48
Q.Ə.Qeybullayevin yazdıqları əsasında Girdiman qalasının harada olduğunu
müəyyənləĢdirmək qeyri-mümkündür. Yəni, müəllifin «orada» deyərkən, məhz
haranı nəzərdə tutduğu bəlli deyil. Onun Ġbn Xordadbehə istinadən Girdiman
qalasını ermənilərə aid etməsi fikri ilə də razılaĢmaq olmaz [379, 187]. Əvvəla ona
görə ki, «Qırtman» qalasının məhz Girdiman qalası olduğu hələ ki, heç kəs
tərəfindən sübuta yetirilməyib. Ġkincisi, Ġbn Xordadbehin qeydlərində çox Ģey
qarıĢdırıldığından, dolaĢdırıldığından, təhrif olunmuĢ vəziyyətdə təqdim
olunduğundan onun hər hansı bir qalanın yeri və kimlərəsə mənsubluğu barədə
yazdıqlarını da ciddi arqument kimi qəbul etmək düzgün olmazdı. Nəhayət,
Q.Ə.Qeybullayevdən gətirdiyimiz iqtibasın sonuncu cümləsində ifadə olunmuĢ
fikrin birinci hissəsi Z.M.Bünyadova, ikinci hissəsi isə M.Barxudaryana
məxsusdur. Bu fikirlər Q.Ə.Qeybullayevin mətnində, sadəcə olaraq, bir qədər
təhrif olunmuĢ vəziyyətdə təqdim olunub və görünür elə bu səbəbdən də həmin
müəlliflərə istinad edilməyib. Xatırladaq ki, M.Barxudaryan tərəfindən
xarabalıqları XIX əsrin sonlarınadək qaldığı bildirilən Girdiman qalası həqiqətən
də Girdiman çayının sol sahilində olmaqla Ağsu rayonu ərazisindədir.
Q.Ə.Qeybullayevin Girdiman vilayətinin Ģərq sərhədlərinin Kürəkçayadək
uzandığını yazarkən hansı məntiqə və hansı mənbəyə əsaslandığı da bəlli deyil.
Çünki Girdimanı Albaniyanın qərb ərazilərində lokalizə edən müəlliflər belə onun
Ģərq sərhədlərinin Kürəkçayadək davam etdiyini söyləməyiblər.
Q.Ə.Qeybullayevin mətnində Girdiman ərazilərinin lokalizəsi ilə bağlı
prinsipial əhəmiyyəti olan daha bir məqama da diqqəti cəlb etmək istərdik. O,
alban tarixçisi M.Kalankatukluya istinadən yazır: «VI əsrin sonlarında Sasani çarı
Xosrov ƏnuĢirəvanın qohumu Mehran Albaniyanın qərbinə, Girdiman vilayətinə
köçdü» [379, 188]. Məlumat üçün bildirək ki, M.Kalankatuklunun mətnində
Mehranın 30 minlik ailə ilə «Albaniyanın qərbinə» deyil, sadəcə olaraq,
Albaniyaya gəldiyi bildirilir. Görünür, Q.Ə.Qeybullayev bilərəkdən və məqsədli
Ģəkildə «Albaniya tarixi»nin mətninə belə bir «əlavə» edib. Bununla da o,
Girdiman vilayətinin Albaniyanın qərbində, daha doğrusu, Ermənistana bitiĢik
ərazidə olduğunu əsaslandırmaq niyyəti güdüb. Lakin o unudub ki, Mehran Ġrandan
qaçarkən xəzərlərlə birləĢmək niyyətində idi. Bunun üçün isə o, Albaniyanın
qərbinə deyil, Ģimal istiqamətində hərəkət etməli idi. Çünki xəzərlər Albaniya
ərazilərinə məhz Ģimal istiqamətindən daxil olurdular [54, 153].
V versiya. Girdiman vilayətinin dağlıq ġirvan ərazisində olduğu bildirilən
bu versiya ilkin olaraq keçən əsrin 20-ci illərində professor B.Miller tərəfindən
tarixĢünaslığa gətirilib. O, alban tarixçisi M.Kalankatukluya istinad edərək
Girdimanın Albaniyanın tərkibində knyazlıq olduğunu, ərazilərinin isə əsasən
Girdimançay hövzəsini əhatə etdiyini bildirib. Professor B.Millerin fikrincə,
Girdimançay hövzəsində olan onlarla kənd, o cümlədən Lahıc və Qafqazın Cənub
yamacının ətəklərində olan digər yaĢayıĢ məntəqələri də Girdiman ərazilərinə daxil
idi [520, 14]. 40-cı illərdə M.Y.Vəkilov [235], 50-ci illərdə isə M.X.ġərifli [223]
49
və Ö.ġ.Ġsmizadə [438, 79; 61, 196-198] bu barədə öz mülahizələrini nəĢr etdirib.
