Bir çok bilim adamının 21
Yüklə 2,93 Mb.
|
|
- 164 -
LİBERAL İKTİSAT TÜRK BOR MADENLERİNİN ÖZELLEŞTİRİLMESİNİ ÖNGÖRMEZ, ÖNGÖREMEZ ÇÜNKÜ BU ONUN ÖZÜNE AYKIRIDIR.
"Devlet müdahaleciliğine A. Smith'in anlayışı içinde ancak şu iki alana giren durumlarda izin ve gerek vardır. 1- Yabancı ülkelerin ekonomik tecavüzü olduğu zaman, toplumu savunmak gerektiğinde, 2- Bireyi toplumun diğer kişilerinden gelebilecek baskı ve haksızlıklara karşı doğal düzeni yeniden kurmak ve sürdürmek, söz konusu olduğu zaman." (110)
Olaya Eti Holding ve bor madenlerinin özelleştirilmesi açısından bakıldığında, yaklaşık 150 yıldan beri Türk bor madenlerini ele geçirmek için üretim ve ihraç fiyatlarına haksız müdahalelerde bulunan bu alanda 1978 öncesi faaliyet gösteren yerli şirketleri çirkin ve kamu zararına, kamusal varlıkların israfına sebebiyet verecek şekilde bir sömürgeci rekabeti dayatan, Çok uluslu madencilik şirketinin (Rio Tinto/İngiltere) müdahaleleri karşısında, Türk devletinin Hükümeti vasıtasıyla Bor madenlerine müdahalesi ve bu suretle Türk bor madenlerinin devletleştirilmesi ve bunun talanı için önceden bir olan taliplisine 2-3 Çok Uluslu Şirketin eklendiği (Saint Gobain, E.ON AĞ, Citicorp Venture Capital/Mincorp) mevcut koşullar altında sürdürülmesi ve korunması bir zorunluluk olmuştur. Nitekim bu durum aynı zamanda bireyi ve toplumu kısacası Türkiye'yi ve geleceğini baskı ve haksızlıklara karşı koruma altına almanın, liberalizmin ön gördüğü koruma biçimidir. Bunun yanında Serbest Ticaret Teorisyeni " Bırakınız yapsınlar bırakınız geçsinler" anlayışının ateşli savunucusu Adam Smith'in İngiliz Posta Telefon Telgraf İdaresinin (PTT) hizmetlerini özel şahıs yada şirketler tarafından yerine getirilmesine şiddetle karşı çıkması, ayrıca devlet yönetiminde Gümrükler Genel Müdürlüğü gibi bir görevi ifa etmesi, diğer taraftan liberalizmin beşiği İngiltere'de, ABD'de Avrupa ülkelerinde Özelleştirme gibi bir olgunun varlığı, Adam Smith'in Liberal Okulun bir peygamberi mi yoksa İngiliz emperyalizmini haklı gösterecek bir dalavereci, şarlatan teorisyenmi olduğu konusu ciddi bir olgu olarak - 165 -
incelenmelidir. Bor madenlerine birde Musevi kökenli Davit Ricardo'nun Uluslararası ticarette ortaya attığı "Karşılaştırmalı Üstünlükler(maliyetler) Teorisi" açısından bakalım. Davit Ricardo yayınladığı kitabında Özetle; "her ülkenin karşılaştırmalı üstünlüğü bulunan, düşük maliyetle üretim yaptığı alanlarda uzmanlaşarak diğer ülkelerle ticari ilişkilerini geliştirmesi mevcut üretim kaynakları ile daha fazla mal elde etmesini, öngörmektedir. Bu halde ham madde açısından en azından en ucuz maliyetli rafine bor üretimi Türkiye ve ABD'de yapılmaktadır. Oysa hammadde açısından Avrupa'da faaliyet gösteren kendisine ait yakın bir coğrafya'da hammadde kaynağı bulunmayan Avrupalı rafine bor üreticileri Türkiye'den ve ABD'den daha ucuza rafine bor ürünleri almak yerine niçin ülkelerinde üretimi tercih ediyorlar? Hatta ve hatta aynı kıta üstünde sayılan Türkiye'nin zengin bor kaynaklarına yakın yerlerde, ki bu yerler çok kısa sayılabilecek mesafelerde limanlara açılmaktadır. Niçin 150 yıl boyunca bir rafineri kurma yolunu seçmediler? Hala niçin hammaddeyi kendi ülkelerine taşıyıp daha maliyetli bir üretim yöntemini