Cəlil Cavanşir
Yüklə 2,12 Kb. Pdf görüntüsü
|
əllər gözümün önündə canlanır... Odun doğ- rayan, ot biçən, alaq təmizləyən, inək sağan, təndir qalayan, çörək yapan o əllər, mənim klaviaturaya alışmış yumşaq əllərimdən fərq- li olaraq sərt, qabarlı əllər yadıma düşür gecənin bir vaxtı... Müəllim anamın, şair anamın susuz torpaq kimi cadar-cadar olmuş əlləri... Əllərimi oğlumdan gizləməyə çalışıram. Utanıram əllərimdən... Anam texnikanın bu qədər inkişaf etdiyi vaxtda da hərdən mənə uzun-uzun məktub- lar yazır... Cadar-cadar olmuş, oğlumun “elə möhkəmdir ki...” dediyi əlləri ilə mənə şeirli, duyğulu məktublar yazır anam... Oxuduğu saysız kitablar, yetişdirdiyi minlərlə şagird, yazdığı şeirlər, nəvələri üçün düzüb- qoşduğu nağıllar, laylalar yadıma düşür... Yayın istisində üşüyürəm. Boğazımdakı kə- dəri udub, doluxsunuram... *** Kənd həyatının öz çətinlikləri var və kənd qadınları daha fədakar, daha qayğıkeş, daha duyğusaldır... Ağlım kəsəndən anamın dır- naqları manikür görməyib... Atam şəhərdə işlədiyi üçün anam həm kişi işinə, həm qadın işinə qaçıb... Yer belləyib, bostan suvarıb, tərəvəz əkib, meyvə yığıb, odun doğrayıb... 80 Bir dəfə də olsun yeməyimizi gecikdirməyib, paltarımız ütüsüz olmayıb... Heç vaxt bizdən tez yatmayıb, bizdən sonra oyanmayıb... Bir dəfə də olsun məktəbə qarnımız ac, pal- tarımız çirkli getməmişik... Biz xəstələnəndə qeybdən zoğal mürəbbəsi, itburnu, kəklikotu, qarğadalı saçağı peyda olub həmişə... Heç vaxt atamla aramızın açılmasına, ata- mızdan narazı qalmağımıza imkan verməyib və həmişə atamı o qədər sevib ki, bütün ailə bunu hiss eləyib. Uşaq kimi nazıyla oynayıb atamın... İndi də hamı-qudaları, kürəkəni, gəlinləri, nəvələri anamın atama olan sevgisinə qibtəy- lə yanaşır... *** ...Anam qocalır və mən bunu sonuncu dəfə anamın əllərinə baxanda, o torpaq qoxulu, süd qoxulu, çörək qoxulu əllərindən öpəndə hiss elədim... 81 *** ...Tələbə yoldaşım Hüseynin anası dünyasını dəyişəndə bərk sarsılmışdım və dərk eləmiş- dim ki, analar əbədi deyil. 24 yaşım vardı, yüzlərlə kitab oxumuşdum, tələbəydim, rə- van nitqim vardı amma Hüseynə təskinlik verməyə söz tapa bilməmişdim... Yanında oturub onunla birlikdə susmuş- dum... O gün başa düşmüşdüm ki, anası dünyadan köçənlərə təskinlik vermək üçün söz axtarmaq mənasız işdir... *** Anamın əlləri bu gecə yuxuma girmişdi... Saçlarımı qarışdırdı, tumar çəkdi... Bərk-bərk yapışdım... Öpdüm, üzümə söykədim... Oğlumun sözləri yadıma düşdü, ağlamaq is- tədim... Bərk-bərk yapışdım cadar-cadar olmuş əllə- rindən... Yalvardım... anamın əllərinə yalvardım ki, qocalmasın... *** Dünyada bəlkə də ən ədalətsiz hadisə ana əllərinin qocalmasıdır... 82 üç Saat... qadın... darıxmaq... ...O gecə zibillikdən tapdığım krossvordu yazmaq üçün özümlə evə apardım. Stolun üstündəki siqaret qutularının və içki şüşələri- nin arasında balaca bir yer düzəldib, ciddi- cəhdlə krossvord yazmağa girişdim. Gecə saat üçdü... *** ...O gün işə getmək üçün avtobusa mindim, salam verdim. Sürücü telefonla danışırdı, üzümə belə baxmadı. Lap öndə oturmuş qızcığaz üzümə baxıb dodaqlarını qəribə şəkildə büzdü, “salamın başına dəysin” ədasıyla saçlarını gözlərinin üstündən çəkdi. Qırmızı şalvarlı yeniyetmə gözlərini yumub özünü yuxululuğa vurmuşdu, birdən qalxıb kiməsə yer verməli olar deyə o da gözünü açmadı. Hicaba bürünmüş yaşlı qadın na- məhrəmlərin ona toxunmaması üçün şişman gövdəsini oturacağın ən uzaq küncünə sıxışdırmaqla məşğuldu. Təqaüd kartını əlində bərk-bərk sıxmış yaşlı kişi ümumiyyətlə nə dediyimi anlamadı. 83 Kitab oxuyan tələbə qız gözünün ucuyla məni süzüb başını yellədi. Avtobus yerindən tərpəndi. Səhər saat ondu... *** O gün havanın isti olmasına baxmayaraq avtobusdan düşüb bir siqaret yandırdım. Məncə səkkiz saatlıq iş günlərini ləğv etməyin vaxtı çoxdan yetişib. Bütün əmək müqavilələri, sığortalar ləğv edilməlidir. İnsanların niyə rahat həyatı, evi, avtomobili və sağlamlıq sığortası olmalıdır ki? Əgər dostlar kirayə mənzillərdən tabutumuzu çıxaracaqlarsa, nə ehtiyac var uzun-uzun iş günlərinə? Ofisə girdim, bilgisayarımı işə saldım. Saata baxmağa həvəsim olmadı... *** O gün səhərədən-axşama kağız-kuğuzlar arasında eşələndim. Naharı çayla yola ver- dim, çünki ay yeni başlasa da pulum bit- mişdi. Pulsuzluğa nifrət edirəm. İnsan pul- suz qaldığı üçün daha çox işləməyə məcbur olur. Hə, bir də banklardan zəhləm gedir. Paytaxtda evim və qeydiyyatım olmadığı üçün mənə kredit vermirlər. Axşam iş masamın üzərindəki kağızları toplayıb qapıdan çıxanda dostum zəng elədi. 84 Yüklə 2,12 Kb. Dostları ilə paylaş:
|