1
SAYLI
P
ROTOKOLUN
3-
CÜ MADDƏSI ÜZRƏ TƏLIMAT
–
A
ZAD SEÇKI HÜQUQU
norması ilə tətbiq edilib və ona yalnız yeni Konstitusiyanın qəbul vasitəsilə yenidən baxıla
bilər, bu isə xüsusilə mürəkkəb bir prosedurun tətbiqini nəzərdə tutur. Bununla belə, o qeyd
etdi ki, milli qanunvericiliyi Konvensiyaya uyğun hala gətirmək üçün istifadə ediləcək
vasitələri, mahiyyət etibarı ilə, Nazirlər Komitəsinin nəzarəti altında hakimiyyət orqanları
seçməlidirlər. Hökumətlər qanunvericiliyin 1 saylı Protokolun 3-cü maddəsinə uyğunluğunu
təmin etməyə imkan yaradan bütün mümkün vasitələrin tətbiqini tədqiq etmək imkanına
malikdirlər və o cümlədən bunu hər hansı siyasi proses vasitəsilə və ya Konstitusiyanı
Konvensiyaya uyğun tərzdə şərh etməklə edə bilərlər (
yenə orada
, 111-ci bənd).
C. Yaşayış yeri səsvermə hüquqlarından istifadənin şərti kimi
1. Xaricdə yaşayan vətəndaşların səsvermə hüququ
27. 1961-ci ildən başlayaraq bir sıra işlərdə Komissiya yaşayış yeri meyarı əsasında
səsvermə hüququna qoyulmuş qadağalar barəsindəki şikayətləri açıq-aydın əsassız şikayət
elan etdi (Komissiyanın bu işlərdəki qərarlarına bax:
X. və başqaları Belçikaya qarşı
;
X.
Birləşmiş Krallığa qarşı
(11 dekabr 1976-cı il);
X. Birləşmiş Krallığa qarşı
(28 fevral 1979-cu
il);
X. Birləşmiş Krallığa qarşı
(13 may 1982-ci il);
Polaçço və Qarofalo İtaliyaya qarşı
;
Lukş Almaniyaya qarşı
).
28. Daha sonra Məhkəmə yaşayış yeri meyarının tətbiqinin 1 saylı Protokolun 3-cü
maddəsinə uyğun olduğunu təkrarən bildirdi. Belə məhdudiyyəti bir sıra səbəblərlə
əsaslandırmaq olar: birincisi, ölkə ərazisində yaşamayan vətəndaşların öz ölkələrinin
gündəlik problemləri ilə əlaqələri, bu əlaqələrin mütəmadiliyi və onların bu problemlər
barəsində məlumatları daha az olur; ikincisi, parlament seçkisində namizəd qismində iştirak
edənlər seçki məsələlərini xaricdə yaşayan vətəndaşlara asanlıqla təqdim edə bilməzlər, həm
də sonuncuların namizədlərin seçilməsinə və ya onların seçki platformalarının tərtib
olunmasına təsiri az olur; üçüncüsü, şəxsin parlament seçkilərində səsvermə hüququ ilə
həmin səsvermə sayəsində seçilən siyasi qurumların aktlarının birbaşa təsirinə məruz qalması
arasında sıx əlaqə olur; və dördüncüsü, qanunverici orqanın xaricdə yaşayan vətəndaşların
seçkilərə təsirini məhdudlaşdırmaqdan ibarət qanuni marağı elə məsələlərlə əlaqədardır ki,
onlar fundamental əhəmiyyət daşısa da, ilk növbədə ölkə ərazisində yaşayanlara təsir göstərir.
29. Hətta müvafiq şəxs öz mənşə ölkəsi ilə bütün əlaqələri kəsməyibsə belə və yuxarıda qeyd
edilən amillərin bu şəxsə aidiyyəti olmasa belə, qanunvericilikdə hər bir ayrıca hal həmişə
nəzərə alına bilməz və orada yalnız ümumi normalar təsbit olunmalıdır (
Hilbe Lixtenşteynə
qarşı
(qərardad);
Doyl Birləşmiş Krallığa qarşı
(qərardad);
Şindler Birləşmiş Krallığa
qarşı
, 105-ci bənd).