benimsiyorlar? Yada Ülkemizin Karşılaştırmalı üstünlüğe sahip olduğu bor madenleri üzerinde uzmanlaşmayı sağlama ve derinleştirme yerine neden sahip olduğumuz üstünlüğü aleyhimize gelişecek şekilde özelleştirme yoluyla çok uluslu oli-gopol firmaların egemenliğine terk etme yolunu benimsiyoruz? Kuşkusuz bu açıdanda liberal yaklaşımlarla bor madenlerinin özelleştirilmesini savunmak, temelde sağlam argümanlara dayanmadığı gibi ham bor ve rafine bor konusunda mukayese kabul etmez bir üstünlüğe sahip Türkiye'nin, liberal teoriden gelen ve doğal üstünlüğünü dağıtmaya dönük özelleştirme çabalarının arkasında gittikçe büyüyen Bor ve bor ürünleri üretim ve ticaretinden daha fazla pay kapma savaşının olduğu muhakkak. Liberal kapitalizmin tarihsel gelişim süreci içerisinde tutarlı bir seyir izlediğini ileri sürmek imkanı yoktur. Liberal kapitalizm zaman zaman müdahaleci, çağdaş müdahaleci, güdümlü görünümler sergilemektedir. Türkiye'de 1980'li yıllardan beri her geçen gün artan bir ağırlıkta tartışılan ve bir taraftan da yürütülen özelleştirme çalışmaları, Almanya, Fransa, İngiltere ve Amerika, Kanada,... gibi ülkelerin iktisadi alanda sahip oldukları kamu işletmelerinin varlığı, hatta Liberalizmin beşiği İngiltere'de geçmişte zaman zaman yapılan bazı sanayi dallarındaki millileştirmeler dikkate alındığında esasen bu ekonomilerin karma bir ekonomik sisteme sahip oldukları açıktır. Ancak her ne hikmetse bu ülkeler Uluslararası ekonomi planında az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler ile 20 yüzyılın sonlarına doğru dağılan doğu bloku ülkelerine hızlı bir biçimde öngördükleri özelleştirme uygulamaları, çelişkili bir durum arz etmektedir. Bu anlamda Kapitalizmin kutsal ilkesi "bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler" her nedense ileri kapitalist ülkelerde tarih boyunca tam anlamıyla uygulama imkanı bulamamıştır. Esasen bu teori emperyalizme özgü bir eylem biçimini tarif etmektedir. Çünkü "yapma" ve "geçme" hakkı" - 166 - bu teoriyle sadece ileri ve güçlü kapitalist ülkelere, geri kalmış yada gelişmekte olan ülkelerle ilişkilerinde tanınmaktadır. Bu açıdan bakıldığında; günümüzde ileri ve gelişmiş ülkeler için serbest ticaretin kutsal ilkesinin ifade ettiği anlam "bırakınız yapacağım, bırakınız geçeceğim" şeklinde tercüme edilebilir MORGAN PLANI İLE ETİ HOLDİNG ÖZELLEŞTİRMESİNDE HEDEFLENEN AMAÇLAR GERÇEKÇİ DEĞİLDİR Eti Holding'e Bağlı olarak faaliyet gösteren Türk borlarını topraktan çıkararak rafine bor üretimi yapan Eti Bor A.Ş,1999 yılı verilerine göre; Türkiyenin karlılıkta 6. Satış hasılatı büyüklüğü sıralamasında 29. Sırasın da yer almaktadır. Bor madenlerinin ve bunların işlendiği tesislerin özelleştirilmesi ulusal ekonomiden önemli kaynak transferlerine neden olacaktır. Morgan planı ile Etibank'ın bir Holding A.