ANLAMA
[alm. Verstehen; fr.
Verstehen; os. tr. idrak; ər.
نسد]
-
Anlayış
idrakın, dilin tətbiqi ilə bağlı pilləsində aləmin
iniaks formalarından biri, predmet və hadisələri ümumiləş-
dirməyin forması. Anlama və anlamlardan çıxarılan mənalar həm
məcazi, həm də həqiqi ola bilər. Dilçilər bəzən anlamanın tərifini
belər verirlər: ―Ağlımıza gələn ilk mənadır‖. Anlamanın vasitə-
çiliyi sadəcə sözlərlə olmur, hiss üzvləri ilə, əqli qabiliyyətlə də
mümkündür.
ANTAQONĠST
[ru. Антогонист; yun. Antagonistes –
düşmən] ictimai inkişaf ziddiyyətlərinin keyfiyyətcə müxtəlif
tipləri
. Antoqonizm
isə bir-birinə tam ziddiyət deməkdir.
Məsələn, fəhlə sinifi ilə burjuaziyanın münasibəti, ya da
liberalizm ilə totalitarizmin münasibəti.
ANTROPOMORFĠZM
[alm. Anthropomorprhismus; fr.
Anthropomorphisme; ing. Anthropomorphism; yun. Anthropos –
insan, morphe – forma; osm. tr. müşebbihe; ər.
خٙجشِ
] – insane
xüsusiyətləri başqa bir varlığa, xüusilə də Tanrıya aid edilməsi.
|