70-ci illərdə Ġ.H.Əliyev və F.L.Osmanov da bu məsələyə münasibət bildirməklə
Girdimanın məhz ġirvan ərazisində, daha konkret desək Ġsmayıllı, Ağsu və
Kürdəmir rayonları ərazisindən axaraq Kür çayına qovuĢan Girdiman çayı
hövzəsində olduğuna dair bir sıra çox ciddi arqumentlərlə çıxıĢ ediblər [268, 201].
90-cı illərdə Q.Ə.Qeybullayev də bu versiyanı yenidən gündəmə gətirib [379, 186].
Bütün bunlara baxmayaraq, həmin müəlliflər də nəticə etibarı ilə Girdiman
vilayətinin ġirvan ərazisində deyil, məhz Albaniyanın qərbində, daha doğrusu
ġəmkir, DaĢkəsən, Tovuz və ya Qazax rayonları ərazisində olması ehtimalı
üzərində dayanmıĢlar. Beləliklə, Girdiman qalasının və təbiidir ki, həm də
Girdiman vilayətinin ġirvan ərazisində olmasına dair mülahizələr bu günədək
ehtimal olaraq qalıb.
Göründüyü kimi, Girdiman ərazilərinin lokalizəsi ilə bağlı Azərbaycan
tarixĢünaslığında hələ ki, qəti və konkret bir elmi fikir yoxdur. Belə bir konkret
elmi fikrin olması üçün əlbəttə ki, hər Ģeydən öncə mövcud versiyaların lehinə və
əleyhinə olan arqumentlər kompleks Ģəkildə nəzərdən keçirilməlidir.
Yuxarıda artıq bildirildiyi kimi, Girdiman vilayətinin Albaniyanın qərb
ərazilərində, yəni Ġberiya və Ermənistanla sərhəddə lokalizə edilməsi istiqamətində
ilk cəhd erməni və gürcü müəllifləri tərəfindən edilib. Və bu gün artıq tam
əminliklə demək olar ki, bu, bilərəkdən və məqsədli Ģəkildə edilib. Bununla da
onlar gələcəkdə Girdiman ərazilərinə ortaq çıxmaq üçün özlərinə bir növ elmi-
nəzəri təminat yaratmaq niyyətində olublar. Əslində, qonĢulara, xüsusilə də
Albaniyaya və albanlara münasibətdə erməni müəllifləri həmiĢə qərəzli, saxtakar
və qeyri-obyektiv olublar. Bu, erməni tarixinin atası hesab edilən Moisey
Xorenlidən tutmuĢ müasir erməni tarixçilərinə qədər olan bütün erməni
müəlliflərinə aiddir. Onlardan bəziləri nisbətən loyal olmuĢsa da, əksəriyyəti ifrat
dərəcədə qərəzli, saxtakar və hiyləgər olub.
30-cu illərin sonlarından baĢlayaraq S.T.Yeremyan tərəfindən Albaniya
tarixi, o cümlədən Girdiman tarixi ilə bağlı sovet tarixĢünaslığına gətirilən bir sıra
saxta müddəalar həm qərəzkarlıq, həm də hiyləgərlik nümunəsi kimi dəyərləndirilə
bilər. Bu, o dövrdə baĢ verirdi ki, onda Azərbaycanda albanĢünaslıq məktəbi
demək olar ki, hələ formalaĢmamıĢdı. Ermənistan isə Qarabağın və Naxçıvanın
ilhaqı ilə bağlı SSRĠ rəhbərliyinə və beynəlxalq təĢkilatlara bir-birinin ardınca
müraciətlər ünvanlayırdı. Hansı ki, o vaxt Moskvada, SSRĠ Elmlər Akademiyası
sistemində Albaniya tarixinin araĢdırılmasına nəzarət də faktiki olaraq ermənilərin
əlində idi. Girdiman qalasının orta əsr gürcü mənbələrində adı çəkilən XuzaĢeni-
Xunani-Xunakert olması barədə ehtimalın S.T.Yeremyan tərəfindən irəli sürülməsi
də məhz həmin tarixi dövrə təsadüf edib. Xatırladaq ki, erməni tarixçisi tərəfindən
istinad edilən mənbədə Girdiman qalasının adı, yeri və mənsubiyyəti barəsində bir
kəlmə belə yoxdur. Buna baxmayaraq, o, heç bir elmi əsası olmayan bu saxta
fərziyyəni sonralar elmi tezis Ģəklinə salaraq «SSRĠ tarixi» və «SSRĠ tarixinin