22
düşündü və mənimlə razılaşdı. Təxminən başqa bir müsahibə dərc olundu. R.Mehdiyev və onun bütün
işlər üzrə köməkçisi Əli Həsənov məndən S.Təbrizlinin müsahibəsinin əslini istədilər. Bunun üçün
adamlarını göndərdilər, minnətçi saldılar. Mənim "ağıllı oğlan" olduğumu və "onların komandası"nda
çalışa biləcəyimi dedilər. Onlara çox sərt cavab verdim. "Mən Azərbaycana hansı xəyanəti etmişəm ki,
Ramiz Ənvər oğlu məni öz komandasında görür" deyə. Beləcə, məndən istədikləri bu dəfə də alınmadı.
Bir müddət sonra səhih öyrəndim ki, "dinləmə qurğusu"nu ifşa etməklə R.Mehdiyevi xeyli
əsəbiləşdirmişəm. Sən demə, mənim otağımı dinləməklə PA və DİN idbar bir plan hazırlayırmışlar və
bu şou ilə onlar ciddi ajiotaja nail olmağı planlaşdırıblar. Sən demə, içərisində Sirus Təbrizlinin, Nemət
Pənahlının, Rahim Qazıyevin və digərlərinin yer aldığı qurama bir "çevriliş şousu" hazırlanırmış.
Beləliklə, R.Mehdiyev bir qurğu ilə bir neçə düşmənini sıradan çıxaracaq, məni də onların gözünə
qatacaq, "Xural"ı da bu şouya qurban verəcəkdi. Beləcə, mən daha bir iblisanə əməli ifşa etdim və
ölkəni bir neçə dəyərli insanın həbsindən xilas etdim. Amma rejim Neməti yalnız 8-9 ay sonra şərləyib
tuta bildi. Rahim Qazıyev və Sirus Təbrizli isə bu şərdən qurtula bildilər.
Daha bir məqam ondan ibarət idi ki, bizim "dinləmə qurğusu"nu təqdim etdiyimiz və inandığımız DİN,
sən demə, bizi dinləyən və bizə torba tikən qurumun ta... kəndisi imiş. Bu PA-nı çox əsəbləşdirdi. O
qədər ki, indiyə qədər mənə və "Xural"a dözüm nümayiş etdirən PA və onun şöbə müdiri bütün dözüm
limitini bitirdi. R.Mehdiyev son 20 ildə ilk dəfə olaraq bir həftəlik qəzetin baş redaktorunu və qəzeti
məhkəməyə verdi və bu onu göstərdi ki, azad söz və əslində azad medianın əsl ünvanı haradır.
ƏLI HƏSƏNOVUN KİVDF-SI
Müstəqil mətbuata ən böyük pislik gətirən qurumlardan biri
də Kütləvi İnformasiya Vasitələrinə Dövlət Dəstəyi (əslində
Köstəyi) Fondudur. Bu qurum Prezident yanındadır və onun
sərəncamı ilə yaradılıb. Yarandığı günlərdə mətbuatın,
xüsusilə müstəqil mətbuatın ümidlənməsinə səbəb olsa da, az
keçmədi ki, KİVDF-nin əsl siması ortaya çıxdı. KİVDF-nin
icraçı direktoru təyin edilən Vüqar Səfərli ilk gündən müstəqil
mətbuata düşmən kəsildi. Prezident fərmanına görə ayrılan
pullar yalnız müstəqil və partiyalı olmayan qəzetlərə verilməli
idi. Belə də gözləyirdik. Amma Əli Həsənov dövlət adından
KİVDF-yə də müdaxilə etdi və elə ilk müsabiqədəncə
məqsədin məkrli olduğu anlaşıldı. Keçmiş qəzet çeşidləyicisi olan, ömründə bir yazısı dərc olunmayan,
mübarizənin və azad sözün nə demək olduğunu bilməyən, qəssab təfəkkürlü və baqqal düşüncəli bu
adam çox keçmədi ki, medianın tam mənada düşməni olduğunu sübut etdi. Onun Tanrısı puldur və