Ş şeklinde yapılandırılması ve bağlı Müesseselerin Anonim Şirket şeklinde yapılandırılarak teker teker özelleştirilmesi öngörülürken hedeflenen amaçlar; pazar güçlerinin ekonomiyi canlandırması, Üretkenlik ve verimliliğin arttırılması, Mal ve hizmetlerin kalitesini, miktarını ve çeşidini arttırmak, Hisse sahipliğini yaygınlaştırmak, Hazine desteğini en aza indirmek, KİT'ler tarafından uygulanan tekelci fiyatlandırmayı ve dolaylı vergileri azaltmak, Modern teknoloji ve yönetim tekniklerini Türkiye'ye çekmek, Endüstrideki kamu ve özel mülkiyet dengesini değiştirmek, Yabancı yatırımlar sayesinde uluslararası ekonomik politik bağları güçlendirmek, Mevcut sermaye yatırımlarının getirilerini arttırmak, Devlete gelir sağlamak şeklinde sıralanmaktadır. Eti Holding'in (Etibank) kurulduğu günden bu yana madencilik ve metalürji alanında üstlendiği misyon ve Türk özel sektörünün ve yabancı sermayenin bu misyon karşısındaki tavrı dikkate alındığında yukarıda sıralanan Eti Holding özelleştirilmesinden öngörülen amaçların, geçerli olmadığı, sadece Eti Holding özelleştirmesini allayıp pullayan ve faydalı bir özelleştirme alacağı izlenimi uyandırmaya dönük argümanlar olarak ortaya konduğu anlaşılmaktadır. Bor madenlerinde yapılacak bir özelleştirme piyasa güçlerini canlandırmaktan ziyade Ham bor ürünlerini yıkıcı bir rekabetle karşı karşıya bırakacaktır. Rekabet sonucu Avrupa ve Amerika kısmende Uzakdoğu ve asya rekabet sonucu daha ucuz hammadde'ye kavuşacak bu anlamda üretim artarken ülkemiz gittikçe azalan bir döviz girdisi ile karşı karşıya kalacaktır. Ham bor ve rafine bor ürünlerinin kalite ve miktarının arttırılması demek, selektif madencilik yapılarak yüksek kaliteli cevherlerin üretileceği bunun yanında daha düşük kaliteli cevherlerin ise heba edileceği anlamını beraberinde taşımaktadır. Ayrıca zaten Türk ham ve rafine - 167 - bor ürünleri dünyanın en kaliteli ürünleri olduğundan yapılacak özelleştirmenin kalite üzerindeki etkisi sıfır olacaktır. Hazine desteğini en aza indirmek, uygulanan tekelci fıyatlandırmayı ve dolaylı vergileri azaltmak gibi bir amaç, Eti Holding için söz konusu olamaz, her şeyden önce Eti Holding'e bağlı Anonim Şirketler tarafından üretilen metal fiyatlarının belirlenmesinde Londra Metal Borsası'nda oluşan fiyatlar dikkate alınmaktadır. Fiyat tespitinde tekelci bir fiyat ugulaması mevzuu bahis değildir. Diğer taraftan ham ve rafine bor fiyatları konusundada böyle tekelci fiyat uygulamasından söz etme imkanı yoktur. Daha önceki bölümde izah edildiği üzere Dünya Bor piyasası tekelleşme eğilimi gösteren Oligopol piyasadır. Böyle bir ortamda olsa olsa "Kartel" anlaşmalarından söz edilebilirki Eti Holding ve Türkiye alıcı profili açısından kartel anlaşmalarının mağduru olarak ortaya çıkmaktadır. Bu anlamda olsa olsa Türk bor madenlerinin uluslararası pazarda fiyat miktar olarak manüple edildiği, ve piyasada faaliyet gösteren Çok Uluslu Endüstriyel Hammadde şirketi olan olan Rio Tinto ve ona bağlı US Borax tarafından Pazar dışına itilmeye çalışıldığından söz edilebilir. Keza dolaylı vergileri azaltmak gibi bir yaklaşımda Eti Holding üretim ve satışları açısından söz konusu olamaz. Çünkü üretimlerin satış fiyatları üzerine konan yada fiyatın içerisinde fon yada vergi adında gizlenmiş herhangi bir dolaylı vergi içermemektedir. Hepsinden önemlisi Eti Holding Hazine yardımı almayan ender Kamu iktisadi Teşebbüslerinden biridir. Bilakis Eti Holding Türkiye ekonomisine yıllık 300 milyon doların üzerinde bir ihracattan kaynaklanan döviz girdisi sağlamaktadır. Eti Holding'in çok basit önlemlerle kısa vadede bu döviz girdisini yıllık 1-1,5 milyar dolara çıkarma potansiyeline sahiptir. Bunun önündeki engel ise, sözde