30. Buna görə də Məhkəmə öz mənşə ölkəsini tərk etmiş vətəndaşların şikayətlərini əsassız
hesab edib (
Hilbe Lixtenşteynə qarşı
(qərardad)). O, iki işdə bu faktı xüsusi olaraq nəzərə aldı
ki, ölkədə yaşamayanlar mühacirət etdikdən sonra birinci on beş il ərzində milli seçkilərdə
səs verə bilərdilər və istənilən halda, onlar yaşamaq üçün öz mənşə ölkələrinə qayıtdıqları
təqdirdə hüquqları bərpa olunurdu, buna görə də Məhkəmə qərara aldı ki, bu tədbir qeyri-
mütənasib deyil (
Doyl Birləşmiş Krallığa qarşı
(qərardad);
Şindler Birləşmiş Krallığa qarşı
,
108-ci bənd). Yuxarıda qeyd edilən sonuncu işdə Məhkəmə bu faktı da əhəmiyyətli hesab
etdi ki, parlament toqquşan maraqları bir neçə dəfə tarazlaşdırmağa çalışmış və ölkədə
yaşamayanların səsvermə hüquqları məsələsini ətraflı şəkildə müzakirə etmişdi; parlamentin
rəylərindəki təkamül ölkədə yaşamayan vətəndaşların səs vermələrinə ilk dəfə icazə verildiyi
dövrdən bəri səsvermənin müddəti barəsindəki müddəalarda sonradan edilmiş dəyişikliklərdə
öz əksini tapmışdı.
11
Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsi
1
SAYLI
P
ROTOKOLUN
3-
CÜ MADDƏSI ÜZRƏ TƏLIMAT
–
A
ZAD SEÇKI HÜQUQU
31.
Şindler Birləşmiş Krallığa qarşı
məhkəmə işində Məhkəmə qeyd etdi ki, şəxsin mənşə
ölkəsinin və yaşadığı ölkənin siyasi həyatında iştirakı baxımından miqrasiyanın yaratdığı
problem barəsində Avropa səviyyəsində məlumatlılıq artmaqdadır. Bununla belə, araşdırılmış
materialların heç biri bu qənaətə gəlmək üçün əsas təşkil etmir ki, qanunvericiliyin indiki
vəziyyətində dövlətlər ölkədə yaşamayan vətəndaşların səsvermə hüququnun
məhdudlaşdırılmamasını təmin etmək öhdəliyini daşıyırlar. Üzv dövlətlərin
qanunvericiliyində və praktikasında ölkədə yaşamayan vətəndaşların səsvermə hüququnu
məhdudlaşdırmamaq istiqamətində aydın tendensiya mövcud olsa da və dövlətlərin böyük
əksəriyyəti bu hüququn məhdudlaşdırılmamasının lehinə olsalar da, bu, ölkədə yaşamayan
vətəndaşların səsvermə hüququnun məhdudlaşdırılmaması məsələsində ümumi yanaşmanın
və ya konsensusun mövcud olduğu qənaətinə gəlmək üçün yetərli deyil. Buna görə də
Məhkəmə bu nəticəyə gəldi ki, bu məsələni nəzarət altında saxlamağa ehtiyac olsa da, bu
sahədə dövlətlərə verilən qiymətləndirmə sərbəstliyinin hüdudları geniş olaraq qalır (
yenə
orada
, 109-115-ci bəndlər).
2. Müəyyən ərazilərlə bağlı xüsusi hallar
32.
