış şəkilçiliyi feli sifətlər
substantivləşərək hallana və mənsubiyyət şəkilçisi qəbul edə
bilir. Substantivləşib hallandıqda və mənsubiyyət şəkilçisi qəbul
etdikdə
-mış şəkilçili feli sifətlər mübtəda və tamamlıq
vəzifəsini də yerinə yetirə bilir.
-mış şəkilçili feli sifət tərkibi mənsubiyyət şəkilçisi qəbul
edib cümlənin mübtədası vəzifəsində işlənir; məsələn:
anta
kalmışı yir sayu кор turu, ölü yorıyur ertig (КТ c 3) «Orada
(sağ) qalmışı yer boyu tamamilə əldən düşərək yürüyürdü».
Ida,
taşta kalmışı kobranıp yeli yüz boltı (T 4) «Kolda (çöldə), daşda
qalmışı toplanıb yeddi yüz oldu».
Yağmısı ben ertim, Bilgə
Tonyukuk (T 5) «Qoşulanı mən idim - Müdrik Tonyukuk».
Kəlmisi alp, - tidi (T 38) «Gələnləri cəsurdur, - dedi».
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində feli sifət tərkiblə
rinin tamamlıq rolunda işlənməsinə təsadüf edilməmişdir.
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
-mış şəkilçili feli
sifət tərkiblərinin işlənməsində müasir türk dillərindən bəzi
fərqlənən xüsusiyyətlər do müşahidə edilir.
1.
Müasir türk dillərində feli sifət tərkibi sonra gələn adı
təyin etdikdə tərkibin əsas üzvü olan feli sifət heç bir şəkilçi qə
bul etmir. Qədim türk yazısı abidələrinin dilində isə bəzən
-mış
şəkilçili feli sifət tərkibi sonra gələn adı təyin etdikdə feli sifət
şəkilçisindən sonra mənsubiyyət şəkilçisi işlənir; məsələn: ...
anta kalmışı bodun on uyğur, tokuz oğuz üzə yüz yıl olurıp ...
98
(MÇ 3) «... orada qalmış xalq on uyğur, doqquz oğuz (xalqları)
üzərində yüz il oturub...»
2. Müasir türk dillərində
-mış şəkilçili feli sifət mən
subiyyət şəkilçisi qəbul edib qoşma ilə işlənmir. Qədim türk
yazısı abidələrinin dilində isə
-mış şəkilçili feli sifət həm
mənsubiyyət şəkilçisi qəbul edir, həm də qoşma ilə işlənir;
məsələn: ...
bodun ara bolmışın üçün əlig uyamğa adırıltım (Y
15) «... xalq arasında olduğum üçün əlli qohumumdan
ayrıldım».
3. Müasir
türk dillərində -mış şəkilçili feli sifət yerlik hal
şəkilçisi ilə işlənmir. Qədim türk yazısı abidələrinin dilində isə
bu feli sifət
-da yerlik hal şəkilçisi qəbul edir. Məsələn:
adınlmışta sahnur ertimiz (İ A 1) «Ayrılmağımıza qəmlənirdik».
II.
-duk, -dük, -tuk, -tük şəkilçili feli sifətlərin əmələ
gətirdiyi tərkiblər. Müasir tüık dillərindən bir qismində,
məsələn, Azərbaycan dilində bu şəkilçi yalnız mənsubiyyət
şəkilçisi ilə birlikdə
(-dığım, -dığın, -dtğım ız... şəklində) işlənir,
feli sifət əmələ gətirir. Qədim türk yazısı
abidələrinin dilində bu
şəkilçi həm mənsubiyyət şəkilçisi ilə, həm də onsuz işlənir.
Qədim türk yazısı
abidələrinin dilində -mış şəkilçisi kimi,
-duk, -dük şəkilçisi də iş, hal, hərəkəti keçmiş zaman bağlayır.
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
-duk, -dük şəkilçili
feli sifət tərkibləri həm qoşmalarla (əsasən, üçün qoşması ilə),
həm də qoşmalarsız işlənə bilir; məsələn:
Tefjri küç bertük üçün
kaljım kağan süsi böri təg ermis, yağısı koy təg ermis (KT ş 12)
«Tanrı güc verdiyi üçün atam xaqanın qoşunu qurd kimi imiş,
yağısı qoyun kimi imiş». ...
közün körmədük, kulkakın esidmə-
dük, bodunımın ilgərü kün loğsıkıtja, birigərü tabğaçka, kurı-
ğaru... (BK şm 11)«... gözü ilə görməyən, qulağı ilə eşitməynə
xalqımı şərqə gündoğana, cənuba Tabğaça, qərbə ...».
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
-duk. -dik şəkilçili
feli sifət tərkiblərinin əsas vəzi fes i adlardan əw əl işlənib onları
təyin etməkdir, lakin abidələrin dilində bu feli sifət tərkibləri
mübtəda, tamamlıq, xəbər, xüsusən zərflik vəzifələrində də
işlənir.
99
1.
-duk, -dük şəkilçili feli sifət tərkibləri təyin vəzifəsində.
Bu vəzifədə feli sifətlər heç bir şəkilçi qəbul etmir, sonra gələn
adlara yanaşır, onları təyin edir; məsələn: Bəyləri,
bodum tüzsiz
üçün, tabğaç bodun təbliğin /cürlik üçün, armakçtsın üçün, inili-
eçili kiQsürtükin üçün, bəgli-bodunlığ yoQşurtukın üçün türk
bodun illədük ilin ıçğınu ıdmıs, kağanladuk kağanın yitirü ıdmıs
(KT ş 6-7) «Bəyləri, xalqı döz olmadığı üçün, tabğaç xalqının
təhriki hiyləgər olduğu üçün, cəzbedici olduğu üçün, kiçik
qardaşları böyük qardaşların üstünə salışdırdığı üçün, bəylərlə
xalqı bir-birinin üstünə qaldırdığı üçün türk xalqı yaratdığı elini
dağıtmış, xaqan qoyduğu xaqanını sona yetirmiş».
