21
1.
Yüksək dağlıq ərazi: təbaşir dövrünün süxurları - əhəngdaşı, qumdaşı, gilli şist,
təbaşir, qumdaşı tərkibli əhəngdaşı və vulkanik süxurlar – tuf süxurları.
2.
Orta dağlıq ərazi: porfirinlər və onların tufları, tufo-kanqlomeratlar və Yura
dövrünün tuf qumları.
3.
Dağətəyi ərazi: vulkanik süxurlar bazalt və rəngli litoloji tərkibli kontinental
çökmə süxurlarla özünü biruzə verir. Onlar iri çay daşları, çakıl, qum, çınqıl,
supeslər, gillər və s. şəklində görsənir.
Kür çökəkliyinin böyük oroqrafik vahidlərindən biri Gəncə-Qazax düzüdür. Bu düzənlik
həmçinin Kiçik Qafqaz aşağı maili düzü adlanır. Cənub və Cənub-Şərqdə Qarabağ maili
düzənliyi və Şimal-Qərbdə isə Xram çayı ilə həmsərhəddir. Düzənliyin eni Şıxlı və Yuxarı
Salahlı kəndləri ətrafında 3-5 km, Goranboy rayonunda 35 km-ə qədərdir.
Gəncə-Qazax düzü Şimalda orta Kür dərəsi ilə, Şərqdə Bozdağın Cənub yamacı ilə
həmsərhəddir. Düzənliyin hündürlüyü 200-400 m aralıqda dəyişir. Kiçik Qafqazdan axan çaylar
onun səthindən keçir.
Gəncə-Qazax düzünün bütün ərazisi alluvial-prolüvial elementlərdən ibarətdir.
Kiçik Qafqaz dağlarının Şimal-Şərq yamacının alçaq dağlıq ərazilərində yerləşən Qazax-Ağstafa
rayonları Qazax sinklinorium tektonik strukturunun bir hissəsini təşkil edir. Geoloji quruluşu təbaşir,
Paleogen dövrünün vulkanik–
çökmə və çökmə süxurlarının toplusundan, həmçinin Dördüncü
dövrün alluvial-prolüv
ial və delüvial-prolüvial gilləri, qumdaşı, çınqıl və s. ibarətdir. Kür çayı və
Ağstafaçay yatağının sağ sahilində olan üst təbaşir çöküntülərnin ümumi qalınlığı 1800-2000 m-ə
çatır ki, dağ əmələgəlmə prosesləri zamanı qırışıqlığa məruz qalmış və tektonik dövrlərdə
şırımlaşmış və mürəkkəbləşmişdir. Bu regionun cənub sərhədlərini təşkil edən düzənliklərdə iqtisadi
fəaliyyətləri məhdudlaşdırır və bəzi problemlərə səbəb olur.
Regionun geoloji və geomorfoloji şəraiti ilə bağlı problemlərindən biri ərazinin seysmikliyidir.
Regionun Rixter şkalası ilə 7 ball gücündə zəlzələ zonası kimi qiymətləndirilməsinə baxmayaraq,
ərazidə çox zəif təkanlar müşahidə olunur.
Murovdağ, Şahdağ və Qaradağ antiklinorium dağ silsilələri regionun əsas morfostrukturlarıdır.
Hövzələrin çoxunun geoloji və tektonik xüsusiyyətləri, xüsusən də orogen mərhələdə
diferensial neotektonik fəaliyyətlərin təsiri altında formalaşmış morfostrukturlar, öyrənilən
ərazinin rəngarəng təbii şəraitinin, fiziki-coğrafi komponentlərinin və həmçinin təbii landşaftın
ərazi fərqlərinin formalaşmasının əsas səbəbləridir.
Gəncə-Qazax regionunun yüksəklik əraziləri Şəkil 1.4 də göstərilmişdir.
22
Şəkil 1.4. Gəncə-Qazax regionunun yüksəklik xəritəsi
Şəmkir antiklinoriumu Şimal-Şərq yamacın ən böyük morfoloji strukturudur. Bu
antiklinorium Yura dövrünün orta və hündür vulkanogen mineral kompleksləri nəticəsində
əmələ gəlmişdir. Tektonik yamacın erroziyası nəticəsində Gəncə-Qazax maili düzənliyindən
ayrılmışdır.
Kiçik Qafqazın bütün Şimal-Şərq yamacı və Kür maili ərazisinin sərhəddində təbaşir gili,
əhəngdaşı və qismən vulkanik minerallardan ibarət alçaq monoklonal dərələr var. Çaylar həmin
monoklinal dərələrdən axır.
Torpaq tipləri
Regionda qədim zamanlardan kənd təsərrüfatı inkişaf etdirilir və öz landşaft xüsusiyyətlərindən asılı
olaraq intensiv suvarılır. Aşağıda göstərilən torpaq tipləri regionda geniş yayılmışdır: açıq boz-
qonur, tünd boz-
qonur, nəm çəmən, nəm çəmən-meşə, bataqlıq-çəmən və boz. Yuxarıda qeyd
olunan torpaq tipləri regionda şaquli zonallıq üzrə yerləşir. Buna görə də, xüsusən Kür çayı
sahillərindən, müxtəlif iqlim şəraitində formalaşan alçaq və orta dağlıqlara qədər olan düzənliklərdə
genişlənən müxtəlif torpaq tipləri, genetik, fiziki, kimyəvi və mexaniki xüsusiyyətlərinə və həmçinin
istismar intensivliyinə görə fərqlidirlər. Boz-qonur və boz torpaqlarda humusun miqdarı 1.8-3.0%
təşkil edir və şorandır. Şoranlıq Ceyrançölün yeraltı sular səthə çox yaxın olan ovalıqlarda və
silsilələr arasındakı düzənliklərdə geniş yayılmışdır.
Regionun torpaq tipləri kənd təsərrüfatı bitkilərinin becərilməsinə imkan verir. Əsas kənd
təsərrüfatı sahələri üzümçülük, taxılçılıq və heyvandarlıqdır. Kartof becərilməsi, bağçılıq və
tərəvəzçilik də yaxşı inkişaf etmişdir. Regionun əsas təbii kənd təsərrüfatı resursu Ceyrançöl
23
düzənliyinin qışlaqlarıdır. Bu ərazilər əsasən otlaq heyvandarlığı (qoyunçuluq) və yem istehsalı
üçün istifadə olunur.
1.2.5
Geodinamik proseslər: sel, torpaq sürüşmələri, daşqınlar və s.
Gəncə-Qazax region bir çox təbii fəlakətlərlə üzləşir. Qəfil daşqınlar, sellər və torpaq sürüşməsi
geniş əraziləri bürüyür ki, bu da bir çox yerlərdə əmlak və məhsulların məhv olmasına səbəb olur.
Bu təbii fəlakətlərin iqtisadiyyata çox boyük təsiri və təzyiqləri var.
Bu daşqınlar əsasən zəif mühafizə olunan ərazilərdə yerləşmələri və xidmətlərə zəif yetişmələri
səbəbindən yoxsul əhaliyə təsir göstərir. Tez-tez baş verən sel daşqınları onun təsirinə məruz qalan
ərazilərin sosial-iqtisadi inkişafına əsas maneədir.
Regionun geoloji və geomorfoloji şəraiti ilə bağlı problemlərdən biri ərazinin seysmikliyidir.
Regionun Rixter şkalası ilə 7 ball gücündə zəlzələ zonası kimi qiymətləndirilir.
2012-
ci il daşqınların və torpaq sürüşmələrinin sayında əhəmiyyətli dərəcədə artım müşhidə
olunmuşdur. Bu əkin sahələrinin normadan artıq istismarı və istirahət zonalarının artması və s. daxil
olmaqla insan fəaliyyətinin və iqlim dəyişməsinin, təsirinin artması ilə əlaqədardır.
Yüksək dağlıq ərazilərdə (Murovdağ silsiləsinin Qamış, Ömər və Koroğlu zirvələrinin ətrafları)
bu proseslərə insan fəaliyyətinin təsiri aşağı axın sahələrindəkindən azdır. Murovdağ və Şahdağ
silsilələrinin çay axan alp çəmən ərazilərində (Şəmkirçay, Kürəkçay və Gəncəçay çaylarının
mənbələri) bitki və torpaq örtüyünə insan fəaliyyətinin bəzi təsirləri olduğuna baxmayaraq,
ekosistem hələ də əvvəlki vəziyyətini bərpa (özünübərpa) etməyə qadirdir.
Gəncəçay, Şəmkirçay və Zəyəmçayın dərələri boyunca olan subalp çəmənlərdə, meşə zonalarında
daşqın, torpaq sürüşməsi və torpaq erroziyası riski, meşə deqradasiyası və torpaq istifadəsinin
dəyişdirilməsi (suvarma, yaşayış sahələri və yol tikintisi məqsədi ilə) nəticəsində artır. Nəticədə,
yüksək dağ çəmən landşaftının sərhədləri (2200-2800 m) dəyişir və həmçinin meşələrin sahəsi
azal
ır. Bitkilərin və məhsuldar torpaq qatının deqradasiyası nəticəsində erroziya intensivləşir,
daşqınların və sellərin sayı artır.
Regionun çay dərələrinin aşağı axın ərazilərində vəziyyət daha fəlakətlidir. Bitkilərin çoxu səhra
və yarımsəhra ərazilərinin bitkiləri ilə əvəzlənir, səhralaşma prosesi və suvarmanın təsirindən
torpağın şoranlığı artır.
Daşqın yazda (hövzədə qar əriməsi və həmçinin güclü yağışlar nəticəsində) və tez-tez payızda
(güclü yağış zamanı) baş verir.
Sel regionda 2 qrupa bölünür:
•
Turbulent sel
•
Strukturlaşdırılmış sel
Turbulent seldə gətirmələr strukturlaşdırılmış selə nisbətən az olur. Strukturlaşdırılmış seldə
gətirmələr çay və çay konusu ətrafında yığılır. Yağıntıdan başqa hövzədə çayın yamacı və quru
material növləri selin formalaşmasında mühüm rol oynayır. Ağstafaçayda suyun kritik axım 1960-cı
Dostları ilə paylaş: |