serbest rekabetten yana olan Çok Uluslu Şirket önderliğinde oluşturulan kartel anlaşmalarıdır. Sonuçta, Eti Holding tüketen konumundan uzak Konsolide devlet bütçesine gelir aktaran bir kurum niteliğine haizdir. Bunun yamsıra yarattığı istihdam, katma değer ve dışsal ekonomiler vasıtasıyla Türk ekomomisine ciddi anlamda katkılarda bulunmaktadır. Modern teknoloji ve yönetim tekniklerini Türkiye'ye çekmek, endüstrideki kamu ve özel mülkiyet dengesini değiştirmek, Yabancı yatırımlar sayesinde uluslararası ekonomik politik bağları güçlendirmek, Mevcut sermaye yatırımlarının getirilerini arttırmak, gibi amaçlar Morgan Planının dilek ve temenniler kısmını oluşturur gibidir. Nitekim, Cumhuriyet kurulduğu günden bu yana Türkiye Doğu bloku karşısında Liberal kapitalist batı dünyasının iyi bir müttefiki olmakla birlikte, Avrupa ve ABD bir türlü sahip olduğu modern ve ileri teknolojiyi Türkiye'ye transfer etmemiş hatta bu yolda Türkiye'nin doğal kaynaklarını işlemede kullanacağı modern teknolojilerin önünde ciddi bir engel olarak durmuştur. Bugün özeleştirme konusu olan Eti Holding Üretim üniteleri Rus, Japon, Polonya, Finlandiya gibi ülkelerin teknolojileri ile kurulmak durumunda kalınmıştır. Bugün bile Avrupa ve ABD'nin modern ve ileri teknolojileri Türkiye'ye getirmek gibi bir niyetinin olduğunu iddia ve kabul etmek imkan dahilinde değildir. Örneğin; Türkiye'nin sahip olduğu bor madenleri varlığı karsısında tekstil ve E-glass kalite fiber teknolojilerinin Türkiye dışında uzak doğu, asya ülkelerine kaydırılması, keza bu teknolojilerin kullanıldığı ileri teknoloji ürünleri ve bu ürünlere ilişkin donanım, donanım altyapı üretimlerine ilişkin yatırımların Türkiye'ye hala yapılmaktan imtina edilmesi bu anlamda önemli sonuçlar olarak karşımızda durmaktadır. - 168 -
Eti Holding'in madencilik ve metalürji alanında endüstrideki dengeyi kamu ekonomisi lehine değiştirici hiçbir faaliyeti olmamakla birlikte endüstrideki kamu ve özel mülkiyet dengesini değiştirmek gibi bir amacın ortaya konması ancak Türk madenciliği hakkında gerekli ve yeterli bilgi sahibi olamayanların ve Türk madenciliğini Avrupalı tekellerin bir malı yapmaya çalışanların ortaya süreceği bir gerekçe olarak karşımıza çıkmaktadır. Eti Holding'in son 10 yıllık stratejisi zararlı olduğu üretim alanlarından çekilmek şeklinde olmuştur. Bu bağlamda Ergani Bakır işletmelerini, Mazıdağı Fosfat işletmesini, Keçiborlu Kükürt işletmelerini kapatmış bunun yanında muhtelif madencilik faaliyetlerini sona erdirmiştir. Sonuç olarak Eti Holding sürekli bir küçülme eğiliminde olmakla endüstrideki kamu ağırlığını azaltıcı bir yaklaşım içindedir. Ancak Türk madenciliğinin ana motor gücü olan Eti Holding'in çekildiği alanlarda maalesef yerli özel sektör yada yabancı sermaye yatırımları doldurmamaktadır. Türkiye'de Alüminyum, Ferrokrom, Bakır, Gümüş, işetmeciliği yapma konusunda hiçbir yasal engel yokken gerek yerli ve gerekse de yabancı sermayenin bu alanda metallurji tesisi kurmadığını görüyoruz. Duruma maden işletmeleri açısından baktığımızda tam tersi bir durumla karşılaşılmaktadır. Sermaye yoğun yatırım isteyen metal üretiminden uzak kalan yerli ve yabancı sermaye sözü edilen metallerin üretilmesinde kullanılan hammadde üretiminde ve bunu