2.
-duk, -dük şəkilçili feli sifət tərkibləri mübtəda vəzifə
sində. Bu vəzifədə feli sifətlər heç bir şəkilçi qəbul etmir, lakin
müstəqil şəkildə (yəni, adlara qoşulmadan) işlənib cümlənin
mübtədası olur; məsələn:
Karluk isi Qə kəlmədük tidi (MÇ 25)
«Karluklar müttəfiqlərinin yanına gəlmədi, - dedi».
3.
-duk şəkilçili feli sifət tərkibi xəbər vəzifəsində. Bu feli
sifət tərkiblərindən sonra
ır/ir naqis feli işlənir və feli sifət
tərkibi xəbər vəzifəsini yerinə yetirir; məsələn:
An ta kisrə inisi
eçisin tək kıhnmaduk erinç, oğlı ka Qın təg kılınmaduk erinç (KT
ş 5) «Ondan sonra kiçik qardaşı böyük qardaşı kimi olmadı, oğlu
atası kimi olmadı».
4.
-duk şəkilçili feli sifət tərkibi tamamlıq vəzifəsində.
Tərkibin son sözü - feli sifət hallanır
və tərkib cümlənin tamam-
lığı olur; məsələn: ...
bilməz biligin biltükimin, ödiikimin bunça
bitig bitidim (KÇ 28) «... bilməz biliyin bildiyini, nəsihətini
(öyüdünü) bunca yazı yazdım».
5.
-duk şəkilçili feli sifət tərkibi zərflik vəzifəsində.
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
-duk şəkilçili feli sifət
tərkibləri ən çox. cümlənin zərfliyi vəzifəsində işlənir. Bu feli
sifət tərkibləri cümlənin müxtəlif zərfliyi vəzifəsini yerinə
yetirir.
a)
-duk feli sifət şəkilçisindən sonra heç bir şəkilçi
artırılmır və feli sifət tərkibi bütövlükdə cümlənin səbəb zərfliyi
olur; məsələn:
Yağı bohp itinü, yaratunu umaduk yana içikmis
100
(KT ş 10) «Yağı olub (özünə el) təşkil etməyi bacarmadığından
yenə tabe olmuş».
b)
-duk feli sifət şəkilçisindən sonra -gərü istiqamət hal
şəkilçisi qəbul edən feli sifət əvvəl gələn sözləri idarə edir, feli
sifət tərkibi yaradır və tərkib bütövlükdə cümlənin səbəb-məq
səd zərfliyi olur; məsələn:
Bunça isig-küçig bertükgərü salan
madı (KT ş 10) «Bu qədər zəhmətini verdiyinə heyfsilənmədi».
c)
-duk şəkilçili feli sifət əvvəlcə mənsubiyyət şəkilçisi,
sonra yönlük hal şəkilçisi qəbul edir, feli sifət tərkibi yaradır və
tərkib bütövlükdə cümlənin səbəb zərfliyi vəzifəsini yerinə
yetirir; məsələn:
Mən özüm kağan olurtukıma...
yir sayu barmış
bodun ölü, yitü, yadağın, yalıQın yana kəlti (KT ş 27) «Mən
özüm xaqan oturduğuma görə ... yer üzünə səpələnmiş xalq
əldən düşmüş halda, piyada, yalın yenə gəldi».
ç) Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
-duk şəkilçili feli
sifət tərkibləri ən çox
üçün qoşması ilə işlənir və cümlənin
səbəb-məqsəd zərfliyi olur. Bu feli sifət tərkiblərinin
üçün
qoşması ilə işlənməsi özünü iki şəkildə göstərir:
1) Feli sifət əmələ gətirən -
duk şəkilçisindən sonra feli
sifətə heç bir şəkilçi artırılmır, feli sifət tərkibi
üçün qoşması ilə
birlikdə cümlənin səbəb-məqsəd zərfliyi olur; məsələn:
Anta
kisrə teQn biligbertük üçün özüm ök kağan kısdım (T 6) «Ondan
sonra tanrı bilik verdiyi üçün məhz özüm xaqan seçdim».
2) Feli sifət əmələ gətirən
-duk şəkilçisindən sonra feli si
fət mənsubiyyət şəkilçisi qəbul edir və ona qoşulan
üçün
qoşması ilə birlikdə feli sifət tərkibi bütövlükdə cümlənin sə
bəb-məqsəd zərfliyi vəzifəsini yerinə yetirir; məsələn:
Mən
özüm kağan olurtukım üçün türk bodunığ...
kılmadım (BK ş 36)
«Mən özüm xaqan oturduğum üçün türk xalqını ... cəzalandır
madım».
Kazğantukın üçün, uduğ özüm kazğantukım üçün il
yəm ə il boltı. bodun yəmə bodun boltı (T 55-56) «Qazandığı
üçün, ardınca özüm qazandığım üçün el də el oldu, xalq da xalq
oldu».
III.
-ğnta, -gmə şəkilçili feli sifətlərin əmələ gətirdiyi
tərkiblər. Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
-ğma, -gmə (-
ığma, -
igmə) şəkilçisi indiki zaman məzmunlu feli sifətlər
101