mətbuat əhlini də o gözdə görməyə başladı. İlk müsabiqənin nəticələri ümumiyyətlə açıqlanmadı və bu
istiqamətdəki bütün tələblər qulaqardına vuruldu. Əli Həsənovun qudası Səttar Mehbalıyevin
Konfederasiyasının qəzeti olan "Ülfət" qəzeti belə müsabiqənin qaliblərindən biri oldu. 99 % qayıdışı
olan qəzetlər irəli çəkildilər, tirajı və satışı yüksək olan mətbu qurumlar kənarda saxlanıldı. Biz bu
istiqamətdə mübarizəni şiddətləndirdik. PA səlahiyyətlilərinə, Prezident İlham Əliyevə dəfələrlə
müraciət edtik, araşdırmalar apardıq, Vüqar Səfərlinin qəssab xislətini ifşa edən materiallar dərc etdik və
ölkə ictimaiyyətinin bilgilənməsini təmin etdik. Vüqar Səfərli o qədər irəli getdi ki, hətta qəzetlərdən
"şapka" belə toplamağa başladı. Arxası güclü idi və əsas hamisi Əli Həsənov idi. Ona görə də onun
kəsdiyi başa sorğu-sual yox idi. Vüqar Səfərli KİVDF adlı mütəşəkkil dəstə vasitəsi ilə yalnız özlərinə
aid olan qəzetlərə pul ayırmağa başladı. Bu siyahıda Əli Həsənovun və həyat yoldaşı Sona Vəliyevanın
10-a qədər tirajı olmayan və satışı olmayan qəzetləri də var. Təbii ki, üç-beş digər oliqarxlara aid olan
qəzetlər də. Biz tənqidimizi artırdıqca, Əli Həsənov bu dəfə Vüqar Səfərlini də bizim üzərimizə
istiqmətləndirdi. Biz normal haqqımızı tələb etdikcə, bunlar bizi susdurmağa daha çox vaxt və diqqət
ayırmağa başladılar. Beləcə, günlərin bir günündə “Xaç ata”ları Ramiz Mehdiyevdən cəmi bir ay sonra
bu dəfə Vüqar Səfərli bizi məhkəməyə verdi. O da R.Mehdiyev kimi 10.000 manat təzminat tələb edirdi.
Məhkəmə R.Mehdiyevin 10.000 manatlıq cərimə tələbini yerinə yetirdiyi kimi Vüqarın da tələbini
yerinə yetirdi. Amma qismən - 500 manat. Əli Həsənovun diqtəsi isə 500 manatı Apellyasiya
Məhkəməsində 5.000 manata qaldırdı.
23
TƏZYIQLƏR DALĞASINA MƏTBUAT ŞURASI QOŞULUR
Məhkəmələr Ramiz Mehdiyevin 10.000 manatlıq tələbini
nəfəs almadan təmin etdilər. Bu məhkəmədə biz həm də
cənab akademikin yalançı olduğunu öyrənmiş olduq. Çünki
onun vəkili Anar Bağırovla anlaşdıq ki, biz təkzib veririk,
qarşı tərəf də cərimədən imtina edir. Biz sözümüzün ağası
olduq - təkzibi dərc etdik. Bu təkzib R.Mehdiyevin vəkili ilə
razılaşdırıldı, hakim tərəfindən qəbul edildi. Amma Ramiz
Mehdiyev sözünün ağası olmadı, bizi aldatdı və 10.000
manatlıq cərimənin əsirinə çevrildi.
Bu arada Vüqar Səfərlinin də cərimə tələbi 5.000 manata
qaldırıldı. 2010-cu ili bu qovğalarla yola verdik və 2011-ci il "Xural" qəzeti üçün çox uğurlu il oldu. Bu
il "Xural" böyüdü, Oxucuların sayqısını qazandı və tirajını artırdı.
2011-ci ildə gündəlik nəşrə başlamağa qərar verdik. İyul-avqust aylarında planlamalara başladıq.
Bizimlə birlikdə Əli Həsənov da hərəkətə keçdi və bizim gündəlik qərarımız PA-nın yuxusunu qaçırdı.
Gündən-günə güclənən müstəqil "Xural", fəaliyyətini yenidən bərpa edən Redaktorlar Birliyi, mətbuatın
yeni axtarışlara keçməsi Əli Həsənovun şər makinasını hərəkətə keçirdi və Mətbuat Şurasına bir gündə 6
(!!!) “şikayət” daxil oldu. Hər şey o qədər aydın idi ki. Və... savaşa savaşla qərar verdik. Geri
çəkilmədik. Başımızı mətbu gilyotinə qoyduq - Ə.Həsənovun gilyotininə. "Xural" gündəlik nəşrə
hazırlıqları tamamlayanda Mətbuat Şurası bizi "qara siyahıya" saldı. Bu, Ramiz Mehdiyevin, Əli
Həsənovun - Azərbaycan hakimiyyətinin müstəqil mediaya qarşı siyasəti, baxışı idi. Bizimlə normal
dillə, yazı ilə, sözlə bacara bilmədilər və dövlətin inzibati resurslarını əllərində cəmləyərək zora, qeyri-
hüquqi yollara baş vurdular. "Xural" MŞ-nın üzvü deyildi. MŞ sıradan bir QHT-dir və bu QHT-nin üzvü
olmamışdıq. Üzvü olmadığımız bir QHT Ramiz Mehdiyev-Əli Həsənov cütlüyünün məkrli planını
tətbiq edir və bizi cəzalandırırdı. Sentyabrın 15-də MŞ-nın iclasına dəvət olunduq, amma onun
toplantısına mən yox, mənim MŞ-ya ünvanladığım məktub qatıldı. Sentyabrın 16-da "Xural"ı "qara
siyahı"ya təqdim etdilər və "Xural" gündəlik nəşrə başlayan gün - sentyabrın 19-da, 2011-ci ildə MŞ-nın
"qara siyahısı"na düşdü. Azərbaycan mətbuatının tarixi bu cür tərbiyəsizlik, namərdlik, arxadan zərbə və
nakişilik görməmişdi. Bütün çətinliklərə sinə gərərək 10 il fəaliyyət göstərən, nəhayət, ölkədə ikinci
olaraq hər gün - həftədə 7 dəfə nəşrə başlayan bir qəzet Əli Həsənovun balaca maraqlarına boyun
əymədiyinə görə cəzalandırılmaq istənirdi. Bizi "qara siyahı"ya daxil etdikləri tarixdə, 1 ay sonra
üzümüzə duracaq işbazların qəzetlərini də MŞ-ya üzv edirdilər...
GÜNDƏLIK "XURAL"
Yox, bu da keçmədi. Məhkəmələr, məhkəmə cərimələri,
hədə-qorxular, şantajlar keçmədi. Sonda "Xural"ı "qara
siyahı"ları ilə qorxutmaq istədilər, o da alınmadı. Mətbuat
Şurasının bu bərbad qərarı başda Əli Həsənov olmaqla
mətbuatı çökdürmək istəyənlərin hamısının üzünü qara etdi.
Biz heç nəyə baxmayaraq, inadla gündəliyə keçdik və
mətbuat gündəminə bomba kimi mövzularla gəldik. 19
sentyabrda başlanan yol 19 oktyabra qədər - 1 ay davam
etdi. 1000 tirajla fəaliyyətə başladıq, on gündən sonra 1500
tiraja, iyirmi gündən sonra 2000 tiraja, 25 gündən sonra
2200 tiraja qalxdıq. Sürətlə böyüyən tirajı ayın sonunda
3000 tiraja çatdırmağı qərarlaşdırdıq. Bu mətbu şəbəkəyə
qarşı mübarizəni dərinləşdirmək məqsədi ilə 21.09.2011-ci
ildə Prezident İlham Əliyevə müraciət etdim və ondan
görüş istədim. 26.09.2011-ci ildə gündəlik "Xural"
Azərbaycan mətbuatının tarixində ilk dəfə olaraq
“promosyon”a başladı. Artıq hər "Xural" alan Oxucu