kullanan Batı endüstrisine ihraç etme konusunda oldukça istekli davranmaktadır. ETİ HOLDİNG' ÖZELLEŞTİRİLMESİ TÜRKİYENİN SANAYİLEŞMESİ ÖNÜNDE CİDDİ BİR ENGELDİR. GELECEKTE TAMİRİ MÜMKÜN OLMAYAN BAĞIMLILIKLARA YOL AÇMASI VE ÜLKE KAYNAKLARININ TALAN EDİLMESİ SONUÇLARINI DOĞURACAK POTANSİYEL BİR TEHLİKEDİR "Türkiye'de madencilik sektörü üretiminin yaklaşık %15'i özel kuruluşlar tarafından gerçekleştirilmektedir. Sayıları yüzlerle ifade edilebilen ve çoğunlukla şahıs ve aile şirketi olan bu işletmelerin büyük çoğunluğu tek bir ürüne yönelik faaliyet göstermektedir. Üretim kapasiteleri sınırlı sermaye ve teknolojik donanımları yetersiz olan bu kuruluşların faaliyetleri ağırlıklı olarak kromit, kömür ve endüstriyel mineraller alanlarında yoğunlaşmıştır. Kromit ve endüstriyel minerallerde büyük ölçüde ihracata yönelik olarak çalışan özel kuruluşların rekabet güçleri küçük ölçekli işletmecilik nedeniyle oldukça sınırlı düzeyde bulunmaktadır. Bu nedenle bu kuruluşlar dünya piyasalarındaki gelişmelere oldukça duyarlı durum- - 169 -
dadır. Piyasaların canlı olduğu dönemlerde faaliyetlerde büyük canlılık yaşanırken, piyasaların durgunluğa girdiği dönemlerde özel kesimdeki işletmelerin büyük çoğunluğu faaliyetlerini durdurmak zorunda kalmaktadır." (111) Diğer taraftan özel kesimin yer aldığı madencilik sektöründe kayıtdışı üretim ve satış çok sık rastlanan bir durumdur. Özellikle kömür, kromit ve endüstriyel mineraller alanında bu kayıt dişilik oldukça yaygındır. Genelde üretim maliyetlerinin düşük tutulabilmesi için madencilik tekniklerinden uzak gösterilen faaliyetlerde, sigortasız ve düşük ücretli işgücü kullanımı oldukça yaygındır. Son yıllarda madencilikle ilgili kamu kuruluşlarının uhdelerinde bulunan maden sahalarının rödevans karşılığı özel girişimcilere verilmesi sonucu sektördeki kayıtdışı üretim faaliyetleri dahada bir derinlik kazanmıştır. Son yıllarda yaşanan ekonomik krizler, sıkça karşılaşılan devalüasyon ve madencilik sektöründe faaliyet gösteren yüzlerce küçük aynı zamanda mali açıdan yetersiz firma arasında var olma yolunda verilen savaş ve onun getirdiği rekabet sonucu ülkemizin sahip olduğu endüstriyel hammaddelerin çok ucuza ve her yıl dahada artan miktarlarda ihracı sonucunu beraberinde getirmektedir. Madencilik sektöründeki işletme faaliyetlerinin denetimi 3213 sayılı kanunla öngörülmekle birlikte yetkili Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı'na bağlı Maden İşleri Genel Müdürlüğü'nce bu denetim faaliyetlerinin yerine getirildiğini söyleme imkanı bulunmamaktadır. Yine yüzlerce küçük işletmelerden müteşekkil sektörde, mülki idare ve mali denetimin varlığından söz etme imkanıda yoktur. Özetle madencilik sektöründe özel girişim her türlü denetimden uzak dağınık bir yapıda faaaliyet göstermektedir. Aynı zamanda sektörde yürütülen ekonomik faaliyetleri destekleyecek, yönlendirecek planlayacak bilgi ve veri üretimi yoktur. DİE tarafından periyodik olarak anket formlarıyla sorgulanan işletmelerin sağladığı veriler bu şartlar altında gerçek durumu yansıtmaktan uzak olduğu gibi bu suretle toplanan veriler fonksiyonel bir biçimde kullanılmamakta sadece bir istatiski veri olarak kalmaktadır. Ülkemizdeki madencilik faaliyetleri ulusal geleceğimiz açısından hiçde hoş olmayan böylesi bir görünüm içindeyken, sanayileşme ileri teknolojileri üretme ve geliştirme sürecinde ülkemizin ihtiyaç duyacağı temel bir girdi olan madenlerimizin, kamu elinde kalan kısmını bir taraftan globalleşme, serbest ticaret adına diğer taraftan kamu açıklarının finasmanı amaçlarıyla plansız, programsız açılımlarla özelleştirilmesi ulusal hammadde kaynaklarının sahipsiz ve savunmasız bir biçimde dünya sanayi ve birkaç hammadde tekelinin, yüzlerini güldüren Türkiye açısmdanda traji komik bir duruma sokmuştur. Türkiye'de Cumhuriyetin kurulduğu günden başlayarak bu güne kadar gelen süreç içinde belirli ticari ve madencilik çevreleri bir taraftan devlet tekellerine diğer taraftan devlet - 170 -
tarafından ülke kaynaklarının heba edilmesine neden olan yıkıcı rekabet şartlarının bir sonucu olarak yapılan maden devletleştirmelerine sürekli karşı olmuşlar. Hatta bu hususta yıkıcı rekabetten azami derecede faydalanan yabancı şirketler ve devletlerin bu alanda sözcülüğünü üstlenmişlerdir. Bu çevrelerin faaliyetleri yapılan madencilik faaliyetinin ilk aşaması olan madenin topraktan çıkarılıp ham olarak satılması aşamasında kalmış, o madenin teknoloji kullanarak yüksek katma değerli ürünler haline getirilmesi asla düşünülmemiştir. Bu durum Cumhuriyetimizin ilk yıllarında Özel girişimden yana olan Celal Bayar'ı bile isyan noktasına kadar götürecek ve özei sermayeyi en sert biçimde eleştirtecek bir gelişmedir. Celal Bayar'a göre özel sermaye üç grupta toplanmaktadır. " 1- Belli alanlara yerleşmeyi salt kendi açılarından karlı gören yabancı sermayeye paravanlık edenler.
Aradan yıllar geçmesine rağmen günümüzde özellikle madencilik ve buna bağlı ticaret alanında, Celal Bayar'ın yapmış olduğu sınıflandırmanın ve ulusal ekonomi aleyhine hala geçerli olması madencilik ve buna bağlı rafine ve metalürji tesislerinin özelleştirme sonrası akıbetleri ve ulusal ekonomimiz açısından olumsuz sonuçları hakkında iyimser olmayan beklentileri güçlendirmektedir. Türkiye'nin üyelik için kapısında beklediği Avrupa Birliği her sektörde müşterek politikalar geliştirirken, madencilik alanında müşterek bir politika tespiti yönünde çalışmalar yapılmamaktadır. Bunun nedeninin; Avrupa Birliğine üye ülkelerin endüstrilerinin ihtiyacı olan yeterli hammadde kaynaklarından yoksun olmaları nedeniyle, ulusal ekonomilerini bağlayıcı tasarruflardan uzak durmaktan kaynaklandığını söylemek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında Avrupa Topluluğuna üye olan ve birlik içinde yüksek ağırlığı bulunan İngiltere, Fransa ve Almanya'nın hammadde kaynaklan açısından kendi kendilerine yeterli ülke oldukları söylenemez. İtalya, İspanya, Portekiz, İrlanda ve Yunanistan'ın maden varlıkları ulusal sanayileri dikkate alındığında kendi kendilerine yeterli ve dışa bağımlı olmayan ülkeler olarak ön plana çıkmaktadır. Bu ülkelerin maden varlığı Almanya, Fransa ve İngiltere için aynı birliğe üye ülke ve birlik çıkarları açısından bir güvence oluşturmaktadır. Nitekim birlik içerisinde Almanya, Fransa ve İngiltere'nin birlik üyesi nispeten daha az gelişmiş ülkelere yaptıkları yatırımlar ve teknoloji transferleri ile hammadde kaynakları ve onların endüstriyel süreçte değişimi sırasında yaratılan katma değer ortaklaşa bölüşülür haldedir. Sonuç olarak Avrupa Birliğine üye ülkeler temelde madencilik alanında birlikten ziyade ulusal çıkar politikalarından yanadırlar. - 171 - Hal böyle olmakla birlikte İngiltere, Almanya ve Fransa madencilik politikalarını belirlerken planlı uluslararası bir organizasyon ve faaliyet içerisindedirler. Fransa'da Maden arama işlerinden sorumlu bir devlet kuruluşu olan "Bureau de Recherches Geologiques et Minieres" Fransa ve dışında maden araması yapan tüm kamu birimlerini bünyesinde toplamıştır. Madencilik alanındaki Fransız politikası; ulusal sanayisinin gereksinim duyduğu madenler ve endüstriyel hammaddelerin en uygun ve ucuz olarak sahiplenmek şeklinde özetlenebilir. Maden yatakları ya bu devlet kurumu yahut ortaklık yoluyla işletilirler. Almanya'da da benzer bir durum söz konusudur. Bir Alman devlet kuruluşu olan "Bundesanstalt Für Geovvissenschaften und Rohstoffe" ülke ekonomisinin maden ve endüstriyel hammadde temininde devamlılığı ve güvenliği sağlamak üzere denizaşırı maden aramacılığı yapmaktadır. Alman hükümeti anılan kurumun bu yöndeki çalışmalarını yeterli ödenekle desteklemektedir. Avrupa Birliği üyesi ülkeler içinde İngiltere Deniz aşırı ülkeler üzerinde madencilik faaliyetlerinde ihtisas sahibi olan yegane ülkedir. Yine bir İngiliz devlet kuruluşu olan "British Geological Survey" bu konuda ingiliz kökenli çok uluslu ve ulusal şirketlere gereken her türlü desteği vermektedir. Ayrıca İngiltere madencilik konusunda ABD kökenli Çok Uluslu Madencilik şirketleriyle de oldukça büyük bir yakınlık içindedir. Avrupa Birliği dışında kalan ABD' de madencilik faaliyetleri devlet kurumlarının planlamaları altında yürütülmektedir. "Bureau of Mines" ve "US Geological Survey" adlı iç içe faaliyet gösteren devlet kurumları tüm dünyada madencilik sektörü ile ilgili rezerv, üretim tüketim, ihracat ve benzeri konularda her türlü istatistik ve verileri toplayan aynı zamanda hedef belirleyen kurumlardır. Kısaca yukarıda saydığımız ülkelerin hepsi sanayileşmiş ülkelerdir. Bu ülkelerin sanayi devrimi sonrası ihtiyaç duydukları hammadde kaynaklarına bakış açıları uzun yıllar fiilen ve kesintisiz olarak sürdürdükleri sömürgeci emperyalist perspektiftir. Endüstrileşmenin ve yüksek teknolojinin artan bir trentte egemen olduğu bu ülkeler geçtiğimiz yüzyıllar boyunca dünyanın doğal kaynaklarını har vurup harman savurmuş insanlığı ve geleceğini hiç düşünmemiştir. Bu ülkelerin hammadde açısından dünyaya emperyalist gözle bakmalarına karşın, günümüzde münferit olarak kendi ulusal hammadde kaynakları bu bakış açısından muaftır. Başını ABD'nin çektiği sanayileşmiş ülkeler öncelikle hammadde kaynaklarını dünyanın diğer bölgelerinden ucuza temin arayışı içindedirler. Bu anlayış bu ülkelerin hem devlet hemde özel sektör düşüncesini temsil eder. Bunun örneklerini petrol ve bor kaynaklarının kullanımında görmek mümkündür. ABD petrolde ve Bor madenlerinde stratejik stok tutabilmektedir. Örneğin Bor madenlerinin stratejik önemi ve Türkiye'den yapılan ucuz ithalat karşısında; ABD' de bazı bor madenleri (özellikle Kolemanit) kapatılarak stratejik rezerv haline getirilmiştir. Ayrıca Türkiye'den yapılan ithalat nedeniyle US Borax sahip olduğu madenlerde üre- Yüklə 2,93 Mb. Dostları ilə paylaş:
|