Pi Fransaya qarşı
məhkəmə işində Məhkəmə potensial seçici ilə müvafiq ərazi arasında
kifayət qədər ciddi əlaqənin olması ideyasına bir daha qayıtdı. Fransanın kontinental
ərazisindən olan Fransa vətəndaşının Yeni Kaledoniya Konqresinə seçkilərdə səs vermək
hüququ belə bir əsasa görə rədd edilmişdi ki, o, ən azı 10 il həmin ərazidə yaşadığını sübut
edə bilməyib. Məhkəmənin rəyi bundan ibarət oldu ki, müvafiq ərazidə müəyyən müddət
ərzində yaşaması tələbi belə bir məsələnin həllinə yönəlib ki, seçkilər "müvafiq" əhalinin
iradəsini əks etdirməli və əraziyə son dövrlərdə gələn və həmin ərazi ilə ciddi əlaqələri
olmayan şəxslərin kütləvi surətdə səs verməsi seçkilərin nəticələrinə təsir göstərməməlidir.
Bundan başqa, səsvermə hüququnun məhdudlaşdırılması Yeni Kaledoniya vətəndaşlığının
müəyyənləşdirilməsinin birbaşa nəticəsi idi. Ərizəçi Yeni Kaledoniyadakı siyasi qurumların
aktlarının təsirinə orada yaşayan vətəndaşlarla eyni dərəcədə məruz qalmırdı. Müvafiq olaraq,
ərazidə müəyyən müddət yaşama şərti əsaslı idi və qanuni məqsəd daşıyırdı. Yeni
Kaledoniyanın tarixi və statusu (ərazi tam suverenlik əldə etməyə doğru keçid mərhələsində
və öz müqəddəratını təyin etmə prosesində idi)on illik yaşayış tələbi kimi məhdudiyyətə haqq
qazandıran "yerli tələblərin" əsasını təşkil edən amil sayıla bilərdi, belə ki, bu şərt həm də
qanlı münaqişəni yumşaltmağa şərait yaradırdı.
33.
Sevinger Niderlanda qarşı
məhkəmə işi müəyyən muxtariyyətə malik olan Aruba
adasının sakinlərinin Niderland parlamentinə seçkilərdə iştirak edə bilməməsi ilə əlaqədar idi.
Lakin onlar Aruba parlamentinə seçkilərdə səs verə bilərdilər, sonuncu isə Niderland
parlamentinə xüsusi nümayəndələr göndərmək səlahiyyətinə malik idi. Məhkəmənin rəyi
bundan ibarət oldu ki, bu yolla Arubada yaşayan Niderland vətəndaşları Niderland
parlamentinin aşağı palatasının qəbul etdiyi qərarlara təsir göstərə bilərdilər və parlamentin
qəbul etdiyi aktlar onlara Niderlandda yaşayan Niderland vətəndaşları ilə eyni dərəcədə təsir
göstərmirdi. Məhkəmə həmçinin 1 saylı Protokolun 3-cü maddəsi ilə birgə götürülməklə 14-
cü maddə üzrə şikayəti rədd etdi. O, bu qənaətə gəldi ki, Aruba parlamentinin üzvlərinə səs
vermək hüququna yalnız Arubada yaşayan Niderland vətəndaşları malik idilər və buna görə
də onların durumu digər Niderland vətəndaşlarının durumuna bənzər deyildi.
34. Müvafiq dövlətin ərazisində səsvermənin coğrafi və ərazi meyarı əsasında təşkilinə
gəlincə, Məhkəmə qəbul etdi ki, şəxsin adının bir seçici siyahısından çıxarılıb digərinə əlavə
edilməsi aşağıdakı qanuni məqsədləri daşıyır: seçici siyahılarının zaman və nəzarət məsələsi
baxımından qənaətbəxş şəkildə tərtib olunmasını təmin etmək, səsvermə ilə bağlı
əməliyyatların düzgün təşkilinə şərait yaratmaq və saxtakarlıq imkanını aradan qaldırmaq.
Qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş müddət çərçivəsində bu rəsmiyyətlərin yerinə yetirilməsi
12
Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsi