88
rə malikdirlər. Dünya təcrübəsində suyun ozonlaşdırıl-
ması üsulundan da istifadə edilir.
Su mühitinə suyun təbii tərkibini dəyişdirən müx-
təlif maddələrin daxil olması təbii ekosistem və insan
üçün ciddi təhlükə törədir. Hazırda dünya su hövzəsinə
hər il 30 mindən artıq müxtəlif adlı kimyəvi birləşmələr
atılır ki, onların miqdarı 1,2 mlrd. tona qədərdir.
Hidrosferin karbohidrogenlərlə çirkləndirilməsi bö-
yük təhlükə yaradır. Burada əsas yeri tankerlərdə baş
verən qəzalar, habelə indiyə qədər neft gəmilərinə tan-
kerləri yuduqdan sonra çirkli suları dənizə atmaq üçün
verilən icazə tutur.
Su hövzələrində nazik neft qatı oksigenin daxil ol-
masına mane olur və beləliklə, onlarda mühüm fiziki-
kimyəvi proseslərin gedişatını pozur.
Neftin çox miqdarda su hövzələrinə axını regio-
nal miqyasda ekoloji fəlakətə səbəb olaraq, quşların, də-
niz heyvanlarının kütləvi məhvinə, balıq sənayesinin
böhranına səbəb olur. 1967-ci ildə 117 ton xam neft
yüklənmiş –tanker İngiltərə sahillərində qəzaya uğradığı
zaman bütün neft dənizə tökülmüş və nəticədə yalnız
dəniz quşlarının 8000-i məhv olmuşdu. Üzvi maddələrlə
zəngin olan tullantıların, çirkab sularının hidrosferaya
atılması bu ekosistemlərdə pozğunluqlara gətirib çıxarır.
Əlbəttə, təbiət özünü müdafiə etməyə çalışır və məlum
hədlərə qədər ona özünübərpaya müyəssər olur. Çirk-
lənmə halında çayın axarı boyunca 4 ardıcıl zona fərq-
ləndirilir:
- tənəzzül (pisləşmə) zonası – burada
çay suyu pol-
lyutantlarla (yəni həyat mühitini çirkləndirən maddələr-